Η Κωνσταντίνα Πάλλα, με τα τραγούδια της να παίζουν στα ραδιόφωνα (Αν δεν ήσουν εδώ, Κάνε ένα βήμα, Πόσο πονάει η καρδιά –το τελευταίο τραγουδισμένο από τη Φωτεινή Βελεσιώτου), ανήκει στη νέα γενιά του τραγουδιού που ονομάζουμε «έντεχνο».
Μόνο που η ίδια δεν πιστεύει πολύ σε τέτοιες ταμπέλες. Κι έτσι, στα προγράμματά της μπορεί να ακούσει κανείς από Θανάση Παπακωνσταντίνου μέχρι Χρήστο Νικολόπουλο και από Χαρούλα Αλεξίου μέχρι Πίτσα Παπαδοπούλου.
Γεννήθηκε στα Τρίκαλα της Θεσσαλίας (γιατί, υπάρχουν κι άλλα;) και όχι της Κορινθίας και σπούδασε μάρκετινγκ στην Έδεσσα. Μόνο που τελικά επιβεβαίωσε αυτό που υποψιαζόταν από μικρή. Πως αυτό που στ’ αλήθεια θέλει να κάνει, είναι να τραγουδά και να δημιουργεί μουσικές και στίχους.
Ένα απόγευμα του Δεκέμβρη το Ogdoo.gr τη συνάντησε στη νέα της γειτονιά, τη Νέα Σμύρνη, κάπου ανάμεσα στις πρόβες της για το Γυάλινο Μουσικό Θέατρο και στις συνεχείς διαδρομές της μεταξύ Αθήνας και Θεσσαλονίκης.
Τη χρονιά αυτή έκανες μια μεγάλη αλλαγή. Μετακόμισες από τη Θεσσαλονίκη στην Αθήνα. Δυσκολεύεσαι λίγο να την αφήσεις τη Σαλονίκη;
Δυσκολεύομαι πολύ να αφήσω τη Θεσσαλονίκη γιατί μένω εκεί τα τελευταία 10 χρόνια. Έχει αναπτυχθεί μια βαθιά σχέση με τους ανθρώπους εκεί και είναι πολύ δύσκολο να φύγεις μακριά από ανθρώπους που αγαπάς.
Μόνο που η ίδια δεν πιστεύει πολύ σε τέτοιες ταμπέλες. Κι έτσι, στα προγράμματά της μπορεί να ακούσει κανείς από Θανάση Παπακωνσταντίνου μέχρι Χρήστο Νικολόπουλο και από Χαρούλα Αλεξίου μέχρι Πίτσα Παπαδοπούλου.
Γεννήθηκε στα Τρίκαλα της Θεσσαλίας (γιατί, υπάρχουν κι άλλα;) και όχι της Κορινθίας και σπούδασε μάρκετινγκ στην Έδεσσα. Μόνο που τελικά επιβεβαίωσε αυτό που υποψιαζόταν από μικρή. Πως αυτό που στ’ αλήθεια θέλει να κάνει, είναι να τραγουδά και να δημιουργεί μουσικές και στίχους.
Ένα απόγευμα του Δεκέμβρη το Ogdoo.gr τη συνάντησε στη νέα της γειτονιά, τη Νέα Σμύρνη, κάπου ανάμεσα στις πρόβες της για το Γυάλινο Μουσικό Θέατρο και στις συνεχείς διαδρομές της μεταξύ Αθήνας και Θεσσαλονίκης.
Τη χρονιά αυτή έκανες μια μεγάλη αλλαγή. Μετακόμισες από τη Θεσσαλονίκη στην Αθήνα. Δυσκολεύεσαι λίγο να την αφήσεις τη Σαλονίκη;
Δυσκολεύομαι πολύ να αφήσω τη Θεσσαλονίκη γιατί μένω εκεί τα τελευταία 10 χρόνια. Έχει αναπτυχθεί μια βαθιά σχέση με τους ανθρώπους εκεί και είναι πολύ δύσκολο να φύγεις μακριά από ανθρώπους που αγαπάς.
Είναι ακόμα το όνειρο όλων των νέων καλλιτεχνών να έρθουν στην Αθήνα;
Δεν ξέρω αν είναι τόσο όνειρο όσο αναγκαιότητα, γιατί η βάση και η εξέλιξη της δουλειάς μας βρίσκεται στην Αθήνα. Θεωρώ ότι η Αθήνα δεν είναι μια πόλη για όλα τα επαγγέλματα αλλά σίγουρα είναι η ιδανική για τα καλλιτεχνικά επαγγέλματα. Εδώ βρίσκονται οι μεγάλες ευκαιρίες. Κι εδώ βρίσκονται οι κατάλληλοι χώροι και τα κατάλληλα στούντιο ώστε να δώσει ένας μουσικός τον καλύτερό του εαυτό.
Σε αυτούς τους λίγους μήνες που ζεις εδώ στην Αθήνα, έχεις στέκια, αγαπημένες γειτονιές;
Δεν έχω προλάβει να αποκτήσω στέκια, γιατί ακόμα βρίσκομαι μεταξύ Αθήνας και Θεσσαλονίκης. Όμως μου αρέσουν όλες οι περιοχές της Αθήνας που βρίσκονται κοντά στη θάλασσα. Δεν μπορώ να ζήσω μακριά από αυτήν. Αλλά με γοητεύει πολύ και το κέντρο. Σε κάθε γωνιά του ανακαλύπτεις και έναν διαφορετικό κόσμο.
Ποιο είναι το πρώτο σου τραγούδι που ακούστηκε στα ραδιόφωνα;
Το «Αν δεν ήσουν εδώ». Είναι το πρώτο single που βγήκε προτού κυκλοφορήσει ο δίσκος Όνειρα. Χαίρομαι που ήταν αυτή η πρώτη μας επιλογή, γιατί εξέφρασε ένα μήνυμα προς τους ανθρώπους που με στήριζαν ως τότε και εξακολουθούν ευτυχώς να με στηρίζουν, πως δεν θα ήμουν εδώ χωρίς εκείνους. Ό,τι έχω καταφέρει, το έχω καταφέρει μαζί με τους ανθρώπους που είναι δίπλα μου όλα αυτά τα χρόνια.
Θυμάσαι τη μέρα που το άκουσες στο ραδιόφωνο για πρώτη φορά;
Ήμουν σε ένα ταξί στη διαδρομή για το Σταυρό του Νότου. Και είπα στον οδηγό: «Α! Εγώ είμαι αυτή!».
Πιστεύεις πως ήταν τύχη; Ήταν σκληρή δουλειά; Πώς τα κατάφερες χωρίς να κάνεις αυτό που επιλέγουν πάρα πολλοί νέοι καλλιτέχνες σήμερα, χωρίς να πας δηλαδή σε κάποιο talent show;
Πιστεύω πως εδώ που βρίσκομαι είναι αποτέλεσμα πολύ σκληρής δουλειάς, πολλών χρόνων. Το ξέρουν αυτό οι άνθρωποι που με ακολουθούν από τον καιρό που ήμουν ακόμα στην Έδεσσα και από τα χρόνια που είμαι στη Θεσσαλονίκη. Οπότε όταν έφτασα στη Minos-EMI να δειγματίσω τα κομμάτια μου, είχα ήδη πολλά χρόνια δουλειάς, σπουδών στη μουσική αλλά και εμπειρίας στα live. Νιώθω πολύ τυχερή που η Minos-EMI άνοιξε την αγκαλιά της για μένα και χωρίς εκείνη θα ήταν σίγουρα πολύ πιο δύσκολο να αποκτήσω έναν χώρο στα ραδιόφωνα. Όσο για τα talent shows, δεν μου αρέσει να λέω μεγάλες κουβέντες, αλλά αν δεν έβγαινε ο δρόμος που τράβηξα ίσως σκεφτόμουν να πάω σε κάποιο. Ίσως πάλι μέσα από τα talent shows να είναι ακόμα πιο δύσκολος ο δρόμος.
Το λαϊκό τραγούδι είναι δομικό στα προγράμματά σου. Μεγάλωσες με αυτό ή το ανακάλυψες κάπου στην πορεία;
Γεννήθηκα στα Τρίκαλα, οπότε τα πρώτα μου ακούσματα ήταν Βασίλης Τσιτσάνης και Απόστολος Καλδάρας. Και τα παιδικά βιώματα δεν τα αποβάλλεις εύκολα, μένουν στο DNA σου και τα κουβαλάς μια ζωή. Αργότερα άνοιξα το ακουστικό μου πεδίο, γιατί στην παγκοσμιοποιημένη κοινωνία που ζούμε είναι πολύ εύκολο να ανακαλύψουμε και άλλα μουσικά μονοπάτια. Πάντοτε όμως επιστρέφω στο λαϊκό. Αισθάνομαι πως αυτό είναι το καλύτερο μέσο έκφρασης των συναισθημάτων μου.
Δεν ξέρω αν είναι τόσο όνειρο όσο αναγκαιότητα, γιατί η βάση και η εξέλιξη της δουλειάς μας βρίσκεται στην Αθήνα. Θεωρώ ότι η Αθήνα δεν είναι μια πόλη για όλα τα επαγγέλματα αλλά σίγουρα είναι η ιδανική για τα καλλιτεχνικά επαγγέλματα. Εδώ βρίσκονται οι μεγάλες ευκαιρίες. Κι εδώ βρίσκονται οι κατάλληλοι χώροι και τα κατάλληλα στούντιο ώστε να δώσει ένας μουσικός τον καλύτερό του εαυτό.
Σε αυτούς τους λίγους μήνες που ζεις εδώ στην Αθήνα, έχεις στέκια, αγαπημένες γειτονιές;
Δεν έχω προλάβει να αποκτήσω στέκια, γιατί ακόμα βρίσκομαι μεταξύ Αθήνας και Θεσσαλονίκης. Όμως μου αρέσουν όλες οι περιοχές της Αθήνας που βρίσκονται κοντά στη θάλασσα. Δεν μπορώ να ζήσω μακριά από αυτήν. Αλλά με γοητεύει πολύ και το κέντρο. Σε κάθε γωνιά του ανακαλύπτεις και έναν διαφορετικό κόσμο.
Ποιο είναι το πρώτο σου τραγούδι που ακούστηκε στα ραδιόφωνα;
Το «Αν δεν ήσουν εδώ». Είναι το πρώτο single που βγήκε προτού κυκλοφορήσει ο δίσκος Όνειρα. Χαίρομαι που ήταν αυτή η πρώτη μας επιλογή, γιατί εξέφρασε ένα μήνυμα προς τους ανθρώπους που με στήριζαν ως τότε και εξακολουθούν ευτυχώς να με στηρίζουν, πως δεν θα ήμουν εδώ χωρίς εκείνους. Ό,τι έχω καταφέρει, το έχω καταφέρει μαζί με τους ανθρώπους που είναι δίπλα μου όλα αυτά τα χρόνια.
Θυμάσαι τη μέρα που το άκουσες στο ραδιόφωνο για πρώτη φορά;
Ήμουν σε ένα ταξί στη διαδρομή για το Σταυρό του Νότου. Και είπα στον οδηγό: «Α! Εγώ είμαι αυτή!».
Πιστεύεις πως ήταν τύχη; Ήταν σκληρή δουλειά; Πώς τα κατάφερες χωρίς να κάνεις αυτό που επιλέγουν πάρα πολλοί νέοι καλλιτέχνες σήμερα, χωρίς να πας δηλαδή σε κάποιο talent show;
Πιστεύω πως εδώ που βρίσκομαι είναι αποτέλεσμα πολύ σκληρής δουλειάς, πολλών χρόνων. Το ξέρουν αυτό οι άνθρωποι που με ακολουθούν από τον καιρό που ήμουν ακόμα στην Έδεσσα και από τα χρόνια που είμαι στη Θεσσαλονίκη. Οπότε όταν έφτασα στη Minos-EMI να δειγματίσω τα κομμάτια μου, είχα ήδη πολλά χρόνια δουλειάς, σπουδών στη μουσική αλλά και εμπειρίας στα live. Νιώθω πολύ τυχερή που η Minos-EMI άνοιξε την αγκαλιά της για μένα και χωρίς εκείνη θα ήταν σίγουρα πολύ πιο δύσκολο να αποκτήσω έναν χώρο στα ραδιόφωνα. Όσο για τα talent shows, δεν μου αρέσει να λέω μεγάλες κουβέντες, αλλά αν δεν έβγαινε ο δρόμος που τράβηξα ίσως σκεφτόμουν να πάω σε κάποιο. Ίσως πάλι μέσα από τα talent shows να είναι ακόμα πιο δύσκολος ο δρόμος.
Το λαϊκό τραγούδι είναι δομικό στα προγράμματά σου. Μεγάλωσες με αυτό ή το ανακάλυψες κάπου στην πορεία;
Γεννήθηκα στα Τρίκαλα, οπότε τα πρώτα μου ακούσματα ήταν Βασίλης Τσιτσάνης και Απόστολος Καλδάρας. Και τα παιδικά βιώματα δεν τα αποβάλλεις εύκολα, μένουν στο DNA σου και τα κουβαλάς μια ζωή. Αργότερα άνοιξα το ακουστικό μου πεδίο, γιατί στην παγκοσμιοποιημένη κοινωνία που ζούμε είναι πολύ εύκολο να ανακαλύψουμε και άλλα μουσικά μονοπάτια. Πάντοτε όμως επιστρέφω στο λαϊκό. Αισθάνομαι πως αυτό είναι το καλύτερο μέσο έκφρασης των συναισθημάτων μου.
Θα μπορούσε να σε χαρακτηρίσει κανείς «έντεχνη», από την άποψη ότι τα τραγούδια σου παίζουν στα «έντεχνα» ραδιόφωνα, εμφανίζεσαι σε μουσικές σκηνές και όχι σε πίστες και επιλέγεις αντίστοιχες συνεργασίες. Έχεις νιώσει ποτέ καχυποψία απέναντι στη λαϊκή σου πλευρά;
Ναι, το έχω νιώσει σε κάποιες σκηνές και σε κάποια live. Όμως ποτέ δεν μου άρεσαν οι ταμπέλες σε καμία πτυχή της ζωής ενός ανθρώπου. Για μένα η μουσική είναι η ταυτότητά μου, είναι η βαθύτερη αλήθεια μου. Μπορεί η λαϊκή μου πλευρά να μην αρέσει σε κάποιους ανθρώπους, όμως δεν μπορώ να πάψω να είμαι ειλικρινής.
Ναι, το έχω νιώσει σε κάποιες σκηνές και σε κάποια live. Όμως ποτέ δεν μου άρεσαν οι ταμπέλες σε καμία πτυχή της ζωής ενός ανθρώπου. Για μένα η μουσική είναι η ταυτότητά μου, είναι η βαθύτερη αλήθεια μου. Μπορεί η λαϊκή μου πλευρά να μην αρέσει σε κάποιους ανθρώπους, όμως δεν μπορώ να πάψω να είμαι ειλικρινής.
Τι θα ακούσουμε τις Παρασκευές στο Γυάλινο Μουσικό Θέατρο από τη Φωτεινή Βελεσιώτου κι εσένα;
Θα ακούσετε ένα πρόγραμμα που νομίζω πως δεν το περιμένετε. Είναι βασισμένο στις αξίες και σε όσα πρεσβεύει η Φωτεινή. Όμως έχει και αρκετές καινούργιες προτάσεις, ενώ κάθε φορά θα έχουμε κι έναν διαφορετικό καλεσμένο.
Θα ακούσετε ένα πρόγραμμα που νομίζω πως δεν το περιμένετε. Είναι βασισμένο στις αξίες και σε όσα πρεσβεύει η Φωτεινή. Όμως έχει και αρκετές καινούργιες προτάσεις, ενώ κάθε φορά θα έχουμε κι έναν διαφορετικό καλεσμένο.
Ποια είναι η πιο συγκινητική στιγμή του προγράμματος;
Η στιγμή που με συγκινεί πιο πολύ είναι όταν μοιραζόμαστε με τη Φωτεινή το «Πόσο πονάει η καρδιά», το τραγούδι που έχω γράψει για κείνη.
Η στιγμή που με συγκινεί πιο πολύ είναι όταν μοιραζόμαστε με τη Φωτεινή το «Πόσο πονάει η καρδιά», το τραγούδι που έχω γράψει για κείνη.
Κωνσταντίνα σε ευχαριστούμε!
Κι εγώ ευχαριστώ κι εσένα και το Ogdoo.gr γιατί, θέλω να το γράψεις αυτό, με έχει στηρίξει από την πρώτη στιγμή, ήδη από το «Αν δεν ήσουν εδώ».
*Από την Παρασκευή 06.12 και κάθε Παρασκευή του χειμώνα η Κωνσταντίνα Πάλλα θα εμφανίζεται στο Γυάλινο Μουσικό Θέατρο, μαζί με την Φωτεινή Βελεσιώτου.
Κι εγώ ευχαριστώ κι εσένα και το Ogdoo.gr γιατί, θέλω να το γράψεις αυτό, με έχει στηρίξει από την πρώτη στιγμή, ήδη από το «Αν δεν ήσουν εδώ».
*Από την Παρασκευή 06.12 και κάθε Παρασκευή του χειμώνα η Κωνσταντίνα Πάλλα θα εμφανίζεται στο Γυάλινο Μουσικό Θέατρο, μαζί με την Φωτεινή Βελεσιώτου.
