Όταν η βελόνα μπει στο αυλάκι του δίσκου σε βάζει αμέσως στον μουσικό του κόσμο. Χωρίς εισαγωγές και περιστροφές. Ένας κιθαρίστας με φαντασία στο παίξιμό και χαρακτηριστική φωνή κατάλληλη για το ψυχεδελικό και blues - rock ύφος του. Ο ήχος βγαίνει ατόφιος από τη δεκαετία του ’70 με σημερινή ματιά. Μουσικός χαμηλού προφίλ που δίνει όλη την ενέργειά του στη μουσική.
Αν αναρωτιέστε ποιο το όνομά του, είναι άγνωστο. Η βαρύτητα της μουσικής είναι μεγαλύτερη για τον ίδιο. Είναι ο Βαγγέλης Άγνωστος Χ. Ιδρυτής των Zipelia Cress από το 2003. Η φήμη του έχει εξαπλωθεί στους μουσικούς κύκλους της χώρας, αλλά και στο εξωτερικό σε όσους ψάχνουν να ακούσουν καλή μουσική μέσα από βινύλια - format που προτιμά στους δύο τελευταίους δίσκους του, αλλά και τον πρώτο σε επανέκδοση.
Όπως έγραψε ένα κορυφαίο ολλανδικό περιοδικό στον τίτλο: Πολύ καλό blues από Ελλάδα με ύφος από τη δεκαετία του ’70. Ο καινούργιος δίσκος των Zipelia Cress «My Mind» είναι ίσως ο πιο ώριμος τους και σίγουρα η πιο καλή αφορμή να ανακαλύψεις το ταλέντο του.
Zipelia Cress Open your eyes Greek Rock Psychedelic Blues Female vocals Fuzz guitars Greece
Ο Βαγγέλης Άγνωστος Χ γεννήθηκε το 1956 στη Νέα Σμύρνη, όπου ζει και δημιουργεί μέχρι σήμερα. Τελείωσε την Ευαγγελική Σχολή και σπούδασε Οικονομικά στο Πανεπιστήμιο Πειραιά. Δούλεψε σε ναυτιλιακές εταιρίες και αποφάσισε να ασχοληθεί πιο σοβαρά με τη μουσική μετά τα 30 του χρόνια. Ωστόσο η μουσική του πορεία ξεκίνησε το 1969. Αυτοδίδακτος.
«Από 10 ετών άκουγα Beatles και Rolling Stones. Ο μεγάλος σταθμός ήταν όταν άκουσα Jimi Hendrix το Foxy Lady. Τότε έπιασα την κιθάρα. Μελετούσα 10 ώρες την ημέρα. Σιγά - σιγά άρχισα να γράφω δικά μου τραγούδια. Σήμερα έχω συνολικά 2000 τραγούδια σε demo».
Στα μέσα του ’80 όταν τον κέρδισε αποκλειστικά η μουσική σε μια εποχή που το κλίμα ευνοούσε ένα νέο μουσικό να κάνει καριέρα: «Κατάλαβα ότι αυτό ήθελαν να κάνω πραγματικά. Η μουσική με έκανε ευτυχισμένο. Το κλίμα ήταν πιο συγκεκριμένο τότε. Ανθούσε το κλασσικό ροκ. Ήταν οι Σπυριδούλα, ο Σιδηρόπουλος, οι Socrates, ο Πουλικάκος. Στην αρχή τζαμάραμε σε σπίτια και στούντιο. Η πρώτη μου κιθάρα ήταν μια Gibson SG, δώρο της θείας μου στα τέλη του ’70. Στοίχιζε τότε 100.000 δραχμές. Ήταν η ίδια που έπαιξε ο Santana στο Woodstock. Μετά απέκτησα κι άλλες κιθάρες Les Paul, L Six 5 Gibson. Έχω καταλήξει στην Les Paul Gibson, αν και στους πέντε δίσκους μου τις έχω χρησιμοποιήσει όλες».
Το συγκρότημά του Zipelia Cress σχηματίστηκε το 2003: «Zipelia είναι τα αρχικά μαθητριών μου, την εποχή που παρέδιδα μαθήματα μαθηματικών. Zi (Ζίνα), Pe (Πετρίνα), Lia (Λία). Cress σημαίνει δύναμη. Βασικά είμαι εγώ το συγκρότημα και τα άλλα μέλη ευκαιριακά. Σε κάθε δίσκο συμμετέχουν διαφορετικοί μουσικοί. Στους τρεις τελευταίους δίσκους συμμετέχει στα φωνητικά η τραγουδίστρια Σοφιάννα και στα πλήκτρα ο Γιάννης Σκυλάς».
Για το καινούργιο άλμπουμ του «My Mind»: «Περιέχει παλιότερο υλικό εμπλουτισμένο με την τωρινή μου φάση. Ένα κράμα ψυχεδέλειας και blues - rock. Η μουσική και οι στίχοι είναι δικοί μου και συμμετέχουν εκτός της Σοφιάννας και του Γ. Σκυλά, ο Νίκος Φραγκούλης στα τύμπανα. Εγώ παίζω κιθάρες και μπάσο. Η μισή δουλειά έγινε στο σπίτι και η άλλη μισή στο στούντιο Best οf όπου έγινε και η μείξη. Οι δύο τελευταίοι μου δίσκοι κυκλοφορούν και στο εξωτερικό (Αγγλία, Ιταλία, Ολλανδία, Ρωσία, Τσεχία κ.α.) λόγω ξένου στίχου. Πρόσφατα επανέκδωσα σε βινύλιο και τον πρώτο μου δίσκο Blues Guitar Game, που έχει ελληνικό στίχο. Όσο για το άλμπουμ “Μακιαβέλι Θεωρίες” είναι ιδιαίτερα αγαπητό στην Ολλανδία όπου το αγκάλιασε ο μουσικός τύπος και πήρε εξαιρετικές κριτικές. Οι τρεις δίσκοι μου, σε βινύλιο, έχουν κυκλοφορήσει από την Πλώρη Records».
Για τη σημερινή κατάσταση στη μουσική αναφέρει: «Δεν με εκφράζει η σημερινή μουσική πραγματικότητα. Δεν έχει μουσική ταυτότητα. Ένα συνονθύλευμα. Υπάρχουν αξιόλογοι μουσικοί, αλλά δεν προβάλλονται. Πρέπει να ψάξει κανείς. Οι νέοι ασχολούνται με πράγματα που τους σερβίρουνε και θέλοντας και μη τα ακολουθούνε».
Η εφηβεία: «Ήταν γεμάτη μουσικές, υπήρχαν παρέες και φίλοι. Ήταν η έκρηξη, το Γούντστοκ, η μεταπολίτευση και η μουσική το έναυσμα για να κάνεις ότι ήθελες. Υπήρχαν ιδανικά και στόχοι. Ακούγαμε το Machine Gun, ένα πολιτικοποιημένο κομμάτι με νόημα. Η μουσική είχε κοινωνικό λόγο και ήταν ο βασικός λόγος να ασχολείσαι μαζί της. Σύχναζα στην Πλάκα, στις μπουάτ, στην Λήδρα. Παρακολουθούσα τα live των Vavoura Band και των Σπυριδούλα που είχαν βγάλει τότε το Φλου. Από κιθαρίστες θαύμαζα τους Γιάννη Σπάθα, Κώστα Δουκάκη και Δήμη Παπαχρήστου, ενώ μου άρεσαν και συγκροτήματα όπως οι Poll και οι Πελόμα Μποκιού. Υπήρχαν εστίες αξιόλογες. Ο λόγος σύνδεσης των περισσοτέρων ήταν η μουσική. Ήταν το κεντρικό θέμα που ένωνε όλους. Μέσα από την μουσική έβγαιναν όλα τα προβλήματα που απασχολούσαν. Τώρα οι εποχές δεν είναι όπως παλιά. Οι γνωριμίες είναι πιο εύκολες, αλλά δεν παγιώνονται. Σήμερα οι παλιοί φίλοι έχουν άλλες ασχολίες, εγώ δεν έχω κάνει οικογένεια. Η μουσική που παίζω είναι από ακούσματα, εμπειρίες και αγάπη για την μουσική. Τα κορυφαία μου ακούσματα είναι Beatles, Hendrix, Cream, Steppenwolf, Mike Bloomfield, Paul Butterfield, Harvey Mandel, Jeff Beck, Eric Clapton, Johnny Winter. Είμαι ένας ευτυχισμένος άνθρωπος μέσω της μουσικής. Η μουσική είναι ένα ιδανικό που αν το κατακτήσεις χάνει την αξία του. Δεν τη φτάνεις ποτέ…».
Zipelia Cress White Bitch album ψυχή, ανάσα και νερό
Αν αναρωτιέστε ποιο το όνομά του, είναι άγνωστο. Η βαρύτητα της μουσικής είναι μεγαλύτερη για τον ίδιο. Είναι ο Βαγγέλης Άγνωστος Χ. Ιδρυτής των Zipelia Cress από το 2003. Η φήμη του έχει εξαπλωθεί στους μουσικούς κύκλους της χώρας, αλλά και στο εξωτερικό σε όσους ψάχνουν να ακούσουν καλή μουσική μέσα από βινύλια - format που προτιμά στους δύο τελευταίους δίσκους του, αλλά και τον πρώτο σε επανέκδοση.
Όπως έγραψε ένα κορυφαίο ολλανδικό περιοδικό στον τίτλο: Πολύ καλό blues από Ελλάδα με ύφος από τη δεκαετία του ’70. Ο καινούργιος δίσκος των Zipelia Cress «My Mind» είναι ίσως ο πιο ώριμος τους και σίγουρα η πιο καλή αφορμή να ανακαλύψεις το ταλέντο του.
Zipelia Cress Open your eyes Greek Rock Psychedelic Blues Female vocals Fuzz guitars Greece
Ο Βαγγέλης Άγνωστος Χ γεννήθηκε το 1956 στη Νέα Σμύρνη, όπου ζει και δημιουργεί μέχρι σήμερα. Τελείωσε την Ευαγγελική Σχολή και σπούδασε Οικονομικά στο Πανεπιστήμιο Πειραιά. Δούλεψε σε ναυτιλιακές εταιρίες και αποφάσισε να ασχοληθεί πιο σοβαρά με τη μουσική μετά τα 30 του χρόνια. Ωστόσο η μουσική του πορεία ξεκίνησε το 1969. Αυτοδίδακτος.
«Από 10 ετών άκουγα Beatles και Rolling Stones. Ο μεγάλος σταθμός ήταν όταν άκουσα Jimi Hendrix το Foxy Lady. Τότε έπιασα την κιθάρα. Μελετούσα 10 ώρες την ημέρα. Σιγά - σιγά άρχισα να γράφω δικά μου τραγούδια. Σήμερα έχω συνολικά 2000 τραγούδια σε demo».
Στα μέσα του ’80 όταν τον κέρδισε αποκλειστικά η μουσική σε μια εποχή που το κλίμα ευνοούσε ένα νέο μουσικό να κάνει καριέρα: «Κατάλαβα ότι αυτό ήθελαν να κάνω πραγματικά. Η μουσική με έκανε ευτυχισμένο. Το κλίμα ήταν πιο συγκεκριμένο τότε. Ανθούσε το κλασσικό ροκ. Ήταν οι Σπυριδούλα, ο Σιδηρόπουλος, οι Socrates, ο Πουλικάκος. Στην αρχή τζαμάραμε σε σπίτια και στούντιο. Η πρώτη μου κιθάρα ήταν μια Gibson SG, δώρο της θείας μου στα τέλη του ’70. Στοίχιζε τότε 100.000 δραχμές. Ήταν η ίδια που έπαιξε ο Santana στο Woodstock. Μετά απέκτησα κι άλλες κιθάρες Les Paul, L Six 5 Gibson. Έχω καταλήξει στην Les Paul Gibson, αν και στους πέντε δίσκους μου τις έχω χρησιμοποιήσει όλες».
Το συγκρότημά του Zipelia Cress σχηματίστηκε το 2003: «Zipelia είναι τα αρχικά μαθητριών μου, την εποχή που παρέδιδα μαθήματα μαθηματικών. Zi (Ζίνα), Pe (Πετρίνα), Lia (Λία). Cress σημαίνει δύναμη. Βασικά είμαι εγώ το συγκρότημα και τα άλλα μέλη ευκαιριακά. Σε κάθε δίσκο συμμετέχουν διαφορετικοί μουσικοί. Στους τρεις τελευταίους δίσκους συμμετέχει στα φωνητικά η τραγουδίστρια Σοφιάννα και στα πλήκτρα ο Γιάννης Σκυλάς».
Για το καινούργιο άλμπουμ του «My Mind»: «Περιέχει παλιότερο υλικό εμπλουτισμένο με την τωρινή μου φάση. Ένα κράμα ψυχεδέλειας και blues - rock. Η μουσική και οι στίχοι είναι δικοί μου και συμμετέχουν εκτός της Σοφιάννας και του Γ. Σκυλά, ο Νίκος Φραγκούλης στα τύμπανα. Εγώ παίζω κιθάρες και μπάσο. Η μισή δουλειά έγινε στο σπίτι και η άλλη μισή στο στούντιο Best οf όπου έγινε και η μείξη. Οι δύο τελευταίοι μου δίσκοι κυκλοφορούν και στο εξωτερικό (Αγγλία, Ιταλία, Ολλανδία, Ρωσία, Τσεχία κ.α.) λόγω ξένου στίχου. Πρόσφατα επανέκδωσα σε βινύλιο και τον πρώτο μου δίσκο Blues Guitar Game, που έχει ελληνικό στίχο. Όσο για το άλμπουμ “Μακιαβέλι Θεωρίες” είναι ιδιαίτερα αγαπητό στην Ολλανδία όπου το αγκάλιασε ο μουσικός τύπος και πήρε εξαιρετικές κριτικές. Οι τρεις δίσκοι μου, σε βινύλιο, έχουν κυκλοφορήσει από την Πλώρη Records».
Για τη σημερινή κατάσταση στη μουσική αναφέρει: «Δεν με εκφράζει η σημερινή μουσική πραγματικότητα. Δεν έχει μουσική ταυτότητα. Ένα συνονθύλευμα. Υπάρχουν αξιόλογοι μουσικοί, αλλά δεν προβάλλονται. Πρέπει να ψάξει κανείς. Οι νέοι ασχολούνται με πράγματα που τους σερβίρουνε και θέλοντας και μη τα ακολουθούνε».
Η εφηβεία: «Ήταν γεμάτη μουσικές, υπήρχαν παρέες και φίλοι. Ήταν η έκρηξη, το Γούντστοκ, η μεταπολίτευση και η μουσική το έναυσμα για να κάνεις ότι ήθελες. Υπήρχαν ιδανικά και στόχοι. Ακούγαμε το Machine Gun, ένα πολιτικοποιημένο κομμάτι με νόημα. Η μουσική είχε κοινωνικό λόγο και ήταν ο βασικός λόγος να ασχολείσαι μαζί της. Σύχναζα στην Πλάκα, στις μπουάτ, στην Λήδρα. Παρακολουθούσα τα live των Vavoura Band και των Σπυριδούλα που είχαν βγάλει τότε το Φλου. Από κιθαρίστες θαύμαζα τους Γιάννη Σπάθα, Κώστα Δουκάκη και Δήμη Παπαχρήστου, ενώ μου άρεσαν και συγκροτήματα όπως οι Poll και οι Πελόμα Μποκιού. Υπήρχαν εστίες αξιόλογες. Ο λόγος σύνδεσης των περισσοτέρων ήταν η μουσική. Ήταν το κεντρικό θέμα που ένωνε όλους. Μέσα από την μουσική έβγαιναν όλα τα προβλήματα που απασχολούσαν. Τώρα οι εποχές δεν είναι όπως παλιά. Οι γνωριμίες είναι πιο εύκολες, αλλά δεν παγιώνονται. Σήμερα οι παλιοί φίλοι έχουν άλλες ασχολίες, εγώ δεν έχω κάνει οικογένεια. Η μουσική που παίζω είναι από ακούσματα, εμπειρίες και αγάπη για την μουσική. Τα κορυφαία μου ακούσματα είναι Beatles, Hendrix, Cream, Steppenwolf, Mike Bloomfield, Paul Butterfield, Harvey Mandel, Jeff Beck, Eric Clapton, Johnny Winter. Είμαι ένας ευτυχισμένος άνθρωπος μέσω της μουσικής. Η μουσική είναι ένα ιδανικό που αν το κατακτήσεις χάνει την αξία του. Δεν τη φτάνεις ποτέ…».
Zipelia Cress White Bitch album ψυχή, ανάσα και νερό
