«Ο Μπράιαν έπρεπε πάντα να είχε έναν εχθρό, είχε πάντα έναν φανταστικό εχθρό»: Πέντε χρόνια μετά τον θάνατο του Μπράιαν Τζόουνς, ο Κιθ Ρίτσαρντς ήταν έτοιμος να μιλήσει για τους μύθους γύρω από τον κιθαρίστα των Ρόλινγκ Στόουνς και δεν συγκρατήθηκε.
«Επειδή είναι νεκρός, μπορώ να πω, «Ω, ο Μπράιαν ήταν ένας φανταστικός μουσικός», αλλά δεν ήταν αλήθεια».
Το 1974, ο δημοσιογράφος και βιογράφος ροκ μουσικών Anthony Scaduto (Άντονι Σκαντούτο) δημοσίευσε μια ανεπίσημη βιογραφία του Mick Jagger που ενόχλησε τους Rolling Stones που εντόπισαν πολυάριθμες ανακρίβειες και υπερβολές στο κείμενο.
Το κυριότερο μεταξύ αυτών ήταν η απεικόνιση του αείμνηστου Brian Jones από τον Scaduto ως το πιο ταλαντούχο και σημαντικό μέλος του συγκροτήματος, που φέρεται να εξοστρακίστηκε και εκφοβίστηκε από έναν ζηλιάρη Τζάγκερ και τον Κιθ Ρίτσαρντς. Γνωρίζοντας ότι οι Stones δεν είχαν εντυπωσιαστεί από το βιβλίο του Scaduto, το καλοκαίρι του 1974, ο συγγραφέας του NME Pete Erskine πρόσφερε στον Keith Richards την ευκαιρία να αναφερθεί σε μερικούς από τους ισχυρισμούς που είχε κάνει ο Αμερικανός συγγραφέας στο βιβλίο του, και ο κιθαρίστας δεν συγκρατήθηκε. .
Απαντώντας στον ισχυρισμό του Scaduto ότι «Ο Μπράιαν ένιωθε ότι ο Τζάγκερ και ο Κιθ σχεδίαζαν την απομόνωσή του από την ομάδα σε μια προσπάθεια να τον διώξουν», ο Ρίτσαρντς είπε απλώς, «Δεν είναι αλήθεια».
«Ο Μπράιαν, απ' όσο ξέρω, δεν έγραψε ποτέ ούτε ένα ολοκληρωμένο τραγούδι στη ζωή του», δήλωσε ο κιθαρίστας. "Έγραψε κομμάτια αλλά δεν μας τα παρουσίασε ποτέ. Χωρίς αμφιβολία ξόδεψε ώρες, εβδομάδες, δουλεύοντας πάνω σε πράγματα - αλλά η παράνοιά του ήταν τόσο μεγάλη που δεν μπορούσε ποτέ να μας την παρουσιάσει κάτι.
"Επειδή είναι νεκρός, μπορώ να πω, "Ω, ο Brian ήταν ένας φανταστικός μουσικός", αλλά δεν ήταν αλήθεια. Ο Brian δεν ήταν σπουδαίος μουσικός. Είχε μια συγκεκριμένη αίσθηση για ορισμένα πράγματα, αλλά όλοι στο συγκρότημα έχουν. Και αυτό για ορισμένα πράγματα. Και υπήρχε μια ωραία χημεία εκεί για λίγο που δυστυχώς δεν έμεινε.
“Ο Μπράιαν ήταν ο λιγότερο ικανός να αντιμετωπίσει το αστέρι του teenybopper και τον έκανε τόσο καταθλιπτικό που τελικά έγινε παθητικός, και ειδικά λόγω της πίεσης που δεχόμασταν εμείς, ως συγκρότημα», πρόσθεσε ο Richards. «Επίσης ο Μικ και εγώ, αφού ο Andrew (Loog Oldham, μάνατζερ και παραγωγός των Stones) μας έβαλε να γράψουμε - κάτι που δεν είχαμε ονειρευτεί ποτέ να κάνουμε - αφού το πρώτο ζευγάρι Mick-Keith έφτασε στο Νούμερο Ένα, αύξησε τον ανταγωνισμό του Brian απέναντί μας”.
Ο Ρίτσαρντς συνέχισε λέγοντας ότι ο Τζόουνς, ο οποίος πνίγηκε στην πισίνα του σπιτιού του στο Ανατολικό Σάσεξ στις 3 Ιουλίου 1969, “έπρεπε πάντα να έχει έναν εχθρό, είχε πάντα έναν φανταστικό εχθρό”.
“Ο Μπράιαν πάντα χειραγωγούσε τους ανθρώπους», είπε, “σε αυτές τις καταστάσεις έπρεπε να του αποδείξεις τη φιλία σου κάνοντας κάτι ποταπό στο άλλο άτομο”.
Ο Ρίτσαρντς ισχυρίστηκε επίσης ότι αυτός και ο Τζόουνς ήταν πιο κοντά το 1967, αλλά ότι η φιλία τους διαλύθηκε μετά από ένα ταξίδι στο Μαρόκο, όταν ο Τζόουνς “έβγαζε αυτόν τον σκληρό άνθρωπο, έδιωχνε τις μαροκινές πόρνες και ήταν απολύτως αηδιαστικός”.
Ο Τζόουνς, προφανώς, δεν είχε ποτέ την ευκαιρία να υπερασπιστεί τον εαυτό του ενάντια στους ισχυρισμούς του Ρίτσαρντς.
«Επειδή είναι νεκρός, μπορώ να πω, «Ω, ο Μπράιαν ήταν ένας φανταστικός μουσικός», αλλά δεν ήταν αλήθεια».
Το 1974, ο δημοσιογράφος και βιογράφος ροκ μουσικών Anthony Scaduto (Άντονι Σκαντούτο) δημοσίευσε μια ανεπίσημη βιογραφία του Mick Jagger που ενόχλησε τους Rolling Stones που εντόπισαν πολυάριθμες ανακρίβειες και υπερβολές στο κείμενο.
Το κυριότερο μεταξύ αυτών ήταν η απεικόνιση του αείμνηστου Brian Jones από τον Scaduto ως το πιο ταλαντούχο και σημαντικό μέλος του συγκροτήματος, που φέρεται να εξοστρακίστηκε και εκφοβίστηκε από έναν ζηλιάρη Τζάγκερ και τον Κιθ Ρίτσαρντς. Γνωρίζοντας ότι οι Stones δεν είχαν εντυπωσιαστεί από το βιβλίο του Scaduto, το καλοκαίρι του 1974, ο συγγραφέας του NME Pete Erskine πρόσφερε στον Keith Richards την ευκαιρία να αναφερθεί σε μερικούς από τους ισχυρισμούς που είχε κάνει ο Αμερικανός συγγραφέας στο βιβλίο του, και ο κιθαρίστας δεν συγκρατήθηκε. .
Απαντώντας στον ισχυρισμό του Scaduto ότι «Ο Μπράιαν ένιωθε ότι ο Τζάγκερ και ο Κιθ σχεδίαζαν την απομόνωσή του από την ομάδα σε μια προσπάθεια να τον διώξουν», ο Ρίτσαρντς είπε απλώς, «Δεν είναι αλήθεια».
«Ο Μπράιαν, απ' όσο ξέρω, δεν έγραψε ποτέ ούτε ένα ολοκληρωμένο τραγούδι στη ζωή του», δήλωσε ο κιθαρίστας. "Έγραψε κομμάτια αλλά δεν μας τα παρουσίασε ποτέ. Χωρίς αμφιβολία ξόδεψε ώρες, εβδομάδες, δουλεύοντας πάνω σε πράγματα - αλλά η παράνοιά του ήταν τόσο μεγάλη που δεν μπορούσε ποτέ να μας την παρουσιάσει κάτι.
"Επειδή είναι νεκρός, μπορώ να πω, "Ω, ο Brian ήταν ένας φανταστικός μουσικός", αλλά δεν ήταν αλήθεια. Ο Brian δεν ήταν σπουδαίος μουσικός. Είχε μια συγκεκριμένη αίσθηση για ορισμένα πράγματα, αλλά όλοι στο συγκρότημα έχουν. Και αυτό για ορισμένα πράγματα. Και υπήρχε μια ωραία χημεία εκεί για λίγο που δυστυχώς δεν έμεινε.
“Ο Μπράιαν ήταν ο λιγότερο ικανός να αντιμετωπίσει το αστέρι του teenybopper και τον έκανε τόσο καταθλιπτικό που τελικά έγινε παθητικός, και ειδικά λόγω της πίεσης που δεχόμασταν εμείς, ως συγκρότημα», πρόσθεσε ο Richards. «Επίσης ο Μικ και εγώ, αφού ο Andrew (Loog Oldham, μάνατζερ και παραγωγός των Stones) μας έβαλε να γράψουμε - κάτι που δεν είχαμε ονειρευτεί ποτέ να κάνουμε - αφού το πρώτο ζευγάρι Mick-Keith έφτασε στο Νούμερο Ένα, αύξησε τον ανταγωνισμό του Brian απέναντί μας”.
Ο Ρίτσαρντς συνέχισε λέγοντας ότι ο Τζόουνς, ο οποίος πνίγηκε στην πισίνα του σπιτιού του στο Ανατολικό Σάσεξ στις 3 Ιουλίου 1969, “έπρεπε πάντα να έχει έναν εχθρό, είχε πάντα έναν φανταστικό εχθρό”.
“Ο Μπράιαν πάντα χειραγωγούσε τους ανθρώπους», είπε, “σε αυτές τις καταστάσεις έπρεπε να του αποδείξεις τη φιλία σου κάνοντας κάτι ποταπό στο άλλο άτομο”.
Ο Ρίτσαρντς ισχυρίστηκε επίσης ότι αυτός και ο Τζόουνς ήταν πιο κοντά το 1967, αλλά ότι η φιλία τους διαλύθηκε μετά από ένα ταξίδι στο Μαρόκο, όταν ο Τζόουνς “έβγαζε αυτόν τον σκληρό άνθρωπο, έδιωχνε τις μαροκινές πόρνες και ήταν απολύτως αηδιαστικός”.
Ο Τζόουνς, προφανώς, δεν είχε ποτέ την ευκαιρία να υπερασπιστεί τον εαυτό του ενάντια στους ισχυρισμούς του Ρίτσαρντς.
