Το βράδυ της 1ης Δεκεμβρίου 1955 έμεινε στην ιστορία. Ήταν η ώρα που Αφροαμερικανή Ρόζα Παρκς γύριζε από τη δουλειά της στο σπίτι της με το λεωφορείο. Ήταν η γυναίκα που αρνήθηκε να παραχωρήσει τη θέση της σε έναν λευκό άνδρα, κίνηση που θεωρήθηκε πρωτοφανής για την εποχή και συνελήφθη
Η 42χρονη μοδίστρα από το Μοντγκόμερυ που γεννήθηκε σαν σήμερα 4 Φεβρουαρίου 1913, έπειτα από μία μέρα στη δουλειά, επιβιβάστηκε σε λεωφορείο στο κέντρο της πόλης και κάθισε στην πρώτη σειρά των θέσεων που προορίζονταν για τους «μαύρους» πολίτες.
Σύμφωνα με το νόμο για το φυλετικό διαχωρισμό, ο οποίος ίσχυσε μέχρι το 1956, οι θέσεις των μαύρων επιβατών βρίσκονταν στο πίσω μέρος του λεωφορείου και χωρίζονταν από εκείνες των λευκών με μια κενή σειρά.
Όταν το λεωφορείο γέμισε και έμειναν όρθιοι τέσσερις λευκοί, ο οδηγός Τζέιμς Μπλέικ, απαίτησε να αδειάσει η πρώτη σειρά του «έγχρωμου τομέα», στην οποία καθόταν η Παρκς και να μείνει κενή.
Ενώ οι έγχρωμοι συνεπιβάτες της συμμορφώθηκαν στη διαταγή του οδηγού, η Παρκς εναντιώθηκε και παρέμεινε στη θέση της, με αποτέλεσμα εκείνος να καλέσει την αστυνομία κι εκείνη να συλληφθεί.
Μετά την αποφυλάκισή της, στις 5 Δεκεμβρίου, αποφασίστηκε να διεξαχθεί μποϊκοτάζ στα λεωφορεία του Μοντγκόμερυ με επικεφαλής την οργάνωση Montgomery Improvement Association (MIA) και τον Μάρτιν Λούθερ Κινγκ, που εκείνη την περίοδο ήταν ακόμη πάστορας σε εκκλησία της πόλης.
Έπειτα από το μποϊκοτάζ που κράτησε περισσότερο από ένα χρόνο, το Νοέμβριο του 1956 το Ανώτατο Δικαστήριο των ΗΠΑ κήρυξε αντισυνταγματικό το νόμο για το φυλετικό διαχωρισμό.
Η Ρόζα Παρκς οδήγησε σε μία από τις πρώτες νίκες του κινήματος για τα πολιτικά δικαιώματα στις ΗΠΑ και έμεινε στην ιστορία ως η «Μητέρα του σύγχρονου κινήματος πολιτικών δικαιωμάτων».
Το 1996 της απονεμήθηκε το Προεδρικό Μετάλλιο της Ελευθερίας, ενώ το 1999 τιμήθηκε με το Χρυσό Μετάλλιο του Κογκρέσου για τον αγώνα της κατά του ρατσισμού.
Η Ρόζα Παρκς πέθανε σε ηλικία 92 ετών, στις 24 Οκτωβρίου 2005, και ήταν η πρώτη γυναίκα, η σορός της οποίας εκτέθηκε σε λαϊκό προσκύνημα στο Καπιτώλιο.
Η 42χρονη μοδίστρα από το Μοντγκόμερυ που γεννήθηκε σαν σήμερα 4 Φεβρουαρίου 1913, έπειτα από μία μέρα στη δουλειά, επιβιβάστηκε σε λεωφορείο στο κέντρο της πόλης και κάθισε στην πρώτη σειρά των θέσεων που προορίζονταν για τους «μαύρους» πολίτες.
Σύμφωνα με το νόμο για το φυλετικό διαχωρισμό, ο οποίος ίσχυσε μέχρι το 1956, οι θέσεις των μαύρων επιβατών βρίσκονταν στο πίσω μέρος του λεωφορείου και χωρίζονταν από εκείνες των λευκών με μια κενή σειρά.
Όταν το λεωφορείο γέμισε και έμειναν όρθιοι τέσσερις λευκοί, ο οδηγός Τζέιμς Μπλέικ, απαίτησε να αδειάσει η πρώτη σειρά του «έγχρωμου τομέα», στην οποία καθόταν η Παρκς και να μείνει κενή.
Ενώ οι έγχρωμοι συνεπιβάτες της συμμορφώθηκαν στη διαταγή του οδηγού, η Παρκς εναντιώθηκε και παρέμεινε στη θέση της, με αποτέλεσμα εκείνος να καλέσει την αστυνομία κι εκείνη να συλληφθεί.
Μετά την αποφυλάκισή της, στις 5 Δεκεμβρίου, αποφασίστηκε να διεξαχθεί μποϊκοτάζ στα λεωφορεία του Μοντγκόμερυ με επικεφαλής την οργάνωση Montgomery Improvement Association (MIA) και τον Μάρτιν Λούθερ Κινγκ, που εκείνη την περίοδο ήταν ακόμη πάστορας σε εκκλησία της πόλης.
Έπειτα από το μποϊκοτάζ που κράτησε περισσότερο από ένα χρόνο, το Νοέμβριο του 1956 το Ανώτατο Δικαστήριο των ΗΠΑ κήρυξε αντισυνταγματικό το νόμο για το φυλετικό διαχωρισμό.
Η Ρόζα Παρκς οδήγησε σε μία από τις πρώτες νίκες του κινήματος για τα πολιτικά δικαιώματα στις ΗΠΑ και έμεινε στην ιστορία ως η «Μητέρα του σύγχρονου κινήματος πολιτικών δικαιωμάτων».
Το 1996 της απονεμήθηκε το Προεδρικό Μετάλλιο της Ελευθερίας, ενώ το 1999 τιμήθηκε με το Χρυσό Μετάλλιο του Κογκρέσου για τον αγώνα της κατά του ρατσισμού.
Η Ρόζα Παρκς πέθανε σε ηλικία 92 ετών, στις 24 Οκτωβρίου 2005, και ήταν η πρώτη γυναίκα, η σορός της οποίας εκτέθηκε σε λαϊκό προσκύνημα στο Καπιτώλιο.
