Στο μέταλλό του, την αισθητική και τις επιλογές του παντρεύονται με εντελώς προσωπικό αντάμωμα το λαϊκό με το έντεχνο. Από τους λίγους της γενιάς του που ξεχωρίζεις αμέσως ακούγοντας τις πρώτες συλλαβές ενός τραγουδιού.
Ντόμπρος, κιμπάρης, ξάστερος, γλυκός αλλά και τραχύς συνάμα, σαν το μεγαλονήσι όπου ανδρώθηκε, ο Μανώλης Λιδάκης δεν ενδιαφέρθηκε ποτέ για ψεύτικα παράσημα και σταριλίκα.
Στην 35άχρονη πορεία του τίμησε την ιδιότητά του και τάχθηκε με συνέπεια και κόστος, πιστός, στο καλό τραγούδι. Οι αδιαμφισβήτητες ικανότητές του και η έντιμη στάση του απέφεραν την εκτίμηση των ομότεχνών του και του κοινού, αλλά και μια αξιοσημείωτη προίκα… που ελπίζουμε να γίνει ακόμη πιο πολύτιμη με τον καινούργιο του δίσκο που «έρχεται» με τραγούδια των Ρασούλη, Μάλαμα, Αλαγιάννη, Περίδη, Γκόνη.
