Ο κινηματογράφος ανέκαθεν ήταν πρωταγωνιστής ως Τέχνη στην διάδοση μηνυμάτων αναφορικά με κοινωνικά προβλήματα εγείροντας προβληματισμούς και ανοίγοντας γόνιμες συζητήσεις γύρω από αυτά.
Συνεπώς οι δημιουργοί των ταινιών δεν θα μπορούσαν να μείνουν αμέτοχοι σε ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα της κοινωνίας, τόσο εντός, όσο και εκτός των τειχών, όπως είναι η βία κατά των γυναικών.
Σύμφωνα τελευταίες έρευνες, μία στις τρεις γυναίκες παγκοσμίως έχουν υποστεί σωματική ή και σεξουαλική βία κυρίως από τον σύζυγο ή τον σύντροφό τηςς. Καθημερινά σε όλο τον κόσμο, χιλιάδες γυναίκες κακοποιούνται ψυχολογικά και σωματικά από τον σύζυγο, τον σύντροφο ή μέλη της οικογένειας τους στην «ασφάλεια» του ίδιου τους του σπιτιού, γίνονται θύματα σεξουαλικής παρενόχλησης στο χώρο της εργασίας ή της εκπαίδευσης. Την ίδια στιγμή, η ραγδαία ανάπτυξη της τεχνολογίας έχει οδηγήσει σε νέες μεθόδους άσκησης βίας κατά των γυναικών, με την έμφυλη κυβερνοβία να αποκτά ολοένα και μεγαλύτερες διαστάσεις. Πρόσφατες έρευνες έδειξαν πως οι γυναίκες και τα κορίτσια έχουν 27 φορές περισσότερες πιθανότητες να παρενοχληθούν στο διαδίκτυο.
Στην Ελλάδα περισσότερες από 680.000 γυναίκες ηλικίας 18-74 ετών, έχουν υποστεί σεξουαλική βία -συμπεριλαμβανομένου του βιασμού- σύμφωνα με έρευνα του Εθνικού Κέντρου Κοινωνικών Ερευνών.
Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα για την Εξάλειψη της Βίας κατά των Γυναικών θυμόμαστε 12 από τις πιο χαρακτηριστικές ταινίες, που έθιξαν το συγκεκριμένο κοινωνικό ζήτημα.
Gaslight
Ήδη από το 1944 το Χόλιγουντ «καταπιάστηκε» με την έμφυλη βία. Ο George Cukor σκηνοθέτησε την ταινία 'Gaslight' με την Ίνγκριντ Μπέργκμαν να ενσαρκώνει την όμορφη κληρονόμο Paula που χειραγωγείται σε εγκληματικό βαθμό από τον σύζυγό της (Σαρλ Μπουαγιέ) . Μέχρι που φτάνει στα πρόθυρα της τρέλας.
Η Μπέργκμαν αποτύπωσε εξαιρετικά τα συναισθήματα που βιώνει μια γυναίκα που ζει με έναν εγκληματικά δολοπλόκο σύζυγο και όχι άδικα απέσπασε το Όσκαρ Α' Γυναικείου Ρόλου για την ερμηνεία της, ενώ συνολικά η ταινία προτάθηκε για 7 βραβεία.
Η ταινία αποτελεί ριμέικ της ομώνυμης αγγλικής ταινίας του 1940 και μεταφορά του θεατρικού έργου του Πάτρικ Χάμιλτον με τίτλο Angel Street.
«Στέλλα» (1955)
Ανισυμβατική, δυναμική και ανεξάρτητη, η Στέλλα (Μελίνα Μερκούρη), μια νεαρή λαϊκή τραγουδίστρια πουεκτιμάει την ελευθερία της περισσότερο από οτιδήποτε άλλο. Υπερβαίνοντας τους κανόνες και τα ήθη μιας καταπιεστικής πατριαρχικής κοινωνίας που δεν θέλει τη γυναίκα σεξουαλικά απελευθερωμένη, συνάπτει ερωτικές σχέσεις αδυνατώντας να υποταχθεί σε οποιαδήποτε υπόνοια δέσμευσης.
Όταν, όμως, γνωρίζει τον νεαρό ποδοσφαιριστή Μίλτο (Γιώργος Φούντας), αργά ή γρήγορα έρχεται αντιμέτωπη με το δίλημμα να αλλάξει τον τρόπο ζωής της ή να διατηρήσει την ελευθερία της, πληρώνοντας τελικά την απόφαση της με την ίδια της τη ζωή.
Μία από τις πλέον θρυλικές ταινίες του ελληνικού κινηματογράφου, σε σκηνοθεσία Μιχάλη Κακογιάννη, θα κερδίσει Χρυσή Σφαίρα Καλύτερης Ξενόγλωσσης ταινίας, ενώ ήταν φαβορί για τον Χρυσό Φοίνικα στο Φεστιβάλ των Καννών.
The Color Purple (1985)
Βασισμένη στο βραβευμένο με Πούλιτζερ ομότιτλο μυθιστόρημα της Άλις Γουόκερ, η ταινία του Στίβεν Σπίλμπεργκ εξιστορεί τη ζωή της Celie (Γούπι Γκόλντμπεργκ), μιας νεαρής Αφροαμερικανής, στον αγροτικό Νότο των αρχών του 20ου αιώνα.
Παρά το γεγονός, ότι έχει βιώσει την κακοποίηση στα χέρια του πατριού της και αργότερα του συζύγου της, αν και έχει έρθει αντιμέτωπη με τον ρατσισμό, τον σεξισμό και τη φτώχεια, η Celie καταφέρνει να δραπετεύσει από μια ζωή γεμάτη βάσανα χάρη στα γράμματα της αδερφής της και τη σχέση της με μια τραγουδίστρια. Ανακαλύπτει τον έρωτα, τη φιλία και τη χαρά και επανενώνεται με τα παιδιά της τα οποία την έκαναν να πιστεύει ότι είναι νεκρά.
Η ταινία απέσπασε θετικές κριτικές και έλαβε 11 υποψηφιότητες για Όσκαρ, μεταξύ των οποίων Καλύτερης Ταινίας, Α' Γυναικείου Ρόλου για την ερμηνεία της Γκόλντμπεργκ και Β' Γυναικείου Ρόλου για τις Έιβερι και Γουίνφρι.
Νύχτες με τον εχθρό μου (1991)
Η Τζούλια Ρόμπερτς υποδύεται μια γυναίκα που προσποιείται το θάνατό της και καταφέρνει να ξεφύγει από τον καταπιεστικό σύζυγό της, ωστόσο βρίσκει τη νέα της ειρηνική ζωή να διακόπτεται όταν ο σύζυγος της ανακαλύπτει τις ενέργειές της και την εντοπίζει στο Κέιπ Κοντ στους Καταρράκτες της Αϊόβα.
Μία ταινία που αποτελεί τη γνωστότερη κινηματογραφική αναπαράσταση ενδοοικογενειακής βίας.
Η συγκλονιστική ερμηνεία της Τζούλια Ρόμπερτς ως Laura Burney, αποδεικνύει με τον πιο πειστικό τρόπο το που μπορεί να φτάσει μια γυναίκα, στην προσπάθειά της να γλιτώσει απ’ τη σωματική και ψυχολογική βία που της ασκεί ο άντρας της. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, η Laura έφτασε στο σημείο να σκηνοθετήσει την ίδια της την αυτοκτονία και να αλλάξει την ταυτότητά της.
Ωστόσο, οι κριτικές που έλαβε δεν ήταν και οι πλέον θετικές, παρά το γεγονός, ότι έγινε μεγάλη εισπρακτική επιτυχία.
Dolores Claiborne (1995)
Η Σελένα είναι μια δημιοσιογράφος που ζει και εργάζεται στη Νέα Υόρκη. Μια μέρα θα ειδοποιηθεί ότι η μητέρα της, η Ντολόρες, που ζει σε ένα απομονωμένο χωριό, αποπειράθηκε να δολοφονήσει την ηλικιωμένη εργοδότριά της. Η Σελένα θα επιστρέψει στη γενέτειρά της όπου θα πρέπει να αντιμετωπίσει τη μητέρα της αλλά και τα φαντάσματα του παρελθόντος που ακόμα την στοιχειώνουν".
Βασισμένο σε μυθιστόρημα του Στίβεν Κινγκ, η ταινία 'Dolores Claiborne' αποτυπώνει τις μακροχρόνιες συνέπειες της συμπεριφοράς ενός κακοποιητικού συζύγου, αλλά και το βαρύ τίμημα που πρέπει να πληρώσει σε ορισμένες περιπτώσεις η γυναίκα που αποφασίζει να ξεφύγει από τον εφιάλτη της.
Η Κάθι Μπέιτς σε μία καθηλωτική ερμηνεία στον ρόλο της Dolores, μιας γυναίκας που συνελήφθη για τον θάνατο της εργοδότριάς της, και περιγράφει την ιστορία της ζωής της στους αστυνομικούς.
Enough (2002)
Η ταινία «Enough» σε σκηνοθεσία του Μάικλ Άπτεντ είναι βασισμένη στο βιβλίο 'Black and Blue' της Anna Quindlen, το οποίο έγινε best seller.
{αρουσιάζει την ιστορία της Slim που αποφασίζει να εγκαταλείψει μαζί με την κόρη της τον καταπιεστικό και βίαιο σύζυγό της. Εκείνος ανακαλύπτει που βρίσκεται και την κυνηγά, όμως η Slim, την οποία υποδύεται η Τζένιφερ Λόπεζ κάνει ό,τι περνά από το χέρι της για να δώσει ένα τέλος στον εφιάλτη που ζει.
Irréversible (2002)
Μια γυναίκα βιάζεται κτηνωδώς έπειτα από ένα πάρτυ. Ο άντρας της και ένας φίλος του αναζητούν τον ένοχο σε ένα γκέι μπαρ και τσακίζουν στο ξύλο έναν πελάτη σε μία ιστορία που εξελίσσεται αντίστροφα, από το τέλος προς την αρχή.
Η ταινία του Γκασπάρ Νοέ δημιουργήθηκε με σκοπό να προκαλέσει τους θεατές, με σκηνές απίστευτης ωμότητας και βίας, όπως ο 8λεπτος σε διάρκεια βιασμός της Άλεξ (Μονικα Μπελούτσι) , που έγινε αντικείμενο έντονων σχολιασμών και αντιδράσεων στο Φεστιβάλ των Καννών, ενώ κέρδισε το βραβείο καλύτερης ταινίας στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Στοκχόλμης.
Είναι ακατάλληλη για ανηλίκους.
Λουλούδι της Ερήμου (2010)
Η ταινία βασίζεται στην ομότιτλη αυτοβιογραφία του πρώην μοντέλου από τη Σομαλία, Γουόρις Ντίρι, η οποία δραπέτευσε από την οικογένεια της σε ηλικία 13 ετών για να γλιτώσει τον εξαναγκασμό σε γάμο και κατέληξε στο Λονδίνο, όπου και μετατράπηκε σε ένα διεθνούς φήμης σούπερ-μόντελ.
Η αναγνώριση έδωσε στην Ντίρι το απαραίτητο βήμα για να μιλήσει για το απάνθρωπο «έθιμο» της κλειτοριδεκτομής, του οποίου η ίδια υπήρξε θύμα. Το τραγικό αυτό βίωμα της και οι τραυματικές συνέπειες το αποτελούν κεντρικό θέμα της ταινίας, σε μια προσπάθεια από την πλευρά της σκηνοθέτιδας να επιστήσει την προσοχή σε μια πρακτική με εκατομμύρια θύματα παγκοσμίως. Την Γουόρις Ντίρι υποδύθηκε η Λίγια Κεμπεντέ.
«Τυραννόσαυρος» (2011)
Ο Τζόζεφ (Πίτερ Μάλαν), ένας μέθυσος, οξύθυμος, αθυρόστομος τύπος, που δεν το έχει σε τίποτα να ξεσπάσει σε οποιονδήποτε βρεθεί μπροστά του όταν έχει τα νεύρα του, συναντά μια μέρα τη Χάνα (Ολίβια Κόλμαν), η οποία δουλεύει ως εθελόντρια σε ένα κατάστημα που ανήκει σε γνωστή φιλανθρωπική οργάνωση. Η γνωριμία τους αποτελεί για εκείνον μια ευκαιρία να ξεφύγει για λίγο από την χωρίς νόημα καθημερινότητά του. Ωστόσο, για τη Χάνα η όλη κατάσταση είναι σαφώς πιο περίπλοκη, καθώς, πίσω από το ζεστό, συγκαταβατικό της βλέμμα, κρύβεται ένα αποτρόπαιο μυστικό...
Η ταινία δείχνει τις συνέπειες που έχει η βία και στους ίδιους τους θύτες και παρουσιάζει την κακοποίηση στην οποία οι γυναίκες υπόκεινται "στο όνομα της αγάπης” με τον πιο σκληρό τρόπο. Ίσως μία από τις καλύτερες ταινίες για το ζήτημα της ενδοοικογενειακής βίας.
Miss Violence (2013)
Όταν η 11χρονη Αγγελική αυτοκτονεί κατά τη διάρκεια των γενεθλίων της, το γεγονός δεν δείχνει να ταράζει ιδιαίτερα την οικογένεια της, η οποία, μάλιστα, επιμένει πως πρόκειται για ατύχημα. Πίσω, όμως, από το σκηνοθετημένο προσωπείο αυτής της δυσλειτουργικής, μικροαστικής οικογένειας ξετυλίγεται σιγά σιγά ένα σκοτεινό και αποτρόπαιο μυστικό ενδοοικογενειακής και σεξουαλικής κακοποίησης με κύριο αυτουργό τον «πάτερ-φαμίλια» (Θέμης Πάνου) και συνεργό ολόκληρη την κοινωνία.
Η ταινία του Αλέξανδρου Αβρανά απέσπασε τέσσερα βραβεία στο 70ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Βενετίας, ανάμεσα τους αυτό της Καλύτερης Σκηνοθεσίας και του Καλύτερου Ηθοποιού.
Three Billboards Outside Ebbing, Missouri (2017)
Σε μια μικρή πόλη της Αμερικής, μια μητέρα θρηνεί για τον βιασμό και τη δολοφονία της κόρης της. Στο "Three Billboards Outside Ebbing, Missouri”, η Frances McDormand δίνει την ερμηνεία της ζωής της αποτυπώνοντας την οργή, την αγανάκτηση και τον θρήνο που βιώνουν οι συγγενείς των θυμάτων γυναικοκτονιών εξαιτίας της σιωπής και της αδιαφορίας της κοινωνίας για τις κακοποιητικές συμπεριφορές των αντρών εναντίον των γυναικών.
Η ταινία που κέρδισε πολλά βραβεία εξερευνά το γιατί οι κλειστές κοινωνίες ανέχονται τη βία κατά των γυναικών αλλά και πως ο κύκλος της βίας συνεχίζεται μέσα από την αδιαφορία.
Bombshell (2019)
Όταν η παρουσιάστρια του τηλεοπτικού καναλιού Fox News Γκρέτσεν Κάρλσον απολύεται, μηνύει τον επικεφαλή του μιντιακού κολοσσού Ρότζερ Έιλς για σεξουαλική παρενόχληση. Καμία από τις πρώην συναδέλφους της, όμως, δεν μοιάζει πρόθυμη να τη στηρίξει.
Υποσχόμενη νέα γυναίκα (2020)
Η Cassie Thomas (Κάρεϊ Μάλιγκαν) προσπαθεί να αντιμετωπίσει το «τραύμα» του βιασμού και της συνεπακόλουθης αυτοκτονίας της καλύτερης φίλης της με τον πιο ανορθόδοξο τρόπο. Έχοντας παρατήσει την Ιατρική, ζώντας με τους γονείς της και δουλεύοντας σε ένα καφέ, η Cassie ζει μια διπλή ζωή. Τα βράδια συχνάζει σε μπαρ προσποιούμενη την μεθυσμένη, σχεδόν ημιλιπόθυμη, ως δόλωμα για τους θαμώνες, οι οποίοι, προσπαθώντας να εκμεταλλευτούν την «υποτιθέμενη» αδυναμία της, την οδηγούν στο σπίτι τους, ερχόμενοι, εν τέλει, αντιμέτωποι με την ειδεχθή πράξη τους. Παράλληλα, αρχίζει να καταστρώνει σχέδιο εκδίκησης ενάντια σε όλους όσους εμπλέκονται στην σεξουαλική κακοποίηση της φίλης της. Η ταινία βραβεύτηκε με το Όσκαρ Πρωτότυπου Σεναρίου.
Συνεπώς οι δημιουργοί των ταινιών δεν θα μπορούσαν να μείνουν αμέτοχοι σε ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα της κοινωνίας, τόσο εντός, όσο και εκτός των τειχών, όπως είναι η βία κατά των γυναικών.
Σύμφωνα τελευταίες έρευνες, μία στις τρεις γυναίκες παγκοσμίως έχουν υποστεί σωματική ή και σεξουαλική βία κυρίως από τον σύζυγο ή τον σύντροφό τηςς. Καθημερινά σε όλο τον κόσμο, χιλιάδες γυναίκες κακοποιούνται ψυχολογικά και σωματικά από τον σύζυγο, τον σύντροφο ή μέλη της οικογένειας τους στην «ασφάλεια» του ίδιου τους του σπιτιού, γίνονται θύματα σεξουαλικής παρενόχλησης στο χώρο της εργασίας ή της εκπαίδευσης. Την ίδια στιγμή, η ραγδαία ανάπτυξη της τεχνολογίας έχει οδηγήσει σε νέες μεθόδους άσκησης βίας κατά των γυναικών, με την έμφυλη κυβερνοβία να αποκτά ολοένα και μεγαλύτερες διαστάσεις. Πρόσφατες έρευνες έδειξαν πως οι γυναίκες και τα κορίτσια έχουν 27 φορές περισσότερες πιθανότητες να παρενοχληθούν στο διαδίκτυο.
Στην Ελλάδα περισσότερες από 680.000 γυναίκες ηλικίας 18-74 ετών, έχουν υποστεί σεξουαλική βία -συμπεριλαμβανομένου του βιασμού- σύμφωνα με έρευνα του Εθνικού Κέντρου Κοινωνικών Ερευνών.
Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα για την Εξάλειψη της Βίας κατά των Γυναικών θυμόμαστε 12 από τις πιο χαρακτηριστικές ταινίες, που έθιξαν το συγκεκριμένο κοινωνικό ζήτημα.
Gaslight
Ήδη από το 1944 το Χόλιγουντ «καταπιάστηκε» με την έμφυλη βία. Ο George Cukor σκηνοθέτησε την ταινία 'Gaslight' με την Ίνγκριντ Μπέργκμαν να ενσαρκώνει την όμορφη κληρονόμο Paula που χειραγωγείται σε εγκληματικό βαθμό από τον σύζυγό της (Σαρλ Μπουαγιέ) . Μέχρι που φτάνει στα πρόθυρα της τρέλας.
Η Μπέργκμαν αποτύπωσε εξαιρετικά τα συναισθήματα που βιώνει μια γυναίκα που ζει με έναν εγκληματικά δολοπλόκο σύζυγο και όχι άδικα απέσπασε το Όσκαρ Α' Γυναικείου Ρόλου για την ερμηνεία της, ενώ συνολικά η ταινία προτάθηκε για 7 βραβεία.
Η ταινία αποτελεί ριμέικ της ομώνυμης αγγλικής ταινίας του 1940 και μεταφορά του θεατρικού έργου του Πάτρικ Χάμιλτον με τίτλο Angel Street.
«Στέλλα» (1955)
Ανισυμβατική, δυναμική και ανεξάρτητη, η Στέλλα (Μελίνα Μερκούρη), μια νεαρή λαϊκή τραγουδίστρια πουεκτιμάει την ελευθερία της περισσότερο από οτιδήποτε άλλο. Υπερβαίνοντας τους κανόνες και τα ήθη μιας καταπιεστικής πατριαρχικής κοινωνίας που δεν θέλει τη γυναίκα σεξουαλικά απελευθερωμένη, συνάπτει ερωτικές σχέσεις αδυνατώντας να υποταχθεί σε οποιαδήποτε υπόνοια δέσμευσης.
Όταν, όμως, γνωρίζει τον νεαρό ποδοσφαιριστή Μίλτο (Γιώργος Φούντας), αργά ή γρήγορα έρχεται αντιμέτωπη με το δίλημμα να αλλάξει τον τρόπο ζωής της ή να διατηρήσει την ελευθερία της, πληρώνοντας τελικά την απόφαση της με την ίδια της τη ζωή.
Μία από τις πλέον θρυλικές ταινίες του ελληνικού κινηματογράφου, σε σκηνοθεσία Μιχάλη Κακογιάννη, θα κερδίσει Χρυσή Σφαίρα Καλύτερης Ξενόγλωσσης ταινίας, ενώ ήταν φαβορί για τον Χρυσό Φοίνικα στο Φεστιβάλ των Καννών.
The Color Purple (1985)
Βασισμένη στο βραβευμένο με Πούλιτζερ ομότιτλο μυθιστόρημα της Άλις Γουόκερ, η ταινία του Στίβεν Σπίλμπεργκ εξιστορεί τη ζωή της Celie (Γούπι Γκόλντμπεργκ), μιας νεαρής Αφροαμερικανής, στον αγροτικό Νότο των αρχών του 20ου αιώνα.
Παρά το γεγονός, ότι έχει βιώσει την κακοποίηση στα χέρια του πατριού της και αργότερα του συζύγου της, αν και έχει έρθει αντιμέτωπη με τον ρατσισμό, τον σεξισμό και τη φτώχεια, η Celie καταφέρνει να δραπετεύσει από μια ζωή γεμάτη βάσανα χάρη στα γράμματα της αδερφής της και τη σχέση της με μια τραγουδίστρια. Ανακαλύπτει τον έρωτα, τη φιλία και τη χαρά και επανενώνεται με τα παιδιά της τα οποία την έκαναν να πιστεύει ότι είναι νεκρά.
Η ταινία απέσπασε θετικές κριτικές και έλαβε 11 υποψηφιότητες για Όσκαρ, μεταξύ των οποίων Καλύτερης Ταινίας, Α' Γυναικείου Ρόλου για την ερμηνεία της Γκόλντμπεργκ και Β' Γυναικείου Ρόλου για τις Έιβερι και Γουίνφρι.
Νύχτες με τον εχθρό μου (1991)
Η Τζούλια Ρόμπερτς υποδύεται μια γυναίκα που προσποιείται το θάνατό της και καταφέρνει να ξεφύγει από τον καταπιεστικό σύζυγό της, ωστόσο βρίσκει τη νέα της ειρηνική ζωή να διακόπτεται όταν ο σύζυγος της ανακαλύπτει τις ενέργειές της και την εντοπίζει στο Κέιπ Κοντ στους Καταρράκτες της Αϊόβα.
Μία ταινία που αποτελεί τη γνωστότερη κινηματογραφική αναπαράσταση ενδοοικογενειακής βίας.
Η συγκλονιστική ερμηνεία της Τζούλια Ρόμπερτς ως Laura Burney, αποδεικνύει με τον πιο πειστικό τρόπο το που μπορεί να φτάσει μια γυναίκα, στην προσπάθειά της να γλιτώσει απ’ τη σωματική και ψυχολογική βία που της ασκεί ο άντρας της. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, η Laura έφτασε στο σημείο να σκηνοθετήσει την ίδια της την αυτοκτονία και να αλλάξει την ταυτότητά της.
Ωστόσο, οι κριτικές που έλαβε δεν ήταν και οι πλέον θετικές, παρά το γεγονός, ότι έγινε μεγάλη εισπρακτική επιτυχία.
Dolores Claiborne (1995)
Η Σελένα είναι μια δημιοσιογράφος που ζει και εργάζεται στη Νέα Υόρκη. Μια μέρα θα ειδοποιηθεί ότι η μητέρα της, η Ντολόρες, που ζει σε ένα απομονωμένο χωριό, αποπειράθηκε να δολοφονήσει την ηλικιωμένη εργοδότριά της. Η Σελένα θα επιστρέψει στη γενέτειρά της όπου θα πρέπει να αντιμετωπίσει τη μητέρα της αλλά και τα φαντάσματα του παρελθόντος που ακόμα την στοιχειώνουν".
Βασισμένο σε μυθιστόρημα του Στίβεν Κινγκ, η ταινία 'Dolores Claiborne' αποτυπώνει τις μακροχρόνιες συνέπειες της συμπεριφοράς ενός κακοποιητικού συζύγου, αλλά και το βαρύ τίμημα που πρέπει να πληρώσει σε ορισμένες περιπτώσεις η γυναίκα που αποφασίζει να ξεφύγει από τον εφιάλτη της.
Η Κάθι Μπέιτς σε μία καθηλωτική ερμηνεία στον ρόλο της Dolores, μιας γυναίκας που συνελήφθη για τον θάνατο της εργοδότριάς της, και περιγράφει την ιστορία της ζωής της στους αστυνομικούς.
Enough (2002)
Η ταινία «Enough» σε σκηνοθεσία του Μάικλ Άπτεντ είναι βασισμένη στο βιβλίο 'Black and Blue' της Anna Quindlen, το οποίο έγινε best seller.
{αρουσιάζει την ιστορία της Slim που αποφασίζει να εγκαταλείψει μαζί με την κόρη της τον καταπιεστικό και βίαιο σύζυγό της. Εκείνος ανακαλύπτει που βρίσκεται και την κυνηγά, όμως η Slim, την οποία υποδύεται η Τζένιφερ Λόπεζ κάνει ό,τι περνά από το χέρι της για να δώσει ένα τέλος στον εφιάλτη που ζει.
Irréversible (2002)
Μια γυναίκα βιάζεται κτηνωδώς έπειτα από ένα πάρτυ. Ο άντρας της και ένας φίλος του αναζητούν τον ένοχο σε ένα γκέι μπαρ και τσακίζουν στο ξύλο έναν πελάτη σε μία ιστορία που εξελίσσεται αντίστροφα, από το τέλος προς την αρχή.
Η ταινία του Γκασπάρ Νοέ δημιουργήθηκε με σκοπό να προκαλέσει τους θεατές, με σκηνές απίστευτης ωμότητας και βίας, όπως ο 8λεπτος σε διάρκεια βιασμός της Άλεξ (Μονικα Μπελούτσι) , που έγινε αντικείμενο έντονων σχολιασμών και αντιδράσεων στο Φεστιβάλ των Καννών, ενώ κέρδισε το βραβείο καλύτερης ταινίας στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Στοκχόλμης.
Είναι ακατάλληλη για ανηλίκους.
Λουλούδι της Ερήμου (2010)
Η ταινία βασίζεται στην ομότιτλη αυτοβιογραφία του πρώην μοντέλου από τη Σομαλία, Γουόρις Ντίρι, η οποία δραπέτευσε από την οικογένεια της σε ηλικία 13 ετών για να γλιτώσει τον εξαναγκασμό σε γάμο και κατέληξε στο Λονδίνο, όπου και μετατράπηκε σε ένα διεθνούς φήμης σούπερ-μόντελ.
Η αναγνώριση έδωσε στην Ντίρι το απαραίτητο βήμα για να μιλήσει για το απάνθρωπο «έθιμο» της κλειτοριδεκτομής, του οποίου η ίδια υπήρξε θύμα. Το τραγικό αυτό βίωμα της και οι τραυματικές συνέπειες το αποτελούν κεντρικό θέμα της ταινίας, σε μια προσπάθεια από την πλευρά της σκηνοθέτιδας να επιστήσει την προσοχή σε μια πρακτική με εκατομμύρια θύματα παγκοσμίως. Την Γουόρις Ντίρι υποδύθηκε η Λίγια Κεμπεντέ.
«Τυραννόσαυρος» (2011)
Ο Τζόζεφ (Πίτερ Μάλαν), ένας μέθυσος, οξύθυμος, αθυρόστομος τύπος, που δεν το έχει σε τίποτα να ξεσπάσει σε οποιονδήποτε βρεθεί μπροστά του όταν έχει τα νεύρα του, συναντά μια μέρα τη Χάνα (Ολίβια Κόλμαν), η οποία δουλεύει ως εθελόντρια σε ένα κατάστημα που ανήκει σε γνωστή φιλανθρωπική οργάνωση. Η γνωριμία τους αποτελεί για εκείνον μια ευκαιρία να ξεφύγει για λίγο από την χωρίς νόημα καθημερινότητά του. Ωστόσο, για τη Χάνα η όλη κατάσταση είναι σαφώς πιο περίπλοκη, καθώς, πίσω από το ζεστό, συγκαταβατικό της βλέμμα, κρύβεται ένα αποτρόπαιο μυστικό...
Η ταινία δείχνει τις συνέπειες που έχει η βία και στους ίδιους τους θύτες και παρουσιάζει την κακοποίηση στην οποία οι γυναίκες υπόκεινται "στο όνομα της αγάπης” με τον πιο σκληρό τρόπο. Ίσως μία από τις καλύτερες ταινίες για το ζήτημα της ενδοοικογενειακής βίας.
Miss Violence (2013)
Όταν η 11χρονη Αγγελική αυτοκτονεί κατά τη διάρκεια των γενεθλίων της, το γεγονός δεν δείχνει να ταράζει ιδιαίτερα την οικογένεια της, η οποία, μάλιστα, επιμένει πως πρόκειται για ατύχημα. Πίσω, όμως, από το σκηνοθετημένο προσωπείο αυτής της δυσλειτουργικής, μικροαστικής οικογένειας ξετυλίγεται σιγά σιγά ένα σκοτεινό και αποτρόπαιο μυστικό ενδοοικογενειακής και σεξουαλικής κακοποίησης με κύριο αυτουργό τον «πάτερ-φαμίλια» (Θέμης Πάνου) και συνεργό ολόκληρη την κοινωνία.
Η ταινία του Αλέξανδρου Αβρανά απέσπασε τέσσερα βραβεία στο 70ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Βενετίας, ανάμεσα τους αυτό της Καλύτερης Σκηνοθεσίας και του Καλύτερου Ηθοποιού.
Three Billboards Outside Ebbing, Missouri (2017)
Σε μια μικρή πόλη της Αμερικής, μια μητέρα θρηνεί για τον βιασμό και τη δολοφονία της κόρης της. Στο "Three Billboards Outside Ebbing, Missouri”, η Frances McDormand δίνει την ερμηνεία της ζωής της αποτυπώνοντας την οργή, την αγανάκτηση και τον θρήνο που βιώνουν οι συγγενείς των θυμάτων γυναικοκτονιών εξαιτίας της σιωπής και της αδιαφορίας της κοινωνίας για τις κακοποιητικές συμπεριφορές των αντρών εναντίον των γυναικών.
Η ταινία που κέρδισε πολλά βραβεία εξερευνά το γιατί οι κλειστές κοινωνίες ανέχονται τη βία κατά των γυναικών αλλά και πως ο κύκλος της βίας συνεχίζεται μέσα από την αδιαφορία.
Bombshell (2019)
Όταν η παρουσιάστρια του τηλεοπτικού καναλιού Fox News Γκρέτσεν Κάρλσον απολύεται, μηνύει τον επικεφαλή του μιντιακού κολοσσού Ρότζερ Έιλς για σεξουαλική παρενόχληση. Καμία από τις πρώην συναδέλφους της, όμως, δεν μοιάζει πρόθυμη να τη στηρίξει.
Υποσχόμενη νέα γυναίκα (2020)
Η Cassie Thomas (Κάρεϊ Μάλιγκαν) προσπαθεί να αντιμετωπίσει το «τραύμα» του βιασμού και της συνεπακόλουθης αυτοκτονίας της καλύτερης φίλης της με τον πιο ανορθόδοξο τρόπο. Έχοντας παρατήσει την Ιατρική, ζώντας με τους γονείς της και δουλεύοντας σε ένα καφέ, η Cassie ζει μια διπλή ζωή. Τα βράδια συχνάζει σε μπαρ προσποιούμενη την μεθυσμένη, σχεδόν ημιλιπόθυμη, ως δόλωμα για τους θαμώνες, οι οποίοι, προσπαθώντας να εκμεταλλευτούν την «υποτιθέμενη» αδυναμία της, την οδηγούν στο σπίτι τους, ερχόμενοι, εν τέλει, αντιμέτωποι με την ειδεχθή πράξη τους. Παράλληλα, αρχίζει να καταστρώνει σχέδιο εκδίκησης ενάντια σε όλους όσους εμπλέκονται στην σεξουαλική κακοποίηση της φίλης της. Η ταινία βραβεύτηκε με το Όσκαρ Πρωτότυπου Σεναρίου.
