Ο ερμηνευτής μέσα σε μια 15ετή δισκογραφική διαδρομή κατάφερε να αναδειχθεί ως ένας από τους πιο εμπορικούς και λαοφιλείς ερμηνευτές. Ένα από τα πιο ισχυρά και αξιόπιστα χαρτιά της νυχτερινής διασκέδασης και της σύγχρονης δισκογραφίας. Οι χώροι που τραγουδούσε ήταν κατάμεστοι, διανθισμένοι από εκδηλώσεις λατρείας των πιστών θαυμαστών του ενώ οι προσωπικοί δίσκοι του σημείωναν πωλήσεις αλά παλαιά, δηλαδή αντίστοιχες με τις εποχές που οι χρυσοί και πλατινένιοι είχαν ουσιαστικό και πολύπλευρο αντίκρισμα, και δεν χρίζονταν απλά τέτοιοι, για λόγους διαφήμισης και εντυπωσιασμού. Όλα αυτά μέχρι το «δίπλωμα» της πρώτης δεκαετίας στη νέα χιλιετία όπου μοιραία το «γκρέμισμα» των παραδοσιακών δισκογραφικών δομών μοιραία επιδεινώθηκε από την οικονομική κρίση και επιδεινώθηκε στο θέμα νυχτερινή διασκέδαση στις μεγάλες πίστες , τουλάχιστον με τις «παραμέτρους» που γνωρίζαμε στο παρελθόν.
Τώρα ο Πλούταρχος καταθέτει το νέο του δίσκο με τον τίτλο «Κάτω Απ’ τον Ίδιο Ήλιο» και ξεκινά εμφανίσεις με την Πέγκυ Ζήνα στο «Θέα» της παραλίας. Είναι η πρώτη φορά που ερμηνευτής «συντροφεύεται» επί σκηνής από ένα όνομα πρώτης γραμμής που ανήκει στην ίδια με αυτόν κατηγορία, και που κατά μία έννοια αντιμετωπίζει ανάλογα με αυτόν «προβλήματα» επαναπροσδιορισμού και «επαναλειτουργίας».Κι αυτό γιατί οι εποχές που ξέραμε πέρασαν ανεπιστρεπτί. Η χώρα που ζούμε δεν είναι -και το σημαντικότερο- ούτε θα ξαναγίνει αυτό που ήταν. Τραγούδια βέβαια δεν θα σταματήσουν να γράφονται ποτέ, τόσο του έρωτα όσο και της διασκέδασης. Σε ένα διαφορετικό όμως ευρύτερο τοπίο.
Οι Γιάννης Πουλόπουλος, Τόλης Βοσκόπουλος και Γιάννης Πάριος - εποχή και πρότυπα από τα οποία σαφώς επηρεάζεται, εμπνέεται αλλά και αναπαράγει ο Πλούταρχος – ευτύχησαν στο διάβα τους να συναντηθούν με σπουδαίους δημιουργούς και μάστορες του τραγουδιού που τους βοήθησαν αποφασιστικά στο να ανανεώσουν και να προσαρμόσουν τα εκφραστικά τους μέσα στις «μεταβολές» που έφερνε ο χρόνος. Την ίδια ώρα προσέδιδαν με το κύρος και τη τέχνη τους υπόσταση και ειδικό βάρος ακόμη και στα πιο «ελαφρά» κομμάτια. Σήμερα που οι «αλλαγές» στην κοινωνία και την εργασία είναι βίαιες και απρόσμενα δραματικές με τραγικές επιπτώσεις στην καθημερινότητα, την εργασία, τα όνειρα, το αύριο, τις σχέσεις η «προσαρμογή» είναι αναγκαία και επιβεβλημένη.
Ο Νέος δίσκος του ερμηνευτή, συλλεκτικός ως συνήθως από πλευράς δημιουργών, αναπαράγει με υψηλό επαγγελματισμό, όλα τα κλισέ που καθιέρωσαν τον Πλούταρχο. Σα να μην πέρασε μια μέρα, σαν να μην άλλαξε τίποτα απ’ τις «Μικρές Φωτογραφίες» του Ιούνη του 2001 που εκτόξευσαν το «καλύτερο παιδί» στην κορυφή με πωλήσει άνω των 150 χιλιάδων αντιτύπων και βάλε. Τι νόημα έχει να τραγουδάμε τα ίδια 12 χρόνια μετά όταν πια δεν υπάρχει και το στοιχείο της έκπληξης και της «φρεσκάδας» από μέρους του καλλιτέχνη, δε ξέρω. Μήπως στο «Θέα» θα δούμε, πέρα από τη συσπείρωση «δυνάμεων» κάτι δυναμικά αλλιώτικο στο στήσιμο του προγράμματος; Μακάρι!
Ο Γιάννης Πλούταρχος πέτυχε, γιατί πέρα από το αδιαμφισβήτητο χάρισμα του, ως ερμηνευτής, στο στούντιο και στη σκηνή, κατόρθωσε στην εποχή που ξεκινούσε το δισκογραφικό σεργιάνι του να κάνει τα αυτονόητα «πράξη». Δηλαδή: μπαλάντες – το κυρίως πιάτο του ερμηνευτή – αλλά και ζεϊμπέκικα, ρούμπες, στίχοι ερωτικοί, μελοδραματικοί αλλά χωρίς φτηνές ακρότητες και συχνά με αισιόδοξη ματιά, αναμενόμενες αλλά καλοδομημένες ενορχηστρώσεις, προβλέψιμες αλλά πειστικές, ψυχωμένες, αισθαντικές ερμηνείες αποτέλεσαν τα συστατικά μια ισορροπημένης συνταγής που όπως αποδείχτηκε, χωρίς να πρωτοτυπεί, έλειπε από τα στοιχειωμένα και ανέμπνευστα σχέδια των δισκογραφικών πατέρων. Όλα αυτά ταιριαστά με την περιρρέουσα ατμόσφαιρα και το light κλίμα ενός μεγάλου μέρους της ελληνικής κοινωνίας αλλά και την «εικόνα» και ηλικία του Πλούταρχου. Τώρα τα καλοβαλμένα «χιλιοειπωμένα» μπορεί να αγγίζουν αρκετούς από τους πολυάριθμους φανατικούς του ερμηνευτή. Άλλωστε μιλάμε για ένα τραγουδιστή που για κάμποσα χρόνια λειτούργησε σα «λαϊκός μύθος».
Ο Πλούταρχος όμως –όπως και μερικοί ακόμη καλοί τραγουδιστές της κατηγορίας του - αν θέλει να ξανακάνει τη διαφορά, πρέπει να «σκύψει» στα «σημερινά αυτονόητα» και να τα κάνει πράξη στην Ελλάδα και τους Έλληνες του 2013. Διαφορετικά θα υπάρχει –το παρελθόν και οι κατακτήσεις δε σβήνονται- μαζί μας «Κάτω Απ’ τον Ίδιο Ήλιο» αλλά στην «σκιά» των εξελίξεων. Σαν παλιές «Μικρές Φωτογραφίες» από «Κρυμμένα Μυστικά» και χαμένους «Όρκους» που σκορπάει «Ο Καιρός».
