Ήταν εποχές δύσκολες. Το να ήσουν αριστερός ήταν σαν κοινωνικό στίγμα. Αδύνατον να πας στο περίπτερο να αγοράσεις Αυγή ή Ριζοσπάστη. Θα σε κουτσομπόλευε όλη η γειτονιά και υπήρχε μεγάλη πιθανότητα να σε φακέλωναν κιόλας. Ο Κώστας Καζάκος γεννήθηκε σε οικογένεια αριστερών πεποιθήσεων και τα είχε όλα αυτά στο «πετσί» του.
Τελειώνοντας το σχολείο, δεν είχε καν υπ’ όψη του να γίνει ηθοποιός. Άλλα πράγματα είχε στο μυαλό του. Ας δούμε με λίγα λόγια κάποια πράγματα από την ζωή και την καριέρα του.
Ο Κώστας Καζάκος γεννήθηκε στον Πύργο Ηλείας, στις 29 Μαΐου 1935. Τελειώνοντας το γυμνάσιο, στα 18 του, εγκαταστάθηκε στην Αθήνα για να σπουδάσει παιδαγωγός, ωστόσο το αριστερό παρελθόν του πατέρα του, έγινε λόγος αρνητικής αντιμετώπισής του από το πανεπιστήμιο. Όταν πήγε να εγγραφεί στο Πανεπιστήμιο του ζήτησαν χαρτί κοινωνικών φρονημάτων και επειδή δεν το είχε, δεν του επέτρεψαν την εγγραφή του, στη σχολή. Όταν πέρασε το πρώτο σοκ, αποφάσισε να αλλάξει σταδιοδρομία. Ηθοποιός και σκηνοθέτης του είπε μια φωνή μέσα του. Έτσι φοίτησε στην Σχολή Κινηματογράφου Λυκούργου Σταυράκου (1953-1956) και στην Δραματική Σχολή Θεάτρου Τέχνης Καρόλου Κουν (1954-1957).
Σε ηλικία 19 ετών έπαιξε για πρώτη φορά στο θέατρο (1954) και έκτοτε δεν έλειψε ποτέ από τα καλλιτεχνικά μας πράγματα. Έκανε μια μεγάλη καριέρα, η οποία διήρκησε μέχρι το 2021, όπου εμφανίστηκε τελευταία φορά στην παράσταση «Ματωμένα Χώματα».
Στον κινηματογράφο είχε κάνει πάνω από 40 ταινίες σαν ηθοποιός, σκηνοθέτης ή και παραγωγός. Το 1973, τιμήθηκε με το Α’ Χρυσό Βραβείο του Κινηματογραφικού Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης για την αρτιότερη παραγωγή, της μεταφοράς, της ταινίας “Λυσιστράτη”.
Για την προσωπική του ζωή προ-Καρέζη δεν ήξερα τίποτα και ούτε βρήκα κάτι να διαβάσω. Πήρα τηλέφωνο κάποιους φίλους ηθοποιούς, μεγάλης ηλικίας, για να μάθω, και αυτά που μου είπαν – όχι ότι είναι τίποτα τερατώδη – είναι κάπως περίεργα. Δεν μπορώ να τα γράψω αν δεν είμαι απολύτως σίγουρος και με στοιχεία. Το μόνο που μπορώ να πω, είναι ότι είχε αρκετές κατακτήσεις, μία εκ των οποίων ήταν με μια κυρία μεγαλύτερης ηλικίας που διατηρούσε δισκοπωλείο στο Κολωνάκι.
Η γνωριμία με την Καρέζη
Η γνωριμία του με την μεγάλη σταρ του κινηματογράφου και του θεάτρου του άλλαξε την ζωή. Είχαν γνωριστεί μια δυο φορές, αλλά η Καρέζη δεν είχε δείξει κανένα ενδιαφέρον μια και ήταν ακόμα παντρεμένη με τον Ζάχο Χατζηφωτίου. Όταν ο σκηνοθέτης Ντίνος Δημόπουλος έψαχνε συμπρωταγωνιστή της για την ταινία “Κοντσέρτο για πολυβόλα”, τα βρήκε μπαστούνια. Το σενάριο απαιτούσε ένα γοητευτικό λοχαγό του ελληνικού στρατού, τον οποίο η Καρέζη θα αγαπούσε βαθιά. Ο Φίνος του πρότεινε διάφορους γνωστούς ζεν πρεμιέ, αλλά εκείνος δεν ήθελε κανέναν από τους πολύ γνωστούς. Μια μέρα πρότεινε στον Φίνο τον ανερχόμενο Καζάκο. Ο Φίνος ούτε να τον ακούσει. Τον θεωρούσε καρατερίστα και όχι ζεν πρεμιέ. Ο Δημόπουλος ζήτησε να κάνουν ένα δοκιμαστικό. Όταν ο Φίνος είδε τον Καζάκο ντυμένο με την στρατιωτική στολή, ψηλό και γοητευτικό, θαμπώθηκε, είπε το «ναι» και ξεκίνησαν τα γυρίσματα.
Η Καρέζη δεν είπε τίποτα για την επιλογή του παρτενέρ της, γιατί τον είχε δει στο “Κοινωνία ώρα μηδέν” και της άρεσε. Στα γυρίσματα άρχισε να τον προσέχει πιο πολύ και στα διαλείμματα τον έπαιζε τάβλι για να περνάει η ώρα. Κάπως έτσι, σε μια παρτίδα, ήρθε ο έρωτας. Ο Καζάκος της έχει πει: “Καθόμαστε κάτω από μια ελιά και παίζαμε τάβλι. Ήταν ταβλαδόρισσα η Τζένη, ήτανε μανιακή με το τάβλι. Και τράβηξε αυτή η υπόθεση, και μείναμε 26-27 χρόνια μαζί”.
Στιγμιότυπο από την ταινία «Κονσέρτο για Πολυβόλα» της Φίνος Φιλμ.
Ο γάμος
Η Καρέζη είχε γοητευτεί από τον νεαρό συμπρωταγωνιστή της (τον περνούσε 3 χρόνια), για το χιούμορ και τον μαχητικό του χαρακτήρα .Έγιναν ζευγάρι και ανέβηκαν τα σκαλιά της εκκλησίας τον Αύγουστο του 1968. Κανείς δεν είχε αντίρρηση για το γάμο, εκτός από την ελληνική αστυνομία. Ο Κώστας Καζάκος ήταν πολιτικοποιημένος στο χώρο της αριστεράς και ο διοικητής του τμήματος είχε άποψη για το θέμα. Μην ξεχνάτε, πως μιλάμε για 1968 -ντάλα χούντα. Φώναξαν τον Καζάκο στο τμήμα και του ζήτησαν να υπογράψει δήλωση μετάνοιας. Ο ίδιος έχει πει σε συνέντευξη του: “Με φώναξε στο τμήμα, «ξέρεις τι πας να κάνεις;», μου λέει. Τι πάω να κάνω; «Θα παντρευτείς την Καρέζη, το κορίτσι μας”.
Φυσικά δεν υπέγραψε, ο γάμος έγινε και τον Απρίλιο του 1969, γεννήθηκε ο μοναχογιός τους, Κωνσταντίνος, που ολοκλήρωσε την ευτυχία τους. Ο Κώστας Καζάκος και η Τζένη Καρέζη παρέμειναν αχώριστοι, μέχρι τη στιγμή που εκείνη έφυγε από τη ζωή το 1992 χτυπημένη από τον καρκίνο.
Τον γιο τους βάφτισαν η Κατίνα Παξινού και ο Αλέξης Μινωτής
Από το 1997 ήταν παντρεμένος με την ηθοποιό Τζένη Κόλλια, με την οποία έχει αποκτήσει τρία παιδιά: τον Αλέξανδρο (γενν. 1997), την Ηλέκτρα (γενν. 2002) και την Μάγια (γενν. 2008).
Στην τηλεόραση έπαιξε για πρώτη φορά στην σειρά Μαρίνα Αυγέρη (1973) και ακολούθησαν όχι πολλές, αλλά προσεγμένες εμφανίσεις. Από το 2000 και μετά, έκανε τις σειρές: Εκτός πορείας (2000), Βέρα στο δεξί (2004-2007) και Ζωή ξανά (2007-2008)
Στο θέατρο πρωτοεμφανίστηκε το 1954 στο έργο “Η μικρή μας πόλη” και έκτοτε παίζει και άλλοτε σκηνοθετεί συνέχεια. Από το 1970 μαζί με την Καρέζη αποτέλεσαν ένα σημαντικότατο θεατρικό θιασαρχικό δίδυμο. Ήταν άλλωστε αυτός που άλλαξε πορεία στην καριέρα της γυναίκας του. Από κωμωδίες και μπουλβάρ την οδήγησε σε παραστάσεις με έργα πιο δύσκολων συγγραφέων και σαφώς πιο πολιτικοποιημένα. (στην φωτο επάνω “Το μεγάλο μας τσίρκο”)
1968 με την Μάρθα Καραγιάννη στην ταινία “Πεθαίνω κάθε ξημέρωμα”
Με την Νόρα Βαλσάμη
Με την Μαίρη Χρονοπούλου
Καζάκος, Ιάκωβος Καμπανέλης, Μίκης Θεοδωράκης και Καρέζη
Ο Ζυλ Ντασέν σκηνοθέτησε την Καρέζη και τον Καζάκο στο έργο το “Ποιος φοβάται την Βιρτζίνια Γουλφ” (1982) και μετά τον θάνατο της Καρέζη, έκανε με τον Καζάκο το “Ήταν όλοι τους παιδιά μου” (2006)
1979 Ηρώδειο: Ο Μιχάλης Κακογιάννης ανεβάζει το “Αντώνιος και Κλεοπάτρα” του William Shakespeare με την Ειρήνη Παππά και τον Κώστα Καζάκο στους κεντρικούς ρόλους.
Στην παράσταση “Πόλεμος και Ειρήνη” έπαιζε διπλό ρόλο. Έκανε τον Λέοντα Τολστόι και τον στρατηγό Κουτούζωφ.
Με τον Μιχάλη Σαράντη στην παράσταση «Ματωμένα Χώματα» που ήταν η τελευταία του. Αρρώστησε, αποχώρησε και τον αντικατέστησαν με τον Νικήτα Τσακίρογλου.
Πριν 4-5 χρόνια είχαμε βρεθεί στο θέατρο Καρέζη, σε μια μουσική παράσταση του Γιώργου Νταλάρα, και οφείλω να πω πως με τα αστεία του είχαμε σκάσει στα γέλια- μέχρι που μας τσάκωσαν οι paparazzi και ο Καζάκος τους είπε: “Τι έγινε ρε παιδιά;”
Τελειώνοντας το σχολείο, δεν είχε καν υπ’ όψη του να γίνει ηθοποιός. Άλλα πράγματα είχε στο μυαλό του. Ας δούμε με λίγα λόγια κάποια πράγματα από την ζωή και την καριέρα του.
Ο Κώστας Καζάκος γεννήθηκε στον Πύργο Ηλείας, στις 29 Μαΐου 1935. Τελειώνοντας το γυμνάσιο, στα 18 του, εγκαταστάθηκε στην Αθήνα για να σπουδάσει παιδαγωγός, ωστόσο το αριστερό παρελθόν του πατέρα του, έγινε λόγος αρνητικής αντιμετώπισής του από το πανεπιστήμιο. Όταν πήγε να εγγραφεί στο Πανεπιστήμιο του ζήτησαν χαρτί κοινωνικών φρονημάτων και επειδή δεν το είχε, δεν του επέτρεψαν την εγγραφή του, στη σχολή. Όταν πέρασε το πρώτο σοκ, αποφάσισε να αλλάξει σταδιοδρομία. Ηθοποιός και σκηνοθέτης του είπε μια φωνή μέσα του. Έτσι φοίτησε στην Σχολή Κινηματογράφου Λυκούργου Σταυράκου (1953-1956) και στην Δραματική Σχολή Θεάτρου Τέχνης Καρόλου Κουν (1954-1957).
Σε ηλικία 19 ετών έπαιξε για πρώτη φορά στο θέατρο (1954) και έκτοτε δεν έλειψε ποτέ από τα καλλιτεχνικά μας πράγματα. Έκανε μια μεγάλη καριέρα, η οποία διήρκησε μέχρι το 2021, όπου εμφανίστηκε τελευταία φορά στην παράσταση «Ματωμένα Χώματα».
Στον κινηματογράφο είχε κάνει πάνω από 40 ταινίες σαν ηθοποιός, σκηνοθέτης ή και παραγωγός. Το 1973, τιμήθηκε με το Α’ Χρυσό Βραβείο του Κινηματογραφικού Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης για την αρτιότερη παραγωγή, της μεταφοράς, της ταινίας “Λυσιστράτη”.
Για την προσωπική του ζωή προ-Καρέζη δεν ήξερα τίποτα και ούτε βρήκα κάτι να διαβάσω. Πήρα τηλέφωνο κάποιους φίλους ηθοποιούς, μεγάλης ηλικίας, για να μάθω, και αυτά που μου είπαν – όχι ότι είναι τίποτα τερατώδη – είναι κάπως περίεργα. Δεν μπορώ να τα γράψω αν δεν είμαι απολύτως σίγουρος και με στοιχεία. Το μόνο που μπορώ να πω, είναι ότι είχε αρκετές κατακτήσεις, μία εκ των οποίων ήταν με μια κυρία μεγαλύτερης ηλικίας που διατηρούσε δισκοπωλείο στο Κολωνάκι.
Η γνωριμία με την Καρέζη
Η γνωριμία του με την μεγάλη σταρ του κινηματογράφου και του θεάτρου του άλλαξε την ζωή. Είχαν γνωριστεί μια δυο φορές, αλλά η Καρέζη δεν είχε δείξει κανένα ενδιαφέρον μια και ήταν ακόμα παντρεμένη με τον Ζάχο Χατζηφωτίου. Όταν ο σκηνοθέτης Ντίνος Δημόπουλος έψαχνε συμπρωταγωνιστή της για την ταινία “Κοντσέρτο για πολυβόλα”, τα βρήκε μπαστούνια. Το σενάριο απαιτούσε ένα γοητευτικό λοχαγό του ελληνικού στρατού, τον οποίο η Καρέζη θα αγαπούσε βαθιά. Ο Φίνος του πρότεινε διάφορους γνωστούς ζεν πρεμιέ, αλλά εκείνος δεν ήθελε κανέναν από τους πολύ γνωστούς. Μια μέρα πρότεινε στον Φίνο τον ανερχόμενο Καζάκο. Ο Φίνος ούτε να τον ακούσει. Τον θεωρούσε καρατερίστα και όχι ζεν πρεμιέ. Ο Δημόπουλος ζήτησε να κάνουν ένα δοκιμαστικό. Όταν ο Φίνος είδε τον Καζάκο ντυμένο με την στρατιωτική στολή, ψηλό και γοητευτικό, θαμπώθηκε, είπε το «ναι» και ξεκίνησαν τα γυρίσματα.
Η Καρέζη δεν είπε τίποτα για την επιλογή του παρτενέρ της, γιατί τον είχε δει στο “Κοινωνία ώρα μηδέν” και της άρεσε. Στα γυρίσματα άρχισε να τον προσέχει πιο πολύ και στα διαλείμματα τον έπαιζε τάβλι για να περνάει η ώρα. Κάπως έτσι, σε μια παρτίδα, ήρθε ο έρωτας. Ο Καζάκος της έχει πει: “Καθόμαστε κάτω από μια ελιά και παίζαμε τάβλι. Ήταν ταβλαδόρισσα η Τζένη, ήτανε μανιακή με το τάβλι. Και τράβηξε αυτή η υπόθεση, και μείναμε 26-27 χρόνια μαζί”.
Στιγμιότυπο από την ταινία «Κονσέρτο για Πολυβόλα» της Φίνος Φιλμ.
Ο γάμος
Η Καρέζη είχε γοητευτεί από τον νεαρό συμπρωταγωνιστή της (τον περνούσε 3 χρόνια), για το χιούμορ και τον μαχητικό του χαρακτήρα .Έγιναν ζευγάρι και ανέβηκαν τα σκαλιά της εκκλησίας τον Αύγουστο του 1968. Κανείς δεν είχε αντίρρηση για το γάμο, εκτός από την ελληνική αστυνομία. Ο Κώστας Καζάκος ήταν πολιτικοποιημένος στο χώρο της αριστεράς και ο διοικητής του τμήματος είχε άποψη για το θέμα. Μην ξεχνάτε, πως μιλάμε για 1968 -ντάλα χούντα. Φώναξαν τον Καζάκο στο τμήμα και του ζήτησαν να υπογράψει δήλωση μετάνοιας. Ο ίδιος έχει πει σε συνέντευξη του: “Με φώναξε στο τμήμα, «ξέρεις τι πας να κάνεις;», μου λέει. Τι πάω να κάνω; «Θα παντρευτείς την Καρέζη, το κορίτσι μας”.
Φυσικά δεν υπέγραψε, ο γάμος έγινε και τον Απρίλιο του 1969, γεννήθηκε ο μοναχογιός τους, Κωνσταντίνος, που ολοκλήρωσε την ευτυχία τους. Ο Κώστας Καζάκος και η Τζένη Καρέζη παρέμειναν αχώριστοι, μέχρι τη στιγμή που εκείνη έφυγε από τη ζωή το 1992 χτυπημένη από τον καρκίνο.
Τον γιο τους βάφτισαν η Κατίνα Παξινού και ο Αλέξης Μινωτής
Από το 1997 ήταν παντρεμένος με την ηθοποιό Τζένη Κόλλια, με την οποία έχει αποκτήσει τρία παιδιά: τον Αλέξανδρο (γενν. 1997), την Ηλέκτρα (γενν. 2002) και την Μάγια (γενν. 2008).
Στην τηλεόραση έπαιξε για πρώτη φορά στην σειρά Μαρίνα Αυγέρη (1973) και ακολούθησαν όχι πολλές, αλλά προσεγμένες εμφανίσεις. Από το 2000 και μετά, έκανε τις σειρές: Εκτός πορείας (2000), Βέρα στο δεξί (2004-2007) και Ζωή ξανά (2007-2008)
Στο θέατρο πρωτοεμφανίστηκε το 1954 στο έργο “Η μικρή μας πόλη” και έκτοτε παίζει και άλλοτε σκηνοθετεί συνέχεια. Από το 1970 μαζί με την Καρέζη αποτέλεσαν ένα σημαντικότατο θεατρικό θιασαρχικό δίδυμο. Ήταν άλλωστε αυτός που άλλαξε πορεία στην καριέρα της γυναίκας του. Από κωμωδίες και μπουλβάρ την οδήγησε σε παραστάσεις με έργα πιο δύσκολων συγγραφέων και σαφώς πιο πολιτικοποιημένα. (στην φωτο επάνω “Το μεγάλο μας τσίρκο”)
1968 με την Μάρθα Καραγιάννη στην ταινία “Πεθαίνω κάθε ξημέρωμα”
Με την Νόρα Βαλσάμη
Με την Μαίρη Χρονοπούλου
Καζάκος, Ιάκωβος Καμπανέλης, Μίκης Θεοδωράκης και Καρέζη
Ο Ζυλ Ντασέν σκηνοθέτησε την Καρέζη και τον Καζάκο στο έργο το “Ποιος φοβάται την Βιρτζίνια Γουλφ” (1982) και μετά τον θάνατο της Καρέζη, έκανε με τον Καζάκο το “Ήταν όλοι τους παιδιά μου” (2006)
1979 Ηρώδειο: Ο Μιχάλης Κακογιάννης ανεβάζει το “Αντώνιος και Κλεοπάτρα” του William Shakespeare με την Ειρήνη Παππά και τον Κώστα Καζάκο στους κεντρικούς ρόλους.
Στην παράσταση “Πόλεμος και Ειρήνη” έπαιζε διπλό ρόλο. Έκανε τον Λέοντα Τολστόι και τον στρατηγό Κουτούζωφ.Με τον Μιχάλη Σαράντη στην παράσταση «Ματωμένα Χώματα» που ήταν η τελευταία του. Αρρώστησε, αποχώρησε και τον αντικατέστησαν με τον Νικήτα Τσακίρογλου.
Πριν 4-5 χρόνια είχαμε βρεθεί στο θέατρο Καρέζη, σε μια μουσική παράσταση του Γιώργου Νταλάρα, και οφείλω να πω πως με τα αστεία του είχαμε σκάσει στα γέλια- μέχρι που μας τσάκωσαν οι paparazzi και ο Καζάκος τους είπε: “Τι έγινε ρε παιδιά;”
