Απολαυστικός ο Γκόραν Μπρέγκοβιτς στη συνέντευξη που παραχώρησε στον Γιώργο Νάστο και φιλοξενήθηκε στο BHMAgazino, το περιοδικό που συντροφεύει το Βήμα της Κυριακής.
Σας μεταφέρουμε μερικές στιγμές της συνομιλίας τους, με τις ερωτήσεις του δημοσιογράφου και τις απαντήσεις του Γκόραν Μπρέγκοβιτς.
Κύριε Μπρέγκοβιτς, τι μήνυμα στέλνουν τα τρία αυτά γράμματα, το χριστιανικό, το μουσουλμανικό και το εβραϊκό, που αναφέρετε στον τίτλο του τελευταίου δίσκου σας;
«Το Σαράγεβο έχει υπάρξει ένα μοναδικό, ας πούμε, τριεθνές σημείο όπου ζούσαν μαζί χριστιανοί, μουσουλμάνοι και εβραίοι. Ξέρετε, μόλις έναν χρόνο προτού αρχίσει ο πόλεμος, ήμουν στην κορυφή ενός κτιρίου, χάζευα από ψηλά την πόλη και έτυχε εκείνη την ώρα να ακούγονται ταυτόχρονα οι τελετές από μια ορθόδοξη εκκλησία, ένα τζαμί και μια συναγωγή και είπα ότι δεν υπάρχει άλλο μέρος στον κόσμο με αυτά τα τρία σε αρμονία, τι κρίμα που θα είναι να χαθεί αυτό. Δυστυχώς επαληθεύτηκαν οι σκέψεις μου και δυστυχώς, λόγω γλώσσας, δεν καταλαβαίνετε τους στίχους στο τελευταίο τραγούδι του άλμπουμ, το "Made in Bosnia", που λένε "πυροβολήστε τους όλους στα αρ***". Η ιστορία μάς σημαδεύει στο κεφάλι ενώ δεν σκεφτόμαστε με το μυαλό, το μαλακό υπογάστριο μας κυβερνά, αυτό λέει το τραγούδι: χτυπήστε μας στη ρίζα του προβλήματος. Με τη μουσική είναι εύκολο να τα λες αυτά, η πολιτική, οι θρησκείες, οι διάλεκτοι δεν αφήνουν τέτοια περιθώρια. Μέσω της μουσικής, που είναι η πρώτη παγκόσμια γλώσσα, ήθελα να αφήσω ένα μήνυμα ενότητας, που θα μπορούσε και σε είκοσι χρόνια κάποιος να το ακούσει».
Τι θα λέγατε λοιπόν σήμερα σε αυτούς που, ειδικά σε κάποιες βαλκανικές χώρες, κρατούν εχθρική στάση απέναντι στους πρόσφυγες, για παράδειγμα;
«Τι κρίμα που αφήνουμε τις διαφορές μας να καθορίζουν τις αντιλήψεις μας, αντί να τις χρησιμοποιούμε για να εμπλουτίζουν τη ζωή μας. Πιστεύω ότι ο 21ος αιώνας θα είναι αυτός που θα μας μάθει να ζούμε μαζί. Οσοι δεν μπορούν να το αποδεχτούν αυτό είναι ανιστόρητοι, ο κόσμος χρωστάει πολλά στους μετανάστες και στους πρόσφυγες. Ούτε iPhone δεν θα είχαμε χωρίς τους μετανάστες, ο πατέρας του Στιβ Τζομπς ήταν από τη Συρία».
Ερχεστε στην Ελλάδα αρκετά συχνά τα τελευταία χρόνια. Θεωρείτε πως η κρίση ανήκει στο παρελθόν;
«Θα ήθελα να σας πω κάτι. Είστε τόσο τυχεροί που έχετε γεννηθεί σε μία από τις ομορφότερες χώρες του κόσμου. Καταλαβαίνω ότι υπάρχουν εκατομμύρια πράγματα για να παραπονεθεί κανείς, αλλά σκεφτείτε λίγο την ιστορία σας, το φως, τη θάλασσα. Και μόνο το άκουσμα της λέξης "Ελλάδα" σε κάνει να χαμογελάς από όποιο μέρος του κόσμου και αν είσαι. Θυμάμαι πως όταν η Λίνα Νικολακοπούλου και η Αλκηστις Πρωτοψάλτη μού πρότειναν να έρθω εδώ για να αναλάβω την παραγωγή στο άλμπουμ που ετοίμαζαν, δεν είχα κανέναν λόγο να το κάνω, ήμουν ο μεγαλύτερος ροκ σταρ στη χώρα μου τότε. Λάτρευα ωστόσο το "Ρεμπέτικο" και ο μοναδικός όρος που έθεσα προκειμένου να αποδεχτώ την πρόσκληση ήταν να συνεργαστούμε με τους μουσικούς που είχαν παίξει στον δίσκο του Ξαρχάκου. Λατρεύω την Ελλάδα».
Πηγή: BHMAgazino, 22/10/2017
Σας μεταφέρουμε μερικές στιγμές της συνομιλίας τους, με τις ερωτήσεις του δημοσιογράφου και τις απαντήσεις του Γκόραν Μπρέγκοβιτς.
Κύριε Μπρέγκοβιτς, τι μήνυμα στέλνουν τα τρία αυτά γράμματα, το χριστιανικό, το μουσουλμανικό και το εβραϊκό, που αναφέρετε στον τίτλο του τελευταίου δίσκου σας;
«Το Σαράγεβο έχει υπάρξει ένα μοναδικό, ας πούμε, τριεθνές σημείο όπου ζούσαν μαζί χριστιανοί, μουσουλμάνοι και εβραίοι. Ξέρετε, μόλις έναν χρόνο προτού αρχίσει ο πόλεμος, ήμουν στην κορυφή ενός κτιρίου, χάζευα από ψηλά την πόλη και έτυχε εκείνη την ώρα να ακούγονται ταυτόχρονα οι τελετές από μια ορθόδοξη εκκλησία, ένα τζαμί και μια συναγωγή και είπα ότι δεν υπάρχει άλλο μέρος στον κόσμο με αυτά τα τρία σε αρμονία, τι κρίμα που θα είναι να χαθεί αυτό. Δυστυχώς επαληθεύτηκαν οι σκέψεις μου και δυστυχώς, λόγω γλώσσας, δεν καταλαβαίνετε τους στίχους στο τελευταίο τραγούδι του άλμπουμ, το "Made in Bosnia", που λένε "πυροβολήστε τους όλους στα αρ***". Η ιστορία μάς σημαδεύει στο κεφάλι ενώ δεν σκεφτόμαστε με το μυαλό, το μαλακό υπογάστριο μας κυβερνά, αυτό λέει το τραγούδι: χτυπήστε μας στη ρίζα του προβλήματος. Με τη μουσική είναι εύκολο να τα λες αυτά, η πολιτική, οι θρησκείες, οι διάλεκτοι δεν αφήνουν τέτοια περιθώρια. Μέσω της μουσικής, που είναι η πρώτη παγκόσμια γλώσσα, ήθελα να αφήσω ένα μήνυμα ενότητας, που θα μπορούσε και σε είκοσι χρόνια κάποιος να το ακούσει».
Τι θα λέγατε λοιπόν σήμερα σε αυτούς που, ειδικά σε κάποιες βαλκανικές χώρες, κρατούν εχθρική στάση απέναντι στους πρόσφυγες, για παράδειγμα;
«Τι κρίμα που αφήνουμε τις διαφορές μας να καθορίζουν τις αντιλήψεις μας, αντί να τις χρησιμοποιούμε για να εμπλουτίζουν τη ζωή μας. Πιστεύω ότι ο 21ος αιώνας θα είναι αυτός που θα μας μάθει να ζούμε μαζί. Οσοι δεν μπορούν να το αποδεχτούν αυτό είναι ανιστόρητοι, ο κόσμος χρωστάει πολλά στους μετανάστες και στους πρόσφυγες. Ούτε iPhone δεν θα είχαμε χωρίς τους μετανάστες, ο πατέρας του Στιβ Τζομπς ήταν από τη Συρία».
Ερχεστε στην Ελλάδα αρκετά συχνά τα τελευταία χρόνια. Θεωρείτε πως η κρίση ανήκει στο παρελθόν;
«Θα ήθελα να σας πω κάτι. Είστε τόσο τυχεροί που έχετε γεννηθεί σε μία από τις ομορφότερες χώρες του κόσμου. Καταλαβαίνω ότι υπάρχουν εκατομμύρια πράγματα για να παραπονεθεί κανείς, αλλά σκεφτείτε λίγο την ιστορία σας, το φως, τη θάλασσα. Και μόνο το άκουσμα της λέξης "Ελλάδα" σε κάνει να χαμογελάς από όποιο μέρος του κόσμου και αν είσαι. Θυμάμαι πως όταν η Λίνα Νικολακοπούλου και η Αλκηστις Πρωτοψάλτη μού πρότειναν να έρθω εδώ για να αναλάβω την παραγωγή στο άλμπουμ που ετοίμαζαν, δεν είχα κανέναν λόγο να το κάνω, ήμουν ο μεγαλύτερος ροκ σταρ στη χώρα μου τότε. Λάτρευα ωστόσο το "Ρεμπέτικο" και ο μοναδικός όρος που έθεσα προκειμένου να αποδεχτώ την πρόσκληση ήταν να συνεργαστούμε με τους μουσικούς που είχαν παίξει στον δίσκο του Ξαρχάκου. Λατρεύω την Ελλάδα».
Πηγή: BHMAgazino, 22/10/2017
