Ένα από τα χαρακτηριστικά της γραφής της Λένας Διβάνη είναι ότι μπορεί να γράψει ανάλαφρα, μιλώντας ακόμα και για ένα σοβαρό θέμα. Αν προσθέσει κανείς το χιούμορ που διαθέτει, καταφέρνει τα βιβλία της να διαβάζονται εύκολα, να τα απολαμβάνει ο αναγνώστης, ειδικά τώρα το καλοκαίρι που όλοι ψάχνουν κάτι πιο ανάλαφρο να διαβάσουν, χωρίς να έχουν τύψεις γι' αυτό
Τι συμβαίνει στο ΄΄Εργαζόμενο αγόρι΄΄; Η πραγματικότητα, ο κόσμος που ξέρουμε, έρχεται ανάποδα. Δεν είναι οι άντρες το ΄΄ισχυρό΄΄ φύλο, δεν είναι οι άντρες αυτοί που κατέχουν τις θέσεις-κλειδιά στον εργασιακό τομέα. Η συγγραφέας μας περιγράφει έναν κόσμο όπου οι γυναίκες είναι το ΄΄ισχυρό΄΄ φύλο, οι γυναίκες έχουν το πάνω χέρι σε όλα, και μέσα σε αυτόν τον φανταστικό κόσμο, ένα αγόρι, ο Χάρης, προσπαθεί να βρεί τη θέση του.
Αντιγράφω από το οπισθόφυλλο του βιβλίου:
΄΄Εχετε αναρωτηθεί ποτέ πως θα ήταν ο κόσμος ανάποδα; Πως θα ζούσαμε αν αντί για την πατριαρχία μας άλλαζε τα φώτα η μητριαρχία; Πως θα ένιωθαν οι άντρες αν οι γυναίκες είχαν την εξουσία αφήνοντάς τους να παλεύουν με τα οικιακά, τα παιδιά και τα μπότοξ;
Σε έναν τέτοιο κόσμο, ο Χάρης, ένα όμορφο δεκαοχτάχρονο αγόρι από την Κρήτη, το σκάει νύχτα από το χωριό του γιατί δεν θέλει να παντρευτεί την πλούσια σαραντάρα βουλευτίνα που του προξενεύει η μάνα του. Το δικό του όνειρο είναι να γίνει ένα ανεξάρτητο, εργαζόμενο αγόρι στην Αθήνα. Θα μπορέσει να επιβιώσει όμως στη μεγαλούπολη όπου τα ωραία, νεαρά αρσενικά είναι απλώς αντικείμενα πόθου;
Πως θα αποκρούσει τις σεξουαλικές επιθέσεις της αδίστακτης διευθύντριάς του; Πως θα ξεμπλέξει από τις επαγγελματικές ίντριγκες, τις προδοσίες και τα βρόμικα κόλπα του κόσμου των γυναικών;
Το ΄΄Εργαζόμενο αγόρι΄΄ είναι μια κωμωδία γεμάτη δράματα. Τι άλλο μπορεί να είναι, αφού επιχειρεί να ξεσκεπάσει όλα τα ξεπερασμένα αλλά αθάνατα στερεότυπα για τους ρόλους των φύλων, αυτά που φυλακίζουν άντρες και γυναίκες ακόμα και στον 21ο αιώνα;΄΄
Αυτό ακριβώς είναι το πνεύμα του βιβλίου. Μια κωμωδία, όπου η συγγραφέας με τον δικό της ανάλαφρο τρόπο προσπαθεί να επισημάνει τα κλισέ που χαρακτηρίζουν τις σχέσεις των δύο φύλων, ακόμα και σήμερα, και αναποδογύριζοντας τους ρόλους που ξέρουμε, μέσα στην υπερβολή της, καταφέρνει να μας δείξει πόσο αστείοι ή ακόμα και γελοίοι είναι οι ρόλοι που η κοινωνία έχει ετοιμάσει για εμας είτε άντρες είμαστε , είτε γυναίκες. Το life style που ζήσαμε και ακόμα ζούμε, μέσα από την γραφή της Λένας Διβάνη, απογυμνώνεται από τα φτιασίδια του και την φαντεζί προβολή του, και φσίνεται στον αναγνώστη αυτό ακριβώς που είναι : γελοίο.
΄΄Ο Χάρης στην αρχή διαμαρτυρήθηκε που την έβλεπε να κουράζεται και να αγωνιά έτσι. Μπορούσαν να αγοράσουν οποιοδήποτε ωραίο διαμέρισμα και να κάνουν τη δουλειά τους. Γιατί έδινε τόση σημασία σ' ένα σπίτι;
΄΄Γιατί δεν αγοράζεις απλώς ένα σπίτι, Χάρη μου. Αγοράζεις ένα είδος ζωής΄΄.
΄΄Ναι, αλλά δίπλα στο παλιό; Γιατί να σκαλίζουμε πληγές;΄΄
΄΄Των άλλων σκαλίζουμε, μην ανησυχείς΄΄ τον καθησυχαζε.
΄΄Δηλαδή πρέπει να μας βλέπει ο Αγης κάθε μέρα;΄΄
΄΄Αμα δε βλέπει ο εχθρός μας ότι είμαστε ευτυχείς, τότε γιατί να μπούμε στον κόπο να γίνουμε;΄΄ του απάντησε εκνευρισμένη που δεν έπιανε ούτε τα στοιχειώδη σημεία της κοσμοθεωρίας της΄΄.
Μιας κοσμοθεωρίας, πού όπως όλοι γνωρίζουμε πλέον, μας έφερε σε τραγικά σημεία. Γιατί καλό το γυαλιστερό, αλλά καλύτερη , τελικά, η αλήθεια.
Η Λένα Διβάνη έγραψε ένα μυθιστόρημα επιφανειακά αισθηματικό, ανάλαφρο, ένα ΄΄αναποδογυρισμένο΄΄ βίπερ Νόρα της εποχής μας. Με τον δικό της τρόπο, και χειριζόμενη σωστα τα εργαλεία της γραφής της, μας δείχνει την γελοιότητα των κλισέ που χαρακτηρίζουν την κοινωνία μας, τον ιλουστρασιόν τρόπο ζωής που προβάλουν πριν από εμάς για εμάς ένα μεγάλο μέρος του Τύπου και της τηλεόρασης, ανεξάρτητα από το φύλο και την καταγωγή μας. Για αυτό το μέρος της κοινωνίας, είμαστε απλώς καταναλωτές. Και ο στόχος του είναι να μας δημιουργούν ανάγκες.
Το ΄΄Εργαζόμενο αγόρι΄΄ διαβάζεται εύκολα, σε κάποια σημεία είναι αστείο, σε κάποια άλλα γίνεται δραματικό. Αλλά τελικά, αληθινό.
΄΄ Πάντα σαν να είχε κάτι να κρύψει. Πάντα εν κινδύνω, εν αδίκω, απολογούμενος. Επικίνδυνος γιατί ήταν ο εαυτός του. Απολογούμενος που ήταν ο εαυτός του΄΄.
Για το βιβλίο έγραψαν:
΄΄Ένα βιβλίο γεμάτο χιούμορ, αστείες περιπέτειες, ξεκαρδιστικές σκηνές, αλλά και πολλά συναισθήματα ικανά να αφυπνίσουν τους πρωταγωνιστές του που ξυπνούν από λήθαργο, παίρνουν τη ζωή στα χέρια τους και βάζουν τη δική τους σφραγίδα στις εξελίξεις.΄΄ Κατερίνα Σιδέρη-Vivliοnet.
΄΄Πρώτα πρώτα πρόκειται για ένα έξυπνο βιβλίο. Παρακολουθούμε τις περιπέτειες ενός αγοριού που το σκάει από το επαρχιακό περιβάλλον της Ιεράπετρας για να βρει την τύχη του στην Αθήνα. Όντως κάτι κάνει στη μεγαλόπολη και επιστρέφει θριαμβευτής ( στην Κρήτη. Με κωμικές νότες και διακριτικό χιούμορ, τίτλους κεφαλαίων-γνωμικά πανέξυπνα, βλέπουμε τις περιπέτειες ενός εργαζόμενου αγοριού που μόνο η τύχη το έσωσε από κακοτοπιές. Ποιο είναι το κάτι παραπάνω; Ότι ο κόσμος του είναι κόσμος γυναικοκρατούμενος και όχι αντροκρατούμενος. Οι αστυνομικοί, οι γιατροί και οι οικοδόμοι είναι γυναίκες, οι νοσοκόμοι είναι άντρες (αδελφέ, θέλω την πάπια), ότι οι γυναίκες έχουν το πάνω χέρι και διώχνουν τον άντρα τους ή τον απατούν με τον γραμματέα τους, παίζουν Game girl, διαβάζουν Georgia, αγαπημένη ταινία είναι το Pretty man, αγαπημένο τραγούδι το Diamonds are a man's best friends, οι άντρες μεγαλώνουν τα παιδιά και μαγειρεύουν, είναι κατάρα να είσαι ανύπαντρος πατέρας στην εποχή μας κλπ. κλπ. Έξυπνο και διασκεδαστικό, αν και θα μπορούσε το στόρυ να είναι πιο σύντομο γιατί μέχρι να γίνουν οι ανακατατάξεις στη ζωή του αγοριού πέρασαν αρκετά κεφάλαια. Η γραφή κωμική και δραματική όπου πρέπει, παραινέσεις και συμβουλές, αναγνώσεις πίσω από τις γραμμές. Τι να πω, δεν έχω ξαναδιαβάσει κάτι τέτοιο. Μπράβο στη συγγραφέα για τη σύλληψη.΄΄ Πάνος Τουρλής-Βιβλιοκριτικές.
Τι συμβαίνει στο ΄΄Εργαζόμενο αγόρι΄΄; Η πραγματικότητα, ο κόσμος που ξέρουμε, έρχεται ανάποδα. Δεν είναι οι άντρες το ΄΄ισχυρό΄΄ φύλο, δεν είναι οι άντρες αυτοί που κατέχουν τις θέσεις-κλειδιά στον εργασιακό τομέα. Η συγγραφέας μας περιγράφει έναν κόσμο όπου οι γυναίκες είναι το ΄΄ισχυρό΄΄ φύλο, οι γυναίκες έχουν το πάνω χέρι σε όλα, και μέσα σε αυτόν τον φανταστικό κόσμο, ένα αγόρι, ο Χάρης, προσπαθεί να βρεί τη θέση του.
Αντιγράφω από το οπισθόφυλλο του βιβλίου:
΄΄Εχετε αναρωτηθεί ποτέ πως θα ήταν ο κόσμος ανάποδα; Πως θα ζούσαμε αν αντί για την πατριαρχία μας άλλαζε τα φώτα η μητριαρχία; Πως θα ένιωθαν οι άντρες αν οι γυναίκες είχαν την εξουσία αφήνοντάς τους να παλεύουν με τα οικιακά, τα παιδιά και τα μπότοξ;
Σε έναν τέτοιο κόσμο, ο Χάρης, ένα όμορφο δεκαοχτάχρονο αγόρι από την Κρήτη, το σκάει νύχτα από το χωριό του γιατί δεν θέλει να παντρευτεί την πλούσια σαραντάρα βουλευτίνα που του προξενεύει η μάνα του. Το δικό του όνειρο είναι να γίνει ένα ανεξάρτητο, εργαζόμενο αγόρι στην Αθήνα. Θα μπορέσει να επιβιώσει όμως στη μεγαλούπολη όπου τα ωραία, νεαρά αρσενικά είναι απλώς αντικείμενα πόθου;
Πως θα αποκρούσει τις σεξουαλικές επιθέσεις της αδίστακτης διευθύντριάς του; Πως θα ξεμπλέξει από τις επαγγελματικές ίντριγκες, τις προδοσίες και τα βρόμικα κόλπα του κόσμου των γυναικών;
Το ΄΄Εργαζόμενο αγόρι΄΄ είναι μια κωμωδία γεμάτη δράματα. Τι άλλο μπορεί να είναι, αφού επιχειρεί να ξεσκεπάσει όλα τα ξεπερασμένα αλλά αθάνατα στερεότυπα για τους ρόλους των φύλων, αυτά που φυλακίζουν άντρες και γυναίκες ακόμα και στον 21ο αιώνα;΄΄
Αυτό ακριβώς είναι το πνεύμα του βιβλίου. Μια κωμωδία, όπου η συγγραφέας με τον δικό της ανάλαφρο τρόπο προσπαθεί να επισημάνει τα κλισέ που χαρακτηρίζουν τις σχέσεις των δύο φύλων, ακόμα και σήμερα, και αναποδογύριζοντας τους ρόλους που ξέρουμε, μέσα στην υπερβολή της, καταφέρνει να μας δείξει πόσο αστείοι ή ακόμα και γελοίοι είναι οι ρόλοι που η κοινωνία έχει ετοιμάσει για εμας είτε άντρες είμαστε , είτε γυναίκες. Το life style που ζήσαμε και ακόμα ζούμε, μέσα από την γραφή της Λένας Διβάνη, απογυμνώνεται από τα φτιασίδια του και την φαντεζί προβολή του, και φσίνεται στον αναγνώστη αυτό ακριβώς που είναι : γελοίο.
΄΄Ο Χάρης στην αρχή διαμαρτυρήθηκε που την έβλεπε να κουράζεται και να αγωνιά έτσι. Μπορούσαν να αγοράσουν οποιοδήποτε ωραίο διαμέρισμα και να κάνουν τη δουλειά τους. Γιατί έδινε τόση σημασία σ' ένα σπίτι;
΄΄Γιατί δεν αγοράζεις απλώς ένα σπίτι, Χάρη μου. Αγοράζεις ένα είδος ζωής΄΄.
΄΄Ναι, αλλά δίπλα στο παλιό; Γιατί να σκαλίζουμε πληγές;΄΄
΄΄Των άλλων σκαλίζουμε, μην ανησυχείς΄΄ τον καθησυχαζε.
΄΄Δηλαδή πρέπει να μας βλέπει ο Αγης κάθε μέρα;΄΄
΄΄Αμα δε βλέπει ο εχθρός μας ότι είμαστε ευτυχείς, τότε γιατί να μπούμε στον κόπο να γίνουμε;΄΄ του απάντησε εκνευρισμένη που δεν έπιανε ούτε τα στοιχειώδη σημεία της κοσμοθεωρίας της΄΄.
Μιας κοσμοθεωρίας, πού όπως όλοι γνωρίζουμε πλέον, μας έφερε σε τραγικά σημεία. Γιατί καλό το γυαλιστερό, αλλά καλύτερη , τελικά, η αλήθεια.
Η Λένα Διβάνη έγραψε ένα μυθιστόρημα επιφανειακά αισθηματικό, ανάλαφρο, ένα ΄΄αναποδογυρισμένο΄΄ βίπερ Νόρα της εποχής μας. Με τον δικό της τρόπο, και χειριζόμενη σωστα τα εργαλεία της γραφής της, μας δείχνει την γελοιότητα των κλισέ που χαρακτηρίζουν την κοινωνία μας, τον ιλουστρασιόν τρόπο ζωής που προβάλουν πριν από εμάς για εμάς ένα μεγάλο μέρος του Τύπου και της τηλεόρασης, ανεξάρτητα από το φύλο και την καταγωγή μας. Για αυτό το μέρος της κοινωνίας, είμαστε απλώς καταναλωτές. Και ο στόχος του είναι να μας δημιουργούν ανάγκες.
Το ΄΄Εργαζόμενο αγόρι΄΄ διαβάζεται εύκολα, σε κάποια σημεία είναι αστείο, σε κάποια άλλα γίνεται δραματικό. Αλλά τελικά, αληθινό.
΄΄ Πάντα σαν να είχε κάτι να κρύψει. Πάντα εν κινδύνω, εν αδίκω, απολογούμενος. Επικίνδυνος γιατί ήταν ο εαυτός του. Απολογούμενος που ήταν ο εαυτός του΄΄.
Για το βιβλίο έγραψαν:
΄΄Ένα βιβλίο γεμάτο χιούμορ, αστείες περιπέτειες, ξεκαρδιστικές σκηνές, αλλά και πολλά συναισθήματα ικανά να αφυπνίσουν τους πρωταγωνιστές του που ξυπνούν από λήθαργο, παίρνουν τη ζωή στα χέρια τους και βάζουν τη δική τους σφραγίδα στις εξελίξεις.΄΄ Κατερίνα Σιδέρη-Vivliοnet.
΄΄Πρώτα πρώτα πρόκειται για ένα έξυπνο βιβλίο. Παρακολουθούμε τις περιπέτειες ενός αγοριού που το σκάει από το επαρχιακό περιβάλλον της Ιεράπετρας για να βρει την τύχη του στην Αθήνα. Όντως κάτι κάνει στη μεγαλόπολη και επιστρέφει θριαμβευτής ( στην Κρήτη. Με κωμικές νότες και διακριτικό χιούμορ, τίτλους κεφαλαίων-γνωμικά πανέξυπνα, βλέπουμε τις περιπέτειες ενός εργαζόμενου αγοριού που μόνο η τύχη το έσωσε από κακοτοπιές. Ποιο είναι το κάτι παραπάνω; Ότι ο κόσμος του είναι κόσμος γυναικοκρατούμενος και όχι αντροκρατούμενος. Οι αστυνομικοί, οι γιατροί και οι οικοδόμοι είναι γυναίκες, οι νοσοκόμοι είναι άντρες (αδελφέ, θέλω την πάπια), ότι οι γυναίκες έχουν το πάνω χέρι και διώχνουν τον άντρα τους ή τον απατούν με τον γραμματέα τους, παίζουν Game girl, διαβάζουν Georgia, αγαπημένη ταινία είναι το Pretty man, αγαπημένο τραγούδι το Diamonds are a man's best friends, οι άντρες μεγαλώνουν τα παιδιά και μαγειρεύουν, είναι κατάρα να είσαι ανύπαντρος πατέρας στην εποχή μας κλπ. κλπ. Έξυπνο και διασκεδαστικό, αν και θα μπορούσε το στόρυ να είναι πιο σύντομο γιατί μέχρι να γίνουν οι ανακατατάξεις στη ζωή του αγοριού πέρασαν αρκετά κεφάλαια. Η γραφή κωμική και δραματική όπου πρέπει, παραινέσεις και συμβουλές, αναγνώσεις πίσω από τις γραμμές. Τι να πω, δεν έχω ξαναδιαβάσει κάτι τέτοιο. Μπράβο στη συγγραφέα για τη σύλληψη.΄΄ Πάνος Τουρλής-Βιβλιοκριτικές.
