Έφηβη, η Leah Moore ήταν μαγεμένη από την αύρα των Doors και το μυστήριο που τους περιέβαλε. Τώρα, ετοιμάζει σε κόμικ την ιστορία της μπάντας προς τιμήν των 50 χρόνων του άλμπουμ του 1970 «Morrison Hotel» (το κόμικ θα κυκλοφορήσει στις 13 Οκτωβρίου από τον εκδοτικό οίκο Z2 Comics).
Αφηγείται στο περιοδικό Rolling Stone το ταξίδι που έκανε η τάξη της στο Παρίσι το 1992 και το ότι έπεισε τους καθηγητές φυσικής να τους πάνε στο Περ Λασέζ να επισκεφθούν τον τάφο του Τζιμ Μόρισον. «Έβρεχε καταρρακτωδώς, είχαν ανοίξει οι ουρανοί, κι εκεί ήμασταν εμείς, μια όχι πολλά υποσχόμενη παρέα από 13χρονα 14χρονα σπασικλάκια με αδιάβροχα, αλλά το να είσαι εκεί στον τάφο του ήταν μνημειώδες, αληθινά επικό. Όλα αυτά τα λουλούδια, και τα μπαστουνάκια θυμιάματος, και τα γκράφιτι».
Στο κόμικ, η Moore -κόρη του Alan Moore, συγγραφέα του «Watchman»- αναφέρεται στο άλμπουμ και στην περίοδο που προηγήθηκε: τον Πόλεμο του Βιετνάμ, το Κίνημα για τα Ατομικά και Πολιτικά Δικαιώματα, τους φόνους του Τσαρλς Μάνσον, τις συναυλίες της μπάντας, την περίοδο που τους συνέλαβαν και τους εμβληματικούς μουσικούς που συνάντησαν. Δουλεύει την ιστορία με τα εναπομείναντα μέλη της μπάντας, τον Robby Krieger και τον John Densmore. Σειρά εικονογράφων έχουν αναλάβει το οπτικό μέρος του εγχειρήματος και το εξώφυλλο σχεδίασε ο Chris Hunt.
«Υπάρχει τόσο θέατρο στους Doors, και τόση κομπορρημοσύνη και τόση αφήγηση ιστοριών - ταιριάζουν με φυσικό τρόπο σε κόμικ» τόνισε η Leah Moore. «Οι στίχοι που έγραψαν και η ενέργεια με την οποία έπαιζαν - πιστεύω ότι τα τραγούδια δεν προσφέρονται απλώς για το μέσο, στην πραγματικότητα κραυγάζουν να γίνουν κόμικ».
Αφηγείται στο περιοδικό Rolling Stone το ταξίδι που έκανε η τάξη της στο Παρίσι το 1992 και το ότι έπεισε τους καθηγητές φυσικής να τους πάνε στο Περ Λασέζ να επισκεφθούν τον τάφο του Τζιμ Μόρισον. «Έβρεχε καταρρακτωδώς, είχαν ανοίξει οι ουρανοί, κι εκεί ήμασταν εμείς, μια όχι πολλά υποσχόμενη παρέα από 13χρονα 14χρονα σπασικλάκια με αδιάβροχα, αλλά το να είσαι εκεί στον τάφο του ήταν μνημειώδες, αληθινά επικό. Όλα αυτά τα λουλούδια, και τα μπαστουνάκια θυμιάματος, και τα γκράφιτι».
Στο κόμικ, η Moore -κόρη του Alan Moore, συγγραφέα του «Watchman»- αναφέρεται στο άλμπουμ και στην περίοδο που προηγήθηκε: τον Πόλεμο του Βιετνάμ, το Κίνημα για τα Ατομικά και Πολιτικά Δικαιώματα, τους φόνους του Τσαρλς Μάνσον, τις συναυλίες της μπάντας, την περίοδο που τους συνέλαβαν και τους εμβληματικούς μουσικούς που συνάντησαν. Δουλεύει την ιστορία με τα εναπομείναντα μέλη της μπάντας, τον Robby Krieger και τον John Densmore. Σειρά εικονογράφων έχουν αναλάβει το οπτικό μέρος του εγχειρήματος και το εξώφυλλο σχεδίασε ο Chris Hunt.
«Υπάρχει τόσο θέατρο στους Doors, και τόση κομπορρημοσύνη και τόση αφήγηση ιστοριών - ταιριάζουν με φυσικό τρόπο σε κόμικ» τόνισε η Leah Moore. «Οι στίχοι που έγραψαν και η ενέργεια με την οποία έπαιζαν - πιστεύω ότι τα τραγούδια δεν προσφέρονται απλώς για το μέσο, στην πραγματικότητα κραυγάζουν να γίνουν κόμικ».
