Η Μελίνα Κανά είναι πηγαία ερμηνεύτρια με αξιοπρόσεκτη διαδρομή, σπουδαίες συνεργασίες και παντοτινές καταθέσεις.
Παρά τα ρεπερτοριακά «ανοίγματα» που πραγματοποιεί κατά καιρούς η ρότα της είναι αταλάντευτα ταγμένη στο καλό τραγούδι.
Η Μελίνα Κανά κάθε Σάββατο εμφανίζεται στο Σταυρό του Νότου (Plus). Μαζί της ο Λαρισαίος τραγουδιστής Γιάννης Λίταινας και ο τραγουδοποιός Αλέξανδρος Δάικος καθώς και μια ομάδα ξεχωριστών μουσικών (Χρυσόστομος Καραντωνίου -κιθάρες ενορχηστρώσεις, Χρήστος Κυριαζής – πνευστά, Πάνος Γεωργακόπουλος – κρουστά, Θοδωρής Στούγιος – μπουζούκι, Θανάσης Γιαννίτσας – μπάσο).
Οι εμφανίσεις της αυτές αποτέλεσαν και την αφορμή για συνομιλία που ακολουθεί:
Ποια είναι τα «υλικά» των Σαββατιάτικων παραστάσεών σας στο Σταυρό του Νότου;
Τα τραγούδια μας, η υπέροχη ομάδα των μουσικών μου, οι δύο εξαιρετικοί ερμηνευτές που με συνοδεύουν, ο Σταυρός του Νότου που είναι για μένα πολύ αγαπημένος χώρος με κορυφαία φιλοξενία και το κοινό που είναι πάντα θερμό και μας αγκαλιάζει με πραγματική αγάπη.
Το βαρύ κοινωνικό κλίμα (καταστροφές, ακρίβεια, πόλεμοι) επηρεάζει το… τραγουδιστικό;
Όλοι είμαστε επηρεασμένοι με αυτά που συμβαίνουν γύρω μας, πόλεμοι, θάνατοι, ακρίβεια, μοναξιά, όμως το τραγούδι είναι διέξοδος, καταφυγή, παρηγοριά, κάποιες ώρες που ξεχνιόμαστε όλοι από προβλήματα και βάσανα, περνάμε όμορφα και μπορούμε εν τέλει να διασκεδάσουμε.
Με ποια τραγούδια μεγαλώσατε;
Μεγάλωσα με όμορφα ελληνικά τραγούδια. Οι γονείς μου τραγουδούσαν και οι δύο. Ο πατέρας μου τραγουδάει ακόμη... γιατί είναι στη ζωή. Είχαν πολύ καλό κριτήριο στα τραγούδια που μας έβαζαν να ακούσουμε. Από Χατζιδάκι και Θεοδωράκη μέχρι τους λαϊκούς συνθέτες Τσιτσάνη, Παπαϊωάννου, Λοϊζο, Κουγιουμτζή και Καλδάρα από τους πιο σύγχρονους και πάρα πολλά παραδοσιακά.
Ραδιόφωνο ακούτε; Παίζονται τα νέα σας τραγούδια στις επίσημες συχνότητες ή ακόμα και για καταξιωμένες περιπτώσεις, όπως η δική σας, υπάρχουν δυσκολίες;
Γενικά τις ώρες που είμαι σπίτι μου δεν ακούω μουσική. Όμως ξέρω ότι έχουμε πολύ καλούς ραδιοφωνικούς σταθμούς οι οποίοι ναι, με επιλέγουν στις ζώνες των εκπομπών τους. Πρωταγωνιστούν τα παλιά μου τραγούδια που έχουν καθιερωθεί και έχουν μια διαχρονική αξία και ταυτόχρονα ο κόσμος τα αγαπάει. Υπάρχει μία δυσκολία στο να περάσουμε καινούρια τραγούδια, αλλά αν κρίνω από τις περιπτώσεις της “Σπίθας” της “Παλιάς Πληγής”, όταν το τραγούδι είναι καλό βρίσκει το χώρο του στο ραδιόφωνο.
Όταν βρίσκεστε στη σκηνή ποια είναι τα συναισθήματα, τι σκέφτεστε και τι επιζητείτε;
Προσπαθώ να είμαι ολόκληρη εκεί και να μην σκέφτομαι τίποτα άλλο παρά μόνο τα τραγούδια και την επαφή μου με τον κόσμο. Αφήνω πίσω ό,τι μπορεί να μ' έχει στεναχωρήσει κατά τη διάρκεια της μέρας, ό,τι μπορεί να μ έχει κουράσει ή να μ' έχει απογοητεύσει. Προσπαθώ να έχω καλή διάθεση και να περνάω ευχάριστα τις ώρες μου με το κοινό.
Παρότι έχουν δει πολλά τα μάτια σας, σας φοβίζει κάτι στις μέρες μας;
Εννοείται πως με φοβίζει. Διακρίνω πολύ μίσος, υπάρχει μία τάση ο πόλεμος μεταξύ Ισραήλ και Παλαιστινίων να γίνει θρησκευτικός, πράγμα πολύ επικίνδυνο -και μακάρι να αποφευχθεί- ο οποίος μπορεί να πάρει πολύ μεγάλες διαστάσεις και να συμπαρασύρει την Ευρώπη και όλη την ανθρωπότητα. Με φοβίζει επίσης η “ελαφρότητα”, δηλαδή το να μην εμβαθύνουμε στα πράγματα.
«Το σύγχρονο τραγούδι έχει μεστό κοινωνικό χαρακτήρα; Θίγει τα ζόρια που τραβάμε; Κι αν το κάνει γιατί τα τραγούδια αυτά δεν καταφέρνουν να αγκαλιαστούν απ’ το ευρύ κοινό όπως συνέβαινε στις παλαιότερες δεκαετίες;
Όταν η ανασφάλεια, ο φόβος, ο θυμός, η στεναχώρια, η πίεση, είναι πολύ μεγάλα τότε η ψυχή του ανθρώπου ζητάει διεξόδους προς την φαιδρότητα και την αισιοδοξία, απ΄ όπου κι αν προέρχεται αυτή. Ακόμη και από λάθος κατευθύνσεις.
Είστε ευχαριστημένη απ’ όσα έχετε πετύχει μέχρι σήμερα; Σας λείπουν πράγματα;
Είμαι πάρα πολύ ευχαριστημένη ακόμη και από τα δυσάρεστα γιατί ήταν μαθήματα για μένα. Η ζωή δεν είναι μόνο ίσιος δρόμος, αλλά έχει και τις ανηφόρες της και τις κατηφόρες της. Παρόλα αυτά, στα 57 μου χρόνια κάνοντας έναν απολογισμό, μπορώ να πω ότι είμαι πολύ ευχαριστημένη. Δοξάζω τον Θεό και ευχαριστώ τη ζωή μου για όλα τα δώρα που μου προσέφερε.
Βαριά ευχαριστώ που χρωστάτε;
Στους γονείς μου που με φέραν στη ζωή και με προίκισαν με αυτά που έχω. Στην Παναγία που πάντα με στηρίζει. Στους φίλους μου που με ανέχονται, στους συνεργάτες μου που κάνουν εύκολες τις ώρες της δουλειάς. Στους τραγουδοποιούς που μου εμπιστεύτηκαν τα τραγούδια τους. Στο σύντροφό μου που με αντέχει και μ' αγαπάει. Στον κόσμο που όλα αυτά τα χρόνια μου δείχνει την αγάπη του.
Το πιο πρόσφατο «ξένο», δηλαδή όχι δικό σας, τραγούδι που ξεχωρίσατε;
Μου άρεσε πολύ το “Φως” του Γιάννη Κότσιρα και του Νίκου Τερζή που ακούστηκε στο “Σασμό”.
Μια ευχή;
Ειρήνη και συμφιλίωση για όλον τον κόσμο.
Παρά τα ρεπερτοριακά «ανοίγματα» που πραγματοποιεί κατά καιρούς η ρότα της είναι αταλάντευτα ταγμένη στο καλό τραγούδι.
Η Μελίνα Κανά κάθε Σάββατο εμφανίζεται στο Σταυρό του Νότου (Plus). Μαζί της ο Λαρισαίος τραγουδιστής Γιάννης Λίταινας και ο τραγουδοποιός Αλέξανδρος Δάικος καθώς και μια ομάδα ξεχωριστών μουσικών (Χρυσόστομος Καραντωνίου -κιθάρες ενορχηστρώσεις, Χρήστος Κυριαζής – πνευστά, Πάνος Γεωργακόπουλος – κρουστά, Θοδωρής Στούγιος – μπουζούκι, Θανάσης Γιαννίτσας – μπάσο).
Οι εμφανίσεις της αυτές αποτέλεσαν και την αφορμή για συνομιλία που ακολουθεί:
Ποια είναι τα «υλικά» των Σαββατιάτικων παραστάσεών σας στο Σταυρό του Νότου;
Τα τραγούδια μας, η υπέροχη ομάδα των μουσικών μου, οι δύο εξαιρετικοί ερμηνευτές που με συνοδεύουν, ο Σταυρός του Νότου που είναι για μένα πολύ αγαπημένος χώρος με κορυφαία φιλοξενία και το κοινό που είναι πάντα θερμό και μας αγκαλιάζει με πραγματική αγάπη.
Το βαρύ κοινωνικό κλίμα (καταστροφές, ακρίβεια, πόλεμοι) επηρεάζει το… τραγουδιστικό;
Όλοι είμαστε επηρεασμένοι με αυτά που συμβαίνουν γύρω μας, πόλεμοι, θάνατοι, ακρίβεια, μοναξιά, όμως το τραγούδι είναι διέξοδος, καταφυγή, παρηγοριά, κάποιες ώρες που ξεχνιόμαστε όλοι από προβλήματα και βάσανα, περνάμε όμορφα και μπορούμε εν τέλει να διασκεδάσουμε.
Με ποια τραγούδια μεγαλώσατε;
Μεγάλωσα με όμορφα ελληνικά τραγούδια. Οι γονείς μου τραγουδούσαν και οι δύο. Ο πατέρας μου τραγουδάει ακόμη... γιατί είναι στη ζωή. Είχαν πολύ καλό κριτήριο στα τραγούδια που μας έβαζαν να ακούσουμε. Από Χατζιδάκι και Θεοδωράκη μέχρι τους λαϊκούς συνθέτες Τσιτσάνη, Παπαϊωάννου, Λοϊζο, Κουγιουμτζή και Καλδάρα από τους πιο σύγχρονους και πάρα πολλά παραδοσιακά.
Ραδιόφωνο ακούτε; Παίζονται τα νέα σας τραγούδια στις επίσημες συχνότητες ή ακόμα και για καταξιωμένες περιπτώσεις, όπως η δική σας, υπάρχουν δυσκολίες;
Γενικά τις ώρες που είμαι σπίτι μου δεν ακούω μουσική. Όμως ξέρω ότι έχουμε πολύ καλούς ραδιοφωνικούς σταθμούς οι οποίοι ναι, με επιλέγουν στις ζώνες των εκπομπών τους. Πρωταγωνιστούν τα παλιά μου τραγούδια που έχουν καθιερωθεί και έχουν μια διαχρονική αξία και ταυτόχρονα ο κόσμος τα αγαπάει. Υπάρχει μία δυσκολία στο να περάσουμε καινούρια τραγούδια, αλλά αν κρίνω από τις περιπτώσεις της “Σπίθας” της “Παλιάς Πληγής”, όταν το τραγούδι είναι καλό βρίσκει το χώρο του στο ραδιόφωνο.
Όταν βρίσκεστε στη σκηνή ποια είναι τα συναισθήματα, τι σκέφτεστε και τι επιζητείτε;
Προσπαθώ να είμαι ολόκληρη εκεί και να μην σκέφτομαι τίποτα άλλο παρά μόνο τα τραγούδια και την επαφή μου με τον κόσμο. Αφήνω πίσω ό,τι μπορεί να μ' έχει στεναχωρήσει κατά τη διάρκεια της μέρας, ό,τι μπορεί να μ έχει κουράσει ή να μ' έχει απογοητεύσει. Προσπαθώ να έχω καλή διάθεση και να περνάω ευχάριστα τις ώρες μου με το κοινό.
Παρότι έχουν δει πολλά τα μάτια σας, σας φοβίζει κάτι στις μέρες μας;
Εννοείται πως με φοβίζει. Διακρίνω πολύ μίσος, υπάρχει μία τάση ο πόλεμος μεταξύ Ισραήλ και Παλαιστινίων να γίνει θρησκευτικός, πράγμα πολύ επικίνδυνο -και μακάρι να αποφευχθεί- ο οποίος μπορεί να πάρει πολύ μεγάλες διαστάσεις και να συμπαρασύρει την Ευρώπη και όλη την ανθρωπότητα. Με φοβίζει επίσης η “ελαφρότητα”, δηλαδή το να μην εμβαθύνουμε στα πράγματα.
«Το σύγχρονο τραγούδι έχει μεστό κοινωνικό χαρακτήρα; Θίγει τα ζόρια που τραβάμε; Κι αν το κάνει γιατί τα τραγούδια αυτά δεν καταφέρνουν να αγκαλιαστούν απ’ το ευρύ κοινό όπως συνέβαινε στις παλαιότερες δεκαετίες;
Όταν η ανασφάλεια, ο φόβος, ο θυμός, η στεναχώρια, η πίεση, είναι πολύ μεγάλα τότε η ψυχή του ανθρώπου ζητάει διεξόδους προς την φαιδρότητα και την αισιοδοξία, απ΄ όπου κι αν προέρχεται αυτή. Ακόμη και από λάθος κατευθύνσεις.
Είστε ευχαριστημένη απ’ όσα έχετε πετύχει μέχρι σήμερα; Σας λείπουν πράγματα;
Είμαι πάρα πολύ ευχαριστημένη ακόμη και από τα δυσάρεστα γιατί ήταν μαθήματα για μένα. Η ζωή δεν είναι μόνο ίσιος δρόμος, αλλά έχει και τις ανηφόρες της και τις κατηφόρες της. Παρόλα αυτά, στα 57 μου χρόνια κάνοντας έναν απολογισμό, μπορώ να πω ότι είμαι πολύ ευχαριστημένη. Δοξάζω τον Θεό και ευχαριστώ τη ζωή μου για όλα τα δώρα που μου προσέφερε.
Βαριά ευχαριστώ που χρωστάτε;
Στους γονείς μου που με φέραν στη ζωή και με προίκισαν με αυτά που έχω. Στην Παναγία που πάντα με στηρίζει. Στους φίλους μου που με ανέχονται, στους συνεργάτες μου που κάνουν εύκολες τις ώρες της δουλειάς. Στους τραγουδοποιούς που μου εμπιστεύτηκαν τα τραγούδια τους. Στο σύντροφό μου που με αντέχει και μ' αγαπάει. Στον κόσμο που όλα αυτά τα χρόνια μου δείχνει την αγάπη του.
Το πιο πρόσφατο «ξένο», δηλαδή όχι δικό σας, τραγούδι που ξεχωρίσατε;
Μου άρεσε πολύ το “Φως” του Γιάννη Κότσιρα και του Νίκου Τερζή που ακούστηκε στο “Σασμό”.
Μια ευχή;
Ειρήνη και συμφιλίωση για όλον τον κόσμο.
