Γιώργου Νταλάρα στις γειτονιές της αττικής γης, με είσοδο ελεύθερη. Ο αδερφός του πατέρα μου, φιλόλογος γαρ, μου είχε πει πριν από αρκετά χρόνια, όταν κάποιοι κατέκριναν το Γιώργο Νταλάρα, για τις πολιτικές συναυλίες του, τη μία για την Κύπρο, την άλλη για τα Ελγίνεια μάρμαρα και το Σκοπιανό… « Τα λαμπρά αστέρια, οι περισσότεροι τα κοιτάζουν υπό γωνία, γιατί η λάμψη τους, δημιουργεί προβλήματα όρασης και ακοής »
Χρόνια τώρα, ότι κι αν κάνει ο μεγάλος αυτός Έλληνας τροβαδούρος, πηγαίνοντας την καλλιτεχνική του προσφορά, ένα βήμα, ή πολλά καλύτερα βήματα παραπέρα, από τα μουσικά στεγανά, περνώντας τα « κοινωνικοπολιτικά σύνορα » , αποτελεί συνήθως αντικείμενο αρνητικής κριτικής, παραφιλολογίας, διαστρέβλωσης, φαντασματολογίας κ .ο. κ..
Όταν τραγουδούσε για τα εθνικά θέματα, πολλοί -ακόμα και συνάδελφοί του τραγουδιστές και τραγουδοποιοί - δεν ασχολούνταν με τη συγκίνηση, που προκαλούσε η ερμηνεία του, με τα λόγια του, που παρακινούσαν τους Έλληνες να συμπορευτούν και να σηκωθούν από τον καναπέ τους, ξυπνώντας από το λήθαργο της αδράνειας και της άγνοιας, ώστε να δραστηριοπο ι ηθούν από την αρχή για θέματα που μάτωναν και ακόμα ματώνουν τις εθνικές μας ψυχές, αλλά τον κατέκριναν ψάχνοντας να βρουν στοιχεία εκμετάλλευσης και πονηριάς, στα κίνητρα του, στιγματίζοντας τα αρνητικά, πικρόχολα πολλές φορές... ακόμα και άνανδρα ...
Το « δε μας χέζεις ρε Νταλάρα » , διαδέχτηκαν τα « σιγά μην το κάνει γιατί το νιώθει » , « σιγά μην έχει ειλικρινείς σκοπούς » , « δεν υπάρχει αλτρο ϊ σμός στο σκεπτικό του, παρά μόνο ηγεμονισμός, ματαιοδοξία και φιλοχρηματισμός …»
Σάμπως δε δούλεψε σκληρά, όσο κανείς στα 4 5 αυτά χρόνια της καριέρας του, σ ά μπως δεν ήταν και είναι αδιάκοπα στην κορυφή, σάμπως ότι έχει βγάλει, μας το χρωστάει και δεν το αξίζει...
Να σας π ω κάτι..; Βαρέθηκα να ακούω τα ίδια και τα ίδια... Αν το ανάγουμε σε διεθνές επίπεδο, τα ίδια « ακούει » χρόνια τώρα και ο Bono, για το φιλανθρωπικό πρόσωπο, τόσο το δικό του, όσο και των U2... Γιατί να τραγουδο ύ ν και ένα μεγάλο μέρος από τις εισπράξεις των συναυλιών τους και από τις πωλήσεις των προϊόντων τους να πηγαίνουν στους άπορους της αφρικανικής ηπείρου;;; Τί θέλουν να μας δείξουν με τόσο πακτωλό χρημάτων που βγάζουν και έχουν βγάλει, τρώγοντας εδώ και αρκετά χρόνια με χρυσές μασέλες;; Όμως σε διεθνές επίπεδο, δεν « ανοίγει μύτη... » Ούτε περνά νε από πολύκοπα μαχαίρια, τον Springsteen, που θα στηρίξει την υποψηφιότητα του Ομπάμα... Είμαι υπερβολικός στα συγκρίσιμα μεγέθη;; Γιατί, αμφιβάλλει κανείς για την αναγνωρισιμότητα του Γιώργου Νταλάρα στο εξωτερικό και στο διεθνές μουσικό στερέωμα..;;
Από τις 25/2 , ξεκίνησαν οι συναυλίες του, με τίτλο « Είσοδος Ελεύθερη » και θα διαρκέσουν μέχρι τις αρχές του Απρίλη... Ολιγάριθμες ομάδες των 5-10 ατόμων , σήκωσαν πανό στο Νέο Ηράκλειο και στη Νίκαια και φώναξαν συνθήματα εναντίον του... Η συμπεριφορά αυτή, σκεπάστηκε και απομονώθηκε από τις χιλιάδες του κόσμου, που κατέκλυσαν και τα δύο δημοτικά γυμναστήρια, αποθεώνοντάς τον ... Κάποια όμως γνωστά blogs, γιγάντωσαν αυτές τις εκδηλώσεις και τις παρουσίασαν σαν ένα ευρύ κίνημα ενάντια στο « φιλάργυρο και βολεμένο » Νταλάρα... Χαρακτηρισμοί αναίσχυντοι, κρυμμένοι πίσω από την ανωνυμία του πληκτρολογίου και του διαδικτύου και με την ευκολία πρόσβασης, εξαιτίας της δωρεάν εισόδου, που οι συναυλίες του Γιώργου Νταλάρα προσφέρουν...
Έχοντας παραβρεθεί το 1994,στο Ηρώδειο, στη συναυλία για την Κύπρο, που έδωσε ο Γιώργος Νταλάρας, σε σκηνοθεσία του αείμνηστου Μιχάλη Κακογιάννη κι έχοντας ακόμα στην ψυχή μου το ρίγος από τα δακρυσμένα μάτια των θεατών του Ηρωδείου, έχοντας πρωτοστατήσει και προσπαθήσει το 1997 να τιμήσουμε τον κορυφαίο αυτό Έλληνα τραγουδιστή και τον Ζυλ Ντασεν, όντας φοιτητής τότε του Πανεπιστημίου Κρήτης, για την προσφορά τους στον ελληνικό πολιτισμό και την επιστροφή των Ελγίνειων μαρμάρων στην πατρίδα μας, δεν μπορώ να μην αντιδράσω σ’ αυτή την άνανδρη επίθεση , που δέχεται ο Γιώργος Νταλάρας...
Γιώργο, συνέχισε να προσφέρεις σώμα και ψυχή στους Έλληνες κ ι ε με ί ς είμαστε και θα είμαστε δίπλα σου, αρωγοί στις προσπάθειές σου... Κάτι ήξερε η μεγάλη Ελληνίδα Μελίνα Μερκούρη όταν δήλωνε « ότι κάνει ο Νταλάρας σήμερα, το κάνει η υπόλοιπη Ελλάδα μετά από δέκα χρόνια » ... Κάτι ήξεραν και εκείνοι, που σε βράβευσαν με το διεθνές βραβείο Κένεντι, ως αναγνώριση του ανθρωπιστικού σου έργου... Κάτι ήξεραν κι εκείνοι, που σε ανακήρυξαν, ως ένα από τους επτά Πρεσβευτές Καλής Θέλησης της Ύπατης Αρμοστείας παγκοσμίως για τους πρόσφυγες.. .Όλοι οι προκείμενοι δεν γνώριζαν ίσως, πως χρόνια τώρα μέχρι και σήμερα, σε καρτερούσαν και σε καρτερούν πολλαπλοί μαστιγωτές και συμπληγάδες...
