Μια μεγάλη και ενδιαφέρουσα συνέντευξη παραχώρησε η Γλυκερία στον Κώστα Μανιάτη και το news247.gr.
Μεταξύ άλλων, και απαντώντας σε ερωτήσεις του δημοσιογράφου αποκαλύπτει κάποιες άγνωστες σε πολλούς πληροφορίες για την καριέρα και τη ζωή της.
Ερώτηση: Πιστεύω ότι και το “Πήγα σε μάγισσες σε χαρτορίχτρες”, πολλοί ίσως να το θεωρούν ακόμα πιο παλιό λαϊκό που του κάνατε επανεκτέλεση. Ότι είναι τραγούδι του ‘50 πχ και όχι του Νικολόπουλου.
Γλυκερία: Μπορεί… Αυτό ήταν ένα καινούργιο τραγούδι, και μάλιστα όταν μου το ‘δωσε ο Νικολόπουλος το έβαλε με ψευδώνυμο επειδή είχε αποκλειστικό συμβόλαιο με μια εταιρεία και θα έπρεπε να γράφει μόνο για τους δικούς της τραγουδιστές.Εμείς είχαμε γνωριστεί με τον Χρήστο, πίστευε πολύ σε μενα, με αγαπούσε και του είχαμε ζητήσει τραγούδια. Μας έδωσε αυτό σε στίχους του Λευτέρη Χαψιάδη. Και όταν απελευθερώθηκε από το συμβόλαιο, το πήρε και στο όνομά του.
...
Έχετε πει ότι το τραγούδι που σημαίνει πολλά για σας είναι το “Σε μια σχεδία”, αλλά υπάρχει κάποιο άλλο που όταν το ηχογραφούσατε να συγκινηθήκατε πολύ, να σταματήσατε επειδή ίσως βουρκώσατε;
Δεν θυμάμαι αν στο στούντιο συνέβη αυτό αλλά ένα απ’ τα τραγούδια που με συγκινεί πάντα είναι του Μίκη Θεοδωράκη, το “Επιτύμβιο”, που λέει “το παλικάρι που 'πεσε με ορθή την κεφαλή του δεν το σκεπάζει η γης”, από τότε που είχαμε κάνει τα λαϊκά του Μίκη.
Με συγκινεί πολύ γιατί το ‘χω συνδέσει με τον πατέρα μου, ο οποίος έφυγε απ’ την καρδιά του μέσα σε λίγες ώρες, χωρίς να είναι ασθενής -ευτυχώς δεν υπέφερε. Μάλιστα αυτόν τον στίχο τον έβαλα και στο μνήμα του.
Πολλές φορές στα λάιβ όταν τραγουδάω τραγούδια του Θεοδωράκη, αν αφοσιωθώ αποκλειστικά στον στίχο, μπορεί να συγκινηθώ και να δακρύσω. Βέβαια, δεν έχεις τη δυνατότητα να αφήσεις τον εαυτό σου να παρασυρθεί τόσο πολύ σε μια ζωντανή εμφάνιση αλλά πολλές φορές έχω αισθανθεί τη φωνή μου να κάνει διακοπές από τη συγκίνηση.
...
Κάποιοι άνθρωποι που γράφουν ή σχολιάζουν στα ΜΜΕ με γνώρισαν και αποδέχτηκαν την πορεία μου εκ των υστέρων. Όχι απ’ την αρχή. Πάντα με συνέκριναν.
Όταν κάποιος λέει ότι ακούει μόνο Χατζιδάκι αλλά όχι και τον Τάκη Σούκα, κάτι θέλει να δηλώσει μ’ αυτό.
Τι εννοείτε;
Ότι “αυτό που κάνει η Γλυκερία το ‘χει κάνει κι εκείνος, το ‘χει κάνει κι ο άλλος…”. Δεν με αποδέχτηκαν. Και τέλος πάντων, δεν το εκφράζω ως παράπονο αυτό, απλά θέλω να τονίσω ότι δεν είχα τη βοήθεια των ΜΜΕ όταν έκανα τις μεγάλες επιτυχίες, καταλάβατε;
Οι μεγάλες επιτυχίες ανάγκαζαν αυτούς του ανθρώπους να αναφερθούν στο όνομά μου.
Γιατί πιστεύετε συνέβη αυτό; Ήσασταν αντιτηλεοπτική; Γιατί εμένα μια χαρά μου φαίνεται ότι γράφατε στην τηλεόραση και άνετα μιλούσατε πάντα.
Δεν το λέω γι’ αυτό, έχω κάνει πάρα πολύ τηλεόραση. Με προτιμούσαν γιατί ήμουν και πολύ καλή στα λάιβ, δεν τους έτρωγα και χρόνο… Αλλά δεν σημαίνει κάτι αυτό. Εννοώ, πώς να σας το πω, ότι δεν με “ύμνησαν”, ότι δεν με προώθησαν με το να με αναγνωρίσουν. Με αναγνώρισαν κατόπιν εποχής.
Δεν με πειράζει καθόλου όμως γιατί δεν θα μου άρεσε να είναι αυτό το στοιχείο το οποίο θα με έφερνε στο επίπεδο, το οποίο εγώ θεωρώ ότι είμαι σήμερα επειδή με καταξίωσε ο κόσμος. Και δεν το λέω από εγωισμό, δεν θα το χρησιμοποιούσα κιόλας αυτό.
Νομίζω ότι αν ήταν και με σπρώξιμο απ’ την τηλεόραση δεν θα κρατούσε κιόλας.
Δεν ξέρω… Μερικοί καλλιτέχνες πιστεύω ότι βοηθήθηκαν πάρα πολύ. Βέβαια είναι πολύ πλατύ το θέμα, είναι και το θέμα του ρεπερτορίου, είναι και το θέμα του πως αντέχει η φωνή στον χρόνο, το για ποιο λόγο τραγουδάει ένας καλλιτέχνης κλπ.
Ο κόσμος σε τελική ανάλυση ξέρει να βγάζει τα συμπεράσματά του. Μπορεί να παρασυρθεί, μπορεί να φάει την προπαγάνδα για το οτιδήποτε του προτείνεται για διάφορους λόγους αλλά στο τέλος μέσα του ξέρει να επιλέξει.
Και θέλω να πω ένα πολύ μεγάλο ευχαριστώ στον κόσμο που μ’ αγκάλιασε και εξακολουθεί να θέλει να βρει ό, τι κάνω, να γίνει ένα μ’ αυτό και να συμβαδίσει μαζί του.
Σαν να άργησαν δηλαδή λίγο να καταλάβουν οι δημοσιογράφοι πόσο σπουδαία είστε;
Άργησαν και πιστεύω ότι ακόμα πολλοί απ’ αυτούς φορούν παρωπίδες. Αλλά θα μου πείτε ότι αυτά είναι πράγματα που έχουν να κάνουν με το πως έχει μεγαλώσει κάποιος, ή τι προσλαμβάνουσες είχε, ή τι ήθελε να υπηρετήσει στον κόσμο του πνεύματος… Τι ήθελε να δείξει στους γύρω του, καταλάβατε;
Για παράδειγμα όταν κάποιος λέει ότι ακούει μόνο Χατζιδάκι αλλά όχι και τον Τάκη Σούκα, κάτι θέλει να δηλώσει μ’ αυτό. Άσχετα αν ο Χατζιδάκις ήταν ένας τεράστιος συνθέτης…
Διαβάστε όλη τη συνέντευξη ΕΔΩ
Μεταξύ άλλων, και απαντώντας σε ερωτήσεις του δημοσιογράφου αποκαλύπτει κάποιες άγνωστες σε πολλούς πληροφορίες για την καριέρα και τη ζωή της.
Ερώτηση: Πιστεύω ότι και το “Πήγα σε μάγισσες σε χαρτορίχτρες”, πολλοί ίσως να το θεωρούν ακόμα πιο παλιό λαϊκό που του κάνατε επανεκτέλεση. Ότι είναι τραγούδι του ‘50 πχ και όχι του Νικολόπουλου.
Γλυκερία: Μπορεί… Αυτό ήταν ένα καινούργιο τραγούδι, και μάλιστα όταν μου το ‘δωσε ο Νικολόπουλος το έβαλε με ψευδώνυμο επειδή είχε αποκλειστικό συμβόλαιο με μια εταιρεία και θα έπρεπε να γράφει μόνο για τους δικούς της τραγουδιστές.Εμείς είχαμε γνωριστεί με τον Χρήστο, πίστευε πολύ σε μενα, με αγαπούσε και του είχαμε ζητήσει τραγούδια. Μας έδωσε αυτό σε στίχους του Λευτέρη Χαψιάδη. Και όταν απελευθερώθηκε από το συμβόλαιο, το πήρε και στο όνομά του.
...
Έχετε πει ότι το τραγούδι που σημαίνει πολλά για σας είναι το “Σε μια σχεδία”, αλλά υπάρχει κάποιο άλλο που όταν το ηχογραφούσατε να συγκινηθήκατε πολύ, να σταματήσατε επειδή ίσως βουρκώσατε;
Δεν θυμάμαι αν στο στούντιο συνέβη αυτό αλλά ένα απ’ τα τραγούδια που με συγκινεί πάντα είναι του Μίκη Θεοδωράκη, το “Επιτύμβιο”, που λέει “το παλικάρι που 'πεσε με ορθή την κεφαλή του δεν το σκεπάζει η γης”, από τότε που είχαμε κάνει τα λαϊκά του Μίκη.
Με συγκινεί πολύ γιατί το ‘χω συνδέσει με τον πατέρα μου, ο οποίος έφυγε απ’ την καρδιά του μέσα σε λίγες ώρες, χωρίς να είναι ασθενής -ευτυχώς δεν υπέφερε. Μάλιστα αυτόν τον στίχο τον έβαλα και στο μνήμα του.
Πολλές φορές στα λάιβ όταν τραγουδάω τραγούδια του Θεοδωράκη, αν αφοσιωθώ αποκλειστικά στον στίχο, μπορεί να συγκινηθώ και να δακρύσω. Βέβαια, δεν έχεις τη δυνατότητα να αφήσεις τον εαυτό σου να παρασυρθεί τόσο πολύ σε μια ζωντανή εμφάνιση αλλά πολλές φορές έχω αισθανθεί τη φωνή μου να κάνει διακοπές από τη συγκίνηση.
...
Κάποιοι άνθρωποι που γράφουν ή σχολιάζουν στα ΜΜΕ με γνώρισαν και αποδέχτηκαν την πορεία μου εκ των υστέρων. Όχι απ’ την αρχή. Πάντα με συνέκριναν.
Όταν κάποιος λέει ότι ακούει μόνο Χατζιδάκι αλλά όχι και τον Τάκη Σούκα, κάτι θέλει να δηλώσει μ’ αυτό.
Τι εννοείτε;
Ότι “αυτό που κάνει η Γλυκερία το ‘χει κάνει κι εκείνος, το ‘χει κάνει κι ο άλλος…”. Δεν με αποδέχτηκαν. Και τέλος πάντων, δεν το εκφράζω ως παράπονο αυτό, απλά θέλω να τονίσω ότι δεν είχα τη βοήθεια των ΜΜΕ όταν έκανα τις μεγάλες επιτυχίες, καταλάβατε;
Οι μεγάλες επιτυχίες ανάγκαζαν αυτούς του ανθρώπους να αναφερθούν στο όνομά μου.
Γιατί πιστεύετε συνέβη αυτό; Ήσασταν αντιτηλεοπτική; Γιατί εμένα μια χαρά μου φαίνεται ότι γράφατε στην τηλεόραση και άνετα μιλούσατε πάντα.
Δεν το λέω γι’ αυτό, έχω κάνει πάρα πολύ τηλεόραση. Με προτιμούσαν γιατί ήμουν και πολύ καλή στα λάιβ, δεν τους έτρωγα και χρόνο… Αλλά δεν σημαίνει κάτι αυτό. Εννοώ, πώς να σας το πω, ότι δεν με “ύμνησαν”, ότι δεν με προώθησαν με το να με αναγνωρίσουν. Με αναγνώρισαν κατόπιν εποχής.
Δεν με πειράζει καθόλου όμως γιατί δεν θα μου άρεσε να είναι αυτό το στοιχείο το οποίο θα με έφερνε στο επίπεδο, το οποίο εγώ θεωρώ ότι είμαι σήμερα επειδή με καταξίωσε ο κόσμος. Και δεν το λέω από εγωισμό, δεν θα το χρησιμοποιούσα κιόλας αυτό.
Νομίζω ότι αν ήταν και με σπρώξιμο απ’ την τηλεόραση δεν θα κρατούσε κιόλας.
Δεν ξέρω… Μερικοί καλλιτέχνες πιστεύω ότι βοηθήθηκαν πάρα πολύ. Βέβαια είναι πολύ πλατύ το θέμα, είναι και το θέμα του ρεπερτορίου, είναι και το θέμα του πως αντέχει η φωνή στον χρόνο, το για ποιο λόγο τραγουδάει ένας καλλιτέχνης κλπ.
Ο κόσμος σε τελική ανάλυση ξέρει να βγάζει τα συμπεράσματά του. Μπορεί να παρασυρθεί, μπορεί να φάει την προπαγάνδα για το οτιδήποτε του προτείνεται για διάφορους λόγους αλλά στο τέλος μέσα του ξέρει να επιλέξει.
Και θέλω να πω ένα πολύ μεγάλο ευχαριστώ στον κόσμο που μ’ αγκάλιασε και εξακολουθεί να θέλει να βρει ό, τι κάνω, να γίνει ένα μ’ αυτό και να συμβαδίσει μαζί του.
Σαν να άργησαν δηλαδή λίγο να καταλάβουν οι δημοσιογράφοι πόσο σπουδαία είστε;
Άργησαν και πιστεύω ότι ακόμα πολλοί απ’ αυτούς φορούν παρωπίδες. Αλλά θα μου πείτε ότι αυτά είναι πράγματα που έχουν να κάνουν με το πως έχει μεγαλώσει κάποιος, ή τι προσλαμβάνουσες είχε, ή τι ήθελε να υπηρετήσει στον κόσμο του πνεύματος… Τι ήθελε να δείξει στους γύρω του, καταλάβατε;
Για παράδειγμα όταν κάποιος λέει ότι ακούει μόνο Χατζιδάκι αλλά όχι και τον Τάκη Σούκα, κάτι θέλει να δηλώσει μ’ αυτό. Άσχετα αν ο Χατζιδάκις ήταν ένας τεράστιος συνθέτης…
Διαβάστε όλη τη συνέντευξη ΕΔΩ
