Με ότι και αν καταπιάστηκε η Grace Jones άφησε ανεξίτηλα χνάρια. Σαν μοντέλο έκανε τη διαφορά, με το βλέμμα, το στυλ, τη λάμψη και το ανδρόγυνο παρουσιαστικό της.
Υποκλίθηκαν στο ταλέντο της οι καλύτεροι του είδους και επηρέασε το «σύμπαν» στην κατηγορίας της. Και σαν ηθοποιός στη μεγάλη οθόνη είχε το δικό της χαρακτήρα και το ανάλογο γκελ: "Conan the Destroyrer" (1984), "A View to a Kill" (1985), "Boomerang" (1992) και όχι μόνο.
Στο τραγούδι έδωσε πάλι το δικό της «ιδιαίτερο μοντέλο» με μοναδικές ερμηνείες της προικισμένης φωνής-ψυχής της μέσα από εμπνευσμένες δημιουργίες και μπροστάρικες επιλογές.
Ακούγοντας τα 10 άλμπουμ της Grace Jones, με πρώτο το Portfolio του 1977 και τελευταίο το Hurricane του 2008, συναντάμε αρκετές εξαιρετικές στιγμές. Δίσκοι που οι περισσότεροι δεν είναι «μασίφ», ούτε στις προθέσεις, ούτε στο καταστάλαγμά τους, αλλά έχουν κορυφές που… έμειναν. Ακόμα και στις επανεκτελέσεις είχε τον τρόπο να «φυσάει» τη δική της πνοή. Επίσης η Grace Jones «ζωγράφιζε» και επί σκηνής ενώ τα «κλιπάκια» της ήταν διαμαντάκια…
Η reggae ρίζα της παντρεύεται με funk, pop και rock ηχοχρώματα σε ένα ιδιότυπο προσωπικό χωνευτήρι που άλλοι χαρακτήρισαν ως «progressive pop» και άλλοι ως «post-punk pop».
Πάμε να σεργιανίσουμε στον όμορφο μουσικό κόσμο της Grace Jones.
Εν αρχή με ένα αθάνατο κλασικό… αλλιώς, απ’ το ντεμπούτο άλμπουμ της
Όμως Και το "I Need a Man", πάντα απ’ το Portfolio -έξυπνος τίτλος- χορεύτηκε πολύ!
Ακολούθησαν δύο άλμπουμ αντίστοιχης κοπής, Fame και Muse, και το 1979 ήρθε το Warm Leatherette που απέσπασε θετικές κριτικές. Ανάμεσα στα single του δίσκου και το "Private Life" σε στίχους και μουσική της Chrissie Hynde, το οποίο παράλληλα τραγούδησε και η τελευταία με την μπάντα της τους The Pretenders. Το video clip με τη μάσκα, συζητήθηκε πολύ.
Το 1981 η Grace Jones παρουσίασε το επόμενο βήμα της Nightclubbing. Εκεί «κέντησε» η προσέγγισή της στον Astor Piazzola.
Απ’ την ίδια δουλειά, το "Pull Up to the Bumper" χρίστηκε παγκόσμια χορευτική επιτυχία και «αποθεώθηκε» από την κριτική.
Τακτική στα ραντεβού της, η Grace Jones κατέθεσε το 1982 το Living My Life, με πρώτο single το "Nipple to the Bottle"
Απ’ το δίσκο ξεχώρισε και το "My Jamaican Guy" που δημιουργικά υπογράφει η ίδια η Jones.
Τρία χρόνια αναμονής και το 1985 έρχεται το concept album Slave to the Rhythm σε παραγωγή του Trevor Horn. Τόσο ο δίσκος όσο και το ομότιτλο single πούλησαν τρελά…
Απ’ το Inside Story του 1986 την παράσταση έκλεψε το "I'm Not Perfect (But I'm Perfect for You)" με την Grace Jones και σε ρόλο συνδημιουργού. Στο video clip λένε πολλά… και οι συμμετέχοντες.
Φινάλε κινηματογραφικό... με "Amado Mio" από το Bulletproof Heart του 1989.
*Δεν αγγίζω την επιστροφή της το 2008, θα ήθελα να είναι ένα αυτόνομο άρθρο.
Υποκλίθηκαν στο ταλέντο της οι καλύτεροι του είδους και επηρέασε το «σύμπαν» στην κατηγορίας της. Και σαν ηθοποιός στη μεγάλη οθόνη είχε το δικό της χαρακτήρα και το ανάλογο γκελ: "Conan the Destroyrer" (1984), "A View to a Kill" (1985), "Boomerang" (1992) και όχι μόνο.
Στο τραγούδι έδωσε πάλι το δικό της «ιδιαίτερο μοντέλο» με μοναδικές ερμηνείες της προικισμένης φωνής-ψυχής της μέσα από εμπνευσμένες δημιουργίες και μπροστάρικες επιλογές.
Ακούγοντας τα 10 άλμπουμ της Grace Jones, με πρώτο το Portfolio του 1977 και τελευταίο το Hurricane του 2008, συναντάμε αρκετές εξαιρετικές στιγμές. Δίσκοι που οι περισσότεροι δεν είναι «μασίφ», ούτε στις προθέσεις, ούτε στο καταστάλαγμά τους, αλλά έχουν κορυφές που… έμειναν. Ακόμα και στις επανεκτελέσεις είχε τον τρόπο να «φυσάει» τη δική της πνοή. Επίσης η Grace Jones «ζωγράφιζε» και επί σκηνής ενώ τα «κλιπάκια» της ήταν διαμαντάκια…
Η reggae ρίζα της παντρεύεται με funk, pop και rock ηχοχρώματα σε ένα ιδιότυπο προσωπικό χωνευτήρι που άλλοι χαρακτήρισαν ως «progressive pop» και άλλοι ως «post-punk pop».
Πάμε να σεργιανίσουμε στον όμορφο μουσικό κόσμο της Grace Jones.
Εν αρχή με ένα αθάνατο κλασικό… αλλιώς, απ’ το ντεμπούτο άλμπουμ της
Όμως Και το "I Need a Man", πάντα απ’ το Portfolio -έξυπνος τίτλος- χορεύτηκε πολύ!
Ακολούθησαν δύο άλμπουμ αντίστοιχης κοπής, Fame και Muse, και το 1979 ήρθε το Warm Leatherette που απέσπασε θετικές κριτικές. Ανάμεσα στα single του δίσκου και το "Private Life" σε στίχους και μουσική της Chrissie Hynde, το οποίο παράλληλα τραγούδησε και η τελευταία με την μπάντα της τους The Pretenders. Το video clip με τη μάσκα, συζητήθηκε πολύ.
Το 1981 η Grace Jones παρουσίασε το επόμενο βήμα της Nightclubbing. Εκεί «κέντησε» η προσέγγισή της στον Astor Piazzola.
Απ’ την ίδια δουλειά, το "Pull Up to the Bumper" χρίστηκε παγκόσμια χορευτική επιτυχία και «αποθεώθηκε» από την κριτική.
Τακτική στα ραντεβού της, η Grace Jones κατέθεσε το 1982 το Living My Life, με πρώτο single το "Nipple to the Bottle"
Απ’ το δίσκο ξεχώρισε και το "My Jamaican Guy" που δημιουργικά υπογράφει η ίδια η Jones.
Τρία χρόνια αναμονής και το 1985 έρχεται το concept album Slave to the Rhythm σε παραγωγή του Trevor Horn. Τόσο ο δίσκος όσο και το ομότιτλο single πούλησαν τρελά…
Απ’ το Inside Story του 1986 την παράσταση έκλεψε το "I'm Not Perfect (But I'm Perfect for You)" με την Grace Jones και σε ρόλο συνδημιουργού. Στο video clip λένε πολλά… και οι συμμετέχοντες.
Φινάλε κινηματογραφικό... με "Amado Mio" από το Bulletproof Heart του 1989.
*Δεν αγγίζω την επιστροφή της το 2008, θα ήθελα να είναι ένα αυτόνομο άρθρο.
