Ο Διονύσης Σαββόπουλος περιγράφει τη στιγμή που έφυγε απ' το Παρίσι το Μάη του '68 και όσα ακολούθησαν.
Ο Διονύσης Σαββόπουλος μαζί με το φίλο συνεργάτη του Αλέξη Κυριτσόπουλο παραχώρησαν συνέντευξη στον Γιώργο Μυλωνά και τη HuffPost Greece.
Αφορμή οι «Σκιτσοσαββοπαιδοζωγραφιές», όπως τιτλοφορείται η έκθεση του Αλέξη Κυριτσόπουλου στην αίθουσα τέχνης «Σκουφά». Ο Κυριτσόπουλος έχει ντύσει με μοναδικές, ευρηματικές εικόνες όλο το έργο του Σαββόπουλου.
Κάποια στιγμή η συζήτητση πήγε στο Μάη του '68, όπου ο Διονύσης Σαββόπουλος δήλωσε χαρακτηριστικά:
Όταν έγινε ο Μάης το ’68, κλείσανε τα πάντα. Έφυγα την ημέρα της μεγάλης αντιδιαδήλωσης του Ντε Γκώλ. Εμείς σιτιζόμασταν στο φοιτητικό με ένα φράγκο, αλλά με τα γεγονότα είχε κλείσει κι αυτό. Είχε παραλύσει όλη η πόλη! Δεν ξέραμε πια τι να κάνουμε εκεί πέρα. Κι έφυγα με την Άσπα με οτοστόπ πάλι, οπότε και ξαναπήρα το φορτηγό στη ζωή μου.
Κατευθυνθήκαμε στο Μιλάνο, όπου έμενε η αδελφή της ως να δούμε τι θα κάνουμε. Και φτάσαμε εκεί πέρα, αλλάζοντας συνεχώς αυτοκίνητα, διότι η Άσπα παρακαλούσε συχνά για στάση ώστε να κάνει εμετό - ήταν έγκυος και δεν το ξέραμε!
Όχι, δεν το μετάνιωσα γιατί ήρθε η εγκυμοσύνη. Τι έπρεπε να κάνουμε; Ή να προχωρήσουμε σε άμβλωση ή να γυρίσουμε στην Αθήνα. Επιστρέψαμε και ήρθε ο Κορνήλιος, ο μεγάλος μας γιος∙ όχι, δε μετάνιωσα. Βέβαια, πάντοτε με έτρωγε… γύρισα στην Αθήνα και έκανα το «Περιβόλι του τρελλού», το οποίο έκανε διεθνές σουξέ λόγω του «Ντιρλαντά» και της «Συννεφούλας».
Είχα αρχίσει το δίσκο στο Μιλάνο και σκέφτομαι καμιά φορά αν είχα κάτσει εκεί; Αν έμενα στο Μιλάνο και γινόταν εκεί ο σαματάς; Μήπως θα ήταν αλλιώς η καριέρα μου; Αλλά τι θα ήταν αλλιώς! Εγώ δε θα μπορούσα να γράψω ή να μιλήσω αγγλικά. Όχι, νομίζω τα πράγματα ήρθαν όπως έπρεπε.
