Ο Μίλτος Πασχαλίδης παραχώρησε συνέντευξη στο reader.gr και την Τζωρτζίνα Ντούτση.
Αφορμή της συνομιλίας τους η μεγάλη συναυλία του τραγουδοποιού στο θέατρο Πέτρας την Τρίτη 1η Σεπτεμβρίου.
Η συνέντευξη του Πασχαλίδη ολοκληρώνεται ως εξής:
«Στις 9 Σεπτεμβρίου συμπληρώνεται ένας χρόνος από τον ξαφνικό χαμό του Λαυρέντη. Δεν το πιστεύω. Δεν μπορώ να το χωνέψω με τίποτα. Έχω άρνηση μεγάλη. Η τελευταία μας συνάντηση ήταν στο στούντιο του που λέγαμε παρέα ένα τραγούδι που μπήκε στο δίσκο του που κυκλοφορούσε τον Οκτώβριο. Ήταν νομίζω Ιούνιος, είχαμε βρεθεί εκεί και είπαμε το τραγούδι σε μουσική του Λαυρέντη και λόγια του Γιάννη Κυφωνίδη που λέγεται "Το Σημάδι". Είπαμε το τραγούδι, γελάσαμε. Τον πείραξα για τον Παναθηναϊκό, με πείραξε για την ΑΕΚ και μετά μέσα στο καλοκαίρι ξαναμιλήσαμε δυο φορές στο τηλέφωνο. Μου έλεγε "φιλαράκι βλέπω τις αφίσες σου", του έλεγα "βλέπω τις δικές σου". Έτσι κάνουμε στις περιοδείες όταν βλέπουμε τις αφίσες φίλων στα μέρη που πάμε που έπονται ή προηγούνται, τους παίρνουμε και τους κάνουμε πλάκα. Μιλήσαμε κάνα δυο φορές και ήμουν σε φάση να τον πάρω και να του πω να πούμε το τραγούδι "Στη Χώρα των Αθώων". Το είχα βάλει στον Γιώργο Νταλάρα, του άρεσε και μου λέει ωραία θα το πούμε και στον Λαυρέντη. Με χίλια! Και μετά από μια εβδομάδα "έφυγε" και μείναμε σύξυλοι... Πραγματικά με τον Λαυρέντη και τον Θάνο δεν το χωράει ο νους μου. Θα μου πεις το χωράει ο νους σου με τον Άλκη Αλκαίο ή με τον Μητροπάνο; Με κανέναν! Συγγνώμη που θα πω μια κακή λέξη: το να φεύγουν οι φίλοι είναι μα@@@@α μεγάλη. Δεν χωράει η ψυχή μου άλλες απώλειες... Ο θάνατος των φίλων είναι ανεπίτρεπτο πράγμα. Θα έπρεπε να απαγορεύεται».
Διαβάστε όλη τη συνέντευξη ΕΔΩ
Αφορμή της συνομιλίας τους η μεγάλη συναυλία του τραγουδοποιού στο θέατρο Πέτρας την Τρίτη 1η Σεπτεμβρίου.
Η συνέντευξη του Πασχαλίδη ολοκληρώνεται ως εξής:
«Στις 9 Σεπτεμβρίου συμπληρώνεται ένας χρόνος από τον ξαφνικό χαμό του Λαυρέντη. Δεν το πιστεύω. Δεν μπορώ να το χωνέψω με τίποτα. Έχω άρνηση μεγάλη. Η τελευταία μας συνάντηση ήταν στο στούντιο του που λέγαμε παρέα ένα τραγούδι που μπήκε στο δίσκο του που κυκλοφορούσε τον Οκτώβριο. Ήταν νομίζω Ιούνιος, είχαμε βρεθεί εκεί και είπαμε το τραγούδι σε μουσική του Λαυρέντη και λόγια του Γιάννη Κυφωνίδη που λέγεται "Το Σημάδι". Είπαμε το τραγούδι, γελάσαμε. Τον πείραξα για τον Παναθηναϊκό, με πείραξε για την ΑΕΚ και μετά μέσα στο καλοκαίρι ξαναμιλήσαμε δυο φορές στο τηλέφωνο. Μου έλεγε "φιλαράκι βλέπω τις αφίσες σου", του έλεγα "βλέπω τις δικές σου". Έτσι κάνουμε στις περιοδείες όταν βλέπουμε τις αφίσες φίλων στα μέρη που πάμε που έπονται ή προηγούνται, τους παίρνουμε και τους κάνουμε πλάκα. Μιλήσαμε κάνα δυο φορές και ήμουν σε φάση να τον πάρω και να του πω να πούμε το τραγούδι "Στη Χώρα των Αθώων". Το είχα βάλει στον Γιώργο Νταλάρα, του άρεσε και μου λέει ωραία θα το πούμε και στον Λαυρέντη. Με χίλια! Και μετά από μια εβδομάδα "έφυγε" και μείναμε σύξυλοι... Πραγματικά με τον Λαυρέντη και τον Θάνο δεν το χωράει ο νους μου. Θα μου πεις το χωράει ο νους σου με τον Άλκη Αλκαίο ή με τον Μητροπάνο; Με κανέναν! Συγγνώμη που θα πω μια κακή λέξη: το να φεύγουν οι φίλοι είναι μα@@@@α μεγάλη. Δεν χωράει η ψυχή μου άλλες απώλειες... Ο θάνατος των φίλων είναι ανεπίτρεπτο πράγμα. Θα έπρεπε να απαγορεύεται».
Διαβάστε όλη τη συνέντευξη ΕΔΩ
