Ένα δεύτερο «γράμμα από τον κορονοϊό» κυκλοφορεί αυτές τις μέρες στο internet.
Ενώ στο πρώτο του γράμμα o κορονοϊός αναφέρθηκε κυρίως στο περιβάλλον και στην καταστροφική μανία που έχουμε απέναντι του(με τις πυρκαγιές, το λιώσιμο των πάγων καθώς και την ανάπτυξη των μεγαλουπόλεων) στο δεύτερο έρχεται να μας προειδοποιήσει για την καταστροφική μανία του ανθρώπου απέναντι σε άνθρωπο!
Εστιάζει στις σχέσεις των ανθρώπων και τον εξευτελισμό που έχουν υποστεί λόγω της τεχνολογικής ανάπτυξης, του ανταγωνισμού, του κοινωνικού φαίνεσθαι και του χρήματος. Απαιτεί να κατανοήσουμε την έννοια της αγκαλιάς, της χειραψίας του αγγίγματος και της συντροφικότητας μέσα από την απομόνωση και την μοναξιά. Αναφέρει ότι κουράστηκε με τους τσακωμούς, τις κυβερνήσεις και τις διαφορές που υπάρχουν ανάμεσα σε λαούς και μας τονίζει, κάπως ειρωνικά, ότι όλοι οι άνθρωποι είμαστε ίδιοι και ίσοι, και αυτό μας το απέδειξε ο ίδιος περίτρανα!
Ενώ στο πρώτο του γράμμα o κορονοϊός αναφέρθηκε κυρίως στο περιβάλλον και στην καταστροφική μανία που έχουμε απέναντι του(με τις πυρκαγιές, το λιώσιμο των πάγων καθώς και την ανάπτυξη των μεγαλουπόλεων) στο δεύτερο έρχεται να μας προειδοποιήσει για την καταστροφική μανία του ανθρώπου απέναντι σε άνθρωπο!
Εστιάζει στις σχέσεις των ανθρώπων και τον εξευτελισμό που έχουν υποστεί λόγω της τεχνολογικής ανάπτυξης, του ανταγωνισμού, του κοινωνικού φαίνεσθαι και του χρήματος. Απαιτεί να κατανοήσουμε την έννοια της αγκαλιάς, της χειραψίας του αγγίγματος και της συντροφικότητας μέσα από την απομόνωση και την μοναξιά. Αναφέρει ότι κουράστηκε με τους τσακωμούς, τις κυβερνήσεις και τις διαφορές που υπάρχουν ανάμεσα σε λαούς και μας τονίζει, κάπως ειρωνικά, ότι όλοι οι άνθρωποι είμαστε ίδιοι και ίσοι, και αυτό μας το απέδειξε ο ίδιος περίτρανα!
