ροκ και να τα στηρίξει όλα το ίδιο καλά. Ήταν μια, ας πούμε, υπερκομματική προσωπικότητα…» Αυτά δηλώνει μεταξύ άλλων ο τραγουδιστής σε συνέντευξη που παρεχώρησε στο Γιάννης Ξυνόπουλος και το Μυωσή Ασέρ και δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα metro weekend .
O Μιχάλης Χατζηγιάννης εξέφρασε χωρίς δισταγμούς τις απόψες και σκέψεις του μέρος των οποίων παρουσιάζουμε:
«Εγώ φλερτάρω με το λαϊκό ως εκεί που μπορώ. Ο αγαπημένος τραγουδιστής του πατέρα μου ήταν ο Διονυσίου. Μου έλεγε: Θέλω να τραγουδήσεις σαν κι αυτόν. Του έλεγα, εγώ θέλω να τραγουδήσω σαν τον Νταλάρα... Όσο περνούν τα χρόνια και μεγαλώνω, μπορεί να βρεθώ πιο κοντά σε τέτοια ακούσματα, που έτσι κι αλλιώς μπορώ να τα πω, αλλά δεν είναι πάντα η κατάλληλη στιγμή.
Είχα, βέβαια, από μικρός μια μουσική παιδεία, που με βοήθησε να κάνω σταθερά βήματα. Στην Κύπρο η μουσική έχει ουσιαστικό ρόλο στην εκπαίδευση. Αλλά το περιβάλλον και η αγορά μου ήταν άγνωστα. Ένας νέος στην ηλικία που ήμουν εγώ τότε τι ήξερε από δισκογραφία, σταρ σύστεμ και καριέρα... Απλώς διαχειρίστηκα τα πράγματα σωστά, δεν ψωνίστηκα, δεν καβάλησα το καλάμι, δεν θεώρησα τίποτα δεδομένο, ότι με μία επιτυχία κατέκτησα τον κόσμο. Ίσως να έμαθα και από τους γονείς μου, που ήταν πρόσφυγες και μέσα σε μία μέρα έχασαν το σπίτι τους, τη μισή οικογένεια, που σκοτώθηκε στον πόλεμο, και την άλλη μισή, που αγνοείται. Μεγάλωσα σε ένα περιβάλλον που πέρασε δυσκολίες πολλές, έστω κι αν γεννήθηκα μετά την εισβολή του ’74.
Στην pop μουσική εύκολα μπορείς να παρεξηγηθείς. Δεν συμβαίνει το ίδιο στο λαϊκό τραγούδι, όπου τα πράγματα είναι πιο συγκεκριμένα και φορμαρισμένα.
Πριν από μερικά χρόνια έκανα ένα δίσκο με παλιά τραγούδια, με πολλή αγάπη και σεβασμό σε τραγούδια και δημιουργούς που αγάπησα και δεν είχε όση ανταπόκριση είχαν οι νεότερες δουλειές μου. Καμιά φορά είναι η στιγμή, η τύχη και άλλοι, αστάθμητοι παράγοντες, αν και πολλά τραγούδια ανακαλύπτονται και αναγνωρίζονται στο χρόνο.
Είμαι πιο πολύ τραγουδιστής και μουσικός, γιατί στίχους δεν γράφω, και με αυτές τις ιδιότητες πορεύομαι, ακόμα κι όταν γράφω τραγούδια για άλλους, που συνήθως το κάνω με φιλική, και όχι επαγγελματική διάθεση, μέσα στο πλαίσιο της συνεργασίας μας στις συναυλίες ή στα μαγαζιά… Προτιμώ τις συναυλίες, αλλά, όταν η συνεργασία είναι καλή, και στα μαγαζιά περνάμε καλά, όπως τότε που τραγουδήσαμε μια σεζόν με τον Πασχάλη Τερζή. Το ελληνικό κοινό ζητάει τη συχνή επαφή και έχει μάθει τους τραγουδιστές να τους βλέπει στα μαγαζιά.
Απευθυνόμενος σε ένα ευρύτερο ευρωπαϊκό κοινό, τραγούδησα στα αγγλικά με παραγωγούς και ηχολήπτες από εκεί. Ένα CD μου ηχογραφήθηκε στη Σουηδία και κυκλοφόρησε Γερμανία, Σουηδία, Βέλγιο, Αυστρία, Ολλανδία. Αυτές τις μέρες ετοιμάζω και ένα δεύτερο δίσκο. Τα τραγούδια είναι κάποια πρωτότυπα και άλλα διασκευές με αγγλικό στίχο από δικά μου τραγούδια.
Δεν έχει γίνει ιδιαίτερα γνωστό στην ελληνική αγορά, επειδή οι κυκλοφορίες αυτές έγιναν κάπως διακριτικά, για να μην μπερδέψουμε το ελληνικό κοινό.
Έχω κάνει και συναυλίες εκεί και έχω διαπιστώσει ότι είναι αρκετά φιλέλληνες, αλλά, για να γίνει όλο αυτό σωστά, πρέπει να έχεις και μια βοήθεια από τον τόπο σου. Η Ελλάδα, αν όλα πάνε καλά, θα πρέπει να στηρίξει ως κράτος τον πολιτισμό και τέτοιες συναυλίες, που θα έχουν αντίκτυπο και στον τουρισμό, αλλά και σε μια γενικότερη “εξαγωγή πολιτισμού”, που την κάνουμε αρκετά καλά, και στο κάτω-κάτω είναι το μόνο που μπορούμε να παράγουμε, αφού δεν έχουμε βιομηχανία και παραγωγή. Πρέπει, λοιπόν, να στηριχτεί και από το κράτος…. Σε λίγες μέρες φεύγω για Αμερική και Καναδά για συναυλίες στους ομογενείς και ετοιμάζομαι για τις καλοκαιρινές συναυλίες σε όλη την Ελλάδα. Αναμένω την κυκλοφορία του δεύτερου διεθνούς CD, παραγωγή της γερμανικής Universal, και συνεχίζουμε την προώθηση του πρόσφατου δίσκου μου, «Θάρρος ή αλήθεια».
Επειδή κατάγομαι από οικογένεια προσφύγων, έχω ένα λόγο παραπάνω να ασχολούμαι με τα πολιτικά θέματα. Η Κύπρος, παρ’ όλες τις δυσκολίες, την εισβολή και όλα αυτά, κατάφερε να ορθοποδήσει, να μπει στην Ε.Ε., να απορρίψει το σχέδιο Ανάν, και μέσα από στρατηγικές συμμαχίες που ευνοούν οι συνθήκες στην περιοχή να προκύψει μια βιώσιμη λύση του Κυπριακού. Οι δυσκολίες είναι μεγάλες με την τουρκική αδιαλλαξία, που δεν βοηθάει να καταλήξουν κάπου…. Οι εκλογές που έρχονται στην Ελλάδα, σίγουρα είναι οι πιο κρίσιμες εκλογές από τη Μεταπολίτευση και μετά. Ως Ελλαδίτης, έχω μεγάλη αγωνία για τη χώρα μου και εύχομαι μέσα από την ψυχή μου η επόμενη μέρα να δώσει μια διακυβέρνηση που να διαχειριστεί τον κοινωνικό και οικονομικό Γολγοθά που μας περιμένει τα επόμενα χρόνια. Το θέμα αφορά όλους μας. Καθένας πρέπει να βάλει ένα λιθαράκι. Έχουμε υποχρέωση απέναντι στον πολιτισμό και την ιστορία μας. Εμείς οι καλλιτέχνες έχουμε διπλό χρέος απέναντι στην κοινωνία. Είναι καιρός που με βασανίζει η σκέψη αυτή και μετά τις εκλογές θα είμαι έτοιμος να ανακοινώσω μια πρωτοβουλία που σχεδιάζω με τους συνεργάτες μου, για να βοηθήσω κι εγώ μέσα από την ψυχή μου τη δύσκολη αυτή περίοδο. Ακούω με προσοχή όλους τους πολιτικούς αρχηγούς. Πήγα στη συγκέντρωση του Αντώνη Σαμαρά στο Ίδρυμα Κακογιάννη, μελέτησα τις θέσεις του Ευάγγελου Βενιζέλου για τον πολιτισμό, διαβάζω τις προτάσεις της Αριστεράς, είμαι αισιόδοξος, αρκεί τα έργα να γίνουν πράξεις. Θέλω να μοιραστώ μαζί σας κι ένα στίχο του ποιητή Νίκου Καρούζου και να τον αφιερώσω σ' όλους τους Έλληνες: Θα περάσουν από πάνω μας όλοι οι τροχοί. Στο τέλος, τα όνειρά μας θα μας σώσουν!».
Πηγή: metro weekend
