Με αφορμή τη συμμετοχή της στο δίσκο «Viva Diaspora» του Shantel, η Αρετή Κετιμέ βρέθηκε στα γραφεία του Ogdoo Music Group, μαζί με τον Shantel, η συνέντευξη του οποίου θα δημοσιευθεί σύντομα, για μια κουβέντα σχετικά με τα άμεσα σχέδιά της.
Η δημοφιλής μουσικός κι ερμηνεύτρια, με σημαντικότατες συνεργασίες στο ενεργητικό της και με ξεχωριστή διαδρομή στο τραγούδι, κάνει τα τελευταία χρόνια μια «επαφή» με το χώρο του θεάτρου. «Θα ήταν κατάχρηση, βέβαια, να λέγαμε πως είμαστε ηθοποιοί, καθώς είμαστε πρωτίστως μουσικοί» διευκρινίζει.
Στο θέατρο και φέτος, λοιπόν!
Ναι! Φέτος θα κάνουμε «Το μόνο ταξίδι της ζωής του» του Γεωργίου Βιζυηνού με τον Ηλία Καρελλά και πάλι. Είναι μια παράσταση, όπως όλες οι παραστάσεις του, που έχει σκιές, ηθοποιούς, αλλά και οπτικά εφέ. Προβάλλονται βίντεο δηλαδή, που συμβαδίζουν με το ζωντανό του ηθοποιού και της μουσικής, καθώς δεν έχουμε τίποτα ηχογραφημένο. Ο Ηλίας είναι και καραγκιοζοπαίχτης, έχει μια «παλιά» δουλειά με νέα, σύγχρονη οπτική πάνω σ’ αυτή. Είναι μια συνεργασία – και μιλώ για τον εαυτό μου – που πραγματικά χαίρομαι που συνεχίζεται, καθώς συμμετείχα και στην περσινή παράστασή του, τον «Ερωτόκριτο».
Η παράσταση έχει διασκευαστεί για παιδιά;
Είναι μια παράσταση ειδικά διασκευασμένη για παιδιά, που μπορεί να κάνει καθέναν να αισθανθεί διάφορα - ακόμα κι εμάς που είμαστε στις πρόβες. Στο τέλος των διαλόγων σε πιάνει τρέμουλο. Εμένα μου ήρθαν δάκρυα. Το έργο, λοιπόν, δεν απευθύνεται μόνο στα παιδιά, αν και είναι διδακτικό γι’ αυτά. Με κάποιο τρόπο τα βοηθάει να σκέφτονται και να αποκτούν κριτική άποψη για τα πράγματα. Αυτή είναι η εκπαίδευση που δίνει το θέατρο στον κόσμο γενικά. Φιλοδοξούμε αυτό το εγχείρημα να προσφέρει στα παιδιά, αλλά και στους ανθρώπους που τα συνοδεύουν. Γιατί κακά τα ψέματα, έχουμε μπει όλοι σε έναν αγώνα επιβίωσης και δεν έμειναν και πολλά για να «πιαστούμε». Και δεν το λέω επειδή συμμετέχω σ’ αυτή την παράσταση, το λέω γενικά σε σχέση με την τέχνη.
Τι εννοείς;
Η τέχνη δεν έχει ουσία αν δεν απευθύνεται στο λαό. Κι εμείς, επειδή ακριβώς κάνουμε λαϊκή τέχνη και λαϊκή μουσική και λαϊκό θέατρο, θέλουμε να έχει όσο το δυνατό μεγαλύτερη απήχηση και οι θεατές να παίρνουν και κάτι μέσα τους. Είναι μια πολύ σοβαρή δουλειά, πολύ καλά οργανωμένη με τα δεδομένα της εποχής μας και ότι αυτό συνεπάγεται και πραγματικά εύχομαι ο κόσμος να την αγαπήσει, όπως αγάπησε και την περσινή παράσταση.
Τι είδους μουσική θα «συνοδεύει» την παράσταση;
Η μουσική είναι παραδοσιακή. Έχουμε τραγούδια και σκοπούς από την Κωνσταντινούπολη, από τη Σμύρνη κι από τη Θράκη. Σήμερα μου ήρθε μια ιδέα, καθώς οι μουσικοί έχουμε αναλάβει να βρίσκουμε ιδέες. Φέτος, λοιπόν, θα ακούσουμε κι ένα τραγούδι σε μουσική του Ανδρέα Κατσιγιάννη και ποίηση του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη, που συμπεριλαμβάνεται στο δίσκο «Εικόνα Αχειροποίητη», το «Ήλιε μου».
Το ρόλο του ονειροπόλου παππού ερμηνεύει ο Κώστας Αρζόγλου, σωστά;
Βέβαια! Η συμμετοχή του Κώστα Αρζόγλου είναι μεγάλη τιμή πιστεύω και για μας τους μουσικούς, αλλά πρωτίστως για το θίασο. Όπως έχουμε εμείς μια άτυπη αλυσίδα από τους μεγαλύτερους από μας, αντίστοιχα έχουν και οι ηθοποιοί. Όπως και στη μουσική, έτσι και στο θέατρο πάντα είχαμε πολύ σημαντικούς καλλιτέχνες που όχι μόνο ερμήνευαν και χόρευαν, αλλά είχαν και φωνές. Αλλά, παράλληλα, γνώριζαν και τη θέση τους, ότι είναι ηθοποιοί. Ήξεραν μέσα τους τι υπερισχύει. Φέτος, να το πούμε κι αυτό, θα έχουμε μια έκπληξη. Πολλοί μουσικοί θα συμμετέχουν και ως ηθοποιοί. Όμως, είναι κυρίως μουσικοί, δεν υιοθετούν και την ταυτότητα του ηθοποιού.
Ο δικός σου ρόλος θα είναι αμιγώς μουσικός;
Μουσικός, αλλά και λίγο υποκριτικός! Ο Ηλίας μας δίνει το ελεύθερο να πράξουμε και να νιώσουμε ηθοποιοί. Θα ήταν κατάχρηση, βέβαια, να λέγαμε πως είμαστε κιόλας, καθώς είμαστε πρωτίστως μουσικοί. Μαθαίνουμε να χειριζόμαστε τους ήχους της φωνής μας ή των οργάνων που παίζουμε.
Δώσε μας περισσότερες πληροφορίες για την παράσταση.
Θα παίζουμε στο Θέατρο Κάππα από Δευτέρα ως Παρασκευή οργανωμένες παραστάσεις για σχολεία και κάθε Κυριακή για το κοινό. Η είσοδος, όπως και πέρσι, έχει κρατηθεί σε επιτρεπτά όρια σε σχέση με αυτό που περνάμε. Δε ξέρω πότε θα γίνει η επίσημη πρεμιέρα ακόμα, θα ξεκινήσουμε όμως προς το τέλος του Οκτώβρη.
Τι άλλο κάνεις, παράλληλα;
Θα παίξουμε με την Κατερίνα Τσιρίδου και τρεις ακόμα μουσικούς στο «Πέραν», δύο Παρασκευές, 9 & 16 Οκτωβρίου. Είναι μια νέα συνεργασία. Η Κατερίνα είναι μια τραγουδίστρια που βαδίζει ένα μοναχικό, αλλά όχι αποξενωμένο δρόμο, η φωνή αποτελεί πιστεύω μια από τις σύγχρονες φωνές που μοιάζουν να μεταφέρθηκαν απ’ το παρελθόν. Είναι ένα πολύ δυναμικό πλάσμα, αλλά ταυτόχρονα διαθέτει μια ευαισθησία και μια τρυφερότητα που φαίνεται στη φωνή της. Για μένα τέτοιου είδους τραγουδίστριες αποτελούν και έμπνευση, αλλά και διδαχή. Πάντα θέλω να θαυμάζω τον άνθρωπο με τον οποίο συνεργάζομαι και να μαθαίνω απ’ αυτόν.
Κάτι τέτοιο συμβαίνει, φαντάζομαι, και με τον Shantel.
Ναι! Ο Shantel είναι ένας από τους ανθρώπους που θαυμάζω. Πριν περίπου δύο χρόνια, ξεκίνησε από τη μέση του πουθενά, όπως εξάλλου συμβαίνει συνήθως σε τέτοιες περιπτώσεις, μία αναπάντεχη συνεργασία. Είναι ένας καλλιτέχνης τολμηρός μουσικά, με μία σύγχρονη ματιά για τη μουσική, που στην Ευρώπη διαμορφώνει τάσεις και με τη στάση του αναδεικνύει μία παλιά μουσική με μοντέρνο ύφος. Είμαι ενθουσιασμένη με τον επαγγελματισμό του, μα και με τον τρόπο που εργάζεται αδιάκοπα για τη μουσική.
Με ποια τραγούδια συμμετέχεις στο δίσκο «Viva Diaspora»;
Με δική του πρωτοβουλία, συμμετέχω με τρία τραγούδια, το «East West – Δύση και Ανατολή», το «Νικολάκη μου» και σε μία απόδοση του τραγουδιού «Ρίο» στα ελληνικά. Και για πρώτη φορά έγραψα στίχους και έκανα και ενορχήστρωση! Τον ευχαριστώ για τις όμορφες μουσικές στιγμές που ζήσαμε και αυτές που θα έρθουν.
Στο βίντεο που ακολουθεί, η Αρετή Κετιμέ απαντά σε μια ερώτηση «αλλιώς».
Η δημοφιλής μουσικός κι ερμηνεύτρια, με σημαντικότατες συνεργασίες στο ενεργητικό της και με ξεχωριστή διαδρομή στο τραγούδι, κάνει τα τελευταία χρόνια μια «επαφή» με το χώρο του θεάτρου. «Θα ήταν κατάχρηση, βέβαια, να λέγαμε πως είμαστε ηθοποιοί, καθώς είμαστε πρωτίστως μουσικοί» διευκρινίζει.
Στο θέατρο και φέτος, λοιπόν!
Ναι! Φέτος θα κάνουμε «Το μόνο ταξίδι της ζωής του» του Γεωργίου Βιζυηνού με τον Ηλία Καρελλά και πάλι. Είναι μια παράσταση, όπως όλες οι παραστάσεις του, που έχει σκιές, ηθοποιούς, αλλά και οπτικά εφέ. Προβάλλονται βίντεο δηλαδή, που συμβαδίζουν με το ζωντανό του ηθοποιού και της μουσικής, καθώς δεν έχουμε τίποτα ηχογραφημένο. Ο Ηλίας είναι και καραγκιοζοπαίχτης, έχει μια «παλιά» δουλειά με νέα, σύγχρονη οπτική πάνω σ’ αυτή. Είναι μια συνεργασία – και μιλώ για τον εαυτό μου – που πραγματικά χαίρομαι που συνεχίζεται, καθώς συμμετείχα και στην περσινή παράστασή του, τον «Ερωτόκριτο».
Η παράσταση έχει διασκευαστεί για παιδιά;
Είναι μια παράσταση ειδικά διασκευασμένη για παιδιά, που μπορεί να κάνει καθέναν να αισθανθεί διάφορα - ακόμα κι εμάς που είμαστε στις πρόβες. Στο τέλος των διαλόγων σε πιάνει τρέμουλο. Εμένα μου ήρθαν δάκρυα. Το έργο, λοιπόν, δεν απευθύνεται μόνο στα παιδιά, αν και είναι διδακτικό γι’ αυτά. Με κάποιο τρόπο τα βοηθάει να σκέφτονται και να αποκτούν κριτική άποψη για τα πράγματα. Αυτή είναι η εκπαίδευση που δίνει το θέατρο στον κόσμο γενικά. Φιλοδοξούμε αυτό το εγχείρημα να προσφέρει στα παιδιά, αλλά και στους ανθρώπους που τα συνοδεύουν. Γιατί κακά τα ψέματα, έχουμε μπει όλοι σε έναν αγώνα επιβίωσης και δεν έμειναν και πολλά για να «πιαστούμε». Και δεν το λέω επειδή συμμετέχω σ’ αυτή την παράσταση, το λέω γενικά σε σχέση με την τέχνη.
Τι εννοείς;
Η τέχνη δεν έχει ουσία αν δεν απευθύνεται στο λαό. Κι εμείς, επειδή ακριβώς κάνουμε λαϊκή τέχνη και λαϊκή μουσική και λαϊκό θέατρο, θέλουμε να έχει όσο το δυνατό μεγαλύτερη απήχηση και οι θεατές να παίρνουν και κάτι μέσα τους. Είναι μια πολύ σοβαρή δουλειά, πολύ καλά οργανωμένη με τα δεδομένα της εποχής μας και ότι αυτό συνεπάγεται και πραγματικά εύχομαι ο κόσμος να την αγαπήσει, όπως αγάπησε και την περσινή παράσταση.
Τι είδους μουσική θα «συνοδεύει» την παράσταση;
Η μουσική είναι παραδοσιακή. Έχουμε τραγούδια και σκοπούς από την Κωνσταντινούπολη, από τη Σμύρνη κι από τη Θράκη. Σήμερα μου ήρθε μια ιδέα, καθώς οι μουσικοί έχουμε αναλάβει να βρίσκουμε ιδέες. Φέτος, λοιπόν, θα ακούσουμε κι ένα τραγούδι σε μουσική του Ανδρέα Κατσιγιάννη και ποίηση του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη, που συμπεριλαμβάνεται στο δίσκο «Εικόνα Αχειροποίητη», το «Ήλιε μου».
Το ρόλο του ονειροπόλου παππού ερμηνεύει ο Κώστας Αρζόγλου, σωστά;
Βέβαια! Η συμμετοχή του Κώστα Αρζόγλου είναι μεγάλη τιμή πιστεύω και για μας τους μουσικούς, αλλά πρωτίστως για το θίασο. Όπως έχουμε εμείς μια άτυπη αλυσίδα από τους μεγαλύτερους από μας, αντίστοιχα έχουν και οι ηθοποιοί. Όπως και στη μουσική, έτσι και στο θέατρο πάντα είχαμε πολύ σημαντικούς καλλιτέχνες που όχι μόνο ερμήνευαν και χόρευαν, αλλά είχαν και φωνές. Αλλά, παράλληλα, γνώριζαν και τη θέση τους, ότι είναι ηθοποιοί. Ήξεραν μέσα τους τι υπερισχύει. Φέτος, να το πούμε κι αυτό, θα έχουμε μια έκπληξη. Πολλοί μουσικοί θα συμμετέχουν και ως ηθοποιοί. Όμως, είναι κυρίως μουσικοί, δεν υιοθετούν και την ταυτότητα του ηθοποιού.
Ο δικός σου ρόλος θα είναι αμιγώς μουσικός;
Μουσικός, αλλά και λίγο υποκριτικός! Ο Ηλίας μας δίνει το ελεύθερο να πράξουμε και να νιώσουμε ηθοποιοί. Θα ήταν κατάχρηση, βέβαια, να λέγαμε πως είμαστε κιόλας, καθώς είμαστε πρωτίστως μουσικοί. Μαθαίνουμε να χειριζόμαστε τους ήχους της φωνής μας ή των οργάνων που παίζουμε.
Δώσε μας περισσότερες πληροφορίες για την παράσταση.
Θα παίζουμε στο Θέατρο Κάππα από Δευτέρα ως Παρασκευή οργανωμένες παραστάσεις για σχολεία και κάθε Κυριακή για το κοινό. Η είσοδος, όπως και πέρσι, έχει κρατηθεί σε επιτρεπτά όρια σε σχέση με αυτό που περνάμε. Δε ξέρω πότε θα γίνει η επίσημη πρεμιέρα ακόμα, θα ξεκινήσουμε όμως προς το τέλος του Οκτώβρη.
Τι άλλο κάνεις, παράλληλα;
Θα παίξουμε με την Κατερίνα Τσιρίδου και τρεις ακόμα μουσικούς στο «Πέραν», δύο Παρασκευές, 9 & 16 Οκτωβρίου. Είναι μια νέα συνεργασία. Η Κατερίνα είναι μια τραγουδίστρια που βαδίζει ένα μοναχικό, αλλά όχι αποξενωμένο δρόμο, η φωνή αποτελεί πιστεύω μια από τις σύγχρονες φωνές που μοιάζουν να μεταφέρθηκαν απ’ το παρελθόν. Είναι ένα πολύ δυναμικό πλάσμα, αλλά ταυτόχρονα διαθέτει μια ευαισθησία και μια τρυφερότητα που φαίνεται στη φωνή της. Για μένα τέτοιου είδους τραγουδίστριες αποτελούν και έμπνευση, αλλά και διδαχή. Πάντα θέλω να θαυμάζω τον άνθρωπο με τον οποίο συνεργάζομαι και να μαθαίνω απ’ αυτόν.
Κάτι τέτοιο συμβαίνει, φαντάζομαι, και με τον Shantel.
Ναι! Ο Shantel είναι ένας από τους ανθρώπους που θαυμάζω. Πριν περίπου δύο χρόνια, ξεκίνησε από τη μέση του πουθενά, όπως εξάλλου συμβαίνει συνήθως σε τέτοιες περιπτώσεις, μία αναπάντεχη συνεργασία. Είναι ένας καλλιτέχνης τολμηρός μουσικά, με μία σύγχρονη ματιά για τη μουσική, που στην Ευρώπη διαμορφώνει τάσεις και με τη στάση του αναδεικνύει μία παλιά μουσική με μοντέρνο ύφος. Είμαι ενθουσιασμένη με τον επαγγελματισμό του, μα και με τον τρόπο που εργάζεται αδιάκοπα για τη μουσική.
Με ποια τραγούδια συμμετέχεις στο δίσκο «Viva Diaspora»;
Με δική του πρωτοβουλία, συμμετέχω με τρία τραγούδια, το «East West – Δύση και Ανατολή», το «Νικολάκη μου» και σε μία απόδοση του τραγουδιού «Ρίο» στα ελληνικά. Και για πρώτη φορά έγραψα στίχους και έκανα και ενορχήστρωση! Τον ευχαριστώ για τις όμορφες μουσικές στιγμές που ζήσαμε και αυτές που θα έρθουν.
Στο βίντεο που ακολουθεί, η Αρετή Κετιμέ απαντά σε μια ερώτηση «αλλιώς».
