Άνω Πατήσια, δείχνοντας από την ηλικία των επτά ετών τη διάθεσή του για κιθάρα. Κάνει τέσσερα χρόνια κλασσική κιθάρα στο ωδείο, ενώ στην εφηβεία αποκτά ηλεκτρική κιθάρα και σαν αυτοδίδακτος αφήνεται στο ρεύμα του hard rock της εποχής, που θα τον βγάλει στην παλαιότερη rock μουσική, τα blues, τη funk, τη reggae.
Στα τέλη της δεκαετίας του 80 είναι κιθαρίστας στο σχήμα ICARUS, σε rock & blues συνθέσεις με αγγλικό στίχο, κάνοντας ντεμπούτο στις εμφανίσεις σε rock στέκια όπως το AN Club. Το σχήμα διαλύθηκε το 1990, χωρίς να κάνει δισκογραφία.
Το 1992 δημιουργεί τους ΕΡΗΜΗΝ γράφοντας τα πρώτα του τραγούδια με ελληνικό στίχο, έχοντας πλέον επιρροές από την τότε έντεχνη και rock ελληνική σκηνή και πραγματοποιεί κάποιες λίγες εμφανίσεις. Περνάει και στην ακουστική κιθάρα και προσπαθεί να διευρύνει τα ακούσματά του, σε διάφορα είδη μουσικής, μεταξύ αυτών του κλασικού ελληνικού τραγουδιού των περασμένων δεκαετιών, δίχως διαχωριστικές γραμμές. Παράλληλα σπουδάζει γεωλογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Την περίοδο 1994-1996 συμμετέχει σαν κιθαρίστας στο blues rock σχήμα των VAVEL69 και ενίοτε γράφει ή παίζει κιθάρα σε demo ή live άλλων (ΠΑΛΙΡΡΟΙΑ, ΑΡΗΣ ΤΟΜΑΣ κτλ)
Το 1996 και ενώ τελειώνουν τα φοιτητικά χρόνια αρχίζει να ασχολείται βιοποριστικά σαν κιθαρίστας και τραγουδιστής σε λαϊκά και έντεχνα μουσικά σχήματα, στην αρχή σε μικρότερα και αργότερα σε μεγαλύτερα στέκια, όπως η ΜΠΟΕΜΙΣΣΑ, όπου έρχεται σε στενότερη επαφή με την ελληνική λαϊκή μουσική, εμπλουτίζοντας το οπλοστάσιότ ου με στοιχεία και από την παράδοση. Σε αυτά τα λαϊκά πάλκα παίζει με αρκετούς μουσικούς, όπου με κάποιους από αυτούς γίνεται φίλος και, ανακαλύπτοντας κοινές επιθυμίες για έκφραση και δημιουργία, το 2005 δημιουργούνται οι Καθώς Πρέπει. Έχοντας μαζέψει δικό του υλικό, σε στίχους κυρίως δικούς του και σαφώς επηρεασμένος από την έντεχνη σκηνή αλλά και την παραδοσιακή μουσική, πραγματοποιούν εμφανίσεις σε μουσικές σκηνές της Αθήνας παίζοντας δικά τους τραγούδια αλλά και αρκετές διασκευές. Στην αρχή σαν ακουστικό σχήμα και στη συνέχεια προσθέτοντας ηλεκτρισμό.
Έτσι το 2007 ξεπηδούν οι LATHOS PATHOS και νιώθοντας ότι έχουν ζυμωθεί μέσα του τα ακούσματα και οι επιρροές που κουβαλά, προσπαθεί να δημιουργήσει και να δώσει ένα πιο προσωπικό στίγμα σε αυτά που καταθέτει, χωρίς συνταγή, που να συνδυάζει τη reggae, τα latin, τα blues, με την παράδοση και τη σύγχρονη ελληνική μουσική σε μια ενιαία φόρμα.
Παράλληλα ηχογραφεί την πρώτη δισκογραφική δουλειά με τίτλο το όνομα του γκρουπ, μια ανεξάρτητη παραγωγή, που κυκλοφορεί στα δισκοπωλεία το Φλεβάρη του 2009. Τα περισσότερα τραγούδια αυτού του δίσκου ήταν περισσότερο βιωματικά και είχαν σαν αφετηρία και έμπνευση αληθινές ιστορίες. Στίχους έχει γράψει ο ίδιος και οι: Πηγή Καφετζοπούλου, Μαρία Πλουμή, Έμυ Μύγια, Μαργαρίτα Θανόγλου, Αργύρη Ολοκτσίδης.
Από τότε έχει κάνει αρκετές εμφανίσεις σε διάφορες μουσικές σκηνές της Αθήνας (Μπαράκι του Βασίλη, Μακάρι, Τσάι στη Σαχάρα, Πυρήνας, Cabaret Voltaire, Almaz, El viage, @Ρουφ κ.α.) Στις εμφανίσεις του κατά καιρούς συμμετείχαν φιλικά οι Καίτη Κουλλιά, η Λήδα Χαλκιαδάκη, ο Δημήτρης Αρναούτης, ο Αλέξανδρος Εμμανουηλίδης,.
Την περίοδο 2009-2011 εμφανίζεται στην «Ελαία μεσογειακή», είτε με φίλους μουσικούς, είτε σόλο με μια κιθάρα, σε τραγούδια από όλο το ελληνικό ρεπερτόριο και δικά του.
Πέρυσι, όπως και αυτή την περίοδο, εμφανίζεται στο μικρό μπαράκι Αλουστίνες στο Θησείο κάθε δεύτερη Κυριακή, παρέα με την Ελένη Νόνη στη φωνή, χωρίς ηλεκτρισμό, με μια κιθάρα, κάνοντας κάθε φορά ένα ταξίδι στην ελληνική μουσική, σύγχρονη και παλαιότερη, μαζί με τραγούδια από την πρώτη αλλά και την προσεχή δουλειά του, ενίοτε συνοδεία φίλων μουσικών.
Η νέα του δισκογραφική δουλειά αναμένεται μέχρι τις αρχές καλοκαιριού και θα έχει πιο προσωπικό ύφος, έχοντας αναλάβει ο ίδιος στίχους και μουσική. Έχοντας ανάγκη να ανεβάσει τις διαθέσεις, πλέκει διάφορα ακούσματα, λειτουργώντας περισσότερο με αφετηρία και έμπνευση την αισιοδοξία. Η «Ελπίδα» είναι ένα πρώτο δείγμα από τη νέα του δουλειά.
