Την Ladydust (Μαρίνα Τσιγονάκη) δύσκολα μπορείς να την ορίσεις. Ισχυρίζεται πως πήρε το προσωνύμιό της, κατά το ήμισυ, από τον Ziggy Stardust, το κάποτε alter ego του David Bowie. Αλλά, ο Ziggy εξέπεσε, λόγω της διάθεσης να γίνει Star. Έτσι, η Lady έκοψε το Star και κράτησε μόνο το Dust και έγινε η Κυρία της Σκόνης. Το τι ακριβώς σημαίνει αυτό, είναι άγνωστο. Πολλές φορές προσπάθησα να την καταλάβω, αλλά ήταν αδύνατον. Αέρινο πλάσμα και ευμετάβλητο: Ηθοποιός, μοντέλο, dj, ντραμίστρια και ραδιοφωνική παραγωγός, με καταδρομικές παρουσίες, στην οθόνη, σε φεστιβάλ, κλαμπ και μπαράκια.
Τελευταία, εκπέμπει την δική της εκπομπή (κάθε Τρίτη και Πέμπτη 10-12 μ.μ), από τον νεοσύστατο σταθμό NOSTOS 100,6 fm.
Η Ladydust μας έστειλε και φωτογραφία της όπου φορά λαγουδίσια αυτιά και απαντά σε δέκα ερωτήσεις:
Πρώτα θέλω να μου πεις για την εκπομπή που κάνεις στο NOSTOS 100,6 - τι είδους τραγούδια σου αρέσει να παίζεις και τι δεν θα έπαιζες ούτε με σφαίρες;
Ο πλανήτης ladydust δεν είναι εκπομπή, είναι η προέκταση της ψυχής μου, όπου δεν παίζω τραγούδια, αλλά περιγράφω συναισθήματα δανειζόμενη τα μουσικά ρεύματα της ροκ εν ρολ ιστορίας, αλλά και πολλά πρόσφατα (όπου το ροκ είναι κυρίως φιλοσοφία και όχι μόνο, ή, απαραίτητα κώδικας). Άλλοτε είναι αγάπη, άλλοτε πόνος, άλλοτε κραυγή, άλλοτε φόβος. Όλα αυτά δεν εξυπηρετούν κανέναν άλλο κυριότερο σκοπό, παρά μιας ουσιαστικής τελετουργίας, έτσι ώστε να μπορώ να περιηγούμαι, και εγώ και άλλοι, μεταξύ των διαστάσεων, όσο και να ακούγεται περίεργο αυτό σε πολλά αυτιά.
Η εκπομπή σου έχει τίτλο PLANET LADYDUST. Αν αυτός είναι και ο πλανήτης που ζεις ή θα ήθελες να ζεις, μπορείς να μου τον περιγράψεις;
Ο πλανήτης της ladydust είναι θεωρητικά ένας πλανήτης ευδαιμονίας και κάθαρσης. Τα εκεί όντα απλά γουστάρουν δίχως να χρειάζονται να είναι ούτε θύτες ούτε θύματα. Η δε υπόσταση τους δεν εξυπηρετεί κάποιον καρμικό σκοπό στο να δίνουν η να παίρνουν μαθήματα όπως συμβαίνει σε όλα τα γήινα όντα. Αυτοί είναι σαν να έχουν τελειώσει το «σχολείο» και βρίσκονται σε ένα after party. Δεν ζω εκεί ως Μαρίνα. Ως Ladydust με βάση το βιβλίο μου, ζει εκεί το alter ego μου... Το οποίο δεν είναι όμως μόνο δικό μου, είναι μια ιδέα που μπορεί να στοιχειώσει πολλούς, με την καλή έννοια
Σε εκπομπή σου άκουσα που είπες ότι η ιστορία είναι ένα συμφωνημένο παραμύθι - τι εννοείς;
Αυτό ακριβώς που είπα: ότι η ιστορία που καταγράφεται είναι σε ένα βαθμό ελλιπής, αν όχι συμφωνημένη πολλές φορές. Η εδώ φάση μας ως άνθρωποι είναι της Βαβέλ ακόμα και όταν τη ζούμε, πόσο μάλλον παραπληροφορημένη μετά.
Σου αρέσουν τα παραμύθια με happy end ή με εφιαλτικό τέλος;
Φυσικά με happy ending. Για τους καλούς όμως.
Ποιος είναι ο ροκ τραγουδιστής (είτε καλλιτέχνης), που θαυμάζεις περισσότερο; Αν μπορούσες να βρεθείς μαζί του, έστω και σε ένα όνειρο, τι θα τον ρωτούσες και πώς θα ήθελες να περάσετε την βραδιά;
Κανένας. Δεν μ´ ενδιαφέρει η προσωπική γνωριμία με κάποιον παρά μόνο η καλλιτεχνική του υπόσταση. Ούτε θεωρώ πως αυτή με κεντρίζει για να επεδίωκα να γνωριστώ.
Ποιο είναι το μεγαλύτερό σου όνειρο; Τι θα σε έκανε απόλυτα ευτυχισμένη;
Να μη βιώνω τον πόνο, ούτε τον δικό μου, ούτε να αντιλαμβάνομαι και των άλλων.
Σε ποια εποχή θα ήθελες να ζεις και τι θα ήσουν εκεί, τότε;
Σε καμιά, γιατί σε όλες, όλοι βασικά ερχόμαστε για τα μαθήματα. Ίσως σε μια άλλου τύπου διάσταση που δεν ισχύουν αυτά.
Παρατήρησα πως στην εκπομπή σου δεν παίζεις τραγούδια με ελληνικό στίχο. Γιατί;
Α, θα μπορούσα κάλλιστα κάποια, απλά το συγκεκριμένο ραδιόφωνο έχει ένα χαρακτήρα σε πιο αγγλόφωνο στυλ και τον σέβομαι διότι με φιλοξενεί.
Μου είπαν ότι αντιπαθείς τα λεγόμενα μπουζουξίδικα. Είναι αλήθεια; Και αν ναι, γιατί; Δεν βρίσκεις τίποτε καλό, σε αυτά τα «πολιτιστικά κέντρα»;
Δεν αντιπαθώ τα μπουζουξίδικά αντιπαθώ τα μπουζούκια - ανθρώπους. Τώρα το να πάω εκεί, σίγουρα δεν θα μου έλεγε κάτι γιατί δεν είμαι της φάσης. Επίσης υπάρχει και μια φιλοσοφία πολλές φορές πίσω από όλα τα πράγματα και έτσι υπάρχει και εκεί, πίσω από αυτά. Είθισται κάποιοι από αυτούς που ασπάζονται αυτόν το μουσικό κώδικα, να την «φέρουν» αυτή τη φιλοσοφία και με τον κακό της τρόπο (όχι όλοι). Αυτό ναι, είναι αντιπαθητικό. Έχει και μια καλή εκδοχή σίγουρα το λαϊκό στοιχείο, όμως μιλώντας για εμένα σίγουρα δεν είναι το «χάι» μου αυτά. Μου είναι αδιάφορα. Έχω ενίοτε αναγνωρίσει πάντως ροκ στοιχεία και φιλοσοφία στα κατά τη γνώμη μου «γνήσια λαϊκά». Όμως και πάλι δεν με αφορούν.
Πες μου ένα κλαμπ ή μπαρ ή συναυλιακό χώρο που κάποτε πήγαινες συχνά και τώρα δεν υπάρχει και σου λείπει. Τι θυμάσαι περισσότερο από αυτόν τον χώρο;
Θα έλεγα το Ρόδιον γιατί ο συγκεκριμένος χώρος δεν ήταν καν συναυλιακός αλλά καθαρτήριο ψυχών, αλλά όχι, θα πω τη «Μύγα» του Βαγγέλη Βέκιου, που ούτε αυτός υπάρχει, και για προσωπικούς λόγους.
Τελευταία, εκπέμπει την δική της εκπομπή (κάθε Τρίτη και Πέμπτη 10-12 μ.μ), από τον νεοσύστατο σταθμό NOSTOS 100,6 fm.
Η Ladydust μας έστειλε και φωτογραφία της όπου φορά λαγουδίσια αυτιά και απαντά σε δέκα ερωτήσεις:
Πρώτα θέλω να μου πεις για την εκπομπή που κάνεις στο NOSTOS 100,6 - τι είδους τραγούδια σου αρέσει να παίζεις και τι δεν θα έπαιζες ούτε με σφαίρες;
Ο πλανήτης ladydust δεν είναι εκπομπή, είναι η προέκταση της ψυχής μου, όπου δεν παίζω τραγούδια, αλλά περιγράφω συναισθήματα δανειζόμενη τα μουσικά ρεύματα της ροκ εν ρολ ιστορίας, αλλά και πολλά πρόσφατα (όπου το ροκ είναι κυρίως φιλοσοφία και όχι μόνο, ή, απαραίτητα κώδικας). Άλλοτε είναι αγάπη, άλλοτε πόνος, άλλοτε κραυγή, άλλοτε φόβος. Όλα αυτά δεν εξυπηρετούν κανέναν άλλο κυριότερο σκοπό, παρά μιας ουσιαστικής τελετουργίας, έτσι ώστε να μπορώ να περιηγούμαι, και εγώ και άλλοι, μεταξύ των διαστάσεων, όσο και να ακούγεται περίεργο αυτό σε πολλά αυτιά.
Η εκπομπή σου έχει τίτλο PLANET LADYDUST. Αν αυτός είναι και ο πλανήτης που ζεις ή θα ήθελες να ζεις, μπορείς να μου τον περιγράψεις;
Ο πλανήτης της ladydust είναι θεωρητικά ένας πλανήτης ευδαιμονίας και κάθαρσης. Τα εκεί όντα απλά γουστάρουν δίχως να χρειάζονται να είναι ούτε θύτες ούτε θύματα. Η δε υπόσταση τους δεν εξυπηρετεί κάποιον καρμικό σκοπό στο να δίνουν η να παίρνουν μαθήματα όπως συμβαίνει σε όλα τα γήινα όντα. Αυτοί είναι σαν να έχουν τελειώσει το «σχολείο» και βρίσκονται σε ένα after party. Δεν ζω εκεί ως Μαρίνα. Ως Ladydust με βάση το βιβλίο μου, ζει εκεί το alter ego μου... Το οποίο δεν είναι όμως μόνο δικό μου, είναι μια ιδέα που μπορεί να στοιχειώσει πολλούς, με την καλή έννοια
Σε εκπομπή σου άκουσα που είπες ότι η ιστορία είναι ένα συμφωνημένο παραμύθι - τι εννοείς;
Αυτό ακριβώς που είπα: ότι η ιστορία που καταγράφεται είναι σε ένα βαθμό ελλιπής, αν όχι συμφωνημένη πολλές φορές. Η εδώ φάση μας ως άνθρωποι είναι της Βαβέλ ακόμα και όταν τη ζούμε, πόσο μάλλον παραπληροφορημένη μετά.
Σου αρέσουν τα παραμύθια με happy end ή με εφιαλτικό τέλος;
Φυσικά με happy ending. Για τους καλούς όμως.
Ποιος είναι ο ροκ τραγουδιστής (είτε καλλιτέχνης), που θαυμάζεις περισσότερο; Αν μπορούσες να βρεθείς μαζί του, έστω και σε ένα όνειρο, τι θα τον ρωτούσες και πώς θα ήθελες να περάσετε την βραδιά;
Κανένας. Δεν μ´ ενδιαφέρει η προσωπική γνωριμία με κάποιον παρά μόνο η καλλιτεχνική του υπόσταση. Ούτε θεωρώ πως αυτή με κεντρίζει για να επεδίωκα να γνωριστώ.
Ποιο είναι το μεγαλύτερό σου όνειρο; Τι θα σε έκανε απόλυτα ευτυχισμένη;
Να μη βιώνω τον πόνο, ούτε τον δικό μου, ούτε να αντιλαμβάνομαι και των άλλων.
Σε ποια εποχή θα ήθελες να ζεις και τι θα ήσουν εκεί, τότε;
Σε καμιά, γιατί σε όλες, όλοι βασικά ερχόμαστε για τα μαθήματα. Ίσως σε μια άλλου τύπου διάσταση που δεν ισχύουν αυτά.
Παρατήρησα πως στην εκπομπή σου δεν παίζεις τραγούδια με ελληνικό στίχο. Γιατί;
Α, θα μπορούσα κάλλιστα κάποια, απλά το συγκεκριμένο ραδιόφωνο έχει ένα χαρακτήρα σε πιο αγγλόφωνο στυλ και τον σέβομαι διότι με φιλοξενεί.
Μου είπαν ότι αντιπαθείς τα λεγόμενα μπουζουξίδικα. Είναι αλήθεια; Και αν ναι, γιατί; Δεν βρίσκεις τίποτε καλό, σε αυτά τα «πολιτιστικά κέντρα»;
Δεν αντιπαθώ τα μπουζουξίδικά αντιπαθώ τα μπουζούκια - ανθρώπους. Τώρα το να πάω εκεί, σίγουρα δεν θα μου έλεγε κάτι γιατί δεν είμαι της φάσης. Επίσης υπάρχει και μια φιλοσοφία πολλές φορές πίσω από όλα τα πράγματα και έτσι υπάρχει και εκεί, πίσω από αυτά. Είθισται κάποιοι από αυτούς που ασπάζονται αυτόν το μουσικό κώδικα, να την «φέρουν» αυτή τη φιλοσοφία και με τον κακό της τρόπο (όχι όλοι). Αυτό ναι, είναι αντιπαθητικό. Έχει και μια καλή εκδοχή σίγουρα το λαϊκό στοιχείο, όμως μιλώντας για εμένα σίγουρα δεν είναι το «χάι» μου αυτά. Μου είναι αδιάφορα. Έχω ενίοτε αναγνωρίσει πάντως ροκ στοιχεία και φιλοσοφία στα κατά τη γνώμη μου «γνήσια λαϊκά». Όμως και πάλι δεν με αφορούν.
Πες μου ένα κλαμπ ή μπαρ ή συναυλιακό χώρο που κάποτε πήγαινες συχνά και τώρα δεν υπάρχει και σου λείπει. Τι θυμάσαι περισσότερο από αυτόν τον χώρο;
Θα έλεγα το Ρόδιον γιατί ο συγκεκριμένος χώρος δεν ήταν καν συναυλιακός αλλά καθαρτήριο ψυχών, αλλά όχι, θα πω τη «Μύγα» του Βαγγέλη Βέκιου, που ούτε αυτός υπάρχει, και για προσωπικούς λόγους.
