O Πάνος Κατσιμίχας θα βρεθεί στη σκηνή του Ίλιον plus μαζί με τον Βασίλη Καζούλλη, τον Δημήτρη Καρρά και τους Βack Pages, για πέντε Σάββατα με έναρξη των παραστάσεων το Σάββατο 18 Ιανουαρίου.
Το πρόγραμμα θα περιλαμβάνει και ένα ιδιαίτερο αφιέρωμα στους Beatles που ετοίμασε ο Πάνος Κατσιμίχας και θα το παρουσιάσουν οι Back Pages.
Με αφορμή την έναρξη των παραστάσεων στο Ίλιον plus μιλήσαμε με τον Πάνο Κατσιμίχα για αυτές τις εμφανίσεις καθώς και για τους συντρόφους του επί σκηνής.
Ο Πάνος Κατσιμίχας οργανώνει πάντα με επιμέλεια και ως την τελευταία τους λεπτομέρεια τις παραστάσεις του, σεβόμενος το κοινό του και επομένως τον εαυτό του, έτσι ώστε το αισθητικό και το ηχητικό τους αποτέλεσμα να είναι άρτιο και αντάξιο της πορείας του.
Όσο για τα τραγούδια του, αυτά που έχει γράψει μόνος του, αλλά και αυτά που έχει δημιουργήσει με τον αδελφό του Χάρη Κατσιμίχα, έχουν πάρει αμετάκλητα τη θέση τους στις προσωπικές μικρές μας ιστορίες αυτές που έχουμε ζήσει και ζούμε «στο κέντρο και τις συνοικίες» και η φωνή του αποτελεί πλέον έναν ήχο οικείο και φυσικό, όπως είναι ο ήχος της βροχής που πέφτει, ή το θρόισμα του ανέμου.
Μία ακόμη αφετηρία ζωντανών εμφανίσεων, αυτή τη φορά στο Ίλιον plus το Σάββατο 18 Ιανουαρίου. Γιατί επιλέξατε αυτόν τον χώρο σαν ορμητήριο;
Κατ'αρχάς θα ήθελα να πω, ότι φέτος στο ΙΛΙΟΝ plus, θέλοντας να τιμήσω το γκρουπ που επηρέασε και άλλαξε την ποπ μουσική του 20ού αιώνα, θα κάνω ένα αφιέρωμα στους Beatles,50 ακριβώς χρόνια μετά την έκδοση του τελευταίου τους άλμπουμ ("Let it Be"),το χειμώνα του 1970. Ετοιμάζω αυτό το αφιέρωμα, εδώ και κάποιους μήνες και θα το παρουσιάσουν οι Back Pages, τα αδέρφια Γιάννης και Σοφία Τσέρου, με τους οποίους,το 2017 είχαμε κάνει το αφιέρωμα στο Bob Dylan, που ηχογραφήθηκε live στη μουσική σκηνή Σφίγγα και κυκλοφόρησε με το περιοδικό «Μετρονόμος» σε παραγωγή δική μου.
Επειδή το κέντρο βάρους της φετινής παράστασης κλείνει κατά 90% προς το ροκ, επέλεξα εντελώς αυθόρμητα μια ροκ γειτονιά (από τα παλιά) μέσα στην καρδιά της Αθήνας. Θα παίξουμε λοιπόν στο ΊΛΙΟΝ plus, μεταξύ Πατησίων και πλ.Βικτωρίας, στην οδό Κοδριγκτώνος 17.
Εκεί στη δεκαετία του '70 ,σ' αυτή την περιοχή υπήρχαν πολλά ροκ στέκια, όπως το ΚΥΤΤΑΡΟ, το ΕΛΑΤΗΡΙΟ, το ΡΟΝΤΕΟ και διάφορα άλλα clubs (πιο πριν-τέλη του `60) στη Φωκίωνος Νέγρη, όπως η ΄΄Κουίντα'' που έπαιζαν οι ''Forminx'', δηλαδή το γκρουπ του Βαγγέλη Παπαθανασίου και του Ντέμη Ρούσσου (μετέπειτα ''Aphrodites Child'' ) καθώς και το ''Igloo'' όπου είχε εμφανιστεί ο Lucio Dalla, και αρκετά άλλα μικρότερα. Είμαι Αθηναίος, το «χωριό» μου είναι η Αθήνα κι οδηγήθηκα σε όλο αυτό το σκεπτικό με βάση τις αναμνήσεις μου και καθαρά για συναισθηματικούς λόγους. Εννοείται φυσικά, ότι θα παίξω και τα δικά μου τραγούδια και μάλιστα στο πρώτο μέρος, θα παρουσιάσω τραγούδια, που, ή δεν έχω παίξει ποτέ, ή έχω 20 και βάλε χρόνια να τα παίξω. Μαζί μου θα είναι ο Βασίλης Καζούλλης κι ο Δημήτρης Καρράς, ένας τραγουδοποιός της νεότερης γενιάς, που είναι συνεχώς μαζί μου τα τελευταία χρόνια. Και φυσικά οι Back Pages.
Πείτε μας τι σας συνδέει καλλιτεχνικά και προσωπικά με τους συνοδοιπόρους σας σε αυτές τις εμφανίσεις; Μιλώ για τον Βασίλη Καζούλλη, τον Δημήτρη Καρρά και τους Βack Pages;
Ο Β.Καζούλλης, κοινώς Μπίλλυ, γεννήθηκε στη Ρόδο ,αλλά μεγάλωσε, σπούδασε και ζει στην Αθήνα από παιδί, οπότε ξέρει καλά αυτό το κλίμα για το οποίο σας μιλούσα προηγουμένως. Τον Μπίλλυ τον αγαπάω γιατί κατ' αρχάς είναι πολύ εντάξει άνθρωπος και μ'αρέσει να ακούω τα τραγούδια του μαζί με τα δικά μου στη συναυλία. Αγνά τραγούδια, φωτεινά, ειλικρινή, αγαπητά σε όλον τον κόσμο, άρα λαϊκά τραγούδια, οπότε, χειμωνιάτικος εγώ, καλοκαιρινός αυτός, αλληλοσυμπληρωνόμαστε, ταιριάζουμε απόλυτα και μουσικά, αλλά και σαν χαρακτήρες. Μου έλεγε τις προάλλες, ότι άκουγε τα «Ζεστά Ποτά» στη σκοπιά, όταν ήταν φαντάρος και εμπνεόταν. Ονειρευόταν να γράψει κι αυτός τραγούδια και να βγάλει δίσκους. Και το έκανε. Με τον Μπίλλυ υπάρχει αλληλοεκτίμηση κι αγάπη, γι' αυτό και η συνεργασία μαζί του είναι piece of cake.
Aπ'την άλλη, ο Δημήτρης Καρράς είναι κι αυτός γκάγκαρος Αθηναίος, γεννήθηκε και μεγάλωσε στα Πατήσια. Είναι καλό παιδί, μαγκάκι, δουλευταράς, μουσικά πολύπλευρος και τον έχω κάτι... σαν ανηψιό μου.
Τέλος,οι Back Pages είναι δύο αδέλφια, γεννημένα στην Αυστραλία,που όμως εδώ και πολλά χρόνια έχουν γυρίσει και ζουν στην Ελλάδα. Το πατρικό τους είναι στο Μπραχάμι. Τους αγαπάω και τους θαυμάζω. Ξέρουν το ροκ από γεννησιμιού τους, γιατί και ο πατέρας τους ροκάς ήταν, και μιλάνε τα αγγλικά με άψογη προφορά, χωρίς όμως αυτό να σημαίνει, ότι δε γνωρίζουν σε βάθος και το ελληνικό τραγούδι. Παρακολουθούσαν (από ότι μου έχουν πει) εμένα και το Χάρη από πιτσιρικάδες και έπαιζαν τα τραγούδια μας με τις παρέες τους, στις γιορτές και τις εκδρομές του Λυκείου.
Τελικά, αυτή η παράσταση, είναι κάτι σαν «οικογενειακή υπόθεση».
Πόσο σημαντική είναι για εσάς η επαφή με το κοινό σας; Είναι μία σχέση που απαιτεί διαρκή ανανέωση;
Ακριβώς έτσι .Είναι μια σχέση που απαιτεί διαρκή ανανέωση. Δεν είναι τίποτα άλλο, από μια παρέα φίλων, καλών φίλων, με τους οποίους είναι κρίμα να χάνεσαι. Αν μη τι άλλο, πρέπει να τους βλέπεις σε τακτά χρονικά διαστήματα, έστω και αραιά.
Είναι γνωστό ότι αφιερώνετε πολύ χρόνο για την προετοιμασία και τον σχεδιασμό κάθε μουσικής σας παράστασης. Είναι περισσότερο επίπονη ή ευχάριστη αυτή η διαδικασία;
Η μεγαλύτερη χαρά για μένα, είναι πάντα η προετοιμασία .Το κάνω με κέφι και το γλεντάω. Πχ.. για την παράσταση στο ΙΛΙΟΝ, η προετοιμασία ξεκίνησε την Άνοιξη του 2019.
Να βρούμε τα τραγούδια των Beatles, να κάνω πρόβες σε "καινούρια" τραγούδια για μένα,να διαλέξουμε τα τραγούδια του Δ.Καρρά και του Β Καζούλλη, να φτιάξουμε τα videos που θα συνοδεύουν τα τραγούδια, ακόμα και τι μουσική θα παίζεται πριν αρχίσει η παράσταση, τι θα παίζεται στο διάλειμμα και τι θα παίζεται στο τέλος, μετά το live, από τα ηχεία του club. Όλα κανονισμένα και ζυγισμένα με ακρίβεια. Ετσι ώστε όλο το event να έχει ενότητα και συγκεκριμένο ύφος. Τίποτα δεν αφήνω στην τύχη.Ειναι μια διαδικασία επίπονη μεν, αλλά σε υπερπολλαπλάσιο βαθμό ευχάριστη.
Πρόσφατα συμμετείχατε σε δύο πολύ αξιόλογες εργασίες που κυκλοφόρησαν από το στον δίσκο «Εξακρίβωση» που περιέχει μελοποιημένα ποιήματα του Παύλου Σιδηρόπουλου, από τον Δημήτρη Καρρά και ερμηνεύεται μαζί με τον Χάρη Κατσιμίχα ένα τραγούδι και στον δίσκο του αδελφού σας Χάρη Κατσιμίχα με τίτλο «Από τους κήπους των ψιθύρων» στον οποίο μελοποιεί ποιήματα των Αργύρη Χιόνη, Γιάννη Βαρβέρη και Κώστα Γ. Παπαγεωργίου με κύριο ερμηνευτή τον Χρήστο Θηβαίο. Θα θέλατε να μας πείτε δύο λόγια για αυτούς τους δίσκους;
Μου είναι δύσκολο να μιλήσω για δύο δίσκους, όπου οι δημιουργοί (έστω και κατά το ήμισυ δημιουργικά) είναι,ο μεν ένας αδερφός μου, ο δε άλλος (Παύλος Σιδηρόπουλος) παλιός αγαπημένος φίλος.
Τον Παύλο τον γνώρισα αρχές του 1980.Μόλις είχα γυρίσει από το Βερολίνο και έπαιζα μπλουζ (φυσαρμόνικα) με τους Socrates και τον Πουλικάκο στο ΚΥΤΤΑΡΟ (κάθε Πέμπτη: Ιαν-Φεβρ και Μάρτιο του `80) . Εκεί ερχόταν συχνά ο Παύλος και τζαμάριζε μαζί μας. Ταιριάξαμε «ενεργειακά» και γίναμε αμέσως φίλοι. Ερχόταν που και που στο σπίτι μου, ακούγαμε δίσκους, μιλάγαμε για βιβλία και τον συμπαθούσα, γιατί ήταν από τους ελάχιστους ροκάδες που είχαν στο σπίτι τους βιβλία. Ταιριάξαμε με τη μία,σα να γνωριζόμασταν από παιδιά. Η Μελίνα η αδερφή του, ξέρει την αγάπη που είχαμε μεταξύ μας και την αμοιβαία εκτίμηση. Παίξαμε αρκετές φορές εδώ κι εκεί με τους «Σπυριδούλα»,το '80-'81.Εγώ πάντα μπλουζ φυσαρμόνικα, εκείνος τραγουδούσε.
Παρεμπιπτόντως ,ήταν από τους ελάχιστους που είχαν ακούσει τα «Ζεστά Ποτά» πριν εκδοθούν (live στο σπίτι μας με δύο κιθάρες) και μας έδινε κουράγιο ο καημένος. «Μη στενοχωριέστε ρε» ,μας έλεγε . «Μια μέρα θα δείτε,θα τα αγαπήσουν όλοι αυτά τα τραγούδια».
Ο δίσκος «Εξακρίβωση» , καλός, κακός (δεν ξέρω τι θα πει ο καθένας) είναι για μένα πολύτιμος. Το βράδυ που τραγούδησα το "Φράχτη" στο στούντιο του Δ.Καρρά (ο οποίος μελοποίησε όλα τα ποιήματα του Παύλου που περιλαμβάνονται στο δίσκο) ήταν για μένα μαγικό. Όταν γύρισα σπίτι, αισθανόμουν σα να είχα περάσει ένα βράδυ παρέα με τον Παύλο ,όπως τότε, όπως κάποτε, στο σπίτι μου στο Μπραχάμι.
Τώρα, όσον αφορά το δίσκο του Χάρη, δεν έχω να πω πολλά. Το αποτέλεσμα με βγάζει από τη δύσκολη θέση .Θα πω μόνο, ότι είναι ένα σεμινάριο τραγουδοποιίας. Θυμάμαι ότι πριν τρία χρόνια έδειξα τα πρωτότυπα κείμενα-ποιήματα ,σε έναν γνωστό σε όλους σας φίλο μου στιχουργό, ο οποίος μου είπε επί λέξει:" και καλά ρε φίλε, πώς μελοποιούνται αυτά; Πώς γίνονται τραγούδια αυτά τα πεζά, δύστροπα κείμενα;
Δεν ξέρω, του είπα, αλλά αυτός ξέρει. Φυσικά και ήξερα ,γιατί τον είχα δει να κάνει το ίδιο κατ' επανάληψη και πριν πολλά χρόνια,με το «Υπόγειο» της Ρίτας Μπούμη -Παπά, την «Εχεμύθεια» και το «Θεόφιλο Χατζημιχαήλ» του Ανδρέα Εμπειρίκου, με τα «Παλιά Καλοκαίρια», το «Του Έρωτα» (Της αγάπης μαχαιριά) και το " Δωμάτιο "της Λένας Παππά κι άλλα πολλά...
Οπότε, για μένα, σαφώς και δεν ήταν έκπληξη το «Από τους Κήπους των Ψιθύρων», που το θεωρώ ένα αριστούργημα τραγουδοποιίας.
(σ.σ Οι δίσκοι «Εξακρίβωση» και «Από τους κήπους των ψιθύρων» κυκλοφορούν από το Ogdoo Music Group ψηφιακά και σε cd σε όλα τα δισκοπωλεία)
Μαζί με τον Πάνο Κατσιμίχα, τον Βασίλη Καζούλλη, τον Δημήτρη Καρρά και τους Back Pages παίζουν οι μουσικοί:
Σπύρος Παπαδάτος : πλήκτρα
Γιώργος Ράλλης: τύμπανα
Βαγγέλης Καραπέτρος: μπάσο
Κώστας Πλατανιάς: κιθάρα
Χριστόφορος Μαστοράκης: Πλήκτρα
Τεχνικοί ήχου: Μάκης Δρακόπουλος, Κώστας Κυριακίδης, Σωτήρης Παπαδόπουλος
Επιμέλεια παραγωγής: ImaginArt
ΊΛΙΟΝ PLUS – Πατησίων και ΊΛΙΟΝ PLUS Πατησίων και Κοδριγκτώνος 17
Σάββατα 18 & 25 ΓΕΝΑΡΗ 2020
Σάββατα 1, 8 & 15 ΦΛΕΒΑΡΗ 2020
Ώρα έναρξης 22:30
Τηλέφωνα κρατήσεων: 2108824383 & 6983600510
Τιμή εισιτηρίου: 13 ευρώ με μπύρα ή κρασί
10 ευρώ για φοιτητές και ΑΜΕΑ.
Το πρόγραμμα θα περιλαμβάνει και ένα ιδιαίτερο αφιέρωμα στους Beatles που ετοίμασε ο Πάνος Κατσιμίχας και θα το παρουσιάσουν οι Back Pages.
Με αφορμή την έναρξη των παραστάσεων στο Ίλιον plus μιλήσαμε με τον Πάνο Κατσιμίχα για αυτές τις εμφανίσεις καθώς και για τους συντρόφους του επί σκηνής.
Ο Πάνος Κατσιμίχας οργανώνει πάντα με επιμέλεια και ως την τελευταία τους λεπτομέρεια τις παραστάσεις του, σεβόμενος το κοινό του και επομένως τον εαυτό του, έτσι ώστε το αισθητικό και το ηχητικό τους αποτέλεσμα να είναι άρτιο και αντάξιο της πορείας του.
Όσο για τα τραγούδια του, αυτά που έχει γράψει μόνος του, αλλά και αυτά που έχει δημιουργήσει με τον αδελφό του Χάρη Κατσιμίχα, έχουν πάρει αμετάκλητα τη θέση τους στις προσωπικές μικρές μας ιστορίες αυτές που έχουμε ζήσει και ζούμε «στο κέντρο και τις συνοικίες» και η φωνή του αποτελεί πλέον έναν ήχο οικείο και φυσικό, όπως είναι ο ήχος της βροχής που πέφτει, ή το θρόισμα του ανέμου.
Μία ακόμη αφετηρία ζωντανών εμφανίσεων, αυτή τη φορά στο Ίλιον plus το Σάββατο 18 Ιανουαρίου. Γιατί επιλέξατε αυτόν τον χώρο σαν ορμητήριο;
Κατ'αρχάς θα ήθελα να πω, ότι φέτος στο ΙΛΙΟΝ plus, θέλοντας να τιμήσω το γκρουπ που επηρέασε και άλλαξε την ποπ μουσική του 20ού αιώνα, θα κάνω ένα αφιέρωμα στους Beatles,50 ακριβώς χρόνια μετά την έκδοση του τελευταίου τους άλμπουμ ("Let it Be"),το χειμώνα του 1970. Ετοιμάζω αυτό το αφιέρωμα, εδώ και κάποιους μήνες και θα το παρουσιάσουν οι Back Pages, τα αδέρφια Γιάννης και Σοφία Τσέρου, με τους οποίους,το 2017 είχαμε κάνει το αφιέρωμα στο Bob Dylan, που ηχογραφήθηκε live στη μουσική σκηνή Σφίγγα και κυκλοφόρησε με το περιοδικό «Μετρονόμος» σε παραγωγή δική μου.
Επειδή το κέντρο βάρους της φετινής παράστασης κλείνει κατά 90% προς το ροκ, επέλεξα εντελώς αυθόρμητα μια ροκ γειτονιά (από τα παλιά) μέσα στην καρδιά της Αθήνας. Θα παίξουμε λοιπόν στο ΊΛΙΟΝ plus, μεταξύ Πατησίων και πλ.Βικτωρίας, στην οδό Κοδριγκτώνος 17.
Εκεί στη δεκαετία του '70 ,σ' αυτή την περιοχή υπήρχαν πολλά ροκ στέκια, όπως το ΚΥΤΤΑΡΟ, το ΕΛΑΤΗΡΙΟ, το ΡΟΝΤΕΟ και διάφορα άλλα clubs (πιο πριν-τέλη του `60) στη Φωκίωνος Νέγρη, όπως η ΄΄Κουίντα'' που έπαιζαν οι ''Forminx'', δηλαδή το γκρουπ του Βαγγέλη Παπαθανασίου και του Ντέμη Ρούσσου (μετέπειτα ''Aphrodites Child'' ) καθώς και το ''Igloo'' όπου είχε εμφανιστεί ο Lucio Dalla, και αρκετά άλλα μικρότερα. Είμαι Αθηναίος, το «χωριό» μου είναι η Αθήνα κι οδηγήθηκα σε όλο αυτό το σκεπτικό με βάση τις αναμνήσεις μου και καθαρά για συναισθηματικούς λόγους. Εννοείται φυσικά, ότι θα παίξω και τα δικά μου τραγούδια και μάλιστα στο πρώτο μέρος, θα παρουσιάσω τραγούδια, που, ή δεν έχω παίξει ποτέ, ή έχω 20 και βάλε χρόνια να τα παίξω. Μαζί μου θα είναι ο Βασίλης Καζούλλης κι ο Δημήτρης Καρράς, ένας τραγουδοποιός της νεότερης γενιάς, που είναι συνεχώς μαζί μου τα τελευταία χρόνια. Και φυσικά οι Back Pages.
Πείτε μας τι σας συνδέει καλλιτεχνικά και προσωπικά με τους συνοδοιπόρους σας σε αυτές τις εμφανίσεις; Μιλώ για τον Βασίλη Καζούλλη, τον Δημήτρη Καρρά και τους Βack Pages;
Ο Β.Καζούλλης, κοινώς Μπίλλυ, γεννήθηκε στη Ρόδο ,αλλά μεγάλωσε, σπούδασε και ζει στην Αθήνα από παιδί, οπότε ξέρει καλά αυτό το κλίμα για το οποίο σας μιλούσα προηγουμένως. Τον Μπίλλυ τον αγαπάω γιατί κατ' αρχάς είναι πολύ εντάξει άνθρωπος και μ'αρέσει να ακούω τα τραγούδια του μαζί με τα δικά μου στη συναυλία. Αγνά τραγούδια, φωτεινά, ειλικρινή, αγαπητά σε όλον τον κόσμο, άρα λαϊκά τραγούδια, οπότε, χειμωνιάτικος εγώ, καλοκαιρινός αυτός, αλληλοσυμπληρωνόμαστε, ταιριάζουμε απόλυτα και μουσικά, αλλά και σαν χαρακτήρες. Μου έλεγε τις προάλλες, ότι άκουγε τα «Ζεστά Ποτά» στη σκοπιά, όταν ήταν φαντάρος και εμπνεόταν. Ονειρευόταν να γράψει κι αυτός τραγούδια και να βγάλει δίσκους. Και το έκανε. Με τον Μπίλλυ υπάρχει αλληλοεκτίμηση κι αγάπη, γι' αυτό και η συνεργασία μαζί του είναι piece of cake.
Aπ'την άλλη, ο Δημήτρης Καρράς είναι κι αυτός γκάγκαρος Αθηναίος, γεννήθηκε και μεγάλωσε στα Πατήσια. Είναι καλό παιδί, μαγκάκι, δουλευταράς, μουσικά πολύπλευρος και τον έχω κάτι... σαν ανηψιό μου.
Τέλος,οι Back Pages είναι δύο αδέλφια, γεννημένα στην Αυστραλία,που όμως εδώ και πολλά χρόνια έχουν γυρίσει και ζουν στην Ελλάδα. Το πατρικό τους είναι στο Μπραχάμι. Τους αγαπάω και τους θαυμάζω. Ξέρουν το ροκ από γεννησιμιού τους, γιατί και ο πατέρας τους ροκάς ήταν, και μιλάνε τα αγγλικά με άψογη προφορά, χωρίς όμως αυτό να σημαίνει, ότι δε γνωρίζουν σε βάθος και το ελληνικό τραγούδι. Παρακολουθούσαν (από ότι μου έχουν πει) εμένα και το Χάρη από πιτσιρικάδες και έπαιζαν τα τραγούδια μας με τις παρέες τους, στις γιορτές και τις εκδρομές του Λυκείου.
Τελικά, αυτή η παράσταση, είναι κάτι σαν «οικογενειακή υπόθεση».
Πόσο σημαντική είναι για εσάς η επαφή με το κοινό σας; Είναι μία σχέση που απαιτεί διαρκή ανανέωση;
Ακριβώς έτσι .Είναι μια σχέση που απαιτεί διαρκή ανανέωση. Δεν είναι τίποτα άλλο, από μια παρέα φίλων, καλών φίλων, με τους οποίους είναι κρίμα να χάνεσαι. Αν μη τι άλλο, πρέπει να τους βλέπεις σε τακτά χρονικά διαστήματα, έστω και αραιά.
Είναι γνωστό ότι αφιερώνετε πολύ χρόνο για την προετοιμασία και τον σχεδιασμό κάθε μουσικής σας παράστασης. Είναι περισσότερο επίπονη ή ευχάριστη αυτή η διαδικασία;
Η μεγαλύτερη χαρά για μένα, είναι πάντα η προετοιμασία .Το κάνω με κέφι και το γλεντάω. Πχ.. για την παράσταση στο ΙΛΙΟΝ, η προετοιμασία ξεκίνησε την Άνοιξη του 2019.
Να βρούμε τα τραγούδια των Beatles, να κάνω πρόβες σε "καινούρια" τραγούδια για μένα,να διαλέξουμε τα τραγούδια του Δ.Καρρά και του Β Καζούλλη, να φτιάξουμε τα videos που θα συνοδεύουν τα τραγούδια, ακόμα και τι μουσική θα παίζεται πριν αρχίσει η παράσταση, τι θα παίζεται στο διάλειμμα και τι θα παίζεται στο τέλος, μετά το live, από τα ηχεία του club. Όλα κανονισμένα και ζυγισμένα με ακρίβεια. Ετσι ώστε όλο το event να έχει ενότητα και συγκεκριμένο ύφος. Τίποτα δεν αφήνω στην τύχη.Ειναι μια διαδικασία επίπονη μεν, αλλά σε υπερπολλαπλάσιο βαθμό ευχάριστη.
Πρόσφατα συμμετείχατε σε δύο πολύ αξιόλογες εργασίες που κυκλοφόρησαν από το στον δίσκο «Εξακρίβωση» που περιέχει μελοποιημένα ποιήματα του Παύλου Σιδηρόπουλου, από τον Δημήτρη Καρρά και ερμηνεύεται μαζί με τον Χάρη Κατσιμίχα ένα τραγούδι και στον δίσκο του αδελφού σας Χάρη Κατσιμίχα με τίτλο «Από τους κήπους των ψιθύρων» στον οποίο μελοποιεί ποιήματα των Αργύρη Χιόνη, Γιάννη Βαρβέρη και Κώστα Γ. Παπαγεωργίου με κύριο ερμηνευτή τον Χρήστο Θηβαίο. Θα θέλατε να μας πείτε δύο λόγια για αυτούς τους δίσκους;
Μου είναι δύσκολο να μιλήσω για δύο δίσκους, όπου οι δημιουργοί (έστω και κατά το ήμισυ δημιουργικά) είναι,ο μεν ένας αδερφός μου, ο δε άλλος (Παύλος Σιδηρόπουλος) παλιός αγαπημένος φίλος.
Τον Παύλο τον γνώρισα αρχές του 1980.Μόλις είχα γυρίσει από το Βερολίνο και έπαιζα μπλουζ (φυσαρμόνικα) με τους Socrates και τον Πουλικάκο στο ΚΥΤΤΑΡΟ (κάθε Πέμπτη: Ιαν-Φεβρ και Μάρτιο του `80) . Εκεί ερχόταν συχνά ο Παύλος και τζαμάριζε μαζί μας. Ταιριάξαμε «ενεργειακά» και γίναμε αμέσως φίλοι. Ερχόταν που και που στο σπίτι μου, ακούγαμε δίσκους, μιλάγαμε για βιβλία και τον συμπαθούσα, γιατί ήταν από τους ελάχιστους ροκάδες που είχαν στο σπίτι τους βιβλία. Ταιριάξαμε με τη μία,σα να γνωριζόμασταν από παιδιά. Η Μελίνα η αδερφή του, ξέρει την αγάπη που είχαμε μεταξύ μας και την αμοιβαία εκτίμηση. Παίξαμε αρκετές φορές εδώ κι εκεί με τους «Σπυριδούλα»,το '80-'81.Εγώ πάντα μπλουζ φυσαρμόνικα, εκείνος τραγουδούσε.
Παρεμπιπτόντως ,ήταν από τους ελάχιστους που είχαν ακούσει τα «Ζεστά Ποτά» πριν εκδοθούν (live στο σπίτι μας με δύο κιθάρες) και μας έδινε κουράγιο ο καημένος. «Μη στενοχωριέστε ρε» ,μας έλεγε . «Μια μέρα θα δείτε,θα τα αγαπήσουν όλοι αυτά τα τραγούδια».
Ο δίσκος «Εξακρίβωση» , καλός, κακός (δεν ξέρω τι θα πει ο καθένας) είναι για μένα πολύτιμος. Το βράδυ που τραγούδησα το "Φράχτη" στο στούντιο του Δ.Καρρά (ο οποίος μελοποίησε όλα τα ποιήματα του Παύλου που περιλαμβάνονται στο δίσκο) ήταν για μένα μαγικό. Όταν γύρισα σπίτι, αισθανόμουν σα να είχα περάσει ένα βράδυ παρέα με τον Παύλο ,όπως τότε, όπως κάποτε, στο σπίτι μου στο Μπραχάμι.
Τώρα, όσον αφορά το δίσκο του Χάρη, δεν έχω να πω πολλά. Το αποτέλεσμα με βγάζει από τη δύσκολη θέση .Θα πω μόνο, ότι είναι ένα σεμινάριο τραγουδοποιίας. Θυμάμαι ότι πριν τρία χρόνια έδειξα τα πρωτότυπα κείμενα-ποιήματα ,σε έναν γνωστό σε όλους σας φίλο μου στιχουργό, ο οποίος μου είπε επί λέξει:" και καλά ρε φίλε, πώς μελοποιούνται αυτά; Πώς γίνονται τραγούδια αυτά τα πεζά, δύστροπα κείμενα;
Δεν ξέρω, του είπα, αλλά αυτός ξέρει. Φυσικά και ήξερα ,γιατί τον είχα δει να κάνει το ίδιο κατ' επανάληψη και πριν πολλά χρόνια,με το «Υπόγειο» της Ρίτας Μπούμη -Παπά, την «Εχεμύθεια» και το «Θεόφιλο Χατζημιχαήλ» του Ανδρέα Εμπειρίκου, με τα «Παλιά Καλοκαίρια», το «Του Έρωτα» (Της αγάπης μαχαιριά) και το " Δωμάτιο "της Λένας Παππά κι άλλα πολλά...
Οπότε, για μένα, σαφώς και δεν ήταν έκπληξη το «Από τους Κήπους των Ψιθύρων», που το θεωρώ ένα αριστούργημα τραγουδοποιίας.
(σ.σ Οι δίσκοι «Εξακρίβωση» και «Από τους κήπους των ψιθύρων» κυκλοφορούν από το Ogdoo Music Group ψηφιακά και σε cd σε όλα τα δισκοπωλεία)
Μαζί με τον Πάνο Κατσιμίχα, τον Βασίλη Καζούλλη, τον Δημήτρη Καρρά και τους Back Pages παίζουν οι μουσικοί:
Σπύρος Παπαδάτος : πλήκτρα
Γιώργος Ράλλης: τύμπανα
Βαγγέλης Καραπέτρος: μπάσο
Κώστας Πλατανιάς: κιθάρα
Χριστόφορος Μαστοράκης: Πλήκτρα
Τεχνικοί ήχου: Μάκης Δρακόπουλος, Κώστας Κυριακίδης, Σωτήρης Παπαδόπουλος
Επιμέλεια παραγωγής: ImaginArt
ΊΛΙΟΝ PLUS – Πατησίων και ΊΛΙΟΝ PLUS Πατησίων και Κοδριγκτώνος 17
Σάββατα 18 & 25 ΓΕΝΑΡΗ 2020
Σάββατα 1, 8 & 15 ΦΛΕΒΑΡΗ 2020
Ώρα έναρξης 22:30
Τηλέφωνα κρατήσεων: 2108824383 & 6983600510
Τιμή εισιτηρίου: 13 ευρώ με μπύρα ή κρασί
10 ευρώ για φοιτητές και ΑΜΕΑ.
