Με την ευκαιρία της συμμετοχής του στην «Όμορφη Πόλη» του Μίκη Θεοδωράκη, ο Γιάννης Κότσιρας μίλησε στο protothema.gr και την Αναστασία Κουκά.
Λέει μεταξύ άλλων:
«Η ¨Όμορφη Πόλη” ήταν πάντα το μεγάλο απωθημένο του Μίκη. Όταν πρωτοπαρουσιάστηκε οι καταστάσεις ήταν πολύ διαφορετικές, ίσως κάποια πράγματα να μην έγιναν όπως τα ήθελε. Τώρα λοιπόν επανέρχεται, με μεγάλη χαρά, και το έχει πάρει όλο επάνω του. Γιατί επρόκειτο για ένα μεγάλο του όνειρο που γίνεται πραγματικότητα. Γι' αυτό και είναι διαρκώς «παρών» σε όλο αυτό το εγχείρημα, βρίσκεται συνέχεια από πάνω. Έχει επιλέξει ποιήματα, τραγούδια, κείμενα...»
«...Δεν έχουν χρησιμοποιηθεί τα αρχικά κείμενα του Μποστ καθώς επρόκειτο για επιθεωρησιακά κείμενα τα οποία αναφέρονταν σε μια άλλη εποχή, σατίριζαν τη βασιλική αυλή και δεν θα μπορούσαν να σταθούν στο σήμερα. Τα νέα κείμενα καταπιάνονται με τα πραγματικά «θέλω» του Μίκη Θεοδωράκη που είναι η καταγραφή των σκέψεών του απέναντι στα μεγάλα νοήματα της ζωής δηλαδή στην γέννηση, στον έρωτα, το θάνατο, την επανάσταση, την υπομονή, τη μοναξιά» μάς εξηγεί ο Γιάννης Κότσιρας και προσθέτει: «Όσον αφορά στα τραγούδια ο Μίκης επέλεξε, από όλο το ρεπερτόριό του, τα πιο αγαπημένα του. Υπάρχει αναφορά στα τραγούδια της «Όμορφης Πόλης», υπάρχουν όμως και αναφορές στο «Άξιον Εστί», στην «Ρωμιοσύνη» και τα άλλα μεγάλα του έργα. Ήταν κάτι που το επιθυμούσε ο ίδιος. Ήθελε αυτή η παράσταση να διαπερνά τις πιο φωτεινές στιγμές της τεράστιας μουσικής του διαδρομής αλλά και τις μεγάλες ιδεολογικές και προσωπικές αναζητήσεις τους. Έχουμε να κάνουμε λοιπόν με μια παράσταση που, χωρίς να είναι βιογραφική, εισβάλει στο βαθύ υποσυνείδητο του Μίκη Θεοδωράκη και αυτό είναι συγκλονιστικό!»
Ο τραγουδιστής μάλιστα δεν διστάζει να εξομολογηθεί ποιά είναι τα δικά του αγαπημένα από το ρεπερτόριο του Θεοδωράκη, τα τραγούδια εκείνα με τα οποία ο ίδιος ταυτίζεται:
«Το αγαπημένο μου από τα τραγούδια του Μίκη που ερμηνεύω στην παράσταση είναι “Το Τραγούδι της Ξενιτιάς”. Επειδή προέρχομαι από μια οικογένεια βαθιά ξενιτεμένη, και λόγω του ναυτικού πατέρα αλλά και λόγω άλλων βιωμάτων που έχει η οικογένειά μου, αυτή η στιγμή είναι από τις πιο συγκινητικές στιγμές που έχει βιώσει ως καλλιτέχνης».
Για τον Γιάννη Κότσιρα η χρονική στιγμή που αναβιώνει η θρυλική «Όμορφη Πόλη» είναι η απολύτως ενδεδειγμένη καθώς θεωρεί πως οι αξίες και τα ιδανικά που πρεσβεύουν οι μεγάλοι δημιουργοί και τα έργα τους μάς είναι πιο απαραίτητα σήμερα παρά ποτέ:
«Βιώνουμε μια εποχή που όλες μας οι σταθερές χάνονται. Οι ιδεολογίες έχουν χάσει το χαρακτήρα τους, τα πολιτικά κόμματα που εκφράζουν τις ιδεολογίες έχουν μπερδευτεί και βρίσκονται σε αμηχανία, η μουσική έχει χάσει την ταυτότητά της – ανακηρύσσουμε λαϊκά τραγούδια τα ποπ και τα πραγματικά λαϊκά, τα χαρακτηρίζονται ως παρωχημένη μουσική. Υπάρχει μια ιστορική ανάγκη να ψάξουμε τις σταθερές μας. Και αυτή η επαφή με τις δημιουργίες των ανθρώπων που έζησαν τις μεγάλες ανατροπές της Ελλάδας, μάς υπενθυμίζει ποιοι είμαστε και πού πάμε. Χανόμαστε και έχουμε ανάγκη μια υπενθύμιση της ταυτότητάς μας».
Λέει μεταξύ άλλων:
«Η ¨Όμορφη Πόλη” ήταν πάντα το μεγάλο απωθημένο του Μίκη. Όταν πρωτοπαρουσιάστηκε οι καταστάσεις ήταν πολύ διαφορετικές, ίσως κάποια πράγματα να μην έγιναν όπως τα ήθελε. Τώρα λοιπόν επανέρχεται, με μεγάλη χαρά, και το έχει πάρει όλο επάνω του. Γιατί επρόκειτο για ένα μεγάλο του όνειρο που γίνεται πραγματικότητα. Γι' αυτό και είναι διαρκώς «παρών» σε όλο αυτό το εγχείρημα, βρίσκεται συνέχεια από πάνω. Έχει επιλέξει ποιήματα, τραγούδια, κείμενα...»
«...Δεν έχουν χρησιμοποιηθεί τα αρχικά κείμενα του Μποστ καθώς επρόκειτο για επιθεωρησιακά κείμενα τα οποία αναφέρονταν σε μια άλλη εποχή, σατίριζαν τη βασιλική αυλή και δεν θα μπορούσαν να σταθούν στο σήμερα. Τα νέα κείμενα καταπιάνονται με τα πραγματικά «θέλω» του Μίκη Θεοδωράκη που είναι η καταγραφή των σκέψεών του απέναντι στα μεγάλα νοήματα της ζωής δηλαδή στην γέννηση, στον έρωτα, το θάνατο, την επανάσταση, την υπομονή, τη μοναξιά» μάς εξηγεί ο Γιάννης Κότσιρας και προσθέτει: «Όσον αφορά στα τραγούδια ο Μίκης επέλεξε, από όλο το ρεπερτόριό του, τα πιο αγαπημένα του. Υπάρχει αναφορά στα τραγούδια της «Όμορφης Πόλης», υπάρχουν όμως και αναφορές στο «Άξιον Εστί», στην «Ρωμιοσύνη» και τα άλλα μεγάλα του έργα. Ήταν κάτι που το επιθυμούσε ο ίδιος. Ήθελε αυτή η παράσταση να διαπερνά τις πιο φωτεινές στιγμές της τεράστιας μουσικής του διαδρομής αλλά και τις μεγάλες ιδεολογικές και προσωπικές αναζητήσεις τους. Έχουμε να κάνουμε λοιπόν με μια παράσταση που, χωρίς να είναι βιογραφική, εισβάλει στο βαθύ υποσυνείδητο του Μίκη Θεοδωράκη και αυτό είναι συγκλονιστικό!»
Ο τραγουδιστής μάλιστα δεν διστάζει να εξομολογηθεί ποιά είναι τα δικά του αγαπημένα από το ρεπερτόριο του Θεοδωράκη, τα τραγούδια εκείνα με τα οποία ο ίδιος ταυτίζεται:
«Το αγαπημένο μου από τα τραγούδια του Μίκη που ερμηνεύω στην παράσταση είναι “Το Τραγούδι της Ξενιτιάς”. Επειδή προέρχομαι από μια οικογένεια βαθιά ξενιτεμένη, και λόγω του ναυτικού πατέρα αλλά και λόγω άλλων βιωμάτων που έχει η οικογένειά μου, αυτή η στιγμή είναι από τις πιο συγκινητικές στιγμές που έχει βιώσει ως καλλιτέχνης».
Για τον Γιάννη Κότσιρα η χρονική στιγμή που αναβιώνει η θρυλική «Όμορφη Πόλη» είναι η απολύτως ενδεδειγμένη καθώς θεωρεί πως οι αξίες και τα ιδανικά που πρεσβεύουν οι μεγάλοι δημιουργοί και τα έργα τους μάς είναι πιο απαραίτητα σήμερα παρά ποτέ:
«Βιώνουμε μια εποχή που όλες μας οι σταθερές χάνονται. Οι ιδεολογίες έχουν χάσει το χαρακτήρα τους, τα πολιτικά κόμματα που εκφράζουν τις ιδεολογίες έχουν μπερδευτεί και βρίσκονται σε αμηχανία, η μουσική έχει χάσει την ταυτότητά της – ανακηρύσσουμε λαϊκά τραγούδια τα ποπ και τα πραγματικά λαϊκά, τα χαρακτηρίζονται ως παρωχημένη μουσική. Υπάρχει μια ιστορική ανάγκη να ψάξουμε τις σταθερές μας. Και αυτή η επαφή με τις δημιουργίες των ανθρώπων που έζησαν τις μεγάλες ανατροπές της Ελλάδας, μάς υπενθυμίζει ποιοι είμαστε και πού πάμε. Χανόμαστε και έχουμε ανάγκη μια υπενθύμιση της ταυτότητάς μας».
