Μαρία Σουλτάτου - «Ο Επιτάφιος ήταν η πιο σημαντική στιγμή της πορείας μου»

(ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ & ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ) Η Μαρία Σουλτάτου τραγουδάει επαγγελματικά σχεδόν τρεις δεκαετίες. Έχει συνεργαστεί με…
logo radio
Ogdoo web radio
Live
 

τους μεγαλύτερους Έλληνες δημιουργούς, όπως το Μίκη Θεοδωράκη, τον Λίνο Κόκοτο και φυσικά, το Σταύρο Ξαρχάκο. Με τον τελευταίο, μάλιστα, έχει πραγματοποιήσει πολλές αξιοζήλευτες συνεργασίες, με πιο πρόσφατη εκείνη της παράστασης «Αμάν… Αμήν», σημειώνοντας τεράστια επιτυχία στη Θεσσαλονίκη, αλλά και την Αθήνα. Η φωνή της είναι ιδιαίτερα αγαπητή σε ένα μεγάλο φάσμα κοινού που την ακολουθεί σε όλες τις επαγγελματικές της κινήσεις. Φέτος τον χειμώνα εμφανίζεται σε τρεις διαφορετικούς χώρους, οι δύο εκ των οποίων είναι στην Αθήνα και ο τρίτος στη Θεσσαλονίκη. Παράλληλα, μόλις κυκλοφόρησε ο νέος της δίσκος «Στον άνεμο» σε μουσική και στίχους Βαγγέλη Σίμου. Πριν από λίγες μέρες, η αγαπημένη τραγουδίστρια βρέθηκε στα γραφεία του Ogdoo Music Group, προκειμένου να πραγματοποιηθεί η συνέντευξη που ακολουθεί.

Ξεκίνησες να τραγουδάς από τα έντεκα σου χρόνια στην Κρήτη και λίγο αργότερα πήγες στο «Να η ευκαιρία». Μίλησέ μου λίγο για εκείνη την περίοδο.
Δήλωσα συμμετοχή έντεκα χρονών στα Καστρινά ταλέντα στο Ηράκλειο της Κρήτης. Αγαπούσα πάρα πολύ τη μουσική και ο λόγος που το έκανα αυτό ήταν γιατί, μπορεί εγώ να ένιωθα ότι κάτι λέω, αλλά ήθελα να ξέρω αν αυτό που κάνω όντως αφορά τους άλλους ανθρώπους και αν αξίζει τον κόπο να ξεκινήσω να κάνω αυτό που αγαπούσα. Αργότερα όπως είπες, γύρω στα δεκατέσσερα δήλωσα συμμετοχή στο «Να η ευκαιρία». Έκανα το γύρισμα σε αυτή την ιστορική εκπομπή, όπου στην επιτροπή ήταν ο Λ. Παπαδόπουλος, ο Σ. Ντάριο, η Ρ. Σώκκου, ο Γ. Κατσαρός και ο Γρηγορίου. Ήταν μια πολύ ωραία εμπειρία. Εκεί υπόγραψα ένα συμβόλαιο, το οποίο ήταν και το εισιτήριό μου μόλις τελείωσα το Λύκειο να ανέβω στην Αθήνα.

Είχες κάποιους συγκεκριμένους φόβους τότε, ως ένα παιδί που ανέβαινε στην Αθήνα μόνο του προκειμένου να ασχοληθεί με έναν χώρο άγνωστο για εκείνο;
Αυτό που ήθελα ήταν να γνωρίσω τους ανθρώπους που είχα αγαπήσει σαν παιδί. Τους ανθρώπους που είχαν αγαπήσει η ψυχή μου και τα αυτιά μου. Ήθελα να ξεκινήσω ένα ταξίδι στον χώρο, να μάθω πράγματα μέσα από αυτούς τους ανθρώπους, αλλά και να ζήσω όλη αυτή τη μαγεία που άκουγα σαν παιδί από το ραδιόφωνο, από τις ελληνικές ταινίες. Από τότε έως σήμερα, πιστεύω ότι, όσο και να θέλουμε εμείς να κάνουμε κάτι σε αυτόν τον χώρο, πρέπει και ο κόσμος να σε αγαπά πολύ και αυτό είναι τελικά το κέρδος και η επιβράβευση γι’ αυτό που κάνουμε. Έτσι ξεκίνησα, λοιπόν, με τη σκέψη να κάνω ένα πολύ όμορφο ταξίδι και το έχω καταφέρει. Μέχρι στιγμής, ο Θεός με αξίωσε και δούλεψα σχεδόν με όλους τους Έλληνες τραγουδιστές, με τους μεγαλύτερους συνθέτες αυτού του τόπου και το θεωρώ μεγάλη ευλογία όλο αυτό.

Μέσα από όλα αυτά τα χρόνια που τραγουδάς επαγγελματικά, νιώθεις ότι σου λείπει κάτι;
Όχι, ήταν και συνεχίζει να είναι ένα μαγικό ταξίδι. Συνεχίζω να συνεργάζομαι με εξαιρετικούς ανθρώπους. Έχω βιώσει και συνεχίζω να ζω υπέροχες στιγμές που δεν θα τις άλλαζα με τίποτα.

Έχεις συνεργαστεί επανειλημμένα με τη dream team των δημιουργών. Ανάφερέ μου ένα σκηνικό, μια στιγμή που δε θα ξεχάσεις ποτέ με κάποιον από εκείνους…
Δύο βραδιές έχουν χαραχτεί στην μνήμη μου –η πρώτη ήταν τον Οκτώβριο του 2000 στο Ηρώδειο με τον Σταύρο Ξαρχάκο στον «Επιτάφιο» των Μίκη Θεοδωράκη – Γιάννη Ρίτσου. Ήταν για μένα η πιο σημαντική και η πιο συγκινητική στιγμή της πορείας μου… Επίσης μια ακόμα συγκλονιστική στιγμή ήταν τον Σεπτέμβριο του 2003 στη Μακρόνησο, όταν τη δεύτερη μέρα των παραστάσεων ήρθε ο Μίκης Θεοδωράκης και πρώτη φορά είδα αυτόν τον μεγάλο δημιουργό να είναι συγκινημένος με τα μάτια του κλειστά. Έτσι όπως τραγουδούσε, η φωνή του είχε ένα τρέμουλο που ένιωσα ότι βίωνε ότι ξαναζούσε σαν σε κινηματογραφική ταινία όλα τα μαρτύρια που είχε ζήσει εκείνος και οι συγκρατούμενοί του σε αυτό το νησί. Δε θα ξεχάσω ποτέ όσο ζω αυτές τις βραδιές.

Είσαι μια τραγουδίστρια που θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως «διακριτική παρουσία στον χώρο». Αν είχες τη δυνατότητα να ξεκινήσεις τώρα, θα το άλλαζες αυτό;
Δε θα άλλαζα τίποτα από αυτά που ‘χω κάνει. Έκανα τις επιλογές μου με κόστος και δεν μετανιώνω για αυτό, γιατί πολλές φορές με τα όχι κερδίζεις περισσότερα παρά με τα ναι. Θεωρώ ότι ο καλλιτέχνης είναι ένας μοναχικός άνθρωπος και αυτό που θέλει είναι αγάπη. Το πιο σημαντικό είναι να βρει τον εαυτό του μέσα από αυτό που κάνει. Να βρει τον χαρακτήρα του, να καταλάβει τι σημαίνει η έννοια «τραγουδώ», τι σημαίνει παίρνω έναν άνθρωπο και τον πάω κάπου.

Είχες δηλώσει στο παρελθόν ότι «όλα τα τραγούδια είναι μουσική», αποκλείοντας τον διαχωρισμό σε είδη. Υπάρχει κάποιο τραγούδι της «εμπορικής» σκηνής που θα ήθελες να ερμηνεύσεις;
Θα το πω και πάλι. Δε θεωρώ ότι υπάρχουν εμπορικά και μη εμπορικά τραγούδια. Βέβαια, αυτή τη στιγμή υπάρχει ο παράγοντας του ποια τραγούδια προβάλλονται και ποια όχι. Θεωρώ, όμως, ότι, ακόμα και από αυτά που δεν είναι γνωστά για τεχνικούς λόγους ή για λόγους promotion, υπάρχουν πάρα πολύ σημαντικά κοσμήματα που ίσως ακουστούν μετά από είκοσι χρόνια. Πιστεύω, λοιπόν, ότι δεν υπάρχει εμπορικό και μη εμπορικό τραγούδι. Υπάρχει καλό και κακό τραγούδι. Μάλλον, είναι τα πιο προβεβλημένα και τα λιγότερο παιγμένα. Ας θυμηθούμε, όμως, ότι υπάρχουν τραγούδια που γράφτηκαν έναν αιώνα πριν και που, ακόμα και οι «εμπορικοί» τραγουδιστές αν δεν τα βάλουν στο πρόγραμμά τους, ο κόσμος δεν μπορεί να κάνει κέφι ή να εκτονώσει την ψυχή του ή να ταξιδέψει.

Φέτος κάνεις πολλά διαφορετικά πράγματα. Μίλησέ μου αρχικά για το πρόγραμμα των «Διαδρομών».
Συνεργάζομαι για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά με έναν από τους πιο σημαντικούς λαϊκούς συνθέτες που έχει αυτός ο τόπος, το Βαγγέλη Κορακάκη και είμαι πολύ χαρούμενη για αυτό. Κοντά μας, βέβαια, φέτος είναι ένας σημαντικός τραγουδιστής της νέας γενιάς, ο Γεράσιμος Ανδρεάτος, τον οποίο εκτιμώ πολύ. Επίσης κοντά μας είναι και δύο νέοι καλλιτέχνες, η Ανατολή Μαργιόλα και ο Βασίλης Κορακάκης. Έχουμε φτιάξει, λοιπόν, ένα πρόγραμμα με υπέροχα τραγούδια και πολλή αγάπη για όλον τον κόσμο που θα επιλέξει να έρθει στη συντροφιά μας. Είμαι πραγματικά πολύ χαρούμενη και νιώθω υπέροχα με αυτή τη συνεργασία.

Πάμε τώρα στο Θέατρο «Αγγέλων Βήμα» και στην παράσταση «Έτσι απλά». Τι ακριβώς θα παρουσιάσεις εκεί;
Στο φουαγιέ του θεάτρου «Αγγέλων Βήμα» θα κάνω μια παράσταση που θα ξεκινήσει από τις 14 Οκτωβρίου, παρέα με δυο υπέροχους μουσικούς, το Νεοκλή Νεοφυτίδη και το Στράτο Σαμιώτη. Πρόκειται για ένα πρόγραμμα εφ’ όλης της ύλης, με τραγούδια που προσωπικά αγαπώ και που «Έτσι απλά» θα τα τραγουδήσουμε όλοι μαζί σε αυτόν τον υπέροχο χώρο. Θα αρχίζει νωρίς, στις 9.30 και θα τελειώνει στις 11.30. Είναι τραγούδια που λατρεύω και που με πολλή αγάπη τα αφιερώνω σε όλους τους ανθρώπους που θα θελήσουν να ταξιδέψουμε μαζί σε όλο αυτό που με γεμίζει.

Πες μας ένα τραγούδι που θα πεις στο «Έτσι απλά»…
Στο «Έτσι απλά» θα πούμε την «Όμορφη πόλη», τον «Ταξιδιώτη του ονείρου», τραγούδια μεγάλων συνθετών, τραγούδια προσωπικά, αγαπημένα τραγούδια. Βέβαια, μέσα σε αυτό το πρόγραμμα είναι και ένα αφιέρωμα σε τρεις φωνές της Ανατολής που με έχουν σημαδέψει και στιγματίσει όλα αυτά τα χρόνια.

Μέσα από αυτά τα δυο διαφορετικά προγράμματα που θα σε απολαύσουμε φέτος, καταλαβαίνουμε ότι, αυτά που θες να πεις στον κόσμο δεν έχουν συγκεκριμένο πλαίσιο. Σε ποιο από τα δύο αισθάνεσαι περισσότερο «Μαρία» και γιατί;
Η μουσική είναι μία. Και στις δύο περιπτώσεις είτε είναι το «Αγγέλων Βήμα» είτε είναι οι «Διαδρομές», εγώ πάω με την ίδια αγάπη πάντα, γιατί αυτό θεωρώ ότι είναι η μουσική. Δεν είναι ούτε για να αναδειχθούμε ούτε για να δείξουμε τη ματαιοδοξία μας ούτε για κανέναν από αυτούς τους λόγους. Η μουσική και το τραγούδι είναι ένας κώδικας επικοινωνίας, ένας κρίκος, που ενώνει την ορχήστρα με τον κόσμο και αντίστροφα. Αυτό, λοιπόν, γίνεται και στις δύο περιπτώσεις, οπότε είμαι καλυμμένη εις διπλούν.

Τα δύο αυτά προγράμματα συμβαίνουν στην Αθήνα. Θα κάνεις, όμως, κάτι και στη Θεσσαλονίκη, έτσι δεν είναι;
Ναι, από τις 17 Οκτωβρίου θα εμφανίζομαι στη Θεσσαλονίκη κάθε Πέμπτη στη μουσική σκηνή «Ξέφωτο». Εκεί θα συνεργαστώ με έναν αξιόλογο θεσσαλονικιό καλλιτέχνη, τον Παναγιώτη Καραδημήτρη. Θα υπενθυμίσουμε στον κόσμο όσο μπορούμε και με την ποιότητα που διακρίνει και τους δύο όλα αυτά τα διαμαντένια τραγούδια που έχουμε. Μαζί μας θα είναι και μια ομάδα εξαιρετικών μουσικών.

Επίσης, μόλις κυκλοφόρησε ο καινούριος σου δίσκος σε μουσική Βαγγέλη Σίμου, ο οποίος περιέχει διάφορα είδη τραγουδιών. Πες μου για αυτή τη δουλειά.
Αυτή η δουλειά, λοιπόν, είναι ένα άλμπουμ, στο οποίο συγκεντρώσαμε με το Βαγγέλη Σίμο από παλαιότερες συμμετοχές μου τραγούδια που αγαπώ και βάλαμε και πέντε κομμάτια καινούρια και τον ευχαριστώ πολύ για την υπέροχη συνεργασία και την εμπιστοσύνη. Είναι τραγούδια που με αγγίζουν και αυτό παρουσιάζουμε στον κόσμο. Ευχαριστώ πάρα πολύ και τη Μαρία Παπαδάκη που έντυσε δύο υπέροχες μελωδίες του Βαγγέλη με αγγλικό στίχο που έχουν τραγουδηθεί από μια μεγάλη κυρία, την Πίτσα Παπαδοπούλου στα ελληνικά. Υπάρχουν, λοιπόν, δύο πολύ όμορφα ελληνικά τραγούδια με αγγλικό στίχο. Στη μουσική άλλωστε δεν υπάρχουν όρια…

Αν σου δινόταν η ευκαιρία να ηχογραφήσεις ένα τραγούδι παγκόσμιας εμβέλειας, από οποιαδήποτε χώρα, ποιο θα ήταν αυτό και γιατί;
Ένα τραγούδι που θα ήθελα πάρα πολύ να πω και που με συγκινεί πάρα πολύ είναι το «Non, je ne regrette rien» που έχει τραγουδήσει μοναδικά η Εντίθ Πιάφ. Θεωρώ ότι η μουσική και ο στίχος του είναι συγκλονιστικά!

Η δεύτερη φωτογραφία είναι του Πέτρου Ζαβραντινού, από την πρεμιέρα στις Διαδρομές στις 4/10/13


ΤΟ OGDOO.GR ΠΡΟΤΕΙΝΕΙ

Το τραγούδι αλλιώς, στο email σας!

Ενημερωθείτε πρώτοι για τα τελευταία νέα στο χώρο της καλής μουσικής!