Την Σάρον Στόουν την γνωρίζουμε όλοι. Μια ηθοποιός, Ιρλανδικής καταγωγής, που με την ταινία ΄΄Το βασικό ένστικτο΄΄ πολύ εύκολα πέρασε στην κατηγορία της σταρ. Γιατί, όπως διευκρινίζει και η ίδια στο βιβλίο της, άλλο ηθοποιός και άλλο σταρ.Στην αυτοβιογραφία της, που κυκλοφόρησε πρόσφατα, μαθαίνουμε και ένα σωρό άλλα πράγματα για τη ζωή της που δεν τα γνωρίζαμε, και κυρίως μαθαίνουμε ότι αυτή η γυναίκα, πέρα από πολύ όμορφη, έχει κότσια. Κότσια για να αντιμετώπίσει πολλές δυσκολίες που έζησε στη ζωή της και να τα βγάλει πέρα. Ανακαλύπτουμε, επίσης, έναν σκεπτόμενο άνθρωπο, μιά σκεπτόμενη γυναίκα, που οι ατυχίες που της επιφύλαξε η ζωή δεν στάθηκαν αφορμή για να καταρεύσει, αλλά, αντίθετα, την δυνάμωσαν τόσο όσο για να τα βγάλει πέρα και να βγεί νικήτρια.
Στα 43 της χρόνια υπέστη ένα πολύ σοβαρό εγκεφαλικό επεισόδιο που της κόστισε όχι μόνο την υγεία της. Αλλά και την καριέρα, την οικογενειακή γαλήνη, την περιουσία και τη φήμη της. Η Σάρον Στόουν γράφει για τις υπεράνθρωπες προσπάθειες που έκανε να ανακτήσει την υγεία της και να πάρει τη ζωή της πίσω. Σε έναν χώρο που δεν συγχωρεί την αποτυχία, σε έναν κόσμο όπου οι άνθρωποι σιωπούν μπροστά στον πόνο και στη βία, η ηθοποιός βρήκε τη δύναμη να ορθώσει το ανάστημά της και να ακουστεί η φωνή της, βρήκε το θάρρος και τη θέληση να κάνει τη διαφορά και να βοηθήσει χιλιάδες άνδρες, γυναίκες και παιδιά να αλλάξουν τη ζωή τους.
΄΄Ανοιξα τα μάτια μου. Ενας άγνωστος έσκυβε πάνω από το πρόσωπό μου σε απόσταση αναπνοής. Με κοίταζε με τόση καλοσύνη που ήμουν σίγουρη ότι πεθαίνω. Μου χάιδευε το κεφάλι, τα μαλλιά. Και ήταν πανέμορφος. Πόσο ήθελα να ήταν κάποιος που θα μου μιλούσε με αγάπη και όχι κάποιος που θα μου έλεγε ευθύς αμέσως:΄΄Εχετε υποστεί εγκεφαλική αιμορραγία΄΄. Παρότι ήταν πολύ ευγενικός, εγώ βρισκόμουν εκεί ξαπλωμένη γνωρίζοντας ότι κανείς σε κείνο το δωμάτιο δεν με αγαπούσε. Το γνώριζα βαθιά μέσα μου- δεν χρειαζόταν καν ο εγκέφαλός μου που αιμορραγούσε, να συνειδητοποιήσει αυτό το γελοίο χαστούκι στην ασάλευτη πια ζωή μου. Ηταν τέλη Σεπτέμβρη του 2001. Βρισκόμουν στη μονάδα εντατικής θεραπείας σε ένα νοσοκομείο του Σαν Φρανσίσκο. Ρώτησα τον κούκλο γιατρό: ΄΄Δεν θα μπορώ να μιλάω;΄΄ Μου απάντησε ότι είναι πιθανόν. Ζήτησα ένα τηλέφωνο. Επρεπε οπωσδήποτε να μιλήσω στη μητέρα και στην αδελφή μου. Επρεπε να το μάθουν από μένα όσο ακόμα μπορούσα τους μικήσω η ίδια. Ο γιατρός μου έσφιξε το χέρι. Κατάλαβα πως έκανε ότι μπορούσε για να εκφράσει την αγάπη την οποία είχε μέσα του κάποιος που στη ζωή του κάνει ακριβώς αυτό που έχει επιλέξει και αγαπάει-αν μη τι άλλο σε κάτι τέτοιες στιγμές. Εμαθα πολλά από αυτόν΄΄.
Βέβαια, η εγκεφαλική αιμορραγία δεν ήταν η πρώτη φορά που της παρουσιάστηκε κάποιο σοβαρό πρόβλημα υγείας. Η Σάρον Στόουν μπορεί και τα περιγράφει ήρεμα, σαν να συνέβηκαν σε κάποιον άλλο:
΄΄Λίγο καιρό πριν από αυτό το φιάσκο είχα υποστεί άλλο ένα. Είχα κάνει μαστογραφία , και ο γιατρός μου μου τηλεφώνησε και μου είπε ότι ήθελε να περάσει από το σπίτι και να μου μιλήσει. Οταν σου το λένε αυτό, ποτέ δεν είναι καλά τα νέα.Πέρασα την ημέρα μου προετοιμάζοντας τον εαυτό μου για το πως θα πέσω με το αυτοκίνητο πάνω σε ένα τοίχο. Οπως ήταν αναμενόμενο, μου είπε ότι υπήρχε ένας όγκος, ένας μεγάλος όγκος, που ο ίδιος πίστευε ότι είναι κακοήθης και ότι έπρεπε να βγεί, ένας όγκος που θα του έκαναν βιοψία, και εγώ θα προσπαθούσα να υπολογίσω πόσο ακόμα θα χρειαζόταν να μου αφαιρέσουν. Απάντησα με μιά ηρεμία που την έκανα πρόβα όλη μέρα: ΄΄Κοίτα, αν είναι καρκίνος, θα αφαιρέσεις και τους δύο μαστούς΄΄. Καλά, έπρεπε να πάρω Οσκαρ γι’ αυτή την ατάκα. Ευτυχώς, ο όγκος, αν και τεράστιος, πιο μεγάλος και από τον μαστό μου, ήταν καλοήθης. Δυστυχώς, είχα όγκους και στους δύο μαστούς, και ήταν απαραίτητη μια σοβαρή επέμβαση και κάποια αποκατάσταση. Οσο ήμουν ακόμη στην ανάρρωση, ξάπλωνα στο πλάι, γιατί έτσι πονούσα λιγότερο. Κανείς, και ιδίως εγώ, δεν σκέφτηκε να το αναφέρει προηγουμένως, ούτε μου έγινε ποτέ πλήρης κλινική εξέταση.
Αποδείχτηκε ότι, όπως ήμουν συνεχώς ξαπλωμένη στο πλάι, το αίμα συγκεντρωνόταν στη μία πλευρά του κεφαλιού μου- αυτό ήταν που μπέρδευε τους γιατρούς και δεν μπορούσαν να βρούν την αιτία της αιμορραγίας. Συμφωνούσαν όλοι ότι προφανώς υπήρχε εκεί κάποιο μικρό ανεύρισμα και προκλήθηκαν ρήξη και θρόμβωση. Ο πόνος ήταν ακόμα τόσο ανυπόφορος ,που μου χορηγούσαν σε εικοσιτετράωρη βάση υδρομορφόνη, που είναι κάτι σαν συνθετική ηρωίνη. Εχανα και ανακτούσα συνεχώς τις αισθήσεις μου. Δεν ξέρω αν κοιμόμουν, αν έφταιγαν τα φάρμακα ή αν ήμουν σε κώμα, αλλά συχνά άκουγα στο κεφάλι μου το τραγούδι ΄΄Bridge over troubled water΄΄ και έπεφτα σε σωρούς από χρωματιστά υφάσματα, ενώ άλλες φορές έβλεπα αποσπάσματα από την ταινία ΄΄Σινεμά ο Παράδεισος΄΄ ή άκουγα τη φωνή της Πατ Κίνγκσλει , υπαύθυνης δημοσίων σχέσεων που συνεργαζόμασταν κάποτε στο Χόλυγουντ, η οποία μου μιλούσε με τον πιό ευγενικό και παρηγορητικό τρόπο.
Ημασταν πια στην πέμπτη ημέρα της αιμορραγίας μου, κι εγώ ...πήγαινα κι ερχόμουν. Περισσότερο ΄΄κοιμόμουν΄΄παρά ήμουν ξύπνια. Δεν είχα φάει ύστερα από το αρχικό επεισόδιο. Κάθε φορά που ξυπνούσα , η τηλεόραση με βομβάρδιζε από το ταβάνι με εικόνες συντριβής αεροπλάνων και προειδοποιήσεις για τρομοκρατικές απειλές- τα θυμάστε όλα αυτά; Πολλές φορές , δεν ήμουν σίγουρη για το τί ήταν αληθινό και τι ήταν δικός μου εφιάλτης. Γύρω μου υπήρχε μόνο πόνος. Ημουν ακόμα στην Εντατική, όπου όλοι παλεύαμε για τη ζωή μας. Ολοι γύρω μου έκλαιγαν, βογκούσαν, παραπονιόνταν, προσεύχονταν, ούρλιαζαν΄΄.
Υποθέτω, ότι αν βρεθείς τόσο κοντά στο θάνατο, για παραπάνω από μία φορές, η επιστροφή στη ζωή δεν είναι τόσο εύκολη υπόθεση. Αν επιπλέον αυτό το πρόσωπο που βρίσκεται σε αυτή την κατάσταση είναι μια νέα, όμορφη γυναίκα, στο απώγειο της επιτυχίας της και της φήμης, νομίζω ότι μπορεί να σε καταρρακώσει. Οχι, όμως, την Σάρον Στόουν. Αυτή η τόσο γοητευτική γυναίκα βρήκε το θάρρος όχι μόνο να ξανασταθεί στα πόδια της, αλλά και να αφιερώσει όλη την υπόλοιπη ζωή της στην αναζήτηση της αγάπης, όχι μόνο για την ίδια και τα τρία της παιδιά, αλλά και για όσους περισσότερους μπορούσε να προσφέρει.
Οπως αντιγράφω από το οπισθόφυλλο του βιβλίου της, το ΄΄Μιά δεύτερη ευκαιρία είναι ένα βιβλίο για όσους αναγεννήθηκαν μέσα από τις στάχτες τους. Ενας ύμνος στη δύναμη και στο ψυχικό σθένος των γυναικών. Ενα κάλεσμα στη δράση και στη ζωή. Είναι η απόδειξη ότι ποτέ δεν είναι αργά για να υψώσεις τη φωνή σου και να διεκδικήσεις αυτό που αξίζεις΄΄.
Και η αλήθεια είναι ότι η Σάρον Στόουν δεν περιγράφει σε αυτό το βιβλίο μόνο τις-τραγικές, ομολογουμένως- περιπέτειες της υγείας της. Περιγράφει την ζωή της, αρχίζοντας από την παιδική της ηλικία που σημαδεύτηκε από ένα τραγικό γεγονός, περιγράφει την ζωή της πριν γίνει διάσημη, τις περιπέτειές της σαν ηθοποιός και σαν σταρ αργότερα, γράφοντας πως τα πράγματα δεν είναι πάντα όπως φαίνονται.
΄΄Πολλοί με ρωτούν πως ήταν στη δική μου εποχή να είσαι σούπερ σταρ. Ηταν περίπου έτσι. Παίξε μπάλα ή έξω από το γήπεδο, κορίτσι μου.
Στη δουλειά μου αντικατοπτρίζεται η εποχή που είχα πράγματι την ευκαιρία να δουλέψω με τους καλούς και σπουδαίους σκηνοθέτες και άκουσα πολύ προσεκτικά τις οδηγίες τους και έμαθα όσα περισσότερα μπορούσα να μάθω για το μέλλον. Γιατί δεν ήμουν η εκλεκτή, δεν ήμουν το χρυσό κορίτσι, ήμουν απλώς σύμβολο του σεξ που καμιά φορά έπαιρνε και τον βασικό ρόλο , αν τύχαινε να είναι σέξι. Εκανα ό,τι μπορούσα για να δώσω σε όλο αυτό αξία΄΄.
Γράφει πολλά η Σάρον Στόουν. Για την αδυναμία των μεγάλων στούντιο να δούν πέρα από την μύτη τους. Για τον αγώνα που έδωσε ώστε να έχει καλούς συνεργάτες. Για τις αμοιβές των γυναικών ηθοποιών που είναι πάντα χαμηλότερες από αυτές των ανδρών. Για το πώς, αμέσως μετά το ΄΄Βασικό Ενστικτο΄΄, στην επόμενη ταινία της επέμενε να παίξει έναν βασικό ρόλο ο Ράσελ Κρόου και το πώς οι υπεύθυνοι των στούντιο δεν τον ήθελαν γιατί δεν έβρισκαν να έχει κάτι. Πως, στην ίδια ταινία, επέμενε για έναν άλλο ρόλο να παίξει ο , άγνωστος τότε, Λεονάρντο ντι Κάπριο, το στούντιο δεν τον ήθελε, και για να παίξει τελικά, πλήρωσε η ίδια την αμοιβή του. Γίνονται πολλά όταν οι προβολείς είναι κλειστοί.
Μας εξηγεί τι είναι το στύλ, που τις πιό πολλές φορές μπαίνει πάνω από τη φυσική ομορφιά:
΄΄Ως μεσαίο παιδί στην οικογένεια, ποτέ δεν είχα καινούργια ρούχα, αυτό το κάτι που είχαν όλοι οι άλλοι και που ήθελα κι εγώ απεγνωσμένα. Επρεπε να περιμένω. Δεν φορούσα τα ρούχα μόνο των μεγαλύτερων αλλά και των μικρότερων αδελφών μου. Αλλά ήμουν ξύπνια και είχα στύλ.
Στύλ είναι το πως αντιμετωπίζεις και αξιοποιείς αυτό που σου έχει πάει στραβά: η μύτη της Μπάρμπρα Στρέζαντ, τα αυτιά του Κλάρκ Γκέιμπλ, το ύψος του Ντάνι ντε Βίτο, Η Σερ. Πρέπει να το παραδεχτούμε, όλοι αυτοί έχουν πολύ στυλ. Καθαρό, μοναδικό,αξιοθαύμαστο στυλ, σμιλεμένο στην εντέλεια από τα δάκρυα μιας ολόκληρης ζωής.
Αυτά τα δάκρυα ξεκινούν όταν είσαι παιδί και δεν έχεις αυτό που τότε θεωρείς ωραίο. Προσπαθείς σιωπηλά και θαρραλέα να βρείς τρόπο να κάνεις αυτό που έχεις υπέροχο, ώστε να γίνει το κάτι άλλο, αυτό που όλοι θα θέλουν να έχουν. Μόνο που τώρα, μόνο εσύ έχεις αυτό το ένα και μοναδικό. Κάποιοι από μας πορεύτηκαν καιρό προσπαθώντας να κάνουμε αυτό εισιτήριο. Πόσο έχει αλλάξει ο κόσμος, ευτυχώς. Οταν ήμουν μικρή δεν ήμουν και πολύ δημοφιλής. Δεν ανήκα στον μαγικό εσωτερικό κύκλο, στην κουλ κλίκα. Αλλά με θυμάμαι να παρατηρώ αυτά τα κορίτσια.΄΄
Η Σάρον Στόουν γράφοντας τη ΄΄Δεύτερη ευκαιρία΄΄ αποδεικνύει ότι δεν είναι μόνο η όμορφη, γοητευτική και σέξι ηθοποιός. Είναι μιά γυναίκα που πέρασε πολλά στη ζωή της και από όλα αυτά βγήκε πιό σοφή. Το ζητούμενό της; Η αγάπη.
΄΄Την αγάπη που νόμιζα ότι δεν έχω, στην πραγματικότητα την είχα. Απλώς δεν την είχα όπως την είχα φανταστεί, δεν είναι το παραμύθι που πολλοί από εμάς έχουν ακούσει χιλιάδες φορές και που κάνει οτιδήποτε άλλο έχουμε καταφέρει να μας φαίνεται συγκριτικά μικρό. Βρήκα μιά αγάπη που ήταν πολυ περισσότερα: μια πραγματική αγάπη, αληθινή αγάπη. Οχι, δεν βρήκα το παραμύθι. Βρήκα την αληθινή ζωή΄΄.
Και επειδή, όπως είπαμε, είναι μιά γυναίκα με κότσια που δεν χαρίζει κάστανα σε καμνέναν, περιγράφει πως ένιωσε με τις κριτικές που πήρε στο ΄΄Βαικό Ενστικτο΄΄:
΄΄Μπαινοβγαίναμε στους κινηματογράφους σε διάφορα σημεία της ταινίας και ξεγλυστρούσαμε έξω σαν τις κλέφτρες. Ο κόσμος ενθουσιαζόταν, τη λάτρεψε αυτή την ταινία! Ηταν από τις καλύτερες στιγμές μου. Το επόμενο πρωί, ενώ τρώγαμε ένα χλιδάτο, εορταστικό πρωινό, κυκλοφόρησαν οι φριχτές κριτικές.
Τι είναι ο κριτικός; Κάποιος που βλέπει ταινίες δωρεάν και μετά σου λέει τη γνώμη του.
Τι είναι ο θεατής; Κάποιος που σου λέει πως τον έκανε μιά ταινία να νιώσει.
Εχετε ιδέα πόσοι άνθρωποι έχουν δεί το ΄΄Βασικό Ενστικτο΄΄ τα τελευταία είκοσι χρόνια; Για σκεφτείτε το. Είναι κάτι παραπάνω από σοφτ πορνό, παιδιά. Ξυπνήστε. Οι γυναίκες υποστήριξαν αυτή την ταινία, οι άντρες έπαθαν εμμονή με μιά γυναίκα που μπορούσε να σταματήσει αυτό που γινόταν. Ηταν η αγαπημένη τους. Τώρα, μόνο τώρα, πηγαίνω σε εκδηλώσεις και υπάρχει κάποιος σεβασμός για αυτή την ταινία. Ναί, η ταινία είναι πολύ κούλ. Αλλά, όταν πήγα στις Χρυσές Σφαίρες ως υπαψήφια το 1993 και είπαν το όνομά μου ως ένδοξη φιναλίστ, όλοι γέλασαν. Εντάξει, όχι όλοι, αλλά αρκετοί μέσα στην αίθουσα, για να μην πάρω κι αέρα. ΄΄
Η μετάφραση είναι της Γιάννας Σκαρβέλη.
Για το βιβλίο έγραψαν:
΄΄Η αυτοβιογραφία της Σάρον Στόουν, με τίτλο «Μια Δεύτερη Ευκαιρία», είναι ένα αποκαλυπτικό βιβλίο που δεν μπορείς να αφήσεις από τα χέρια σου.
Η πολυσυζητημένη βιογραφία της σούπερ σταρ Σάρον Στόουν, σε αφήνει άφωνο. Περισσότερο κι από τις πολύ αιχμηρές και σοκαρίστηκες αποκαλύψεις της ηθοποιού, η δύναμη του βιβλίου είναι ο λόγος της. Η Σάρον Στόουν μιλάει σαν χείμαρρος, ορμητική και απολύτως ρεαλίστρια, χωρίς όμως να γίνεται κυνική. Αφηγείται τη ζωή της με μια απίστευτη τρυφερότητα -την τρυφερότητα ενός συνειδητοποιημένου ανθρώπου που έχει περάσει δια πυρός και σιδήρου, έχει φτάσει στο χείλος της αβύσσου και έχει επιβιώσει. Η ειλικρίνεια σοκάρει. Η Σάρον Στόουν δεν ωραιοποιεί τίποτα. Αντιθέτως, αποκαλύπτει τα γεγονότα που τη σημάδεψαν΄΄. Μάνος Λειβαδάρος –iefimerida.gr
΄΄Σε μια εκ βαθέων εξομολόγηση, η δημοφιλής σταρ μιλά ανοιχτά για τους ρόλους που την καθόρισαν, τις φιλίες που τη διαμόρφωσαν, τις βαθιές της απογοητεύσεις, αλλά και τα σπουδαιότερα επιτεύγματά της. Μέσα από τις σελίδες της αυτοβιογραφίας της αποκαλύπτει πώς, έχοντας μια παιδική ηλικία γεμάτη τραύματα και βία, κατάφερε να χτίσει μια επιτυχημένη καριέρα στο Χόλιγουντ, που πίσω από τη λάμψη και τον πλούτο κρύβει επιθετικότητα, απόρριψη και ανταγωνισμό που μπορούν να σε εξοντώσουν. Περιγράφει τη δύναμη και το κουράγιο που άντλησε από τα παιδιά της, αλλά και από τη φιλανθρωπική της δράση. Και, εντέλει, μοιράζεται με τους αναγνώστες το πώς, χάρη στον αγώναγια τη ζωή της, κατέκτησε την αλήθεια της ψυχής της και την αγάπη της οικογένειάς της.΄΄ mikrofono.gr
Στα 43 της χρόνια υπέστη ένα πολύ σοβαρό εγκεφαλικό επεισόδιο που της κόστισε όχι μόνο την υγεία της. Αλλά και την καριέρα, την οικογενειακή γαλήνη, την περιουσία και τη φήμη της. Η Σάρον Στόουν γράφει για τις υπεράνθρωπες προσπάθειες που έκανε να ανακτήσει την υγεία της και να πάρει τη ζωή της πίσω. Σε έναν χώρο που δεν συγχωρεί την αποτυχία, σε έναν κόσμο όπου οι άνθρωποι σιωπούν μπροστά στον πόνο και στη βία, η ηθοποιός βρήκε τη δύναμη να ορθώσει το ανάστημά της και να ακουστεί η φωνή της, βρήκε το θάρρος και τη θέληση να κάνει τη διαφορά και να βοηθήσει χιλιάδες άνδρες, γυναίκες και παιδιά να αλλάξουν τη ζωή τους.
΄΄Ανοιξα τα μάτια μου. Ενας άγνωστος έσκυβε πάνω από το πρόσωπό μου σε απόσταση αναπνοής. Με κοίταζε με τόση καλοσύνη που ήμουν σίγουρη ότι πεθαίνω. Μου χάιδευε το κεφάλι, τα μαλλιά. Και ήταν πανέμορφος. Πόσο ήθελα να ήταν κάποιος που θα μου μιλούσε με αγάπη και όχι κάποιος που θα μου έλεγε ευθύς αμέσως:΄΄Εχετε υποστεί εγκεφαλική αιμορραγία΄΄. Παρότι ήταν πολύ ευγενικός, εγώ βρισκόμουν εκεί ξαπλωμένη γνωρίζοντας ότι κανείς σε κείνο το δωμάτιο δεν με αγαπούσε. Το γνώριζα βαθιά μέσα μου- δεν χρειαζόταν καν ο εγκέφαλός μου που αιμορραγούσε, να συνειδητοποιήσει αυτό το γελοίο χαστούκι στην ασάλευτη πια ζωή μου. Ηταν τέλη Σεπτέμβρη του 2001. Βρισκόμουν στη μονάδα εντατικής θεραπείας σε ένα νοσοκομείο του Σαν Φρανσίσκο. Ρώτησα τον κούκλο γιατρό: ΄΄Δεν θα μπορώ να μιλάω;΄΄ Μου απάντησε ότι είναι πιθανόν. Ζήτησα ένα τηλέφωνο. Επρεπε οπωσδήποτε να μιλήσω στη μητέρα και στην αδελφή μου. Επρεπε να το μάθουν από μένα όσο ακόμα μπορούσα τους μικήσω η ίδια. Ο γιατρός μου έσφιξε το χέρι. Κατάλαβα πως έκανε ότι μπορούσε για να εκφράσει την αγάπη την οποία είχε μέσα του κάποιος που στη ζωή του κάνει ακριβώς αυτό που έχει επιλέξει και αγαπάει-αν μη τι άλλο σε κάτι τέτοιες στιγμές. Εμαθα πολλά από αυτόν΄΄.
Βέβαια, η εγκεφαλική αιμορραγία δεν ήταν η πρώτη φορά που της παρουσιάστηκε κάποιο σοβαρό πρόβλημα υγείας. Η Σάρον Στόουν μπορεί και τα περιγράφει ήρεμα, σαν να συνέβηκαν σε κάποιον άλλο:
΄΄Λίγο καιρό πριν από αυτό το φιάσκο είχα υποστεί άλλο ένα. Είχα κάνει μαστογραφία , και ο γιατρός μου μου τηλεφώνησε και μου είπε ότι ήθελε να περάσει από το σπίτι και να μου μιλήσει. Οταν σου το λένε αυτό, ποτέ δεν είναι καλά τα νέα.Πέρασα την ημέρα μου προετοιμάζοντας τον εαυτό μου για το πως θα πέσω με το αυτοκίνητο πάνω σε ένα τοίχο. Οπως ήταν αναμενόμενο, μου είπε ότι υπήρχε ένας όγκος, ένας μεγάλος όγκος, που ο ίδιος πίστευε ότι είναι κακοήθης και ότι έπρεπε να βγεί, ένας όγκος που θα του έκαναν βιοψία, και εγώ θα προσπαθούσα να υπολογίσω πόσο ακόμα θα χρειαζόταν να μου αφαιρέσουν. Απάντησα με μιά ηρεμία που την έκανα πρόβα όλη μέρα: ΄΄Κοίτα, αν είναι καρκίνος, θα αφαιρέσεις και τους δύο μαστούς΄΄. Καλά, έπρεπε να πάρω Οσκαρ γι’ αυτή την ατάκα. Ευτυχώς, ο όγκος, αν και τεράστιος, πιο μεγάλος και από τον μαστό μου, ήταν καλοήθης. Δυστυχώς, είχα όγκους και στους δύο μαστούς, και ήταν απαραίτητη μια σοβαρή επέμβαση και κάποια αποκατάσταση. Οσο ήμουν ακόμη στην ανάρρωση, ξάπλωνα στο πλάι, γιατί έτσι πονούσα λιγότερο. Κανείς, και ιδίως εγώ, δεν σκέφτηκε να το αναφέρει προηγουμένως, ούτε μου έγινε ποτέ πλήρης κλινική εξέταση.
Αποδείχτηκε ότι, όπως ήμουν συνεχώς ξαπλωμένη στο πλάι, το αίμα συγκεντρωνόταν στη μία πλευρά του κεφαλιού μου- αυτό ήταν που μπέρδευε τους γιατρούς και δεν μπορούσαν να βρούν την αιτία της αιμορραγίας. Συμφωνούσαν όλοι ότι προφανώς υπήρχε εκεί κάποιο μικρό ανεύρισμα και προκλήθηκαν ρήξη και θρόμβωση. Ο πόνος ήταν ακόμα τόσο ανυπόφορος ,που μου χορηγούσαν σε εικοσιτετράωρη βάση υδρομορφόνη, που είναι κάτι σαν συνθετική ηρωίνη. Εχανα και ανακτούσα συνεχώς τις αισθήσεις μου. Δεν ξέρω αν κοιμόμουν, αν έφταιγαν τα φάρμακα ή αν ήμουν σε κώμα, αλλά συχνά άκουγα στο κεφάλι μου το τραγούδι ΄΄Bridge over troubled water΄΄ και έπεφτα σε σωρούς από χρωματιστά υφάσματα, ενώ άλλες φορές έβλεπα αποσπάσματα από την ταινία ΄΄Σινεμά ο Παράδεισος΄΄ ή άκουγα τη φωνή της Πατ Κίνγκσλει , υπαύθυνης δημοσίων σχέσεων που συνεργαζόμασταν κάποτε στο Χόλυγουντ, η οποία μου μιλούσε με τον πιό ευγενικό και παρηγορητικό τρόπο.
Ημασταν πια στην πέμπτη ημέρα της αιμορραγίας μου, κι εγώ ...πήγαινα κι ερχόμουν. Περισσότερο ΄΄κοιμόμουν΄΄παρά ήμουν ξύπνια. Δεν είχα φάει ύστερα από το αρχικό επεισόδιο. Κάθε φορά που ξυπνούσα , η τηλεόραση με βομβάρδιζε από το ταβάνι με εικόνες συντριβής αεροπλάνων και προειδοποιήσεις για τρομοκρατικές απειλές- τα θυμάστε όλα αυτά; Πολλές φορές , δεν ήμουν σίγουρη για το τί ήταν αληθινό και τι ήταν δικός μου εφιάλτης. Γύρω μου υπήρχε μόνο πόνος. Ημουν ακόμα στην Εντατική, όπου όλοι παλεύαμε για τη ζωή μας. Ολοι γύρω μου έκλαιγαν, βογκούσαν, παραπονιόνταν, προσεύχονταν, ούρλιαζαν΄΄.
Υποθέτω, ότι αν βρεθείς τόσο κοντά στο θάνατο, για παραπάνω από μία φορές, η επιστροφή στη ζωή δεν είναι τόσο εύκολη υπόθεση. Αν επιπλέον αυτό το πρόσωπο που βρίσκεται σε αυτή την κατάσταση είναι μια νέα, όμορφη γυναίκα, στο απώγειο της επιτυχίας της και της φήμης, νομίζω ότι μπορεί να σε καταρρακώσει. Οχι, όμως, την Σάρον Στόουν. Αυτή η τόσο γοητευτική γυναίκα βρήκε το θάρρος όχι μόνο να ξανασταθεί στα πόδια της, αλλά και να αφιερώσει όλη την υπόλοιπη ζωή της στην αναζήτηση της αγάπης, όχι μόνο για την ίδια και τα τρία της παιδιά, αλλά και για όσους περισσότερους μπορούσε να προσφέρει.
Οπως αντιγράφω από το οπισθόφυλλο του βιβλίου της, το ΄΄Μιά δεύτερη ευκαιρία είναι ένα βιβλίο για όσους αναγεννήθηκαν μέσα από τις στάχτες τους. Ενας ύμνος στη δύναμη και στο ψυχικό σθένος των γυναικών. Ενα κάλεσμα στη δράση και στη ζωή. Είναι η απόδειξη ότι ποτέ δεν είναι αργά για να υψώσεις τη φωνή σου και να διεκδικήσεις αυτό που αξίζεις΄΄.
Και η αλήθεια είναι ότι η Σάρον Στόουν δεν περιγράφει σε αυτό το βιβλίο μόνο τις-τραγικές, ομολογουμένως- περιπέτειες της υγείας της. Περιγράφει την ζωή της, αρχίζοντας από την παιδική της ηλικία που σημαδεύτηκε από ένα τραγικό γεγονός, περιγράφει την ζωή της πριν γίνει διάσημη, τις περιπέτειές της σαν ηθοποιός και σαν σταρ αργότερα, γράφοντας πως τα πράγματα δεν είναι πάντα όπως φαίνονται.
΄΄Πολλοί με ρωτούν πως ήταν στη δική μου εποχή να είσαι σούπερ σταρ. Ηταν περίπου έτσι. Παίξε μπάλα ή έξω από το γήπεδο, κορίτσι μου.
Στη δουλειά μου αντικατοπτρίζεται η εποχή που είχα πράγματι την ευκαιρία να δουλέψω με τους καλούς και σπουδαίους σκηνοθέτες και άκουσα πολύ προσεκτικά τις οδηγίες τους και έμαθα όσα περισσότερα μπορούσα να μάθω για το μέλλον. Γιατί δεν ήμουν η εκλεκτή, δεν ήμουν το χρυσό κορίτσι, ήμουν απλώς σύμβολο του σεξ που καμιά φορά έπαιρνε και τον βασικό ρόλο , αν τύχαινε να είναι σέξι. Εκανα ό,τι μπορούσα για να δώσω σε όλο αυτό αξία΄΄.
Γράφει πολλά η Σάρον Στόουν. Για την αδυναμία των μεγάλων στούντιο να δούν πέρα από την μύτη τους. Για τον αγώνα που έδωσε ώστε να έχει καλούς συνεργάτες. Για τις αμοιβές των γυναικών ηθοποιών που είναι πάντα χαμηλότερες από αυτές των ανδρών. Για το πώς, αμέσως μετά το ΄΄Βασικό Ενστικτο΄΄, στην επόμενη ταινία της επέμενε να παίξει έναν βασικό ρόλο ο Ράσελ Κρόου και το πώς οι υπεύθυνοι των στούντιο δεν τον ήθελαν γιατί δεν έβρισκαν να έχει κάτι. Πως, στην ίδια ταινία, επέμενε για έναν άλλο ρόλο να παίξει ο , άγνωστος τότε, Λεονάρντο ντι Κάπριο, το στούντιο δεν τον ήθελε, και για να παίξει τελικά, πλήρωσε η ίδια την αμοιβή του. Γίνονται πολλά όταν οι προβολείς είναι κλειστοί.
Μας εξηγεί τι είναι το στύλ, που τις πιό πολλές φορές μπαίνει πάνω από τη φυσική ομορφιά:
΄΄Ως μεσαίο παιδί στην οικογένεια, ποτέ δεν είχα καινούργια ρούχα, αυτό το κάτι που είχαν όλοι οι άλλοι και που ήθελα κι εγώ απεγνωσμένα. Επρεπε να περιμένω. Δεν φορούσα τα ρούχα μόνο των μεγαλύτερων αλλά και των μικρότερων αδελφών μου. Αλλά ήμουν ξύπνια και είχα στύλ.
Στύλ είναι το πως αντιμετωπίζεις και αξιοποιείς αυτό που σου έχει πάει στραβά: η μύτη της Μπάρμπρα Στρέζαντ, τα αυτιά του Κλάρκ Γκέιμπλ, το ύψος του Ντάνι ντε Βίτο, Η Σερ. Πρέπει να το παραδεχτούμε, όλοι αυτοί έχουν πολύ στυλ. Καθαρό, μοναδικό,αξιοθαύμαστο στυλ, σμιλεμένο στην εντέλεια από τα δάκρυα μιας ολόκληρης ζωής.
Αυτά τα δάκρυα ξεκινούν όταν είσαι παιδί και δεν έχεις αυτό που τότε θεωρείς ωραίο. Προσπαθείς σιωπηλά και θαρραλέα να βρείς τρόπο να κάνεις αυτό που έχεις υπέροχο, ώστε να γίνει το κάτι άλλο, αυτό που όλοι θα θέλουν να έχουν. Μόνο που τώρα, μόνο εσύ έχεις αυτό το ένα και μοναδικό. Κάποιοι από μας πορεύτηκαν καιρό προσπαθώντας να κάνουμε αυτό εισιτήριο. Πόσο έχει αλλάξει ο κόσμος, ευτυχώς. Οταν ήμουν μικρή δεν ήμουν και πολύ δημοφιλής. Δεν ανήκα στον μαγικό εσωτερικό κύκλο, στην κουλ κλίκα. Αλλά με θυμάμαι να παρατηρώ αυτά τα κορίτσια.΄΄
Η Σάρον Στόουν γράφοντας τη ΄΄Δεύτερη ευκαιρία΄΄ αποδεικνύει ότι δεν είναι μόνο η όμορφη, γοητευτική και σέξι ηθοποιός. Είναι μιά γυναίκα που πέρασε πολλά στη ζωή της και από όλα αυτά βγήκε πιό σοφή. Το ζητούμενό της; Η αγάπη.
΄΄Την αγάπη που νόμιζα ότι δεν έχω, στην πραγματικότητα την είχα. Απλώς δεν την είχα όπως την είχα φανταστεί, δεν είναι το παραμύθι που πολλοί από εμάς έχουν ακούσει χιλιάδες φορές και που κάνει οτιδήποτε άλλο έχουμε καταφέρει να μας φαίνεται συγκριτικά μικρό. Βρήκα μιά αγάπη που ήταν πολυ περισσότερα: μια πραγματική αγάπη, αληθινή αγάπη. Οχι, δεν βρήκα το παραμύθι. Βρήκα την αληθινή ζωή΄΄.
Και επειδή, όπως είπαμε, είναι μιά γυναίκα με κότσια που δεν χαρίζει κάστανα σε καμνέναν, περιγράφει πως ένιωσε με τις κριτικές που πήρε στο ΄΄Βαικό Ενστικτο΄΄:
΄΄Μπαινοβγαίναμε στους κινηματογράφους σε διάφορα σημεία της ταινίας και ξεγλυστρούσαμε έξω σαν τις κλέφτρες. Ο κόσμος ενθουσιαζόταν, τη λάτρεψε αυτή την ταινία! Ηταν από τις καλύτερες στιγμές μου. Το επόμενο πρωί, ενώ τρώγαμε ένα χλιδάτο, εορταστικό πρωινό, κυκλοφόρησαν οι φριχτές κριτικές.
Τι είναι ο κριτικός; Κάποιος που βλέπει ταινίες δωρεάν και μετά σου λέει τη γνώμη του.
Τι είναι ο θεατής; Κάποιος που σου λέει πως τον έκανε μιά ταινία να νιώσει.
Εχετε ιδέα πόσοι άνθρωποι έχουν δεί το ΄΄Βασικό Ενστικτο΄΄ τα τελευταία είκοσι χρόνια; Για σκεφτείτε το. Είναι κάτι παραπάνω από σοφτ πορνό, παιδιά. Ξυπνήστε. Οι γυναίκες υποστήριξαν αυτή την ταινία, οι άντρες έπαθαν εμμονή με μιά γυναίκα που μπορούσε να σταματήσει αυτό που γινόταν. Ηταν η αγαπημένη τους. Τώρα, μόνο τώρα, πηγαίνω σε εκδηλώσεις και υπάρχει κάποιος σεβασμός για αυτή την ταινία. Ναί, η ταινία είναι πολύ κούλ. Αλλά, όταν πήγα στις Χρυσές Σφαίρες ως υπαψήφια το 1993 και είπαν το όνομά μου ως ένδοξη φιναλίστ, όλοι γέλασαν. Εντάξει, όχι όλοι, αλλά αρκετοί μέσα στην αίθουσα, για να μην πάρω κι αέρα. ΄΄
Η μετάφραση είναι της Γιάννας Σκαρβέλη.
Για το βιβλίο έγραψαν:
΄΄Η αυτοβιογραφία της Σάρον Στόουν, με τίτλο «Μια Δεύτερη Ευκαιρία», είναι ένα αποκαλυπτικό βιβλίο που δεν μπορείς να αφήσεις από τα χέρια σου.
Η πολυσυζητημένη βιογραφία της σούπερ σταρ Σάρον Στόουν, σε αφήνει άφωνο. Περισσότερο κι από τις πολύ αιχμηρές και σοκαρίστηκες αποκαλύψεις της ηθοποιού, η δύναμη του βιβλίου είναι ο λόγος της. Η Σάρον Στόουν μιλάει σαν χείμαρρος, ορμητική και απολύτως ρεαλίστρια, χωρίς όμως να γίνεται κυνική. Αφηγείται τη ζωή της με μια απίστευτη τρυφερότητα -την τρυφερότητα ενός συνειδητοποιημένου ανθρώπου που έχει περάσει δια πυρός και σιδήρου, έχει φτάσει στο χείλος της αβύσσου και έχει επιβιώσει. Η ειλικρίνεια σοκάρει. Η Σάρον Στόουν δεν ωραιοποιεί τίποτα. Αντιθέτως, αποκαλύπτει τα γεγονότα που τη σημάδεψαν΄΄. Μάνος Λειβαδάρος –iefimerida.gr
΄΄Σε μια εκ βαθέων εξομολόγηση, η δημοφιλής σταρ μιλά ανοιχτά για τους ρόλους που την καθόρισαν, τις φιλίες που τη διαμόρφωσαν, τις βαθιές της απογοητεύσεις, αλλά και τα σπουδαιότερα επιτεύγματά της. Μέσα από τις σελίδες της αυτοβιογραφίας της αποκαλύπτει πώς, έχοντας μια παιδική ηλικία γεμάτη τραύματα και βία, κατάφερε να χτίσει μια επιτυχημένη καριέρα στο Χόλιγουντ, που πίσω από τη λάμψη και τον πλούτο κρύβει επιθετικότητα, απόρριψη και ανταγωνισμό που μπορούν να σε εξοντώσουν. Περιγράφει τη δύναμη και το κουράγιο που άντλησε από τα παιδιά της, αλλά και από τη φιλανθρωπική της δράση. Και, εντέλει, μοιράζεται με τους αναγνώστες το πώς, χάρη στον αγώναγια τη ζωή της, κατέκτησε την αλήθεια της ψυχής της και την αγάπη της οικογένειάς της.΄΄ mikrofono.gr
