ο Στέφανος Κορκολής, η Σοφία Μανουσάκη και οι String Demons, ενώ από αυτήν την Κυριακή και για τρεις συνολικά Κυριακές ο μουσικοσυνθέτης θα βρίσκεται μόνος του στην ίδια σκηνή παρουσιάζοντας ένα εντελώς διαφορετικό, σολιστικό πρόγραμμα. Διαβάστε περισσότερα εδώ.
Εχθές πραγματοποιήθηκε η τελευταία πρόβα των παραστάσεων αυτών - που θα σας συνιστούσα ανεπιφύλακτα να τις παρακολουθήσετε - ενώ, μετά το πέρας της, συνομιλήσαμε με τους καλλιτέχνες. Ο Στέφανος Κορκολής μίλησε με τα καλύτερα λόγια για τους υπόλοιπους συντελεστές της παράστασης, ενώ η Σοφία Μανουσάκη και οι String Demons (Κωνσταντίνος & Λυδία Μπουντούνη) δήλωσαν περιχαρείς για αυτή τη συνεργασία, αφού βρίσκονται σε έναν πολύ αγαπημένο χώρο, παρέα με ανθρώπους που έχουν πολλά κοινά σημεία αναφοράς.
Μίλησέ μου, Στέφανε για το «Φάσμα Ασμάτων».
Στην αρχή λέγαμε να μην μπει τίτλος στο πρόγραμμα. Όταν, όμως, μου έστειλαν την αφίσα, η ίδια η αφίσα δημιούργησε την ανάγκη να βρεθεί ένας τίτλος. Θεωρώ ότι έγινε μια πάρα πολύ όμορφη εικαστική δουλειά και στις δύο περιπτώσεις. Αρχικά μου ήρθε ο τίτλος «Φάσμα», αλλά επειδή σκέτη η λέξη μου φάνηκε λίγο ψυχρή έγινε «Φάσμα Ασμάτων» και είναι ο καλύτερος τίτλος για αυτό το πρόγραμμα, αφού δε βάζουμε στεγανά στη μουσική, δεν πάμε να κάνουμε νοητές και κατανοητές ενότητες. Ίσα ίσα πάμε και χτυπάμε στην κόντρα, αλλά με την κόντρα αυτή αποδεικνύεται η αξία των τραγουδιών και των ορχηστρικών κομματιών, δηλαδή το πόσο αυτόνομα λειτουργεί το καθένα σε σχέση με το άλλο. Π.χ. το πώς μπορεί ο Κραουνάκης να συγγενεύει με τον Piazzola. Έτσι, στο τέλος υποδεικνύεται ότι, ό,τι και να γράφει ο καθένας, η αξία της μουσικής είναι στη μουσική και όχι στο είδος της μουσικής.
Έχεις επιλέξει να είσαι με νέους ανθρώπους σε αυτό το πρόγραμμα. Πώς ξεκίνησε η συνεργασία σου με τους String Demons;
Ναι, είναι πανέμορφο για μένα αυτό, γιατί, έχοντας σαν πολύ γερό οπλοστάσιο μια νέα γενιά ανθρώπων, εκπληρώνω αυτό που οι ίδιοι μου οι μεγάλοι δάσκαλοι έκαναν σε μένα, δίνοντάς μου μια σκυτάλη και που εγώ πρέπει να τη δώσω στη νεότερη γενιά για να μην υπάρξει ποτέ τέρμα. Η μουσική πρέπει να είναι ένας «αγώνας δρόμου», αλλά χωρίς νήμα. Οι συγκεκριμένοι άνθρωποι που συμμετέχουν στο «Φάσμα Ασμάτων» είναι πάρα πολύ ταλαντούχοι. Τους String Demons τους έμαθα μέσω μιας σύμπτωσης και μετά που βρεθήκαμε συνειδητοποιήσαμε ότι η μητέρα τους είναι παιδική μου φίλη. Πριν το καταλάβω αυτό, είχα μπει στο YouTube και είχα ανακαλύψει ότι, αυτά τα δύο παιδιά κάνουν απίστευτα πράγματα. Μου θύμισαν λιγάκι τον εαυτό μου στο ξεκίνημά μου, αφού κι εγώ προέρχομαι από την κλασική μουσική όπως και τα παιδιά. Βρήκα, λοιπόν, μια 100% ταύτιση μαζί τους.
Με τη Σοφία Μανουσάκη συνεργάζεσαι αρκετούς μήνες.
Όπως έχω ξαναπεί, τη Σοφία τη γνώρισα κάτω από μια ακρόαση, την οποία ζήτησε ένας φίλος δημοσιογράφος να γίνει. Την έκανα την ακρόαση με πάρα πολλή βαρεμάρα, γιατί έχω ακούσει διάφορες περιπτώσεις και αναγκάζομαι να είμαι κάθε φορά ιδιαίτερα σκληρός και ειλικρινής. Με τη Σοφία αποδείχθηκε ότι, αυτό το «άλλο ένα περιστατικό» ήταν διαμάντι. Νομίζω ότι πια ο κόσμος που αρχίζει να τη μαθαίνει έχει την ίδια γνώμη με μένα. Άνθρωποι όπως ο Μάριος ο Φραγκούλης που τη ζήτησε για να κάνουν ντουέτο, ένας Μίμης Πλέσσας, ένας Γιάννης Σπανός, ένας Βασίλης Σαλέας, έχουν ξετρελαθεί με αυτή την ωριμότητα και με αυτή την ιδιαιτερότητα που έχει η χροιά της φωνής της. Τα εκατό χιλιάδες views στο πρώτο της single και χωρίς την απαραίτητη διαφήμιση, νομίζω ότι δείχνουν πάρα πολλά πράγματα.
Βρίσκεστε στην Αθηναΐδα, σε έναν πολύ ιδιαίτερο χώρο.
Θεωρώ ότι ο χώρος της Αθηναΐδας μας αρμόζει πλήρως. Δε θα μπορούσαμε να βρούμε ιδανικότερο χώρο για να παρουσιάσουμε κάτι τέτοιο. Και αυτό ισχύει και για το πρόγραμμα της Κυριακής όπου δε θα παίξω απλά πιάνο, αλλά θα είναι διαδραστική η προσπάθεια. Δηλαδή, θα λέω στον κόσμο να μου πει ένα κομμάτι και να το φτιάξω όπως θα το έκανε π.χ. ένας ρομαντικός κι ένας κλασικός συνθέτης. Θα είναι, δηλαδή, μια συνομιλία με τον κόσμο με βάση τη μουσική. Μακάρι αυτό να έχει μια δυναμική και να συνεχιστεί.
Εσύ, Σοφία πώς νιώθεις για όλα αυτά που σου συμβαίνουν τους τελευταίους μήνες; Υπάρχει κάποια στιγμή που δε θα την ξεχάσεις ποτέ;
Δεν το έχω συνειδητοποιήσει ακόμα. Έγιναν όλα τόσο γρήγορα και δε θέλω να το συνειδητοποιήσω. Εγώ τραγουδούσα για την οικογένειά μου και τους φίλους μου και όλο αυτό ήρθε από μόνο του. Θα σου πω για την εμπειρία μου στην Ακαδημία Σοπέν στη Βαρσοβία, όπου ήταν να γίνει μια συναυλία για κονσέρτο και ξαφνικά μου λέει ο Στέφανος ότι θα είμαι κι εγώ εκεί για να βγω στο δεύτερο μέρος ερμηνεύοντας κάποια τραγούδια. Έτρεμα σαν το ψάρι. Μου λέει θα βγεις αρχικά και θα πεις ακαπέλα τον «Ερωτόκριτο». Τον είπα και υπήρξε η απόλυτη σιγή από το κοινό και λίγα δευτερόλεπτα αργότερα χειροκροτούσαν όλοι. Αυτό ήταν κάτι που δεν το πίστευα με τίποτα. Και μέσα σε αυτόν τον χρόνο, κάθε μέρα έρχεται και κάτι ευχάριστο.
Με το cd σου τι γίνεται;
Σε αυτόν τον δρόμο είμαστε με την εταιρία μας, την Platinum, με την οποία είμαστε σε επικοινωνία προκειμένου να συζητήσουμε πως θα κινηθούμε στην πορεία.
Κωνσταντίνε και Λυδία, είστε αδέλφια και έχετε φτιάξει το συγκρότημα «String Demons». Τι είναι το συγκρότημά σας και πώς δημιουργήθηκε;
Οι String Demons είναι ένα duo με βιολί, τσέλο, κρουστά και τύμπανα, στο οποίο, εκτός από τα καινούρια κομμάτια που ετοιμάζουμε, παίζουμε από heavy metal μέχρι παραδοσιακά, ρεμπέτικα και κλασικά τραγούδια. Κάνουμε, δηλαδή, ένα ταξίδι γύρω από ό,τι μας έχει επηρεάσει. Οι δυο μας είμαστε μαζί τρία χρόνια, αλλά στην αρχή συνεργαζόμασταν με τη Βασιλική Καρακώστα. Από τον Μάρτιο του ’14 είμαστε οι δυο μας.
Πώς είναι η συνεργασία σας με τον Στέφανο Κορκολή;
Με το μαέστρο Στέφανο, όπως είπε και ο ίδιος, επικοινωνήσαμε τυχαία και μας είπε για αυτήν τη συνεργασία με την Αθηναΐδα. Στο «Φάσμα Ασμάτων» είναι πολύ ήρεμα τα πράγματα, η συνεργασία είναι πολύ καλή. Ο ίδιος ο Στέφανος είναι πολύ ωραίος τύπος, πολύ χαλαρός και παρόλο που δε γνωριζόμαστε πάρα πολύ καιρό, υπάρχει ένα πολύ όμορφο δέσιμο.
Εχθές πραγματοποιήθηκε η τελευταία πρόβα των παραστάσεων αυτών - που θα σας συνιστούσα ανεπιφύλακτα να τις παρακολουθήσετε - ενώ, μετά το πέρας της, συνομιλήσαμε με τους καλλιτέχνες. Ο Στέφανος Κορκολής μίλησε με τα καλύτερα λόγια για τους υπόλοιπους συντελεστές της παράστασης, ενώ η Σοφία Μανουσάκη και οι String Demons (Κωνσταντίνος & Λυδία Μπουντούνη) δήλωσαν περιχαρείς για αυτή τη συνεργασία, αφού βρίσκονται σε έναν πολύ αγαπημένο χώρο, παρέα με ανθρώπους που έχουν πολλά κοινά σημεία αναφοράς.
Μίλησέ μου, Στέφανε για το «Φάσμα Ασμάτων».
Στην αρχή λέγαμε να μην μπει τίτλος στο πρόγραμμα. Όταν, όμως, μου έστειλαν την αφίσα, η ίδια η αφίσα δημιούργησε την ανάγκη να βρεθεί ένας τίτλος. Θεωρώ ότι έγινε μια πάρα πολύ όμορφη εικαστική δουλειά και στις δύο περιπτώσεις. Αρχικά μου ήρθε ο τίτλος «Φάσμα», αλλά επειδή σκέτη η λέξη μου φάνηκε λίγο ψυχρή έγινε «Φάσμα Ασμάτων» και είναι ο καλύτερος τίτλος για αυτό το πρόγραμμα, αφού δε βάζουμε στεγανά στη μουσική, δεν πάμε να κάνουμε νοητές και κατανοητές ενότητες. Ίσα ίσα πάμε και χτυπάμε στην κόντρα, αλλά με την κόντρα αυτή αποδεικνύεται η αξία των τραγουδιών και των ορχηστρικών κομματιών, δηλαδή το πόσο αυτόνομα λειτουργεί το καθένα σε σχέση με το άλλο. Π.χ. το πώς μπορεί ο Κραουνάκης να συγγενεύει με τον Piazzola. Έτσι, στο τέλος υποδεικνύεται ότι, ό,τι και να γράφει ο καθένας, η αξία της μουσικής είναι στη μουσική και όχι στο είδος της μουσικής.
Έχεις επιλέξει να είσαι με νέους ανθρώπους σε αυτό το πρόγραμμα. Πώς ξεκίνησε η συνεργασία σου με τους String Demons;
Ναι, είναι πανέμορφο για μένα αυτό, γιατί, έχοντας σαν πολύ γερό οπλοστάσιο μια νέα γενιά ανθρώπων, εκπληρώνω αυτό που οι ίδιοι μου οι μεγάλοι δάσκαλοι έκαναν σε μένα, δίνοντάς μου μια σκυτάλη και που εγώ πρέπει να τη δώσω στη νεότερη γενιά για να μην υπάρξει ποτέ τέρμα. Η μουσική πρέπει να είναι ένας «αγώνας δρόμου», αλλά χωρίς νήμα. Οι συγκεκριμένοι άνθρωποι που συμμετέχουν στο «Φάσμα Ασμάτων» είναι πάρα πολύ ταλαντούχοι. Τους String Demons τους έμαθα μέσω μιας σύμπτωσης και μετά που βρεθήκαμε συνειδητοποιήσαμε ότι η μητέρα τους είναι παιδική μου φίλη. Πριν το καταλάβω αυτό, είχα μπει στο YouTube και είχα ανακαλύψει ότι, αυτά τα δύο παιδιά κάνουν απίστευτα πράγματα. Μου θύμισαν λιγάκι τον εαυτό μου στο ξεκίνημά μου, αφού κι εγώ προέρχομαι από την κλασική μουσική όπως και τα παιδιά. Βρήκα, λοιπόν, μια 100% ταύτιση μαζί τους.
Με τη Σοφία Μανουσάκη συνεργάζεσαι αρκετούς μήνες.
Όπως έχω ξαναπεί, τη Σοφία τη γνώρισα κάτω από μια ακρόαση, την οποία ζήτησε ένας φίλος δημοσιογράφος να γίνει. Την έκανα την ακρόαση με πάρα πολλή βαρεμάρα, γιατί έχω ακούσει διάφορες περιπτώσεις και αναγκάζομαι να είμαι κάθε φορά ιδιαίτερα σκληρός και ειλικρινής. Με τη Σοφία αποδείχθηκε ότι, αυτό το «άλλο ένα περιστατικό» ήταν διαμάντι. Νομίζω ότι πια ο κόσμος που αρχίζει να τη μαθαίνει έχει την ίδια γνώμη με μένα. Άνθρωποι όπως ο Μάριος ο Φραγκούλης που τη ζήτησε για να κάνουν ντουέτο, ένας Μίμης Πλέσσας, ένας Γιάννης Σπανός, ένας Βασίλης Σαλέας, έχουν ξετρελαθεί με αυτή την ωριμότητα και με αυτή την ιδιαιτερότητα που έχει η χροιά της φωνής της. Τα εκατό χιλιάδες views στο πρώτο της single και χωρίς την απαραίτητη διαφήμιση, νομίζω ότι δείχνουν πάρα πολλά πράγματα.
Βρίσκεστε στην Αθηναΐδα, σε έναν πολύ ιδιαίτερο χώρο.
Θεωρώ ότι ο χώρος της Αθηναΐδας μας αρμόζει πλήρως. Δε θα μπορούσαμε να βρούμε ιδανικότερο χώρο για να παρουσιάσουμε κάτι τέτοιο. Και αυτό ισχύει και για το πρόγραμμα της Κυριακής όπου δε θα παίξω απλά πιάνο, αλλά θα είναι διαδραστική η προσπάθεια. Δηλαδή, θα λέω στον κόσμο να μου πει ένα κομμάτι και να το φτιάξω όπως θα το έκανε π.χ. ένας ρομαντικός κι ένας κλασικός συνθέτης. Θα είναι, δηλαδή, μια συνομιλία με τον κόσμο με βάση τη μουσική. Μακάρι αυτό να έχει μια δυναμική και να συνεχιστεί.
Εσύ, Σοφία πώς νιώθεις για όλα αυτά που σου συμβαίνουν τους τελευταίους μήνες; Υπάρχει κάποια στιγμή που δε θα την ξεχάσεις ποτέ;
Δεν το έχω συνειδητοποιήσει ακόμα. Έγιναν όλα τόσο γρήγορα και δε θέλω να το συνειδητοποιήσω. Εγώ τραγουδούσα για την οικογένειά μου και τους φίλους μου και όλο αυτό ήρθε από μόνο του. Θα σου πω για την εμπειρία μου στην Ακαδημία Σοπέν στη Βαρσοβία, όπου ήταν να γίνει μια συναυλία για κονσέρτο και ξαφνικά μου λέει ο Στέφανος ότι θα είμαι κι εγώ εκεί για να βγω στο δεύτερο μέρος ερμηνεύοντας κάποια τραγούδια. Έτρεμα σαν το ψάρι. Μου λέει θα βγεις αρχικά και θα πεις ακαπέλα τον «Ερωτόκριτο». Τον είπα και υπήρξε η απόλυτη σιγή από το κοινό και λίγα δευτερόλεπτα αργότερα χειροκροτούσαν όλοι. Αυτό ήταν κάτι που δεν το πίστευα με τίποτα. Και μέσα σε αυτόν τον χρόνο, κάθε μέρα έρχεται και κάτι ευχάριστο.
Με το cd σου τι γίνεται;
Σε αυτόν τον δρόμο είμαστε με την εταιρία μας, την Platinum, με την οποία είμαστε σε επικοινωνία προκειμένου να συζητήσουμε πως θα κινηθούμε στην πορεία.
Κωνσταντίνε και Λυδία, είστε αδέλφια και έχετε φτιάξει το συγκρότημα «String Demons». Τι είναι το συγκρότημά σας και πώς δημιουργήθηκε;
Οι String Demons είναι ένα duo με βιολί, τσέλο, κρουστά και τύμπανα, στο οποίο, εκτός από τα καινούρια κομμάτια που ετοιμάζουμε, παίζουμε από heavy metal μέχρι παραδοσιακά, ρεμπέτικα και κλασικά τραγούδια. Κάνουμε, δηλαδή, ένα ταξίδι γύρω από ό,τι μας έχει επηρεάσει. Οι δυο μας είμαστε μαζί τρία χρόνια, αλλά στην αρχή συνεργαζόμασταν με τη Βασιλική Καρακώστα. Από τον Μάρτιο του ’14 είμαστε οι δυο μας.
Πώς είναι η συνεργασία σας με τον Στέφανο Κορκολή;
Με το μαέστρο Στέφανο, όπως είπε και ο ίδιος, επικοινωνήσαμε τυχαία και μας είπε για αυτήν τη συνεργασία με την Αθηναΐδα. Στο «Φάσμα Ασμάτων» είναι πολύ ήρεμα τα πράγματα, η συνεργασία είναι πολύ καλή. Ο ίδιος ο Στέφανος είναι πολύ ωραίος τύπος, πολύ χαλαρός και παρόλο που δε γνωριζόμαστε πάρα πολύ καιρό, υπάρχει ένα πολύ όμορφο δέσιμο.
