Οι άνθρωποί τους καταγγέλλουν στην «Ε» τις αντιφάσεις του νέου νόμου και την επιθετικότητα του δήμου, μιλώντας για «νέο αδιέξοδο». Οι ιδιοκτήτες των μικρών εναλλακτικών θεατρικών χώρων στην Αθήνα -υπολογίζονται γύρω στους 150-, τη Δευτέρα βρέθηκαν αντιμέτωποι με θυροκολλημένη την εντολή της σφράγισής τους.
Για «αδιέξοδο και κοροϊδία» συνεχίζουν να κάνουν, όμως, λόγο ακόμα και μετά την προχθεσινή «πυροσβεστική» τροπολογία που κατέθεσε το υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού και ψηφίστηκε από το Β' Θερινό Τμήμα της Βουλής, μέσω της οποίας δίνεται 6μηνη παράταση (έως τις 9 Ιανουρίου), προκειμένου να έχουν άπαντες «συμμορφωθεί» με το νέο νόμο που ζητάει, μεταξύ άλλων, πιστοποιητικό ενεργητικής πυροπροστασίας. «Τελευταία ευκαιρία για τη νόμιμη λειτουργία τους», χαρακτήρισε το χρόνο χάριτος που δίνεται η υφυπουργός Πολιτισμού Αντζελα Γκερέκου.
«Πώς να συμμορφωθούμε όμως, όταν η νέα νομοθεσία συνεχίζει να αφήνει έκθετους τους μικρούς χώρους;», απορεί η Μαίρη Μαραγκουδάκη (Studio Πλαταιών), η οποία θεωρούσε εαυτόν νόμιμο αλλά τη Δευτέρα βρήκε έκπληκτη το σφραγιδόχαρτο στην πόρτα τους. Είχε αποφασίσει να πορευτεί στο εξής με τη δυνατότητα που δίνει ο νέος νόμος για την αδειοδότηση παράστασης, αντί για χώρου. «Αφού είναι κάτι που συμπεριλαμβάνει ο νόμος, το θεωρήσαμε νόμιμο. Από το χαρτί, όμως, της σφράγισης προκύπτει ότι είμαστε παράνομοι!».
Κενά στο νόμο
Επισημαίνει κι άλλο κενό στο νέο νόμο. «Η μοναδική διέξοδος των μικρών εναλλακτικών σκηνών με την αδειοδότηση», υπογραμμίζει, «είναι η άδεια συνάθροισης κοινού, ως καφενείο, μπαρ ή γκαλερί. Δεν αναφέρεται πουθενά στη νέα νομοθεσία ο "χώρος τέχνης". Μας ωθούν να παρανομήσουμε, επομένως, αφού χώρος συνάθροισης δεν είμαστε».
Τι σκοπεύει να κάνει για να σώσει το θέατρό της; «Κατ' αρχάς θα εξασφαλίσουμε την άδεια ενεργητικής πυροπροστασίας, κάτι που φαντάζομαι θα φροντίσουν άπαντες». Μπορεί να μην γνωρίζει «κατά πόσο θα προλάβει να καλύψει η Πυροσβεστική σε τόσο λίγο χρόνο τις ανάγκες όλων μας». Γνωρίζει όμως «ότι ο νέος νόμος χαρακτηρίστηκε μεταβατικός, συντάχθηκε στο πόδι και ψηφίστηκε σε ένα μήνα, προτού να μπει σε διαβούλευση και επείγει κομβικά σημεία του να αναθεωρηθούν. Διαφορετικά, θα συνεχίσει να είναι ελλειμματικός και να δημιουργεί προβλήματα».
Σημείο στο οποίο συμφωνεί και η Τόνια Ράλλη (θέατρο Rabbithole), μία από τους 150 που βρήκαν στη θύρα του θεάτρου τους τη θυροκόλληση της σφράγισης. Μπορεί να καταγγέλλει μέσω της «Ε» την «αδικαιολόγητη επιθετικότητα του Δήμου Αθηναίων», αλλά αναγνωρίζει ότι το Rabbithole βρίσκεται αντιμέτωπο με τα κενά του νόμου και δη το νόμο για τη χρήση γης. Ενα σκόπελο που η Πολιτεία προσπάθησε στις περιοχές του Κεραμεικού και του Μεταξουργείου να τον αντιμετωπίσει εξαιρώντας όσους έχουν μέγιστη χωρητικότητα 150 άτομα. Από τις συζητήσεις που είχαν οι ενδιαφερόμενοι με το υπουργείο Πολιτισμού, προέκυψε ότι «για να γίνει με νόμιμο τρόπο η αδειοδότησή μας πρέπει να ξαναγίνει σχέδιο πόλης στο Μεταξουργείο, κάτι που ωστόσο κανείς δεν γνωρίζει αν θα γίνει σε ένα ή σε πέντε χρόνια», αναφέρει η κ. Ράλλη, η οποία, όπως και ο Δ. Καρατζιάς (πολυχώρος Vault), θεωρεί εξ αντικειμένου αδύνατο μέσα στους έξι μήνες «χάριτος», με τις υπηρεσίες έως τα μέσα του Σεπτέμβρη σε υπολειτουργία, να προλάβουν να εξασφαλίσουν όσα απαιτεί ο νέος νόμος. Ανήκει επίσης σε εκείνους που ακόμη και την άδεια παραστάσεων τη θεωρούν άκρως προβληματική: «Ο μέγιστος αριθμός παραστάσεων που ο νόμος επιτρέπει είναι μόλις 40 και θέλουν να τον μειώσουν στις 20!».
Εύλογες απορίες
«Είπαμε ότι δεν θα βγάλουμε άδειες; Ολοι κινούμαστε για να εξασφαλίσουμε τις άδειες πυρασφάλειας», επισημαίνει ο Δ. Καρατζιάς, που θεωρεί ότι ο Δήμος Αθηναίων είναι ακόμη μία φορά το μεγάλο πρόβλημα. «Ενώ τα αρμόδια υπουργεία δεν έχουν κανένα απολύτως θέμα, ο δήμος μάς καταδιώκει με νέα σφραγιδόχαρτα. Είναι τρελό, γιατί αυτό ισχύει αποκλειστικά για την Αθήνα. Εδώ έλαβαν χαρτί σφράγισης ακόμη κι εκείνοι που είχαν εξασφαλίσει προέγκριση. Κάτι, επομένως, δεν πηγαίνει καλά!».
«Εύλογες απορίες και στον πιο άσχετο παρατηρητή» δημιουργεί, σύμφωνα με τη βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ και ηθοποιό Μάνια Παπαδημητρίου, η νέα εμπλοκή με τα σφραγιδόχαρτα «εν μέσω του καλοκαιριού», την ώρα που «όλοι βρίσκονται στη διαδικασία εξασφάλισης όσων χρειάζονται για να εφοδιαστούν με τις άδειες» και «έχει προχωρήσει η ψήφιση του νόμου. Η επιμονή στη γραφειοκρατία που επιδεικνύει ο Δήμος Αθηναίων, προσθέτει, δείχνει "είτε εντελώς ξεχαρβαλωμένη" επικοινωνία των υπευθύνων για το ζήτημα, τέτοια που να επιβεβαιώνει τη ρήση των "Ορνίθων" στο τραγούδι του Μάνου Χατζιδάκι "και ποτέ τους το ένα χέρι πού είναι το άλλο τους δεν ξέρει", είτε πρόθεση περιορισμού των ανεξάρτητων χώρων, με στόχο τον έλεγχο της θεατρικής πιάτσας. Ενα είδος ολιγοπωλίου του θεάματος που, όπως το νέο νομοσχέδιο για τα ΜΜΕ, δίνει το προβάδισμα στους μεγάλους και εξαφανίζει τους μικρούς».
Της ΙΩΑΝΝΑΣ ΚΛΕΦΤΟΓΙΑΝΝΗ
Πηγή: http://www.enet.gr
Για «αδιέξοδο και κοροϊδία» συνεχίζουν να κάνουν, όμως, λόγο ακόμα και μετά την προχθεσινή «πυροσβεστική» τροπολογία που κατέθεσε το υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού και ψηφίστηκε από το Β' Θερινό Τμήμα της Βουλής, μέσω της οποίας δίνεται 6μηνη παράταση (έως τις 9 Ιανουρίου), προκειμένου να έχουν άπαντες «συμμορφωθεί» με το νέο νόμο που ζητάει, μεταξύ άλλων, πιστοποιητικό ενεργητικής πυροπροστασίας. «Τελευταία ευκαιρία για τη νόμιμη λειτουργία τους», χαρακτήρισε το χρόνο χάριτος που δίνεται η υφυπουργός Πολιτισμού Αντζελα Γκερέκου.
«Πώς να συμμορφωθούμε όμως, όταν η νέα νομοθεσία συνεχίζει να αφήνει έκθετους τους μικρούς χώρους;», απορεί η Μαίρη Μαραγκουδάκη (Studio Πλαταιών), η οποία θεωρούσε εαυτόν νόμιμο αλλά τη Δευτέρα βρήκε έκπληκτη το σφραγιδόχαρτο στην πόρτα τους. Είχε αποφασίσει να πορευτεί στο εξής με τη δυνατότητα που δίνει ο νέος νόμος για την αδειοδότηση παράστασης, αντί για χώρου. «Αφού είναι κάτι που συμπεριλαμβάνει ο νόμος, το θεωρήσαμε νόμιμο. Από το χαρτί, όμως, της σφράγισης προκύπτει ότι είμαστε παράνομοι!».
Κενά στο νόμο
Επισημαίνει κι άλλο κενό στο νέο νόμο. «Η μοναδική διέξοδος των μικρών εναλλακτικών σκηνών με την αδειοδότηση», υπογραμμίζει, «είναι η άδεια συνάθροισης κοινού, ως καφενείο, μπαρ ή γκαλερί. Δεν αναφέρεται πουθενά στη νέα νομοθεσία ο "χώρος τέχνης". Μας ωθούν να παρανομήσουμε, επομένως, αφού χώρος συνάθροισης δεν είμαστε».
Τι σκοπεύει να κάνει για να σώσει το θέατρό της; «Κατ' αρχάς θα εξασφαλίσουμε την άδεια ενεργητικής πυροπροστασίας, κάτι που φαντάζομαι θα φροντίσουν άπαντες». Μπορεί να μην γνωρίζει «κατά πόσο θα προλάβει να καλύψει η Πυροσβεστική σε τόσο λίγο χρόνο τις ανάγκες όλων μας». Γνωρίζει όμως «ότι ο νέος νόμος χαρακτηρίστηκε μεταβατικός, συντάχθηκε στο πόδι και ψηφίστηκε σε ένα μήνα, προτού να μπει σε διαβούλευση και επείγει κομβικά σημεία του να αναθεωρηθούν. Διαφορετικά, θα συνεχίσει να είναι ελλειμματικός και να δημιουργεί προβλήματα».
Σημείο στο οποίο συμφωνεί και η Τόνια Ράλλη (θέατρο Rabbithole), μία από τους 150 που βρήκαν στη θύρα του θεάτρου τους τη θυροκόλληση της σφράγισης. Μπορεί να καταγγέλλει μέσω της «Ε» την «αδικαιολόγητη επιθετικότητα του Δήμου Αθηναίων», αλλά αναγνωρίζει ότι το Rabbithole βρίσκεται αντιμέτωπο με τα κενά του νόμου και δη το νόμο για τη χρήση γης. Ενα σκόπελο που η Πολιτεία προσπάθησε στις περιοχές του Κεραμεικού και του Μεταξουργείου να τον αντιμετωπίσει εξαιρώντας όσους έχουν μέγιστη χωρητικότητα 150 άτομα. Από τις συζητήσεις που είχαν οι ενδιαφερόμενοι με το υπουργείο Πολιτισμού, προέκυψε ότι «για να γίνει με νόμιμο τρόπο η αδειοδότησή μας πρέπει να ξαναγίνει σχέδιο πόλης στο Μεταξουργείο, κάτι που ωστόσο κανείς δεν γνωρίζει αν θα γίνει σε ένα ή σε πέντε χρόνια», αναφέρει η κ. Ράλλη, η οποία, όπως και ο Δ. Καρατζιάς (πολυχώρος Vault), θεωρεί εξ αντικειμένου αδύνατο μέσα στους έξι μήνες «χάριτος», με τις υπηρεσίες έως τα μέσα του Σεπτέμβρη σε υπολειτουργία, να προλάβουν να εξασφαλίσουν όσα απαιτεί ο νέος νόμος. Ανήκει επίσης σε εκείνους που ακόμη και την άδεια παραστάσεων τη θεωρούν άκρως προβληματική: «Ο μέγιστος αριθμός παραστάσεων που ο νόμος επιτρέπει είναι μόλις 40 και θέλουν να τον μειώσουν στις 20!».
Εύλογες απορίες
«Είπαμε ότι δεν θα βγάλουμε άδειες; Ολοι κινούμαστε για να εξασφαλίσουμε τις άδειες πυρασφάλειας», επισημαίνει ο Δ. Καρατζιάς, που θεωρεί ότι ο Δήμος Αθηναίων είναι ακόμη μία φορά το μεγάλο πρόβλημα. «Ενώ τα αρμόδια υπουργεία δεν έχουν κανένα απολύτως θέμα, ο δήμος μάς καταδιώκει με νέα σφραγιδόχαρτα. Είναι τρελό, γιατί αυτό ισχύει αποκλειστικά για την Αθήνα. Εδώ έλαβαν χαρτί σφράγισης ακόμη κι εκείνοι που είχαν εξασφαλίσει προέγκριση. Κάτι, επομένως, δεν πηγαίνει καλά!».
«Εύλογες απορίες και στον πιο άσχετο παρατηρητή» δημιουργεί, σύμφωνα με τη βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ και ηθοποιό Μάνια Παπαδημητρίου, η νέα εμπλοκή με τα σφραγιδόχαρτα «εν μέσω του καλοκαιριού», την ώρα που «όλοι βρίσκονται στη διαδικασία εξασφάλισης όσων χρειάζονται για να εφοδιαστούν με τις άδειες» και «έχει προχωρήσει η ψήφιση του νόμου. Η επιμονή στη γραφειοκρατία που επιδεικνύει ο Δήμος Αθηναίων, προσθέτει, δείχνει "είτε εντελώς ξεχαρβαλωμένη" επικοινωνία των υπευθύνων για το ζήτημα, τέτοια που να επιβεβαιώνει τη ρήση των "Ορνίθων" στο τραγούδι του Μάνου Χατζιδάκι "και ποτέ τους το ένα χέρι πού είναι το άλλο τους δεν ξέρει", είτε πρόθεση περιορισμού των ανεξάρτητων χώρων, με στόχο τον έλεγχο της θεατρικής πιάτσας. Ενα είδος ολιγοπωλίου του θεάματος που, όπως το νέο νομοσχέδιο για τα ΜΜΕ, δίνει το προβάδισμα στους μεγάλους και εξαφανίζει τους μικρούς».
Της ΙΩΑΝΝΑΣ ΚΛΕΦΤΟΓΙΑΝΝΗ
Πηγή: http://www.enet.gr
