Αν ήξερε το μπουζούκι ότι κάποτε θα γεννιόταν ένας Χιώτης, θα παρακάλαγε να μη γινότανε όργανο και να μην έβγαινε στην επιφάνεια… (Γιάννης Παπαϊωάννου)
Σαν καλλιτέχνης ήταν μοναδικός. Φοβερός στο όργανό του και πολύ καλός συνθέτης. Πρόσεχε και την τελευταία λεπτομέρεια στα τραγούδια του. Ήταν τελειομανής. Θα έλεγα ότι ήταν μπροστά από την εποχή του. Οι ορχήστρες του ήταν το κάτι άλλο… (Στέλιος Καζαντζίδης)
Τέτοιο μουσικό φαινόμενο γεννιέται κάθε 100 χρόνια. Είχε τη μουσική μέσα στο αίμα του. Η τεχνική του ήταν απίστευτη, ασύλληπτη. Έπαιζε τα δυσκολότερα πράγματα με μια πρωτοφανή ευκολία που σε άφηνε άφωνο. (Μίκης Θεοδωράκης)
Το μπουζούκι ξεκίνησε με την πρωτόγονη μορφή του στις αρχές του αιώνα, στον απόηχο του “δημοτικού” και στην σκιά του “σμυρνέικου” και έφτασε στις κορυφαίες και αξεπέραστες ακόμα σήμερα στιγμές του στην δεκαετία του ΄50 και μέχρι τα μισά περίπου αυτής του ΄60. Ο δεξιοτέχνης που ταυτίστηκε περισσότερο από όλους με την πορεία και εξέλιξη του οργάνου, οδηγώντας το σε πραγματικά “οριακές” καταστάσεις και “διευρύνσεις” είναι κατά γενική ομολογία ο Χιώτης. Παρά τις αντιρρήσεις και ενστάσεις που έχουν κατά καιρούς διατυπωθεί, η μουσική “αντίληψη” και το ταλέντο του Χιώτη -που δεν πρέπει απαραίτητα να ταυτίζονται με την καλλιτεχνική αξία του έργου του- ξεπερνούν κατά πολύ ακόμα και τους “άριστους” ομότεχνούς του.
*Το εικαστικό φιλοτέχνησε ο Σώτος Αλεξίου
ΔΕΙΤΕ 5 ΞΕΧΩΡΙΣΤΑ ΘΕΜΑΤΑ
- Μανώλης Χιώτης – Στα σαλόνια, στις παράγκες… (ΜΕΓΑΛΟ ΑΦΙΕΡΩΜΑ)
- Ο Μίκης, ο Χιώτης και το Ροδόσταμο
- Μανώλης Χιώτης & Στέλιος Καζαντζίδης - «Ότι ξέρει ο Στέλιος του τά ’δειξα εγώ»
- Ο Μανώλης Χιώτης τραγουδά Γιώργο Ζαμπέτα
- Το βαλσάκι του Χιώτη με τη Μαρίκα Νίνου - Έχασα τα μάτια τα ωραία
