Ο Γιώργος Νικηφόρου Ζερβάκης στο Ogdoo.gr

Έχεις κυκλοφορήσει τρεις προσωπικούς δίσκους. Τι αντιπροσωπεύει για εσένα καθένας από αυτούς;

Ο πρώτος μου δίσκος σε ηλικία 19 ετών, κρύβει την αγωνία και την εφηβική μου προσμονή. Είναι επηρεασμένος καθαρά από τα κρητικά μουσικά δρώμενα. Το «Μωσαΐκο» ήρθε 10 χρόνια αργότερα και έχοντας κατασταλάξει στο μετερίζι που θέλω να υπηρετήσω το τραγούδι. Σε δική μου σύνθεση και στίχο μου τόλμησα να πειραματιστώ με νέους για εμένα ήχους και ήταν σταθμός καθώς άνοιξε το δρόμο σε αυτό που κάνω μέχρι σήμερα.  Την επόμενη χρονιά  η πρόταση του Γιάννη Μαρκόπουλου να ερμηνεύσω ολόκληρο το νέο έργο του με τίτλο «Κρητικός Ορίζοντας» μου χάρισε μια δουλειά για την οποία είμαι πολύ υπερήφανος και σίγουρα θα είναι δίσκος παρακαταθήκη στη ζωή μου. 

Στο τραγούδι σου "Κορώνα - Γράμματα" που κυκλοφόρησε πριν μερικούς μήνες, συμμετέχει ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου. Ήταν μια ιδέα που είχες στο μυαλό σου από πριν ή προέκυψε κατά τη διάρκεια δημιουργίας του τραγουδιού;

Το να συνεργαστώ με τον Βασίλη ήταν κάτι που το φανταζόμουν από παιδί , όταν ολοκλήρωσα το «Κορώνα - Γράμματα» και έχοντας προηγηθεί μια συζήτηση μαζί του το προσάρμοσα και το είπαμε παρέα. Πολύ το χάρηκα. 

Ποιες άλλες συνεργασίες έχεις στα μελλοντικά σχέδιά σου;

Θα είναι με φίλους της γενιάς μου που μοιραζόμαστε τις ίδιες αγωνίες για το τι γίνεται γύρω μας. 

Γιατί πιστεύεις ότι τα τραγούδια που με τον έναν ή τον άλλο τρόπο έχουν κρητικά στοιχεία, έχουν τόσο έντονη ανταπόκριση από το κοινό;

Λόγω της αμεσότητας που έχουν και ειδικά της μαντινάδας.  Όμως αυτό είναι και δίκοπο μαχαίρι γιατί παρατηρώ τα τελευταία χρόνια στο βωμό της εφήμερης αναγνώρισης μια προσπάθεια ευτελισμού και μιας εντελώς λανθασμένης προβολής της Κρητικής μουσικής που με λυπεί.

Πώς προέκυψε η πρώτη συνάντηση με τον Βασίλη Σκουλά και πότε συνέβη;

Ετοίμαζα τον δίσκο «Μωσαΐκο». Είχα γράψει το τραγουδι «Η στιγμή αρκεί» και για πολλες μέρες στριφογύριζε στο μυαλό μου να πάω να τον βρω στα Ανώγεια να του το πω. Όταν το αποφάσισα με το καλό μου φίλο το Μιχάλη  Δεικτάκη  ανηφορίσαμε για την Ντελίνα. Εκεί μας υποδέχτηκε στην αρχή με μια επιφυλακτικότητα που σύντομα έδωσε την θέση της σε μια εκ βαθέων συζήτηση για τα κοινωνικοπολιτικά και την Κρητική μουσική, ενώ μου απαντούσε σε πολύ βαθιά για εμένα ερωτήματα με την πιο απλή απάντηση και με απίστευτο χιούμορ. Κόντεψα να ξεχάσω τον λόγο για τον οποίο και τον  επισκέφτηκα. Άκουσε το κομμάτι το γράψαμε και από τότε μου χαρίζει απλόχερα την φιλία του και την συμβουλή του. Ερμήνευσε ένα ολόκληρο δίσκο σε τραγούδια δικά μου, το «Κεχριμπάρι & Ζαφείρι», κάναμε συναυλίες και μου έκανε την πολύ μεγάλη τιμή να με καλέσει στο Ηρώδειο που γιόρτασε τα 60 χρόνια πορείας. 

Έχετε συνεργαστεί αρκετές φορές. Τι είναι αυτό που θαυμάζεις στον Βασίλη Σκουλά;

Τον τρόπο που διαχειρίζεται μια δύσκολη στιγμή, την απλότητα, την ταπεινότητα και την εμπιστοσύνη του στην νέα γενιά. 

Ποιες οι διαφορές του κοινού της Κρήτη με αυτό της Αθήνας;

Το κοινό στην Αθήνα είναι πιο συγκεντρωμένο στο να είναι θεατής και αυτό σε βοηθάει να εκφραστείς,  σε σχέση με την Κρήτη που πολλές φορές είναι πιο εκδηλωτικό και σε παρασύρει κάνοντας την κάθε παράσταση - γλέντι για πολύωρες αντοχές. 

Ετοιμάζεις κάτι άλλο δισκογραφικά αυτή την περίοδο;

Αν και η δισκογραφία οδεύει προς εξαφάνιση, μερικοί ρομαντικοί επιμένουμε να δημιουργούμε. Το «Κορώνα - Γράμματα» ήταν το πρώτο από μια σειρά νέων τραγουδιών που ετοιμάζω με τους συνοδοιπόρους μου και αναμένεται να κυκλοφορήσουν μέσα στο 2020.