Είναι η ίδια η ιστορία που δεν σβήνεται ακόμη κι αν η λαίλαπα του χρόνου είναι αδυσώπητη. Πολλές φορές λέμε μια φωτογραφίες χίλιες λέξεις. Αυτό ισχύει και στην περίπτωση αυτή.
Μια φωτογραφία μέσα στον κατακλυσμό έστεκε αγέρωχη έξω από την πόρτα παρασυρμένη από τον αέρα στο πλακόστρωτο του σπιτιού - σύμβολο για το θέατρο της Νόρας Κατσέλη που γκρεμίστηκε. Μόνη και έρημη πια κουβαλούσε το φορτίο της ιστορίας. Εκεί στεγαζόταν επί χρόνια η Δραματική Σχολή του θεατράνθρωπου Πέλου Κατσέλη.
Η μισοσκισμένη αυτή φωτογραφία είχε δραπετεύσει από το βιβλίο «Θέατρο 1957», σημαδιακή χρονολογία καθώς τη χρονιά αυτή ο Πέλος Κατσέλης άνοιξε τη Δραματική Σχολή του στην οδό Μεγ. Αλεξάνδρου 38, στη Ν. Σμύρνη. Η φωτογραφία της μισής σελίδας απεικόνιζε τους πρωταγωνιστές από το εμβληματικό έργο του Αντόν Τσέχωφ που καθιέρωσε τον Ρώσσο συγγραφέα και ήταν το αγαπημένο έργο του Πέλου Κατσέλη. Το δίδασκε με λατρεία στους νέους ηθοποιούς και το σκηνοθέτησε ο ίδιος το 1965 για το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδας.
Η φωτογραφία είχε φωνή. Είναι η φωνή της ιστορίας. Πίσω της είχε τις μισές σημειώσεις του Πέλου Κατσέλη που δυστυχώς δεν σώθηκαν, οι οποίες κατέληγαν στις λέξεις «…νοσταλγικά για την πρώτη εποχή». Αλληγορικό και συγκινητικό.
Ευτυχώς την έσωσα από τις μπουλντόζες…
Ο Πέλος Κατσέλης καθοδηγεί τους ηθοποιούς σχετικά με την ερμηνεία τους στο έργο του Σαίξπηρ «Ρωμαίος και Ιουλιέτα» στο σπίτι που γκρεμίστηκε και στεγαζόταν η Δραματική Σχολή του (Σπάνιο Ντοκουμέντο της ΕΡΤ). Δείτε τον εδώ.
