Ο Διαφορετικός Κύριος Κόπερφιλντ
Το μυθιστόρημα «Ντέιβιντ Κόπερφιλντ», το όγδοο που έγραψε ο Τσαρλς Ντίκενς, το οποίο εκδόθηκε αρχικά σε συνέχειες το 1849-50 και ως ολοκληρωμένο βιβλίο το 1850, βρίσκει μια ακόμα κινηματογραφική, αλλά διαφορετική, όπως λέει και από τον τίτλο της η ταινία, μεταφορά.
Κύριος υπεύθυνος γι’ αυτό είναι βέβαια ο σκηνοθέτης ο Αρμάντο Ιανούτσι, ο οποίος ναι μεν σεβάστηκε το βασικό υλικό, δείχνοντας ότι γνωρίζει και αγαπά τον συγγραφέα, όμως από την άλλη του έδωσε νέα πνοή και το απογείωσε με το χιούμορ του και το γρήγορο ρυθμό της ταινίας του.
Το μυθιστόρημα διηγείται τη ζωή του Ντέιβιντ Κόπερφιλντ από την παιδική του ηλικία μέχρι τη στιγμή που ως μεσήλικας αποφασίζει να διηγηθεί τη ζωή του σε πρώτο πρόσωπο. Εντός του υπάρχουν και πολλά αυτοβιογραφικά στοιχεία του ίδιου του συγγραφέα, αλλά και πολλά στοιχεία σουρεαλισμού, φαντασίας και κοινωνικής κριτικής.
Το βιβλίο έχει μεταφερθεί πολλές φορές ως σήμερα κυρίως στην τηλεόραση, αλλά και στο σινεμά, από την εποχή μάλιστα του βωβού κινηματογράφου. Ο δε Αρμάντο Ιανούτσι έχει καταπιαστεί ξανά με το συγγραφικό σύμπαν του Τσαρλς Ντίκενς όταν το 2012 είχε γράψει το σενάριο και πρωταγωνιστούσε στο σχεδόν μιας ώρας τηλεοπτικό ντοκιμαντέρ «Armando's Tale of Charles Dickens». Γνωρίζει δηλαδή πολύ καλά το ύφος, το ιδιαίτερο στυλ, αλλά και τις εμμονές του Ντίκενς και γι αυτό μπορεί στη δική του ταινία να τις χειριστεί και να επιφέρει αλλαγές.
Σ αυτή του την προσέγγιση ο πολιτικοποιημένος, καυστικός σκηνοθέτης, χρησιμοποιεί το χιούμορ του για να διανθίσει τις σκηνές του και αυτό προσφέρει πολύ στο αποτέλεσμα, που μπορείς να το πεις και διασκευή. Αποδεικνύεται μάλιστα πως η επιλογή του Ντεβ Πατέλ («Slumdog Millionaire») να ενσαρκώνει τον Ντέιβιντ Κόπερφιλντ, ήταν πολύ εύστοχη. Η ταινία παρακολουθεί τη ζωή του Κόπερφιλντ από τη νεαρή του ηλικία, όταν αναγκάστηκε να δουλέψει σε εργοστάσιο στο Λονδίνο κατά τον 19ο αιώνα, όπου οι συνθήκες ήταν άθλιες και δίνουν την ευκαιρία στον σκηνοθέτη να ασκήσει κοινωνική κριτική, κάνοντας ωστόσο παραλληλισμό με την σύγχρονη εποχή.
Οι συνθήκες είναι αφόρητες και το ταξίδι προς την ενηλικίωση πολύ δύσκολο, καθώς το περιβάλλον του Κόπερφιλντ έχει ακόμα έναν σκληρό πατριό, την υψηλή κοινωνία που τον αντιμετωπίζει με καχυποψία και την άλλη κοινωνία του δρόμου, τους απατεώνες, που του βάζουν επίσης τρικλοποδιές. Εκείνος μέσα από όλα αυτά καταφέρνει να επιδείξει μεγάλη ανθρωπιά, σταθερότητα και με την πίστη του να τα καταφέρει.
Η ταινία είναι τελικά δραματική και συγκινητική, διασκεδαστική και ανθρώπινη, ενώ φωτίζει το σύμπαν του Ντίκενς με ανανεωτική διάθεση. Έχει επίσης πολύ καλούς ηθοποιούς, εκτός από τον πρωταγωνιστή της, τους Πίτερ Καπάλντι, γνωστό και από την εμφάνιση του ως δωδέκατος doctor στο «Doctor Who», Τίλντα Σουίντον, (“Η Παραλία”, “Η Απίστευτη Ιστορία του Μπέντζαμιν Μπάτον”), Χιου Λόρι (“Dr. House”) και τον νεότερο επίσης Βρετανό Μπεν Γουίσο.
Σκηνοθεσία: Αρμάντο Ιανούτσι
Με τους: Ντεβ Πατέλ, Πίτερ Καπάλντι, Χιου Λόρι, Τίλντα Σουίντον, Μπεν Γουίσο.
Είδος: Δράμα, Κωμωδία
Βαθμολογία:8/10
Δείτε το τρέιλερ εδώ:
Το μυθιστόρημα «Ντέιβιντ Κόπερφιλντ», το όγδοο που έγραψε ο Τσαρλς Ντίκενς, το οποίο εκδόθηκε αρχικά σε συνέχειες το 1849-50 και ως ολοκληρωμένο βιβλίο το 1850, βρίσκει μια ακόμα κινηματογραφική, αλλά διαφορετική, όπως λέει και από τον τίτλο της η ταινία, μεταφορά.
Κύριος υπεύθυνος γι’ αυτό είναι βέβαια ο σκηνοθέτης ο Αρμάντο Ιανούτσι, ο οποίος ναι μεν σεβάστηκε το βασικό υλικό, δείχνοντας ότι γνωρίζει και αγαπά τον συγγραφέα, όμως από την άλλη του έδωσε νέα πνοή και το απογείωσε με το χιούμορ του και το γρήγορο ρυθμό της ταινίας του.
Το μυθιστόρημα διηγείται τη ζωή του Ντέιβιντ Κόπερφιλντ από την παιδική του ηλικία μέχρι τη στιγμή που ως μεσήλικας αποφασίζει να διηγηθεί τη ζωή του σε πρώτο πρόσωπο. Εντός του υπάρχουν και πολλά αυτοβιογραφικά στοιχεία του ίδιου του συγγραφέα, αλλά και πολλά στοιχεία σουρεαλισμού, φαντασίας και κοινωνικής κριτικής.
Το βιβλίο έχει μεταφερθεί πολλές φορές ως σήμερα κυρίως στην τηλεόραση, αλλά και στο σινεμά, από την εποχή μάλιστα του βωβού κινηματογράφου. Ο δε Αρμάντο Ιανούτσι έχει καταπιαστεί ξανά με το συγγραφικό σύμπαν του Τσαρλς Ντίκενς όταν το 2012 είχε γράψει το σενάριο και πρωταγωνιστούσε στο σχεδόν μιας ώρας τηλεοπτικό ντοκιμαντέρ «Armando's Tale of Charles Dickens». Γνωρίζει δηλαδή πολύ καλά το ύφος, το ιδιαίτερο στυλ, αλλά και τις εμμονές του Ντίκενς και γι αυτό μπορεί στη δική του ταινία να τις χειριστεί και να επιφέρει αλλαγές.
Σ αυτή του την προσέγγιση ο πολιτικοποιημένος, καυστικός σκηνοθέτης, χρησιμοποιεί το χιούμορ του για να διανθίσει τις σκηνές του και αυτό προσφέρει πολύ στο αποτέλεσμα, που μπορείς να το πεις και διασκευή. Αποδεικνύεται μάλιστα πως η επιλογή του Ντεβ Πατέλ («Slumdog Millionaire») να ενσαρκώνει τον Ντέιβιντ Κόπερφιλντ, ήταν πολύ εύστοχη. Η ταινία παρακολουθεί τη ζωή του Κόπερφιλντ από τη νεαρή του ηλικία, όταν αναγκάστηκε να δουλέψει σε εργοστάσιο στο Λονδίνο κατά τον 19ο αιώνα, όπου οι συνθήκες ήταν άθλιες και δίνουν την ευκαιρία στον σκηνοθέτη να ασκήσει κοινωνική κριτική, κάνοντας ωστόσο παραλληλισμό με την σύγχρονη εποχή.
Οι συνθήκες είναι αφόρητες και το ταξίδι προς την ενηλικίωση πολύ δύσκολο, καθώς το περιβάλλον του Κόπερφιλντ έχει ακόμα έναν σκληρό πατριό, την υψηλή κοινωνία που τον αντιμετωπίζει με καχυποψία και την άλλη κοινωνία του δρόμου, τους απατεώνες, που του βάζουν επίσης τρικλοποδιές. Εκείνος μέσα από όλα αυτά καταφέρνει να επιδείξει μεγάλη ανθρωπιά, σταθερότητα και με την πίστη του να τα καταφέρει.
Η ταινία είναι τελικά δραματική και συγκινητική, διασκεδαστική και ανθρώπινη, ενώ φωτίζει το σύμπαν του Ντίκενς με ανανεωτική διάθεση. Έχει επίσης πολύ καλούς ηθοποιούς, εκτός από τον πρωταγωνιστή της, τους Πίτερ Καπάλντι, γνωστό και από την εμφάνιση του ως δωδέκατος doctor στο «Doctor Who», Τίλντα Σουίντον, (“Η Παραλία”, “Η Απίστευτη Ιστορία του Μπέντζαμιν Μπάτον”), Χιου Λόρι (“Dr. House”) και τον νεότερο επίσης Βρετανό Μπεν Γουίσο.
Σκηνοθεσία: Αρμάντο Ιανούτσι
Με τους: Ντεβ Πατέλ, Πίτερ Καπάλντι, Χιου Λόρι, Τίλντα Σουίντον, Μπεν Γουίσο.
Είδος: Δράμα, Κωμωδία
Βαθμολογία:8/10
Δείτε το τρέιλερ εδώ:
