Γιώργος Περού – «Να φύγουμε από τον ατομισμό & να μάθουμε να συνεργαζόμαστε αποτελεσματικά»

Εμείς μιλήσαμε μαζί του τόσο για το νέο δίσκο, όσο και τα μουσικά του σχέδια.

Πώς προέκυψε ο νέος σου δίσκος «Δύο κόσμοι»;

Πρόκειται για τραγούδια που γράφτηκαν την περίοδο 2003/2009. Η αλήθεια είναι πως σε αυτό το διάστημα είχαν γραφτεί και αρκετά ακόμη τραγούδια που θα μπορούσαν κι αυτά να έχουν κυκλοφορήσει, αλλά έμειναν για την επομένη δισκογραφική δουλειά. Πάντα το πρώτο άλμπουμ είναι ένα είδος συστατικής επιστολής για τον δημιουργό και ένας προάγγελος της κατεύθυνσης που θέλει ν’ ακολουθήσει. Νομίζω τελικά, πως με αυτά τα τραγούδια ένιωθα την απαραίτητη ασφάλεια, ώστε να τα χρησιμοποιήσω ως εργαλεία αναζήτησης προσωπικού ήχου και ταυτότητας. Μια ενστικτώδης επιλογή που τελικά λειτούργησε και ξεκλείδωσε αρκετή συσσωρευμένη δημιουργική ενέργεια. Είναι ένα γενικότερο ξεκίνημα για μένα και τα τραγούδια που ακούσατε είναι ένα πολύ σημαντικό του μέρος. Δύσκολο και επίπονο, μα και από τη φύση του θετικό κι ελπιδοφόρο, όπως κάθε αρχικό βήμα, γιατί σε φέρνει αντιμέτωπο με τον εαυτό που έχεις αναθρέψει ως τώρα και σου μαθαίνει την πραγματικότητα και τις διαδικασίες, όπως μαθαίνει ένα μικρό παιδί το αλφάβητο…

Αν μπορούσες να μας δώσεις μία αίσθηση γύρω από τις μελωδίες και τα τραγούδια του, ποια θα ήταν αυτή;
Είναι μάλλον η αίσθηση κάποιου που ξεχάστηκε καθώς περπατά τραγουδώντας κι αφήνει σιγά- σιγά το τραγούδι να οδηγήσει τα βήματα του μέχρι να νιώσει - και ίσως τελικά γίνει κιόλας - τελείως διάφανος. Έτσι που το φως και τα βλέμματα να τον διαπερνούν. Μια κινούμενη διαφάνεια, ένας άνθρωπος σχεδόν άυλος, ελεύθερος από κάθε βαρύτητα που, καθώς κινείται, γίνεται ένα με τη μουσική και τις λέξεις. Έξω από συγκεκριμένο τόπο και χρόνο. Ας τοποθετήσουν οι ακροατές το συμβάν σε τόπο και χρόνο που οι ίδιοι θα επιλέξουν κάθε φορά.

Μίλησέ μας για τους συντελεστές του δίσκου.
Είμαι πολύ τυχερός που τόσο αξιόλογοι και έμπειροι μουσικοί πλαισίωσαν την πρώτη μου δισκογραφική απόπειρα. Τόσο η συνέπεια και ο επαγγελματισμός, όσο και η ενεργεία, η αντίληψη και ο σεβασμός τους πάνω στο υλικό μου ήταν ακριβώς ό,τι χρειαζόταν, ώστε να ξεπεράσω κι εγώ την απειρία και την αμηχανία μου και πιστεύω ότι αυτό παίζει καταλυτικό ρόλο στο τελικό αποτέλεσμα. Με τους περισσότερους γνωριζόμαστε ήδη προσωπικά πριν συνεργαστούμε και βέβαια όλους τους γνώριζα μέσα από τη δουλειά τους ήδη. Το να συνεργάζεσαι με πολύ καλύτερους μουσικούς από σένα σε αναγκάζει και σε καθοδηγεί  να γίνεις κι εσύ καλύτερος. Θα μπορούσα να αφιερώσω μιαν ολόκληρη συνέντευξη στους συνεργάτες αυτού του δίσκου. Άλλωστε είναι όλοι καταξιωμένοι και δεν έχουν ανάγκη από συστάσεις. Τους ευχαριστώ για την υπομονή τους κι ελπίζω να είναι τόσο ικανοποιημένοι από το αποτέλεσμα όσο κι εγώ.

Τι υποδηλώνει για σένα ο τίτλος «Δύο κόσμοι»;
Οι δύο κόσμοι είναι κατά μίαν έννοια πλαστοί. Μια πλάνη της λογικής του μυαλού μας. Μπορεί να αντιμάχονται μέσα στον κάθε άνθρωπο, στις κοινωνίες, μα η μάχη αυτή είναι ανούσια. Ο κόσμος είναι ένας και ενιαίος κι οφείλουμε να τον δεχόμαστε όπως είναι, αν θέλουμε να ζήσουμε μιαν αληθινή ζωή. Τα διλήμματα, η αίσθηση ότι υπάρχουν πολλοί δρόμοι ν’ ακολουθήσει κανείς, η νοοτροπία των άπειρων επιλογών και η ανάγκη να ανήκει κανείς κάπου είναι μια τεράστια παγίδα που μας απομακρύνει όλο και περισσότερο από την ουσία και μας στερεί την πραγματική μας ελευθερία. Και δε μιλώ για τίποτα μεταφυσικό, ούτε αναφέρομαι σε δόγματα και θρησκείες. Απλά με αυτό το τραγούδι εκφράζω κάποιες σκέψεις μου που βασίζονται στα τελείως προφανή. Σε όλα τα ψευτοδιλήμματα η απάντηση είναι μία και μοναδική: Ο άνθρωπος. Και ο άνθρωπος ανήκει στη φύση που τον γέννησε - πουθενά αλλού - και έχει μόνο μία επιλογή: Να ζήσει!

Ποια είναι τα βασικά θέματα από τα οποία εμπνέεσαι και κυριαρχούν στην παραγωγή;
Μ' αρέσει να παρατηρώ τους ανθρώπους, την ψυχοσύνθεση τους, τις πολλές, αλλά όχι πάντα φανερές ομοιότητες τους, τη μοναδικότητα καθενός. Γενικότερα ο άνθρωπος, η τραγωδία που βιώνει και είναι ταυτόχρονα και προσωπική και καθολική ήταν πάντα στοιχείο έμπνευσης για μένα... Ο έρωτας, ο θάνατος, η φθορά και η δύναμη του λόγου μου κεντρίζουν ιδιαίτερα το ενδιαφέρον… Τα παιδικά χρόνια, οι αισθήσεις και όλα όσα μας τοποθετούν μες το χρόνο, τη φύση και την κοινωνία. Ακόμα και οι διασκευές που επιλέγω έχουν να κάνουν κυρίως με τα τραγούδια που μου έκαναν εντύπωση όταν ήμουν πιτσιρίκι. Η έννοια της ρευστότητας είναι κάτι που με απασχολεί ανέκαθεν, πολύ ισχυρό και απελευθερωτικό μέσα μου. Ο άνεμος, η θάλασσα, το ποτάμι, το φως πλάθουν και τελικά συνθέτουν τη μυθολογία των στίχων και της μουσικής μου. Καθετί αληθινό που αντέχει στο χρόνο και λειτουργεί έξω από αυτόν με εμπνέει και με οδηγεί. Τα όνειρα… Σχεδόν ό,τι έχω γράψει είναι μια προσπάθεια να μεταφέρω και να καταγράψω την αίσθηση όλων αυτών που βλέπω στον ύπνο μου. Πολύ δύσκολο μα όταν το καταφέρνω νιώθω κάτι που δεν μπορώ να περιγράψω..

Θα ξεχώριζες κάποιο κομμάτι για σένα;
Το τελευταίο του δίσκου, που έχει τίτλο «Ήρθα για σένα» το αγαπώ ιδιαίτερα γιατί είναι σαν μικρή, ας πούμε, προφητεία. Η αίσθηση του μέλλοντος σαν ένα ζωντανό κομμάτι του παρόντος με κάνει να το ξεχωρίζω σε σχέση με όποιο άλλο έχω κάνει. Ίσως αυτό είναι και το κομμάτι που μου έδωσε κάποτε τη φόρμα και το στίγμα που έψαχνα στον τρόπο γραφής μου. Πάντως όλα τ’ αγαπώ και τα νιώθω καινούρια σαν να γράφτηκαν μόλις χθες.

Ποιο κομμάτι θα αφιέρωνες στον κόσμο;
Το «Δύο κόσμοι» γιατί απευθύνει ένα πολύ συγκεκριμένο ερώτημα, το οποίο πρέπει να απαντηθεί απ’ όλους μας κάποια στιγμή. Έχω όμως και μια πιο εποχική αφιέρωση για τους αναγνώστες σας: «Το πάμε μια βόλτα στην θάλασσα» μιας και είναι γραμμένο για μιαν ανοιξιάτικη βόλτα στη θάλασσα. Νομίζω πως όλοι μας χρειαζόμαστε μια τέτοια βόλτα.

Υπογράφεις στίχους, μουσική και ενορχήστρωση και είσαι ένας ολοκληρωμένος δημιουργός. Πώς είναι να συνδυάζεις όλες αυτές τις ιδιότητες; Τι χάνεις, τι κερδίζεις;
Οι στίχοι και η μουσική σε μένα προκύπτουν ταυτόχρονα σχεδόν. Φυσικά έχω γράψει ορχηστρικά και έχω μελοποιήσει κάποια ποιήματα, αλλά και στίχους πάνω σε ήδη δοσμένη μουσική. Στο τραγούδι αυτά τα δυο γίνονται ένα με κάποιον ανεξήγητο - μαγικό τρόπο και νιώθω πολύ τυχερός που μου συμβαίνει. Η ενορχήστρωση και γενικότερα η παραγωγή είναι ένα κομμάτι που θέλει πολλή γνώση και έχει φοβερές απαιτήσεις κι όταν το αρχικό υλικό είναι δικό σου δημιούργημα και πρέπει εσύ ο ίδιος να το επεξεργαστείς για να το υπηρετήσεις, τότε γίνεται ακόμα πιο δύσκολο. Αλλά μόνο έτσι μπορείς να πετύχεις την αληθινή ακρίβεια στην έκφραση που είναι και μέγιστο ζητούμενο στην τέχνη γενικότερα. Χρειάζεται πολύς χρόνος όμως και ο κίνδυνος να «κολλήσει» κάπου ένα έργο είναι συνεχόμενα υπαρκτός, κυρίως όταν  εξαρτάται από έναν άνθρωπο. Αυτό το «χάσιμο» χρόνου θεωρείται «μείον» για τη μουσική βιομηχανία, αλλά έτσι κερδίζεις πολλή εμπειρία και μαθαίνεις να έχεις τον έλεγχο της δουλειάς σου - δύο σημεία που αποδεικνύονται πολύ σημαντικά στην πορεία…

Πού σε βρίσκουμε αυτήν την περίοδο μουσικά;
Ετοιμάζω κάποιες ζωντανές εμφανίσεις για να μπορέσω να επικοινωνήσω καλύτερα τα τραγούδια του δίσκου και τον τρόπο που αντιλαμβάνομαι το τραγούδι γενικότερα. Στο πλαίσιο των ζωντανών εμφανίσεων έχω ετοιμάσει και αρκετές διασκευές τραγουδιών που αγαπώ από πολύ μικρός και τα νιώθω σαν καινούρια ακόμη. Κάποιες από αυτές τις διασκευές θα κυκλοφορήσουν ελπίζω. Παράλληλα επεξεργάζομαι και ετοιμάζω προσχέδια για το επόμενο album. Αυτά προς το παρόν.

Τι εύχεσαι και τι περιμένεις για αυτόν τον δίσκο; Εύχομαι να γίνει μια καλή και ουσιαστική αρχή, ώστε να μπορέσω όσο το δυνατόν καλύτερα να πραγματοποιήσω τα επόμενα βήματα στο χώρο αυτόν. Εύχομαι ακόμα να σταθεί αυτός ο δίσκος αφορμή για να συναντηθούμε στα μουσικά στέκια με όλους τους ανθρώπους που τρέφουν αγάπη για το τραγούδι και να ζήσουμε όμορφες βραδιές και να μοιραστούμε στιγμές πολύτιμες.

Πώς θα στηρίξει η Antelma Music, η ανεξάρτητη εταιρεία του Στάθη Δρογώση τη δουλειά σου και ποια είναι η γνώμη σου για τις κινήσεις αυτές και τη δισκογραφία στην Ελλάδα;
H Antelma είναι ένα φιλόδοξο εγχείρημα του Στάθη Δρογώση. Μια πρωτοβουλία που έχει κύριο σκοπό τη διάδοση νέων συγκροτημάτων και τραγουδοποιών. Πάντα πίστευα στο Στάθη και ξέρω πως είναι ένας άνθρωπος που υποστηρίζει πολύ δυναμικά όσα κάνει – άλλωστε γνωριζόμαστε περίπου δεκαπέντε χρόνια. Εγώ προσωπικά, ενώ έχω τη δική μου ανεξάρτητη εταιρεία και στούντιο και έκανα μόνος μου την παραγωγή, θέλω να συμμετέχω σε αυτή την κίνηση γιατί πιστεύω πως όσο περισσότεροι, τόσο πιο αποτελεσματικά θα μπορέσουμε να διεκδικήσουμε τα αυτονόητα. Είναι πολύ χρήσιμο να υπάρχουν διέξοδοι, ώστε κάποιος να μπορεί να διανέμει τη δουλειά του επίσημα μέσω διαδικτύου. Οι εταιρείες δεν υπάρχουν πια και όσες υπάρχουν δε δίνουν καμιά ευκαιρία σε όσους δεν έχουν πιθανότητες άμεσου κέρδους. Αυτό το κενό έρχεται να καλύψει η ανεξάρτητη δισκογραφία και το μεγάλο της στοίχημα είναι να το κάνει αυτό χωρίς εκπτώσεις στην ποιότητα. Ελπίζω ο κόσμος που ειλικρινά ενδιαφέρεται να στηρίξει έμπρακτα όλες αυτές τις κινήσεις. Κι ελπίζω να φύγουμε όλοι από τον ατομισμό που κυριαρχεί και να μάθουμε να συνεργαζόμαστε αποτελεσματικά και δημιουργικά.

Ξεχωρίζεις κάτι από τα ελληνικά μουσικά δεδομένα της εποχής;
Πολλοί γράφουν εξαιρετικά τραγούδια - κάποιοι δεν έχουν δισκογραφία ακόμα. Ενδεικτικά αναφέρω, από αυτούς που έχουν, τον Λόλεκ, τη Nalyssa Green, το συγκρότημα Δραμαμίνη, τον Ηλία Βαμβακούση, την Nefeli Walking Undercover, τους Radio Sol. Φοβάμαι όμως πως ξεχνώ αρκετούς!

Συνεργασίες που θα ήθελες να πραγματοποιήσεις;
Εδώ ο κατάλογος είναι τεράστιος. Κρίμα να ξοδέψουμε τόσο χώρο και χρόνο για να αναφέρουμε τόσα ονόματα. Θα ήθελα να κάνω ουσιαστικές συνεργασίες με ανθρώπους που θα τις υποστηρίξουν όσο κι εγώ. Δε με απασχολεί η «ματαιόδοξη» πλευρά των συνεργασιών, όσο η διάρκεια και η αποτελεσματικότητα τους στο δημιουργικό κομμάτι. Και αυτές ακριβώς τις συνεργασίες έχω σκοπό να επιδιώξω.

Πες μας δυο λόγια για το σουρεαλιστικό και αρκετά ενδιαφέρον artwork του δίσκου;
Το artwork είναι μια σύνθεση που προέκυψε από το τραγούδι «Δύο κόσμοι». Ήθελα κάπως να συμπυκνώσω σε μιαν εικόνα συμβολική τα πολλαπλά νοήματα του τραγουδιού. Κάτι σαν αρχαία αναπαράσταση χαραγμένη στην πέτρα. Τη σύνθεση έκανε ο εικαστικός Γιώργος Κολιός και όλο το ένθετο του album αποτελείται από προσχέδια που έκανε για το συγκεκριμένο έργο… Είναι ένας εξαιρετικός καλλιτέχνης και φίλος που η αισθητική του με αντιπροσωπεύει απόλυτα και νιώθω πολύ τυχερός που τον συνάντησα και τον ευχαριστώ πολύ για όλα όσα έχει προσφέρει με το ταλέντο, τη βαθειά αντίληψη και τη γενναιοδωρία του στη δουλεία μου.

Ένα τραγούδι που ξεχώρισε τόσο για το βίντεο, όσο και τους στίχους και το θέμα του, είναι «Ο κύριος Υπουργός». Θα ήθελες να μας πεις πληροφορίες - trivia για το κομμάτι; Δε θα ήθελα να αποκαλύψω ποιος είναι ο κύριος υπουργός. Τόσο γιατί θα χαθεί η δυνατότητα ο καθένας να φαντάζεται όποιον θέλει, αλλά και γιατί ο ίδιος έχει εξαφανιστεί από την πολιτική πια, όπως άλλωστε θα εξαφανιστούν αρκετοί πιστεύω τα επόμενα χρόνια. Εκείνο που θέλω να αναφέρω είναι πως όταν είχα γράψει ήδη ένα μεγάλο μέρος των στίχων και τη μουσική δεν είχα ακόμα κάποιο συγκεκριμένο πρόσωπο στο μυαλό μου. Θα μπορούσε να αφορά πολλές περιπτώσεις ανθρώπων με μια κάποια εξουσία. Επιχειρηματίες, πολιτικούς, ιεράρχες, δημοσιογράφους και κάθε λογής γραμματείς και φαρισαίους της σύγχρονης κοινωνικής πραγματικότητας. Εγώ το μόνο που έκανα είναι ότι σκιαγραφούσα το προφίλ ενός τύπου και από μια σύμπτωση της επικαιρότητας κατέληξε να γίνει κάπως πιο συγκεκριμένο. Πάντως πιστεύω πως αρκετοί από όσους το έχουν ακούσει έχουν καταλάβει και το πρόσωπο και το περιστατικό, αν και το να συμβεί κάτι τέτοιο δεν το θεωρώ απαραίτητο για την πορεία του τραγουδιού. Δεν είναι σίγουρα ένα τραγούδι επικαιρότητας, αλλά όπως εύστοχα σχολίασε ο πατέρας μου που το πρωτοάκουσε, η ιστορία μας διδάσκει πως θα είναι δυστυχώς πάντα επίκαιρο.

Ευχαριστούμε πολύ, ας είναι καλοτάξιδος ο δίσκος σου.
Κι εγώ με τη σειρά μου σας ευχαριστώ που μου δίνετε αυτήν την πολύτιμη ευκαιρία να μιλήσω για τη δουλειά μου. Καλή συνεχεία.