Πολλές αντιδράσεις έχει προκαλέσει στον καλλιτεχνικό χώρο η απόφαση του Άρη Σερβετάλη να αποχωρήσει από την παράσταση «Ρινόκερος» στην οποία πρωταγωνιστούσε καθώς δεν ήθελε να παίζει μόνο μπροστά σε εμβολιασμένους.
Ένας από τους συναδέλφους του που αντέδρασε ήταν ο Αλέξανδρος Μπουρδούμης ο οποίος έγραψε στον λογαριασμό του στο instagram:
«Δικαίωμά σου να εμβολιαστείς ή να μην εμβολιαστείς. Δε θες να παίζεις μόνο για εμβολιασμένους, και αυτό είναι δικαίωμά σου. Έχεις ενημερώσει την παραγωγή σχετικά και εκείνη πετάει τη μπάλα στην εξέδρα προφανώς για να μην χάσει τον πρωταγωνιστή της και δεν φροντίζει να έχει αντικαταστάτη – πως να αντικαταστήσεις τον Άρη Σερβετάλη στο ελληνικό θέατρο και να έχεις την ανταποδοτικότητα στο ταμείο (ας μη γελιόμαστε), δικαίωμά της.
Τόσα χρόνια που είμαστε χωρίς συλλογικές συμβάσεις εργασίας δεν κατεβάζεις παραστάσεις όμως, δεν βλέπω να έχεις την ίδια ευαισθησία, ίσως γιατί ο πνευματικός σου δε σου έδωσε το δικαίωμα να το κάνεις. Οι συνάδερφοί σου, οι εργαζόμενοι στο θέατρο μένουν στην ανεργία. Είχαν δικαίωμα να ξέρουν τις προθέσεις σου; Τους είχες ενημερώσει σχετικά; Το καλοκαίρι έπαιζες ανεμβολίαστος πάλι και από τύχη ή θέλημα του Θεού δεν σταμάτησαν οι παραστάσεις.
Τελικά, με κάθε σεβασμό στο πρόσωπο και την καλλιτεχνική σου αξία πολλά δικαιώματα μαζεύτηκαν αγαπημένε Άρη Σερβετάλη και ίσως το δικαίωμα της εργασίας να είναι το πιο ιερό».
Ένας από τους συναδέλφους του που αντέδρασε ήταν ο Αλέξανδρος Μπουρδούμης ο οποίος έγραψε στον λογαριασμό του στο instagram:
«Δικαίωμά σου να εμβολιαστείς ή να μην εμβολιαστείς. Δε θες να παίζεις μόνο για εμβολιασμένους, και αυτό είναι δικαίωμά σου. Έχεις ενημερώσει την παραγωγή σχετικά και εκείνη πετάει τη μπάλα στην εξέδρα προφανώς για να μην χάσει τον πρωταγωνιστή της και δεν φροντίζει να έχει αντικαταστάτη – πως να αντικαταστήσεις τον Άρη Σερβετάλη στο ελληνικό θέατρο και να έχεις την ανταποδοτικότητα στο ταμείο (ας μη γελιόμαστε), δικαίωμά της.
Τόσα χρόνια που είμαστε χωρίς συλλογικές συμβάσεις εργασίας δεν κατεβάζεις παραστάσεις όμως, δεν βλέπω να έχεις την ίδια ευαισθησία, ίσως γιατί ο πνευματικός σου δε σου έδωσε το δικαίωμα να το κάνεις. Οι συνάδερφοί σου, οι εργαζόμενοι στο θέατρο μένουν στην ανεργία. Είχαν δικαίωμα να ξέρουν τις προθέσεις σου; Τους είχες ενημερώσει σχετικά; Το καλοκαίρι έπαιζες ανεμβολίαστος πάλι και από τύχη ή θέλημα του Θεού δεν σταμάτησαν οι παραστάσεις.
Τελικά, με κάθε σεβασμό στο πρόσωπο και την καλλιτεχνική σου αξία πολλά δικαιώματα μαζεύτηκαν αγαπημένε Άρη Σερβετάλη και ίσως το δικαίωμα της εργασίας να είναι το πιο ιερό».
