«Είσοδος Ελεύθερη» ο τίτλος τους, ο οποίος έχει άμεσο, ουσιαστικό και πρακτικό αντίκρισμα. Και συνεχίζει ο Γιώργος Νταλάρας στη συνέντευξη που παρεχώρησε στη στη Χριστίνα Διαμαντοπούλου και δημοσιεύεται στη metrogreece.gr
«Αυτός ο λαός, για να ελπίσει, να ξεπεράσει δυσκολίες και να προχωρήσει μπροστά, πρέπει να ανακτήσει τη χαμένη εμπιστοσύνη. Είναι ένας περήφανος λαός, που έχει αντέξει τα δύσκολα, έχει περάσει ξεριζωμούς, πολέμους, εμφύλιους σπαραγμούς, δικτατορίες. Έχει φτάσει στο όριο των θυσιών του και, για να βγει πιο δυνατός, χρειάζεται σχέδιο. Πραγματικό πολιτικό λόγο, που θα απευθύνεται σε ανθρώπους με λογική και ευθυκρισία και όχι σε πειθήνια κομματικά ακροατήρια.
Πολλοί χρειάζεται να κάνουμε και μια αυτοκριτική και να «εξορθολογίσουμε» τις προτεραιότητές μας. Ήδη γινόμαστε καλύτεροι άνθρωποι, με την έννοια ότι βγάζουμε τον καλύτερο εαυτό μας στα δύσκολα. Δεν σημαίνει, όμως, ότι έπρεπε ντε και καλά να το πάθουμε αυτό. Όχι μόνο εμείς, αλλά όλος ο ευρωπαϊκός νότος, μια και η Ευρώπη, η ηγετική της ομάδα, δεν είχε πολιτικά το σθένος να στηρίξει αυτό το όραμα που εξήγγειλε πριν από χρόνια ή, πιο σωστά, άφησε να αιωρείται ως όραμα, χωρίς να το αποτυπώνει στις Συνθήκες και στις πολιτικές αποφάσεις και πρακτικές. Το όραμα του ευρωπαϊκού Διαφωτισμού, του μεγάλου ευρωπαϊκού «σπιτιού». Και έτσι, η Ευρώπη των βορείων «πήρε προβάδισμα», πήρε κεφάλι, αν θέλετε, και ακόμα πιο ειδικά η Γερμανία, ας πούμε, προτίμησε για οικονομικούς λόγους να οικειοποιηθεί αυτό το ιδεώδες και έγινε η Ευρώπη των βορείων, η Ευρώπη της Γερμανίας. Ας μη μαστιγωνόμαστε. Δεν φταίμε μόνο εμείς. Είναι ευθύνη όλης της Ευρώπης.
Αντιμετωπίζω την οικονομική κρίση με ψυχραιμία, γιατί οι μόνοι που δικαιούνται να χάνουν την ψυχραιμία τους είναι οι απολυμένοι, οι άνεργοι, οι νέοι που δεν έχουν μέλλον στη χώρα τους. Αλλά και τη δική μας δουλειά την κατέστρεψαν - αυτό που είπατε πολύ σωστά πριν, λάθος προτεραιότητες. Οι δισκογραφικές εταιρείες υπολειτουργούν, οι δίσκοι δεν πωλούνται πια. Από μια παραπληροφόρηση δεν τηρούνται στο Διαδίκτυο οι νόμοι για τα πνευματικά και τα συγγενικά δικαιώματα. Βέβαια, το τραγούδι και η μουσική δεν θα πεθάνει ποτέ. Στις δύσκολες στιγμές υπήρχε πάντα καλλιτεχνική έκφραση. Το τραγούδι δεν είναι μόνο διασκέδαση, ανοίγει διαύλους επικοινωνίας όταν υπάρχει ανάγκη. Εσείς είστε μικρή και μπορεί να μην το θυμάστε. Στη μεταπολίτευση, μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του ‘70, συμμετείχα σε εκατοντάδες τέτοιες συναυλίες. Πιστεύω ότι τότε οι άνθρωποι το ήθελαν, έπαιρναν δύναμη στα δύσκολα. Όπως και τώρα. Εγώ, που έχω τη δυνατότητα, επιστρέφω σε αυτούς τους ανθρώπους, που είναι οι μόνοι στους οποίους χρωστάω. Αυτοί με στήριξαν και σε αυτούς χρωστάω την ευπρεπή ζωή που απολαμβάνω.»
Πηγή: metrogreece.gr
