Προσωπικά, με βάση τις δημιουργίες του, κυρίως της εικοσαετίας 1946-1965, θα τον τοποθετούσα ανάμεσα στους 3-4 σημαντικότερους λαϊκούς συνθέτες… Είναι γνωστό επίσης, πως στο μεγαλύτερο μέρος των τραγουδιών του, ο Γιώργος Μητσάκης έγραφε ο ίδιος τους στίχους.
Η πορεία του στο τραγούδι ξεκίνησε το 1946, μόλις άνοιξε το εργοστάσιο της Columbia στον Περισσό, μετά την απελευθέρωση. Αν και, όπως γράφει ο ερευνητής του λαϊκού τραγουδιού Βαγγέλης Αρναουτάκης, το πρώτο του τραγούδι, γράφτηκε σε συνεργασία με τον μαέστρο Παναγιώτη Τούντα και κυκλοφόρησε χωρίς το όνομά του στην ετικέτα του δίσκου. Ήταν το «Η λόγχη μας το θέλει», που τραγούδησαν η Νταίζη Σταυροπούλου με τον Στέλιο Κερομύτη και τον Μανώλη Χιώτη και βγήκε στις αρχές του 1941. Ο ίδιος όμως δεν αναφερόταν ποτέ σε αυτό (1).
Τον Ιούνιο του 1946 λοιπόν ο λαϊκός συνθέτης ηχογραφεί τον «Λουλά» (12-6-46) και το «Φτωχό κομπολογάκι μου» (16-6-46). Τραγουδούν ο γνωστός συνθέτης και βιολιστής Γιώργος Μανησαλής, σε μια από τις ελάχιστες παρουσίες του ως τραγουδιστής, μαζί με τον Γιώργο Μητσάκη. Αυτά, όπως αναφέρει ο Παναγιώτης Κουνάδης, είναι, σύμφωνα με τους αριθμούς κυκλοφορίας, τα πρώτα νούμερα που κυκλοφόρησαν μετά τον πόλεμο (δίσκος 78 στροφών Columbia DG 6597). Τα τραγούδια ηχογραφούνται παράλληλα σε δυο ακόμα εκτελέσεις, μια με την Ιωάννα Γεωργακοπούλου και τον Μανώλη Χιώτη (15-6-1946), που κυκλοφορεί σε δίσκο His master’s voice και μια με τον Στράτο Παγιουμτζή και τον Κώστα Καπλάνη για την Οdeon (2).
Η πορεία του στο τραγούδι ξεκίνησε το 1946, μόλις άνοιξε το εργοστάσιο της Columbia στον Περισσό, μετά την απελευθέρωση. Αν και, όπως γράφει ο ερευνητής του λαϊκού τραγουδιού Βαγγέλης Αρναουτάκης, το πρώτο του τραγούδι, γράφτηκε σε συνεργασία με τον μαέστρο Παναγιώτη Τούντα και κυκλοφόρησε χωρίς το όνομά του στην ετικέτα του δίσκου. Ήταν το «Η λόγχη μας το θέλει», που τραγούδησαν η Νταίζη Σταυροπούλου με τον Στέλιο Κερομύτη και τον Μανώλη Χιώτη και βγήκε στις αρχές του 1941. Ο ίδιος όμως δεν αναφερόταν ποτέ σε αυτό (1).
Τον Ιούνιο του 1946 λοιπόν ο λαϊκός συνθέτης ηχογραφεί τον «Λουλά» (12-6-46) και το «Φτωχό κομπολογάκι μου» (16-6-46). Τραγουδούν ο γνωστός συνθέτης και βιολιστής Γιώργος Μανησαλής, σε μια από τις ελάχιστες παρουσίες του ως τραγουδιστής, μαζί με τον Γιώργο Μητσάκη. Αυτά, όπως αναφέρει ο Παναγιώτης Κουνάδης, είναι, σύμφωνα με τους αριθμούς κυκλοφορίας, τα πρώτα νούμερα που κυκλοφόρησαν μετά τον πόλεμο (δίσκος 78 στροφών Columbia DG 6597). Τα τραγούδια ηχογραφούνται παράλληλα σε δυο ακόμα εκτελέσεις, μια με την Ιωάννα Γεωργακοπούλου και τον Μανώλη Χιώτη (15-6-1946), που κυκλοφορεί σε δίσκο His master’s voice και μια με τον Στράτο Παγιουμτζή και τον Κώστα Καπλάνη για την Οdeon (2).
Όσον αφορά την πρώτη ηχογράφηση βέβαια, υπάρχει μια διχογνωμία, αφού στις αφηγήσεις του στο Νίκο Οικονόμου, ο Γιώργος Μητσάκης λέει τα εξής: Έτσι λοιπόν πάω εθελοντής. Με στείλανε στην Καλαμάτα. Την τύφλα μου είχα σα φαντάρος. Ούτε όπλο είχα πιάσει, ούτε τίποτα. Έμεινα εκεί έξι μήνες και μου δίνουνε μια άδεια να έρθω στην Αθήνα. Έρχομαι στην Αθήνα, εν τω μεταξύ ο Περιστέρης ο μαέστρος είχε ηχογραφήσει το «Κομπολογάκι», με το Στράτο και τον Καπλάνη στη δεύτερη φωνή. Αυτό την Odeon, αλλά το είχε ηχογραφήσει και η Columbia, με τη Γεωργακοπούλου και το Χιώτη να κάνει τη δεύτερη φωνή και να παίζει μπουζούκι. Αργότερα το ηχογράφησα κι εγώ μαζί με το Μανησαλή. Το «Κομπολογάκι» λοιπόν γίνεται επιτυχία. Πάω πάνω στην εταιρεία και παίρνω μπόλικα λεφτά. Γύρω στα δύο εκατομμύρια διακόσιες τόσες χιλιάδες… (3)
Η ιστορία του τραγουδιού είναι λίγο, πολύ γνωστή. Την αφηγείται άλλωστε κι ο συνθέτης τόσο στο video, όσο και στο ηχητικό που συνοδεύουν το κείμενο. Το χειμώνα του 1941 αγόρασε ένα παλτό από τα παλιατζίδικα για να ζεσταθεί. Περπατώντας στα Χαυτεία, αγόρασε από ένα μικρό περίπτερο, που το λέγανε «Μινιόν», ένα κομπολόι… Αφού έπαιξε λίγο με το κομπολόι, προχωρώντας στην Αγίου Κωνσταντίνου, το έβαλε στην τσέπη του, η οποία όμως ήταν τρύπια… Ψάχνοντας λίγο μετά για το κομπολογάκι, αντιλήφθηκε πως αυτό είχε χαθεί. Μεγάλη η στεναχώρια του… Και καθισμένος αργότερα στην ταβέρνα «Καρρέ του Άσσου», όπου πήγε για φασολάδα, έγραψε τους στίχους αλλά και τη μουσική του τραγουδιού. (3)
Η τεράστια επιτυχία του τραγουδιού βοήθησε στο να βρεθεί επιτέλους το χαμένο κομπολογάκι. Το 1946 ο Γιώργος Μητσάκης έγραψε ένα αλλέγκρο τραγούδι, στο ρυθμό του μάμπο, που έλεγε:
Το βρήκα να το, πω, πω, μεράκι
το ξακουσμένο κομπολογάκι…
Το τραγούδι ηχογραφήθηκε και κυκλοφόρησε σε δίσκο 78 στροφών His master’s voice, με την Ιωάννα Γεωργακοπούλου και τον Στέλιο Χρυσίνη, έχοντας στην άλλη όψη την πασίγνωστη «Φρόσω» του Μητσάκη, με την Γεωργακοπούλου και τον Στελλάκη Περπινιάδη…
Έτσι η ιστορία με το κομπολογάκι, έκλεισε με happy end…
Αρκετές ακόμα ιστορίες «Τραγουδιών σε… συνέχειες» ακούστηκαν στις 29/5/13 στην εκπομπή «Εγώ, δεν έχω βγάλει το… ωδείο» που επιμελείται και παρουσιάζει ο υπογράφων στο Δημοτικό Ραδιόφωνο Θεσσαλονίκης στους 100,6 fm.
Πηγές:
1) Αφιέρωμα του Βαγγέλη Αρναουτάκη στον Γιώργο Μητσάκη στο περιοδικό «Όασις» (τεύχος 12, Οκτώβριος 2009)
2) Νίκος Οικονόμου «Γιώργος Μητσάκης - Αυτοβιογραφία» (Εκδόσεις Εικοστού πρώτου, 1995)
3) Κείμενο του Παναγιώτη Κουνάδη στο cd «Γιώργος Μητσάκης Νο1» από τη σειρά της Minos - Emi «Συνθέτες του ρεμπέτικου»
Video: Ο Γιώργος Μητσάκης αφηγείται πως έγραψε το «Φτωχό κομπολογάκι μου». Τραγουδά η Πόλυ Πάνου. Από αφιέρωμα της ΕΤ 2 στον Γιώργο Μητσάκη το 1991. (Αρχείο Θανάση Γιώγλου)
