ακμή της ωριμότητάς του. Ο χαμός του πέρα από τη θλίψη που πλημμύρισε τις καρδιές των οικείων και γνωστών του αλλά και των αμέτρητων φίλων που αγάπησαν τις δημιουργίες του, στέρησε από το τραγούδι των ημερών ένα μονάκριβο συνθέτη που είχε το χάρισμα να λειτουργεί «οικουμενικά». Στο έργο του Τόκα «ακουμπάνε» διαφορετικές γενιές και ετερόκλητα ακροατήρια. Με τον τρόπο αυτό δημιουργούνται ζυμώσεις που «ενώνουν» νεότερους με παλαιότερους, κλασικίζοντες και καινοτόμους, «λαϊκούς» και «έντεχνους» αλλά και «μοντέρνους». Ο Τόκας και τα τραγούδια του λειτουργούν ως πλατφόρμα για να σμίξουν οι ακροατές και να «ανταλλάξουν» δημιουργικά και λυτρωτικά τα «πιστεύω» τους. Αυτήν ήταν και η μοναδικότητα του. Από τα μέσα της δεκαετίας του ’70 μέχρι και το πρόωρο φινάλε του, έδωσε δείγματα μιας μεστής, ευαίσθητης, λυρικής και συνάμα δωρικής γραφής, με όπλα το έμφυτο χάρισμα, την απλότητα και την αμεσότητά του. Δυτικός στη φόρμα του, ανατολίτης στις πολυποίκιλες εκφάνσεις του, στις λεπτομέρειές του. Βυζαντινός στις καταλήξεις, τροβαδούρος στις δομές. Ο Τόκας με τον τρόπο που λειτουργούσε κατάργησε τα στεγανά και τις διαχωριστικές γραμμές ενώ παράλληλα προσέδωσε στον όρο σουξέ «σοβαρή» υπόσταση και διαχρονική αξία. Ήταν ταυτόχρονα λαϊκός, έντεχνος, ποπ και «ελαφρός» δίχως κάθε ένας από τους «χαρακτήρες» του να αντιπαλεύεται, να ευτελίζει και να «κοντράρει» τον άλλο. Ευτυχώς για μας, μένουν οι συνθέσεις του. Συμμερίζομαι απόλυτα τις τοποθετήσεις των κορυφαίων προσωπικοτήτων που ακολουθούν για την ειδική περίπτωσή του.
Μίκης Θεοδωράκης: « Παρακολουθώ χρόνια τη δουλειά του Μάριου Τόκα. Το ταλέντο του, την ευαισθησία του, τη σεμνή, διακριτική, «σιωπηλή» όμως πάντα σοβαρή παρουσία του στο χώρο της ελληνικής μουσικής. Πάντα στις ρίζες της μουσικής μας παράδοσης, πάντα εκτιμώντας και αναγνωρίζοντας το έργο των συναδέλφων του μουσικών, προηγούμενων και σύγχρονων, δημιούργησε και δημιουργεί έργα γνήσια ελληνικά (…). Οι μελωδίες του (…) έχουν κάτι από τον ουρανό, τη θάλασσα, τον ίδιο το βράχο του Άθω.»
Λευτέρης Παπαδόπουλος: «Πιστεύω ότι ο Μάριος Τόκας έχει αφομοιώσει το παλιό ευαίσθητο ρομαντικό τραγούδι και είναι ο μόνος ίσως σήμερα που μπορεί να γράψει τρυφερά παρεΐστικα τραγούδια»
Θάνος Μικρούτσικος: «Μάριος Τόκας , είναι πολύ Κύπριος και άρα πολύ Έλληνας. Κατάφερε να κάνει το ακατόρθωτο , να γράφει τραγούδια τα οποία γίνονται πολύ μεγάλες επιτυχίες , αλλά τραγούδια με μεγάλη αξιοπρέπεια , τραγούδια που πολλά από αυτά έχουν μείνει μέσα στον χρόνο . Κι αυτό είναι ίσως το όνειρο κάθε συνθέτη, κάθε δημιουργού».
