Η Μαρία Αναματερού, απαντά σε πέντε ερωτήσεις του Δημήτρη Καρρά, για τα πρώτα της βήματα, το αγαπημένο τους τραγούδια αλλά και για τα μελοντικά της βήματα.
Μαρία από ποιο μέρος κατάγεσαι και τι ακούσματα έχει ο τόπος σου; Πόσο πιστεύεις σε έχουν επηρεάσει;
Οι περισσότεροι, που ακολουθούν το ταξίδι μου στη μουσική, γνωρίζουν πως κατάγομαι από την Απείρανθο της Νάξου, το γραφικό μαρμάρινο χωριό της ποίησης, της μουσικής και του αγώνα (χωριό του ήρωα Μανόλη Γλέζου).
Απο την πλευρά της μαμάς μου είμαι Πελοποννήσια, από Μεθώνη και Κορώνη.
Λάτρεψα από μικρή τα θαύματα της λαϊκής Μούσας, με αφορμή την κοινωνικοποίησή μου στο νησί κι άρχισα να αναζητώ ακούσματα από όλη την ελληνική και ξένη παραδοσιακή μουσική. Το δίπολο Ανατολής και Δύσης χαρακτηρίζει τις επιλογές μου, αφού όπως έχω δηλώσει επανειλημμένα για μενα δεν υπάρχουν σύνορα στης μουσικής το χάρτη.
Ποια ήταν τα πρώτα σου βήματα στη μουσική; Αισθάνεσαι πως χρωστάς κάπου ένα "ευχαριστώ";
Ξεκίνησα από μικρή τις μουσικές μου περιπλανήσεις. Σε ηλικία πέντε ετών άρχισα να μελετάω πιάνο και να τραγουδάω.
Επαγγελματικά η πρώτη μου συνεργασία ήταν με το Λουδοβίκο των Ανωγείων και έκτοτε συνεργάστηκα με τους περισσότερους από όσους θαύμαζα. Θεωρώ κορυφαία στιγμή τη συνεργασία μου με το Χρήστο Λεοντή.
Όσο για το " ευχαριστώ " θα μπορούσα να αναφέρω λίγους και καλούς συνοδοιπόρους στους οποίους χρωστώ και μαζί τους πάλεψα και παλεύω για αυτό το φως από τη χαραμάδα. Ξέρουν εκείνοι...
Έχει υπάρξει ποτέ το δίλημμα, μουσική ή κάτι άλλο; Ίσως κάτι που σπούδασες ή κάτι που προέκυψε;
Η μουσική και το τραγούδι είναι η ζωή μου. Παράλληλα, ωστόσο, σπούδασα Φιλολογία στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο.
Τώρα τελευταία ασχολήθηκα με τις σπουδές στη Μουσικοθεραπεία, τη Μουσικοκινητική και την Ιαματική αφήγηση Παραμυθιών. Δεν χρειάστηκε να μπω σε κάποιο δίλημμα αφού φρόντισα όλα να πηγαίνουν παράλληλα και να αλληλοτροφοδοτούνται. Γράφω παραμύθια και στίχους, διδάσκω τραγούδι και παράλληλα ακολουθώ τον προσωπικό μου βηματισμό στο μουσικό στερέωμα.
Αυτό λειτούργησε βοηθητικά προς την Τέχνη μου, αφού ποτέ δε χρειάστηκε να κάνω εκπτώσεις για να επιβιώσω.
Είσαι σε έναν λαβύρινθο και προσπαθείς να βγεις. Έχεις κουραστεί. Ξάφνου εμφανίζεται ένα πουλί, σου λέει ότι για να βγεις πρέπει να τραγουδήσεις το πιο αγαπημένο σου τραγούδι, ποιο είναι αυτό και τι σε συνδέει με αυτό;
Θα τραγουδούσα το "Με κλειστά τα μάτια " του Θανάση Παπακωσταντίνου και σχεδόν υπερβατικά αφού έβγαινα από το Λαβύρινθο θα ένιωθα να ζωντανεύουν οι στίχοι:
"Κάθισε κοντά μου Θάμυρη να πούμε τη χαρά του κόσμου, το παράπονο...
Κάθε μέρα χάνω, χάνω το όνειρο μου και το ξαναβρίσκω όταν τραγουδώ".
Τι έχεις στα σκαριά; Εμφανίσεις; Κυκλοφορίες;
Η χρονιά που πέρασε ηταν γενναιόδωρη αφού σχεδόν ολοκληρώθηκε ο τελευταίος μου δίσκος "Τα Τιμαλφή ", έκλεισε με τον καλύτερο τροπο η περιοδεία μας σε Ελλάδα και εξωτερικό, αλλά και η ιδιαίτερη συνεργασία μου με το Γιώργο Νταλάρα (η οποία θα ήταν χαρά μου να συνεχιστεί).
Το 2024 θα κυκλοφορήσω μια σειρά τραγουδιών που υπογράφω τη μουσική και τα θεωρώ μεγάλη έκπληξη για το κοινό που με ακολουθεί.
Στη Σφίγγα θα φιλοξενηθώ με τους ταλαντούχους μουσικούς που με συνοδεύουν στις 27/01 σε μια γιορτή που στήσαμε ειδικά για τους ανθρώπους που μας ακολουθούν τόσα χρόνια.
Έπονται εξαιρετικές εμφανίσεις και συνεργασίες που περίμενα καιρό και φυσικά θα αναβιώσει από την άνοιξη και μετά "Το δικό μας Πανηγύρι" που αγκαλιάστηκε με τόσο ενθουσιασμό στο Christmas Theater.
Τέλος, ξεκινάω μια νέα επιχειρηματική δραστηριότητα την οποία θα είμαι σε θέση να ανακοινώσω πολύ σύντομα.
