Μεταξύ 1982 και 1984, η Γαλλίδα φωτογράφος Sophie Bramly που είχε φτάσει το 1981 στη Νέα Υόρκη, με θρησκευτική ευλάβεια πήγαινε σε κάθε χιπ-χοπ πάρτι που μπορούσε να βρει. Πριν γίνει η έκρηξη του χιπ-χοπ, όσοι φωτογράφιζαν τη νέα σκηνή ήταν κατά κύριο λόγο δικτυωμένοι και η Bramly έγινε ένας απ' αυτούς: φιλία με τους DJ Afrika Bambaataa και Grandmaster Flash, τα συγκροτήματα ραπ Run-DMC και Beastie Boys, τους γκραφιτάδες DONDI και LADY PINK, τον καλλιτέχνη Keith Haring και τον ιμπρεσάριο Fab 5 Freddy ο οποίος αργότερα θα διέδιδε το χιπ-χοπ στον πλανήτη μέσω του τηλεοπτικού προγράμματος «Yo! MTV Raps». «Με γοήτευσε το ότι αρχικά κανείς δεν ενδιαφερόταν γι' αυτόν τον νέο κόσμο που έφτιαχναν» εξομολογείται η Bramly, στης οποίας το νέο λεύκωμα με τίτλο «Yo! The Early Days of Hip Hop 1982-84» είναι συγκεντρωμένη μια εντυπωσιακή συλλογή φωτογραφιών που αιχμαλωτίζουν τους πρωτοπόρους αυτής της υπο-κουλτούρας.
Σε ηλικία 20 χρονών και κάτι, πέρασε την πρώτη χρονιά στη Νέα Υόρκη μαθαίνοντας την πόλη. Μια μέρα, είδε στη Union Square μια ομάδα μπρέικ ντανς. Αυτή η συνάντηση την έφερε μέσα στην ακόμη πίσω από κλειστές πόρτες σκηνή του χιπ-χοπ. «Η Νέα Υόρκη είχε κάτι μαγικό, με την έννοια ότι λες και ήμασταν όλοι συνδεδεμένοι. Μπορεί να ανακατευόσουν με τις τέχνες, αλλά να είσαι φίλος με μουσικούς. Μπορούσες να πηγαίνεις σε κλαμπ και σε γκαλερί σε όλες τις περιοχές της πόλης και ήταν πάντα διαφορετικά. Υπήρχε ένα συνεχές κύμα ανθρώπων που έφτιαχνε πράγματα. Ήταν funky and dirty, και ο κόσμος είχε τη διάθεση να κάνει έναν σκασμό τρελά πράγματα και να διασκεδάζει. Κινητήρας ήταν το να είσαι δημιουργικός» θυμάται.
Η Bramly άρχισε να φωτογραφίζει. «Η δουλειά μου είναι πολύ διαφορετική από τους άλλους φωτογράφους εκείνης της εποχής επειδή δεν ήθελα μόνο να καλύψω αυτό που έκαναν στη σκηνή, ήθελα να δείξω το πώς αληθινά ζούσαν» λέει. «Πήγαινα στα σπίτια τους, φωτογραφίζοντας τα τοπία, καταγράφοντας τα πάντα που αφορούσαν τη χιπ-χοπ σκηνή. Αλλά σπάνια με θυμόντουσαν ως φωτογράφο γιατί ήμουν πάντα εκεί, κάποιες φορές μαζί με τη φωτογραφική μηχανή μου, κάποιες φορές όχι. Η φιλία ήταν αυτό που θυμόντουσαν περισσότερο».
Το λεύκωμα «Yo! The Early Days of Hip Hop 1982-84» κυκλοφόρησε προσφάτως από τον εκδοτικό οίκο Soul Jazz.
Σε ηλικία 20 χρονών και κάτι, πέρασε την πρώτη χρονιά στη Νέα Υόρκη μαθαίνοντας την πόλη. Μια μέρα, είδε στη Union Square μια ομάδα μπρέικ ντανς. Αυτή η συνάντηση την έφερε μέσα στην ακόμη πίσω από κλειστές πόρτες σκηνή του χιπ-χοπ. «Η Νέα Υόρκη είχε κάτι μαγικό, με την έννοια ότι λες και ήμασταν όλοι συνδεδεμένοι. Μπορεί να ανακατευόσουν με τις τέχνες, αλλά να είσαι φίλος με μουσικούς. Μπορούσες να πηγαίνεις σε κλαμπ και σε γκαλερί σε όλες τις περιοχές της πόλης και ήταν πάντα διαφορετικά. Υπήρχε ένα συνεχές κύμα ανθρώπων που έφτιαχνε πράγματα. Ήταν funky and dirty, και ο κόσμος είχε τη διάθεση να κάνει έναν σκασμό τρελά πράγματα και να διασκεδάζει. Κινητήρας ήταν το να είσαι δημιουργικός» θυμάται.
Η Bramly άρχισε να φωτογραφίζει. «Η δουλειά μου είναι πολύ διαφορετική από τους άλλους φωτογράφους εκείνης της εποχής επειδή δεν ήθελα μόνο να καλύψω αυτό που έκαναν στη σκηνή, ήθελα να δείξω το πώς αληθινά ζούσαν» λέει. «Πήγαινα στα σπίτια τους, φωτογραφίζοντας τα τοπία, καταγράφοντας τα πάντα που αφορούσαν τη χιπ-χοπ σκηνή. Αλλά σπάνια με θυμόντουσαν ως φωτογράφο γιατί ήμουν πάντα εκεί, κάποιες φορές μαζί με τη φωτογραφική μηχανή μου, κάποιες φορές όχι. Η φιλία ήταν αυτό που θυμόντουσαν περισσότερο».
Το λεύκωμα «Yo! The Early Days of Hip Hop 1982-84» κυκλοφόρησε προσφάτως από τον εκδοτικό οίκο Soul Jazz.
