Έφυγε από τη ζωή ο σερ Μάικλ Γκάμπον, του οποίου η εξαιρετική καριέρα ηθοποιού τον οδήγησε από το νεογέννητο Εθνικό Θέατρο του Λόρενς Ολιβιέ για να παίξει ρόλους στις ταινίες The Singing Detective και τον Χάρι Πότερ.
Μια δήλωση εκ μέρους της συζύγου του και του γιου του Φέργκους, που εκδόθηκε από τον δημοσιογράφο Κλερ Ντομπς, ανέφερε: «Είμαστε συντετριμμένοι που ανακοινώνουμε την απώλεια του Σερ Γκάμπον.
Ο Γκάμπον εγκατέλειψε το σχολείο σε ηλικία 15 ετών και, σε αντίθεση με πολλούς από τους συγχρόνους του, δεν έλαβε καμία επίσημη εκπαίδευση στη δραματική σχολή, αντίθετα κέρδισε εμπειρία μέσω της συμμετοχής του σε ερασιτεχνικές παραγωγές. Γεννήθηκε στο Δουβλίνο το 1940. Ο πατέρας του μετακόμισε στο Λονδίνο και ήταν έφεδρος αστυνομικός κατά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο. Ο Γκάμπον μετακόμισε στην Αγγλία με τη μητέρα του. Αργότερα μετακόμισαν στο Κεντ, όπου σε ηλικία 16 ετών ξεκίνησε μια μαθητεία μηχανικού στο εργοστάσιο Vickers Armstrong. Άρχισε να εργάζεται στο ερασιτεχνικό θέατρο ως σκηνογράφος και στη συνέχεια κατέληξε στη σκηνή παίζοντας κομμάτια στο θέατρο Unity και στο θέατρο Tower στο Λονδίνο.
«Αγαπημένος σύζυγος και πατέρας, ο Μάικλ πέθανε ειρηνικά στο νοσοκομείο με τη σύζυγό του Άννα και τον γιο του Φέργκους στο κρεβάτι του, μετά από μια κρίση πνευμονίας. Ο Μάικλ ήταν 82 ετών. Ζητάμε να σεβαστείτε την ιδιωτικότητά μας αυτή τη δύσκολη στιγμή και σας ευχαριστούμε για τα μηνύματα υποστήριξης και αγάπης σας».
O ηθοποιός, διέπρεψε σε έργα των Πίντερ, Μπέκετ και Άικμπορν. Ήταν ο Άικμπορν όμως που τον σκηνοθέτησε το 1987 στο A View from the Bridge του Άρθουρ Μίλερ, το οποίο κέρδισε για τον Γκάμπον ένα βραβείο Ολίβιε για την ερμηνεία του ως Έντι Κάρμπον.
Ο Γκάμπον είπε ότι δεν είχε δει ποτέ μια παραγωγή του Σαίξπηρ πριν την παίξει ο ίδιος. Είχε δευτερεύοντες ρόλους του Σαίξπηρ στο Εθνικό Θέατρο και πέρασε από οντισιόν ερμηνεύοντας τον ρόλο του Ριχάρδου Γ' –που πρόσφατα και εμβληματικά τον έπαιξε ο Λόρενς Ολίβιε– μπροστά στον ίδιο τον Ολιβιέ. Εμφανίστηκε στον Οθέλλο στο Εθνικό με τον Ολίβιε και στον Άμλετ με πρωταγωνιστή τον Πίτερ Ο' Τουλ.
Στη συνέχεια, με τη συμβουλή του Ολίβιε, ο Γκάμπον εντάχθηκε επίσημα στο θέατρο Birmingham Repertory προκειμένου να του δοθούν μεγαλύτεροι ρόλοι, οι οποίοι περιελάμβαναν το ομώνυμο μέρος στον Οθέλο. Σε ηλικία 30 ετών, έπαιξε τον Μάκβεθ σε μια παραγωγή στο Billingham. Στις αρχές της δεκαετίας του '80, βρισκόταν στη Royal Shakespeare Company παίζοντας στις παραγωγές του Άντριαν Νομπλ τους King Lear και Antony και Cleopatra, μερικές φορές και τις δύο την ίδια μέρα, με ιλιγγιώδεις ρυθμούς. Το 2005, ο Νίκολας Χίτνερ τον σκηνοθέτησε ως Falstaff στο Henry IV, Parts 1 and 2 στο Εθνικό Θέατρο.
Ο Γκάμπον πρωταγωνίστησε επίσης στη φιλόδοξη τριλογία του Ayckbourn The Norman Conquests. Άλλοι βασικοί ρόλοι περιελάμβαναν τον ομώνυμο επιστήμονα στο The Life of Galileo στο Εθνικό Θέατρο του Μπρεχτ το 1980 και τον εστιάτορα στο Skylight του David Hare, κάτι που του χάρισε μια υποψηφιότητα για το βραβείο Tony στο Μπρόντγουεϊ στα μέσα της δεκαετίας του '90.
Ο Γκαμπόν έκανε μια επιτυχημένη ταινία με το The Cook, the Thief, His Wife and Her Lover (1989) του Peter Greenaway και συνέχισε να παίζει ρόλους σε μεγάλες ταινίες όπως το Sleepy Hollow, το The Insider και το Gosford Park. Στη συνέχεια, κοσμώντας ένα ρέον γένι και καπέλο με φούντα, απεικόνισε τον καθηγητή του Χάρι Πότερ Άλμπους Ντάμπλντορ, παίρνοντας τον ρόλο από τον Ρίτσαρντ Χάρις μετά τον θάνατό του το 2002. Δάνεισε την γνωστή φωνή του σε πολλές ταινίες, συμπεριλαμβανομένου του θείου Παστούζο και στις δύο ταινίες Paddington.
Μια δήλωση εκ μέρους της συζύγου του και του γιου του Φέργκους, που εκδόθηκε από τον δημοσιογράφο Κλερ Ντομπς, ανέφερε: «Είμαστε συντετριμμένοι που ανακοινώνουμε την απώλεια του Σερ Γκάμπον.
Ο Γκάμπον εγκατέλειψε το σχολείο σε ηλικία 15 ετών και, σε αντίθεση με πολλούς από τους συγχρόνους του, δεν έλαβε καμία επίσημη εκπαίδευση στη δραματική σχολή, αντίθετα κέρδισε εμπειρία μέσω της συμμετοχής του σε ερασιτεχνικές παραγωγές. Γεννήθηκε στο Δουβλίνο το 1940. Ο πατέρας του μετακόμισε στο Λονδίνο και ήταν έφεδρος αστυνομικός κατά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο. Ο Γκάμπον μετακόμισε στην Αγγλία με τη μητέρα του. Αργότερα μετακόμισαν στο Κεντ, όπου σε ηλικία 16 ετών ξεκίνησε μια μαθητεία μηχανικού στο εργοστάσιο Vickers Armstrong. Άρχισε να εργάζεται στο ερασιτεχνικό θέατρο ως σκηνογράφος και στη συνέχεια κατέληξε στη σκηνή παίζοντας κομμάτια στο θέατρο Unity και στο θέατρο Tower στο Λονδίνο.
«Αγαπημένος σύζυγος και πατέρας, ο Μάικλ πέθανε ειρηνικά στο νοσοκομείο με τη σύζυγό του Άννα και τον γιο του Φέργκους στο κρεβάτι του, μετά από μια κρίση πνευμονίας. Ο Μάικλ ήταν 82 ετών. Ζητάμε να σεβαστείτε την ιδιωτικότητά μας αυτή τη δύσκολη στιγμή και σας ευχαριστούμε για τα μηνύματα υποστήριξης και αγάπης σας».
O ηθοποιός, διέπρεψε σε έργα των Πίντερ, Μπέκετ και Άικμπορν. Ήταν ο Άικμπορν όμως που τον σκηνοθέτησε το 1987 στο A View from the Bridge του Άρθουρ Μίλερ, το οποίο κέρδισε για τον Γκάμπον ένα βραβείο Ολίβιε για την ερμηνεία του ως Έντι Κάρμπον.
Ο Γκάμπον είπε ότι δεν είχε δει ποτέ μια παραγωγή του Σαίξπηρ πριν την παίξει ο ίδιος. Είχε δευτερεύοντες ρόλους του Σαίξπηρ στο Εθνικό Θέατρο και πέρασε από οντισιόν ερμηνεύοντας τον ρόλο του Ριχάρδου Γ' –που πρόσφατα και εμβληματικά τον έπαιξε ο Λόρενς Ολίβιε– μπροστά στον ίδιο τον Ολιβιέ. Εμφανίστηκε στον Οθέλλο στο Εθνικό με τον Ολίβιε και στον Άμλετ με πρωταγωνιστή τον Πίτερ Ο' Τουλ.
Στη συνέχεια, με τη συμβουλή του Ολίβιε, ο Γκάμπον εντάχθηκε επίσημα στο θέατρο Birmingham Repertory προκειμένου να του δοθούν μεγαλύτεροι ρόλοι, οι οποίοι περιελάμβαναν το ομώνυμο μέρος στον Οθέλο. Σε ηλικία 30 ετών, έπαιξε τον Μάκβεθ σε μια παραγωγή στο Billingham. Στις αρχές της δεκαετίας του '80, βρισκόταν στη Royal Shakespeare Company παίζοντας στις παραγωγές του Άντριαν Νομπλ τους King Lear και Antony και Cleopatra, μερικές φορές και τις δύο την ίδια μέρα, με ιλιγγιώδεις ρυθμούς. Το 2005, ο Νίκολας Χίτνερ τον σκηνοθέτησε ως Falstaff στο Henry IV, Parts 1 and 2 στο Εθνικό Θέατρο.
Ο Γκάμπον πρωταγωνίστησε επίσης στη φιλόδοξη τριλογία του Ayckbourn The Norman Conquests. Άλλοι βασικοί ρόλοι περιελάμβαναν τον ομώνυμο επιστήμονα στο The Life of Galileo στο Εθνικό Θέατρο του Μπρεχτ το 1980 και τον εστιάτορα στο Skylight του David Hare, κάτι που του χάρισε μια υποψηφιότητα για το βραβείο Tony στο Μπρόντγουεϊ στα μέσα της δεκαετίας του '90.
Ο Γκαμπόν έκανε μια επιτυχημένη ταινία με το The Cook, the Thief, His Wife and Her Lover (1989) του Peter Greenaway και συνέχισε να παίζει ρόλους σε μεγάλες ταινίες όπως το Sleepy Hollow, το The Insider και το Gosford Park. Στη συνέχεια, κοσμώντας ένα ρέον γένι και καπέλο με φούντα, απεικόνισε τον καθηγητή του Χάρι Πότερ Άλμπους Ντάμπλντορ, παίρνοντας τον ρόλο από τον Ρίτσαρντ Χάρις μετά τον θάνατό του το 2002. Δάνεισε την γνωστή φωνή του σε πολλές ταινίες, συμπεριλαμβανομένου του θείου Παστούζο και στις δύο ταινίες Paddington.
