«Στου προφήτη Ηλία τα σοκάκια… μ’ ένα όνειρο τρελό…»
Από το περασμένο Σάββατο το πρωί, που ανακοινώθηκε η είδηση του θανάτου του Σταμάτη Κόκοτα, μέχρι σήμερα, διάβασα διάφορες ανακρίβειες (ο επιεικέστερος χαρακτηρισμός που μπορώ να δώσω) στο διαδίκτυο. Διάβασα, ας πούμε, ότι στις μεγάλες επιτυχίες του ήταν και το «Δελφίνι δελφινάκι» του Μάνου Λοΐζου και του Λευτέρη Παπαδόπουλου!!! Αυτό με έβαλε στη διαδικασία να ψάξω, για να βρω μήπως υπάρχει κάποια εκτέλεση του τραγουδιού με τον Σταμάτη Κόκοτα που μου διαφεύγει, αλλά χωρίς αποτέλεσμα.
Είναι βεβαίως γεγονός πως κάπου εκεί στα 1967-68, ο Σταμάτης Κόκοτας καθιερώνεται, πραγματοποιώντας τις πρώτες μεγάλες επιτυχίες του στην Columbia, με τραγούδια του Σταύρου Ξαρχάκου, του Δήμου Μούτση, του Απόστολου Καλδάρα και του Γιώργου Ζαμπέτα, ενώ ο Γιάννης Καλατζής, έχοντας αποχωρήσει από το Τρίο Μορένο και πριν ακόμα τραγουδήσει τον περίφημο «Περικλή» του Γιώργου Μητσάκη και τα «Χρυσά κλειδιά» των Θόδωρου Δερβενιώτη και Κώστα Βίρβο, πραγματοποιεί τις πρώτες, σόλο, ηχογραφήσεις του σε τραγούδια του Γιώργου Μητσάκη και του Κώστα Καπλάνη και προβάλλεται από την εταιρεία του, την Odeon – Parlophone, σαν το «αντίπαλο δέος» του Σταμάτη Κόκοτα. Το ηχόχρωμα της φωνής του Καλατζή, είναι κοντά στο ηχόχρωμα της φωνής του Κόκοτα, χωρίς όμως η φωνή του πρώτου να διαθέτει όλες τις τεχνικές δυνατότητες του δεύτερου.
Σε αυτό το πλαίσιο, το 1968 ο Γιάννης Καλατζής ηχογραφεί, με ενορχήστρωση του συνθέτη Άγγελου Σέμπου, τρία τραγούδια που είναι ήδη μεγάλες επιτυχίες με τη φωνή του Κόκοτα. Τα «Μη μου χτυπάς τα μεσάνυχτα την πόρτα» και «Στου προφήτη Ηλία» του Δήμου Μούτση σε στίχους Νίκου Γκάτσου και Γιώργου Παπαστεφάνου αντίστοιχα και το «Όνειρο απατηλό» σε μουσική του Απόστολου Καλδάρα και στίχους της Ευτυχίας Παπαγιαννοπούλου. Τα τραγούδια κυκλοφορούν σε δίσκους 45 στροφών, χωρίς να κάνουν ιδιαίτερη αίσθηση, ενώ είναι χαρακτηριστικό πως τα δυο τραγούδια του Δήμου Μούτση, παραμένουν ανέκδοτα, μέχρι σήμερα, σε άλλο ηχητικό φορέα.
Τα ακούμε στις πρώτες εκτελέσεις με τον Σταμάτη Κόκοτα και σε αυτές που ακολούθησαν με τον Γιάννη Καλατζή.
Όνειρο απατηλό
Σταμάτης Κόκοτας (Δίσκος 45 στροφών, His master’s voice 7PG - 3724, 1967)
Γιάννης Καλατζής (Δίσκος 45 στροφών, Odeon DSOG - 3427 & Parlophone GDSP - 3246, 1968)
Μη μου χτυπάς τα μεσάνυχτα την πόρτα
Σταμάτης Κόκοτας (Δίσκος 45 στροφών, Columbia SCDG - 3705, 1967)
Το video προέρχεται από την εκπομπή του Τάκη Κωνσταντακόπουλου «Στιγμές από το ελληνικό τραγούδι» στην ΕΡΤ 2 το 1992.
Γιάννης Καλατζής (Δίσκος 45 στροφών, Parlophone GDSP - 3247, 1968)
Στου προφήτη Ηλία
Σταμάτης Κόκοτας (Δίσκος 45 στροφών, Columbia SCDG - 3705, 1967)
Γιάννης Καλατζής (Δίσκος 45 στροφών, Parlophone GDSP - 3247, 1968)
Τον Οκτώβρη του 1984, δεκαέξι χρόνια μετά από αυτές τις ηχογραφήσεις, ο Γιάννης Καλατζής ηχογράφησε υπό τη μορφή ποτ-πουρί (συχνό φαινόμενο της εποχής), μια σειρά από δικές του μεγάλες επιτυχίες αλλά και παλιά λαϊκά τραγούδια, που αποτέλεσαν το υλικό του δίσκου «Θυμηθείτε με τον Γιάννη Καλατζή», που κυκλοφόρησε από τη Minos και ήταν ο τελευταίος προσωπικός του, για εκείνα τα χρόνια. Η ενορχήστρωση και διεύθυνση ορχήστρας ήταν του Βασίλη Ηλιάδη και τον συνόδευσαν τα παιδιά της Αθηναϊκής Κομπανίας Δημήτρης Χατζηδιάκος, Χρήστος Κανελλόπουλος, Σοφία Εμφιετζή, Βούλα Καραχάλιου και Γιώργος Νικολέρης.
Ανάμεσα στα τραγούδια του πρώτου ποτ – πουρί ήταν και τέσσερα που είχαν ηχογραφηθεί για πρώτη φορά στα τέλη της δεκαετίας του ’60 από τον Σταμάτη Κόκοτα. Η «Πειραιώτισσα» και το «Σιγά – σιγά» (ή «Βρέχει ο Θεός») των Δήμου Μούτση και Νίκου Γκάτσου κι άλλα δυο στα οποία αναφέρθηκα παραπάνω, το «Όνειρο απατηλό» και το «Στου προφήτη Ηλία». Μαζί με αυτά ακούμε στο φινάλε και το «Κόκκινο γλυκό μου στόμα» του Μάνου Λοΐζου και του Λευτέρη Παπαδόπουλου που πρωτοτραγούδησε στα 1970 ο Γιάννης Καλατζής. (Υπάρχουν βέβαια και κάποια τραγούδια, όπως για παράδειγμα η «Ελευσίνα», που τα τραγούδησαν και οι δυο σε επανεκτελέσεις, αλλά αυτό είναι αντικείμενο άλλης καταγραφής).
Από το περασμένο Σάββατο το πρωί, που ανακοινώθηκε η είδηση του θανάτου του Σταμάτη Κόκοτα, μέχρι σήμερα, διάβασα διάφορες ανακρίβειες (ο επιεικέστερος χαρακτηρισμός που μπορώ να δώσω) στο διαδίκτυο. Διάβασα, ας πούμε, ότι στις μεγάλες επιτυχίες του ήταν και το «Δελφίνι δελφινάκι» του Μάνου Λοΐζου και του Λευτέρη Παπαδόπουλου!!! Αυτό με έβαλε στη διαδικασία να ψάξω, για να βρω μήπως υπάρχει κάποια εκτέλεση του τραγουδιού με τον Σταμάτη Κόκοτα που μου διαφεύγει, αλλά χωρίς αποτέλεσμα.
Είναι βεβαίως γεγονός πως κάπου εκεί στα 1967-68, ο Σταμάτης Κόκοτας καθιερώνεται, πραγματοποιώντας τις πρώτες μεγάλες επιτυχίες του στην Columbia, με τραγούδια του Σταύρου Ξαρχάκου, του Δήμου Μούτση, του Απόστολου Καλδάρα και του Γιώργου Ζαμπέτα, ενώ ο Γιάννης Καλατζής, έχοντας αποχωρήσει από το Τρίο Μορένο και πριν ακόμα τραγουδήσει τον περίφημο «Περικλή» του Γιώργου Μητσάκη και τα «Χρυσά κλειδιά» των Θόδωρου Δερβενιώτη και Κώστα Βίρβο, πραγματοποιεί τις πρώτες, σόλο, ηχογραφήσεις του σε τραγούδια του Γιώργου Μητσάκη και του Κώστα Καπλάνη και προβάλλεται από την εταιρεία του, την Odeon – Parlophone, σαν το «αντίπαλο δέος» του Σταμάτη Κόκοτα. Το ηχόχρωμα της φωνής του Καλατζή, είναι κοντά στο ηχόχρωμα της φωνής του Κόκοτα, χωρίς όμως η φωνή του πρώτου να διαθέτει όλες τις τεχνικές δυνατότητες του δεύτερου.
Σε αυτό το πλαίσιο, το 1968 ο Γιάννης Καλατζής ηχογραφεί, με ενορχήστρωση του συνθέτη Άγγελου Σέμπου, τρία τραγούδια που είναι ήδη μεγάλες επιτυχίες με τη φωνή του Κόκοτα. Τα «Μη μου χτυπάς τα μεσάνυχτα την πόρτα» και «Στου προφήτη Ηλία» του Δήμου Μούτση σε στίχους Νίκου Γκάτσου και Γιώργου Παπαστεφάνου αντίστοιχα και το «Όνειρο απατηλό» σε μουσική του Απόστολου Καλδάρα και στίχους της Ευτυχίας Παπαγιαννοπούλου. Τα τραγούδια κυκλοφορούν σε δίσκους 45 στροφών, χωρίς να κάνουν ιδιαίτερη αίσθηση, ενώ είναι χαρακτηριστικό πως τα δυο τραγούδια του Δήμου Μούτση, παραμένουν ανέκδοτα, μέχρι σήμερα, σε άλλο ηχητικό φορέα.
Τα ακούμε στις πρώτες εκτελέσεις με τον Σταμάτη Κόκοτα και σε αυτές που ακολούθησαν με τον Γιάννη Καλατζή.
Όνειρο απατηλό
Σταμάτης Κόκοτας (Δίσκος 45 στροφών, His master’s voice 7PG - 3724, 1967)
Γιάννης Καλατζής (Δίσκος 45 στροφών, Odeon DSOG - 3427 & Parlophone GDSP - 3246, 1968)
Μη μου χτυπάς τα μεσάνυχτα την πόρτα
Σταμάτης Κόκοτας (Δίσκος 45 στροφών, Columbia SCDG - 3705, 1967)
Το video προέρχεται από την εκπομπή του Τάκη Κωνσταντακόπουλου «Στιγμές από το ελληνικό τραγούδι» στην ΕΡΤ 2 το 1992.
Γιάννης Καλατζής (Δίσκος 45 στροφών, Parlophone GDSP - 3247, 1968)
Στου προφήτη Ηλία
Σταμάτης Κόκοτας (Δίσκος 45 στροφών, Columbia SCDG - 3705, 1967)
Γιάννης Καλατζής (Δίσκος 45 στροφών, Parlophone GDSP - 3247, 1968)
Τον Οκτώβρη του 1984, δεκαέξι χρόνια μετά από αυτές τις ηχογραφήσεις, ο Γιάννης Καλατζής ηχογράφησε υπό τη μορφή ποτ-πουρί (συχνό φαινόμενο της εποχής), μια σειρά από δικές του μεγάλες επιτυχίες αλλά και παλιά λαϊκά τραγούδια, που αποτέλεσαν το υλικό του δίσκου «Θυμηθείτε με τον Γιάννη Καλατζή», που κυκλοφόρησε από τη Minos και ήταν ο τελευταίος προσωπικός του, για εκείνα τα χρόνια. Η ενορχήστρωση και διεύθυνση ορχήστρας ήταν του Βασίλη Ηλιάδη και τον συνόδευσαν τα παιδιά της Αθηναϊκής Κομπανίας Δημήτρης Χατζηδιάκος, Χρήστος Κανελλόπουλος, Σοφία Εμφιετζή, Βούλα Καραχάλιου και Γιώργος Νικολέρης.
Ανάμεσα στα τραγούδια του πρώτου ποτ – πουρί ήταν και τέσσερα που είχαν ηχογραφηθεί για πρώτη φορά στα τέλη της δεκαετίας του ’60 από τον Σταμάτη Κόκοτα. Η «Πειραιώτισσα» και το «Σιγά – σιγά» (ή «Βρέχει ο Θεός») των Δήμου Μούτση και Νίκου Γκάτσου κι άλλα δυο στα οποία αναφέρθηκα παραπάνω, το «Όνειρο απατηλό» και το «Στου προφήτη Ηλία». Μαζί με αυτά ακούμε στο φινάλε και το «Κόκκινο γλυκό μου στόμα» του Μάνου Λοΐζου και του Λευτέρη Παπαδόπουλου που πρωτοτραγούδησε στα 1970 ο Γιάννης Καλατζής. (Υπάρχουν βέβαια και κάποια τραγούδια, όπως για παράδειγμα η «Ελευσίνα», που τα τραγούδησαν και οι δυο σε επανεκτελέσεις, αλλά αυτό είναι αντικείμενο άλλης καταγραφής).
