Ο Κιθ Ρίτσαρντς (Keith Richards) είναι ένας από τους σημαντικότερους κιθαρίστες και τραγουδοποιούς στην ιστορία της ροκ μουσικής.
Καλλιτέχνης με δική του ταυτότητα, χαρακτήρα και αξιοσημείωτη διάρκεια, «πυλώνας» σε ένα απ’ τα διασημότερα και επιδραστικότερα συγκροτήματα όλων των εποχών.
Στο ερώτημα του Q Magazine να «δώσει» τους 12 αγαπημένους τους δίσκους όλων των εποχών, ο Κιθ Ρίτσαρντς (Keith Richards) στάθηκε σε 12 άλμπουμ, που «ακολουθούν» τη ζωή του» διαχρονικά και που τον καθόρισαν σαν καλλιτέχνη και σαν άνθρωπο.
Αυτό δε σημαίνει πως δεν υπάρχουν νεότερα ή και άλλα παλαιότερα που κατά καιρούς κερδίζουν την προτίμησή του.
Όμως εδώ έχουμε τα 12 παντοτινά.
1.Lady Day – Billie Holiday (1954)
Πρόκειται για μια συλλογή επιτυχιών της θρυλικής ερμηνεύτριας. Ένα από τα πρώτα άλμπουμ που έμαθε από τη μητέρα του.
Ο Κιθ Ρίτσαρντς (Keith Richards) δηλώνει: «Πρέπει να ευχαριστήσω τη μητέρα μου. Άκουγε την Billie στο ραδιόφωνο, όσο πιο συχνά μπορούσε, που δεν ήταν και πολύ συχνά καθώς το BBC δεν ήταν τόσο κουλ»
2. King Of The Delta Blues Singers – Robert Johnson (1961)
Συλλογή του βασιλιά των μπλουζ.
Ο λόγος στον Κιθ Ρίτσαρντς (Keith Richards): «Όταν ο Μπράιαν Τζόουνς μου έδειξε αυτόν τον δίσκο από τον Ρόμπερτ Τζόνσον, είπα αμέσως στον εαυτό μου: “Θέλω να δουλέψω με τον Μπράιαν”».
3. McKinley Morganfield A.K.A. Muddy Waters – Muddy Waters (1971)
Συλλογή με ηχογραφήσεις του Αμερικανού πρωτοπόρου μπλουζίστα της περιόδου 1948-1953.
Η μετάφραση δική σας: «When it comes to Muddy, I get emotional. He had one of the most powerful, almost indefinable voices and he was shaping music».
4. Hate To See You Go – Little Walter (1968)
Ο δίσκος βγήκε τη στιγμή που έφευγε στα 38 του χρόνια ο Αμερικανός μπλουζίστας με τη φυσαρμόνικα.
Σύμφωνα με τον Κιθ Ρίτσαρντς (Keith Richards) «δεν μπορείς να γράψεις μπλουζ αν δεν τον έχεις ακούσει να παίζει μαζί με τον Muddy». Και συμπληρώνει: «Little Walter was Muddy Waters‘ harp player, but he had an incredibly powerful, sort of smokey voice and wrote some lovely songs that were hits on his own».
5. Raining in My Heart – Slim Harpo (1961)
«Η μουσική του βάλτου, τα μπλουζ του βάλτου… τρομεροί ήχοι. Πολλοί δεν γνωρίζουν ότι αυτή η μουσική είναι από τα πιο σκοτεινά μπλουζ».
6. A Date With Elvis – Elvis Presley (1959 - Συλλογή)
«Ο μινιμαλισμός του δίσκου, υποθέτω, του πώς να βγάλεις κάτι με τον μικρότερο αριθμό συστατικών και πώς να βγει το καλύτερο φαγητό που έχεις είναι κύριο στοιχείο και η ομορφιά του παιξίματος του κιθαρίστα του Πρίσλεϊ, Σκότι Μουρ ».
7. The ‘Chirping’ Crickets – Buddy Holly (1957)
«Θυμάμαι να μιλάω στον Λένον και τον ΜακΚάρτνεϊ για τον Μπάντι. Το γεγονός ότι έγραφε τα δικά του τραγούδια μας έδινε μεγάλη ώθηση. Σε εκείνες εποχές, όντας μουσικός η ιδέα του να είσαι επίσης και συνθέτης έκανε τη διαφορά».
8. Going to a Go-Go – Smokey Robinson and The Miracles (1965)
«Για μένα ο Σμόουκι Ρόμπινσον και οι The Miracles είναι η επιτομή της Motown. Ο αγαπημένος μου δίσκος είναι ο Going to a Go-Go. Μπορείς να ακούσεις την επιρροή του Σμόουκι από την Νταϊάνα Ρος μέχρι τον Μάικλ Τζάκσον. Τόσο καλός συνθέτης».
9. Complete & Unbelievable: The Otis Redding Dictionary Of Soul – Otis Redding (1966)
«Έπαιρνα μαζί μου αυτόν τον δίσκο μαζί μου σε όποιον φίλο μου δεν ένιωθε καλά. Τραγούδια όπως τα “Try A Little Tenderness”, δεν πέθαναν μαζί με τον άνθρωπο που τα έγραψε. Το νόημα ενός σπουδαίου τραγουδιού είναι ότι δεν νοιάζεται για τον χρόνο ή τον τόπο και αυτό έκανε ο Ότις».
10. The Gilded Palace of Sin – Flying Burrito Brothers (1969)
«Έκανα παρέα με τον Γκραμ Πάρσονς, αλλά μερικές φορές ήταν κακή παρέα. Εγώ επιβίωσα, ο Γκραμ όχι. Μου έμαθε τύπους όπως ο Μέρλ Χάγκαρν και ο Τζορτζ Τζόουνς. Αποκρυστάλλωσε την κάουντρι για εμένα. Ο Γκραμ άλλαξε την κάουντρι. Την ανανέωσε την έκανε κουλ».
11. Harder They Come – Jimmy Cliff (1972 - Soundtrack)
«Ήμουν στην Τζαμάικα όταν βγήκε η ταινία και θυμάμαι πολλά από εκείνες τις μέρες. Υπήρχε ένα απίστευτο συναίσθημα γιατί η μουσική τους ετοιμάζονταν να δώσει καρπούς…»
12. Excitable Boy – Warren Zevon (1978)
«Ένας από τους καλύτερους τραγουδοποιούς όλων των εποχών».
Καλλιτέχνης με δική του ταυτότητα, χαρακτήρα και αξιοσημείωτη διάρκεια, «πυλώνας» σε ένα απ’ τα διασημότερα και επιδραστικότερα συγκροτήματα όλων των εποχών.
Στο ερώτημα του Q Magazine να «δώσει» τους 12 αγαπημένους τους δίσκους όλων των εποχών, ο Κιθ Ρίτσαρντς (Keith Richards) στάθηκε σε 12 άλμπουμ, που «ακολουθούν» τη ζωή του» διαχρονικά και που τον καθόρισαν σαν καλλιτέχνη και σαν άνθρωπο.
Αυτό δε σημαίνει πως δεν υπάρχουν νεότερα ή και άλλα παλαιότερα που κατά καιρούς κερδίζουν την προτίμησή του.
Όμως εδώ έχουμε τα 12 παντοτινά.
1.Lady Day – Billie Holiday (1954)
Πρόκειται για μια συλλογή επιτυχιών της θρυλικής ερμηνεύτριας. Ένα από τα πρώτα άλμπουμ που έμαθε από τη μητέρα του.
Ο Κιθ Ρίτσαρντς (Keith Richards) δηλώνει: «Πρέπει να ευχαριστήσω τη μητέρα μου. Άκουγε την Billie στο ραδιόφωνο, όσο πιο συχνά μπορούσε, που δεν ήταν και πολύ συχνά καθώς το BBC δεν ήταν τόσο κουλ»
2. King Of The Delta Blues Singers – Robert Johnson (1961)
Συλλογή του βασιλιά των μπλουζ.
Ο λόγος στον Κιθ Ρίτσαρντς (Keith Richards): «Όταν ο Μπράιαν Τζόουνς μου έδειξε αυτόν τον δίσκο από τον Ρόμπερτ Τζόνσον, είπα αμέσως στον εαυτό μου: “Θέλω να δουλέψω με τον Μπράιαν”».
3. McKinley Morganfield A.K.A. Muddy Waters – Muddy Waters (1971)
Συλλογή με ηχογραφήσεις του Αμερικανού πρωτοπόρου μπλουζίστα της περιόδου 1948-1953.
Η μετάφραση δική σας: «When it comes to Muddy, I get emotional. He had one of the most powerful, almost indefinable voices and he was shaping music».
4. Hate To See You Go – Little Walter (1968)
Ο δίσκος βγήκε τη στιγμή που έφευγε στα 38 του χρόνια ο Αμερικανός μπλουζίστας με τη φυσαρμόνικα.
Σύμφωνα με τον Κιθ Ρίτσαρντς (Keith Richards) «δεν μπορείς να γράψεις μπλουζ αν δεν τον έχεις ακούσει να παίζει μαζί με τον Muddy». Και συμπληρώνει: «Little Walter was Muddy Waters‘ harp player, but he had an incredibly powerful, sort of smokey voice and wrote some lovely songs that were hits on his own».
5. Raining in My Heart – Slim Harpo (1961)
«Η μουσική του βάλτου, τα μπλουζ του βάλτου… τρομεροί ήχοι. Πολλοί δεν γνωρίζουν ότι αυτή η μουσική είναι από τα πιο σκοτεινά μπλουζ».
6. A Date With Elvis – Elvis Presley (1959 - Συλλογή)
«Ο μινιμαλισμός του δίσκου, υποθέτω, του πώς να βγάλεις κάτι με τον μικρότερο αριθμό συστατικών και πώς να βγει το καλύτερο φαγητό που έχεις είναι κύριο στοιχείο και η ομορφιά του παιξίματος του κιθαρίστα του Πρίσλεϊ, Σκότι Μουρ ».
7. The ‘Chirping’ Crickets – Buddy Holly (1957)
«Θυμάμαι να μιλάω στον Λένον και τον ΜακΚάρτνεϊ για τον Μπάντι. Το γεγονός ότι έγραφε τα δικά του τραγούδια μας έδινε μεγάλη ώθηση. Σε εκείνες εποχές, όντας μουσικός η ιδέα του να είσαι επίσης και συνθέτης έκανε τη διαφορά».
8. Going to a Go-Go – Smokey Robinson and The Miracles (1965)
«Για μένα ο Σμόουκι Ρόμπινσον και οι The Miracles είναι η επιτομή της Motown. Ο αγαπημένος μου δίσκος είναι ο Going to a Go-Go. Μπορείς να ακούσεις την επιρροή του Σμόουκι από την Νταϊάνα Ρος μέχρι τον Μάικλ Τζάκσον. Τόσο καλός συνθέτης».
9. Complete & Unbelievable: The Otis Redding Dictionary Of Soul – Otis Redding (1966)
«Έπαιρνα μαζί μου αυτόν τον δίσκο μαζί μου σε όποιον φίλο μου δεν ένιωθε καλά. Τραγούδια όπως τα “Try A Little Tenderness”, δεν πέθαναν μαζί με τον άνθρωπο που τα έγραψε. Το νόημα ενός σπουδαίου τραγουδιού είναι ότι δεν νοιάζεται για τον χρόνο ή τον τόπο και αυτό έκανε ο Ότις».
10. The Gilded Palace of Sin – Flying Burrito Brothers (1969)
«Έκανα παρέα με τον Γκραμ Πάρσονς, αλλά μερικές φορές ήταν κακή παρέα. Εγώ επιβίωσα, ο Γκραμ όχι. Μου έμαθε τύπους όπως ο Μέρλ Χάγκαρν και ο Τζορτζ Τζόουνς. Αποκρυστάλλωσε την κάουντρι για εμένα. Ο Γκραμ άλλαξε την κάουντρι. Την ανανέωσε την έκανε κουλ».
11. Harder They Come – Jimmy Cliff (1972 - Soundtrack)
«Ήμουν στην Τζαμάικα όταν βγήκε η ταινία και θυμάμαι πολλά από εκείνες τις μέρες. Υπήρχε ένα απίστευτο συναίσθημα γιατί η μουσική τους ετοιμάζονταν να δώσει καρπούς…»
12. Excitable Boy – Warren Zevon (1978)
«Ένας από τους καλύτερους τραγουδοποιούς όλων των εποχών».
