Τον γνώρισα και τον αγάπησα με το «Νορβηγικό Δάσος» και από τότε έβαλα σκοπό να διαβάσω όλα τα βιβλία του. Το καινούριο μυθιστόρημα του Χαρούκι Μουρακάμι με τίτλο «Ο Κάφκα στην Ακτή» είναι ένα παλιότερο του βιβλίο που εκδόθηκε στην Ιαπωνία το 2002 και κυκλοφόρησε σχετικά πρόσφατα. Και για άλλη μια φορά δεν με απογοήτευσε και απόλαυσα την ανάγνωση μέχρι την τελευταία σελίδα.
Το βιβλίο ξεκινάει συστήνοντάς μας τον δεκαπεντάχρονο Κάφκα Ταμούρα, ο οποίος το σκάει από το σπίτι του στο Τόκιο θέλοντας να ξεφύγει από τον διάσημο πατέρα του και να αναζητήσει τη μητέρα του και την αδελφή του. Καταλήγει σε μια ιδιωτική βιβλιοθήκη μιας μικρής πόλης, όπου γνωρίζει τον Οσίμα και την αινιγματική κ. Σαέκι. Σε αυτό το ταξίδι συνοδοιπόρος του είναι ο άλλος του εαυτός, ένα αγόρι που το λένε Κρόου και που λειτουργεί ως η φωνή της συνείδησης του. Παράλληλα με την περιπλάνηση και την ιστορία του Κάφκα Ταμούρα διαβάζουμε και μια δεύτερη ιστορία σχετικά με ένα παράξενο περιστατικό που συνέβη σε μια τάξη μαθητών σε ένα δάσος της Ιαπωνίας πριν χρόνια. Ένα από αυτά τα παιδιά, ο Νακάτα δεν θα είναι ποτέ ο ίδιος όταν επιστρέφει από το κώμα. Δεν μπορεί να διαβάσει, αλλά αποκτά την ικανότητα να επικοινωνεί με τις γάτες. Οι δύο ήρωες συνδέονται με ένα αόρατο νήμα και ο Χαρούκι Μουρακάμι υφαίνει για μια ακόμη φορά έναν μαγικό κόσμο.
Σημαντικοί είναι και οι δευτερεύοντες χαρακτήρες που έχουν ρόλους κλειδιά. Ο οδηγός φορτηγού που θα βοηθήσει τον Νακάτα να ολοκληρώσει το δικό του ταξίδι. Ο Οσίμα που θα σταθεί δίπλα στον Κάφκα και το κορίτσι του λεωφορείου που ίσως είναι η χαμένη αδελφή του. Και φυσικά καθοριστικός ο ρόλος της κ. Σαέκι. Ο Κάφκα θα την ερωτευτεί αν και είναι πεπεισμένος ότι είναι η μητέρα του και το σκηνικό θυμίζει τον μύθο του Οιδίποδα.
Και κάπως έτσι ο Χαρούκι Μουρακάμι καταφέρνει να παρασύρει και πάλι σε ένα μαγικό κόσμο που η πραγματικότητα μπλέκεται με την φαντασία. Οι ήρωές του μπορεί να μην είναι απλοί άνθρωποι με τους οποίους θα ταυτιστεί ο αναγνώστης, αλλά έχουν πάθη, μυστικά και τελικά θα θελήσουμε να τους ακολουθήσουμε σε αυτό το ταξίδι και να δούμε τι θα συμβεί παρακάτω.
Προσωπικά δεν διαβάζω βιβλία που έχουν έντονο το φανταστικό στοιχείο, αλλά ο Χαρούκι Μουρακάμι αποτελεί τη μοναδική εξαίρεση. Για κάποιο περίεργο λόγο, ο κόσμος που πλάθει στα βιβλία του με τραβάει σαν μαγνήτης.
Αναμφισβήτητα πρόκειται για ένα εξαιρετικό μυθιστόρημα που θα απολαύσετε. Ειδικά αν έχετε ξαναδιαβάσει Μουρακάμι και είστε φαν της γραφής του. Και αν δεν έχετε διαβάσει νομίζω ότι πρέπει να διαβάσετε. Είναι ένας από τους «μεγαλύτερούς» σύγχρονους παραμυθάδες και θέλω να πιστεύω ότι κάποια στιγμή θα πάρει και το Νόμπελ Λογοτεχνίας για το οποίο κάθε χρόνο προβάλλεται ως φαβορί, αλλά ακόμα δεν έχει βραβευτεί.
Το βιβλίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ψυχογιός και την μετάφραση έχει κάνει από τα αγγλικά η Αργυρώ Μαντόγλου.
Το βιβλίο ξεκινάει συστήνοντάς μας τον δεκαπεντάχρονο Κάφκα Ταμούρα, ο οποίος το σκάει από το σπίτι του στο Τόκιο θέλοντας να ξεφύγει από τον διάσημο πατέρα του και να αναζητήσει τη μητέρα του και την αδελφή του. Καταλήγει σε μια ιδιωτική βιβλιοθήκη μιας μικρής πόλης, όπου γνωρίζει τον Οσίμα και την αινιγματική κ. Σαέκι. Σε αυτό το ταξίδι συνοδοιπόρος του είναι ο άλλος του εαυτός, ένα αγόρι που το λένε Κρόου και που λειτουργεί ως η φωνή της συνείδησης του. Παράλληλα με την περιπλάνηση και την ιστορία του Κάφκα Ταμούρα διαβάζουμε και μια δεύτερη ιστορία σχετικά με ένα παράξενο περιστατικό που συνέβη σε μια τάξη μαθητών σε ένα δάσος της Ιαπωνίας πριν χρόνια. Ένα από αυτά τα παιδιά, ο Νακάτα δεν θα είναι ποτέ ο ίδιος όταν επιστρέφει από το κώμα. Δεν μπορεί να διαβάσει, αλλά αποκτά την ικανότητα να επικοινωνεί με τις γάτες. Οι δύο ήρωες συνδέονται με ένα αόρατο νήμα και ο Χαρούκι Μουρακάμι υφαίνει για μια ακόμη φορά έναν μαγικό κόσμο.
Σημαντικοί είναι και οι δευτερεύοντες χαρακτήρες που έχουν ρόλους κλειδιά. Ο οδηγός φορτηγού που θα βοηθήσει τον Νακάτα να ολοκληρώσει το δικό του ταξίδι. Ο Οσίμα που θα σταθεί δίπλα στον Κάφκα και το κορίτσι του λεωφορείου που ίσως είναι η χαμένη αδελφή του. Και φυσικά καθοριστικός ο ρόλος της κ. Σαέκι. Ο Κάφκα θα την ερωτευτεί αν και είναι πεπεισμένος ότι είναι η μητέρα του και το σκηνικό θυμίζει τον μύθο του Οιδίποδα.
Και κάπως έτσι ο Χαρούκι Μουρακάμι καταφέρνει να παρασύρει και πάλι σε ένα μαγικό κόσμο που η πραγματικότητα μπλέκεται με την φαντασία. Οι ήρωές του μπορεί να μην είναι απλοί άνθρωποι με τους οποίους θα ταυτιστεί ο αναγνώστης, αλλά έχουν πάθη, μυστικά και τελικά θα θελήσουμε να τους ακολουθήσουμε σε αυτό το ταξίδι και να δούμε τι θα συμβεί παρακάτω.
Προσωπικά δεν διαβάζω βιβλία που έχουν έντονο το φανταστικό στοιχείο, αλλά ο Χαρούκι Μουρακάμι αποτελεί τη μοναδική εξαίρεση. Για κάποιο περίεργο λόγο, ο κόσμος που πλάθει στα βιβλία του με τραβάει σαν μαγνήτης.
Αναμφισβήτητα πρόκειται για ένα εξαιρετικό μυθιστόρημα που θα απολαύσετε. Ειδικά αν έχετε ξαναδιαβάσει Μουρακάμι και είστε φαν της γραφής του. Και αν δεν έχετε διαβάσει νομίζω ότι πρέπει να διαβάσετε. Είναι ένας από τους «μεγαλύτερούς» σύγχρονους παραμυθάδες και θέλω να πιστεύω ότι κάποια στιγμή θα πάρει και το Νόμπελ Λογοτεχνίας για το οποίο κάθε χρόνο προβάλλεται ως φαβορί, αλλά ακόμα δεν έχει βραβευτεί.
Το βιβλίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ψυχογιός και την μετάφραση έχει κάνει από τα αγγλικά η Αργυρώ Μαντόγλου.
