ύστερή φάση του χρησιμοποίησε ηλεκτρικό ήχο. Και φυσικά ο Ζαμπέτας στη δεκαετία του ΄60». Τα παραπάνω δηλώνουν μεταξύ άλλων ο Ορέστης και ο Λύσανδρος Φαληρέας, δηλαδή οι ImamBaildi, σε συνέντευξή τους στην Κατερίνα Μπακογιάννη που δημοσιεύτηκε στο «Κ» της Καθημερινής (τεύχος 581).
Σταχυολογήσαμε μερικές από τις πιο χαρακτηριστικές δηλώσεις τους όπου η τεχνοτροπία, προσωπικότητα και εργογραφία των κλασικών μεγαθηρίων «μπλέκεται» με το σήμερα:
Ο: Είχε αρχίσει ήδη (από τα μέσα του ΄90) να με γοητεύει ο Τσιτσάνης, και ακόμη περισσότερο, ο Χιώτης. Έβλεπα πόσο πολύπλοκες ήταν οι συνθέσεις και έβρισκα φοβερό ότι αυτοί οι δύο άνθρωποι είχαν προχωρήσει τόσο πολύ την ελληνική μουσική.
Λ: Στην αρχή μου άρεσε μόνο ο ήχος του ρεμπέτικου, τα μπουζούκια, οι κιθάρες, οι φωνές. Μετά κατάλαβα πόσο μεγάλη αξία έχουν και οι στίχοι.
Ο: Δεν υπάρχει σύγκριση ανάμεσα σε κάτι σύγχρονο και σε κάτι κατεστημένο στο μυαλό όλων μας.
Λ: Πρόκειται για δύο μεγαθήρια. Συν το ότι δημιούργησαν σε μια τριακονταετία κατά την οποία γενικότερα η μουσική προχώρησε με πολύ μεγάλα βήματα. Τώρα η μουσική συνεχίζει να εξελίσσεται – αλλά σε μικρές λεπτομέρειες. Δεν έχουμε μια τεράστια επανάσταση όπως συνέβη τότε με τον ηλεκτρικό ήχο.
Πηγή: «Κ» της Καθημερινής (τεύχος 581).
Σταχυολογήσαμε μερικές από τις πιο χαρακτηριστικές δηλώσεις τους όπου η τεχνοτροπία, προσωπικότητα και εργογραφία των κλασικών μεγαθηρίων «μπλέκεται» με το σήμερα:
Ο: Είχε αρχίσει ήδη (από τα μέσα του ΄90) να με γοητεύει ο Τσιτσάνης, και ακόμη περισσότερο, ο Χιώτης. Έβλεπα πόσο πολύπλοκες ήταν οι συνθέσεις και έβρισκα φοβερό ότι αυτοί οι δύο άνθρωποι είχαν προχωρήσει τόσο πολύ την ελληνική μουσική.
Λ: Στην αρχή μου άρεσε μόνο ο ήχος του ρεμπέτικου, τα μπουζούκια, οι κιθάρες, οι φωνές. Μετά κατάλαβα πόσο μεγάλη αξία έχουν και οι στίχοι.
Ο: Δεν υπάρχει σύγκριση ανάμεσα σε κάτι σύγχρονο και σε κάτι κατεστημένο στο μυαλό όλων μας.
Λ: Πρόκειται για δύο μεγαθήρια. Συν το ότι δημιούργησαν σε μια τριακονταετία κατά την οποία γενικότερα η μουσική προχώρησε με πολύ μεγάλα βήματα. Τώρα η μουσική συνεχίζει να εξελίσσεται – αλλά σε μικρές λεπτομέρειες. Δεν έχουμε μια τεράστια επανάσταση όπως συνέβη τότε με τον ηλεκτρικό ήχο.
Πηγή: «Κ» της Καθημερινής (τεύχος 581).
