Η τελευταία εμφάνιση στην σκηνή του Τζίμι Χέντριξ ήταν εδώ και πολύ καιρό ένας θρύλος.
Στις 16 Σεπτεμβρίου 1970, ο Hendrix εμφανίστηκε απροειδοποίητα στη σκηνή στο τζαζ κλαμπ του Λονδίνου Ronnie Scott's μαζί με τον φίλο του Eric Burdon και το συγκρότημα War, τζαμάροντας μαζί τους μπροστά στα έκπληκτα μάτια του ακροατηρίου παίζοντας σε δύο τραγούδια των War : “Mother Earth” και “Tobacco Road”.
Ο Eric Burdon είχε ξεκινήσει εκείνο τον καιρό την συνεργασία του με τους War και αυτή ήταν από τις πρώτες εμφανίσεις τους. Ο Hendrix ήθελε απλώς να τζαμάρει μαζί τους. Αυτό έγινε στο δεύτερο σετ του συγκροτήματος και η συνύπαρξη αυτή ξεσήκωσε το κοινό που ξέσπασε σε ζητωκραυγές.
Από την εμφάνιση αυτή του Χέντριξ δεν πέρασαν καλά – καλά ούτε 48 ώρες και ο Τζίμι πέθανε στις 18 Σεπτεμβρίου 1970. Ήταν 27 ετών.
Οι ηχογραφήσεις αυτού του τελευταίου επί σκηνής jam με τους War κυκλοφορούσαν στο YouTube για αρκετά χρόνια, αλλά τώρα, έχουν γίνει remaster για να συμπεριληφθούν στο Ronnie's, ένα νέο ντοκιμαντέρ για την ιστορία του θρυλικού χώρου Ronnie Scott, σε σκηνοθεσία Oliver Murray.
Ένα χρονικό της ζωής του σαξοφωνίστα Ronnie Scott, που από ένα φτωχό Εβραιόπουλο στο East End του Λονδίνου έγινε ο ιδιοκτήτης του θρυλικού νυχτερινού κέντρου Ronnie's. Στο θρυλικό αυτό τζαζ κλαμπ πέρασαν από τη σκηνή σπουδαίοι μουσικοί συμπεριλαμβανομένων των Dizzy Gillespie, Sarah Vaughn, Ella Fitzgerald, Jimi Hendrix, Nina Simone, Van Morrison, Chet Baker και πολλών άλλων που έδωσαν τον καλύτερό τους εαυτό.
Jimi Hendrix - Official Clip from Ronnie’s
Ο ήχος της παράστασης κυκλοφορούσε στο διαδίκτυο για χρόνια, αλλά όταν ο σκηνοθέτης Oliver Murray άρχισε να γυρίζει το ντοκιμαντέρ του Ronnie's κατάφερε να έρθει σε επαφή μέσω email με την πηγή της ερασιτεχνικής αυτής ηχογράφησης που είχε κάνει ένας μουσικόφιλος ονόματι Bill Baker ο οποίος αρεσκόταν να ηχογραφεί με το μαγνητόφωνό του συναυλίες στις αρχές της δεκαετίας του ’70.
«Χρειάζεται πολύς χρόνος για να πείσεις τους ανθρώπους ότι κάνεις μια ταινία με τον σωστό τρόπο και για τους σωστούς λόγους προτού συμφωνήσουν να παραδώσουν μια τέτοια ηχογράφηση. Μετά από μερικούς μήνες ο Baker αποφάσισε να δώσει την συγκατάθεσή του σε μια τόσο ιστορική στιγμή στην ιστορία της μουσικής».
Η ομάδα του Murray δούλεψε πολύ ώστε να ακούγεται η κασέτα αυτή σχεδόν τόσο φρέσκια όσο εκείνη τη νύχτα.
Στις 16 Σεπτεμβρίου 1970, ο Hendrix εμφανίστηκε απροειδοποίητα στη σκηνή στο τζαζ κλαμπ του Λονδίνου Ronnie Scott's μαζί με τον φίλο του Eric Burdon και το συγκρότημα War, τζαμάροντας μαζί τους μπροστά στα έκπληκτα μάτια του ακροατηρίου παίζοντας σε δύο τραγούδια των War : “Mother Earth” και “Tobacco Road”.
Ο Eric Burdon είχε ξεκινήσει εκείνο τον καιρό την συνεργασία του με τους War και αυτή ήταν από τις πρώτες εμφανίσεις τους. Ο Hendrix ήθελε απλώς να τζαμάρει μαζί τους. Αυτό έγινε στο δεύτερο σετ του συγκροτήματος και η συνύπαρξη αυτή ξεσήκωσε το κοινό που ξέσπασε σε ζητωκραυγές.
Από την εμφάνιση αυτή του Χέντριξ δεν πέρασαν καλά – καλά ούτε 48 ώρες και ο Τζίμι πέθανε στις 18 Σεπτεμβρίου 1970. Ήταν 27 ετών.
Οι ηχογραφήσεις αυτού του τελευταίου επί σκηνής jam με τους War κυκλοφορούσαν στο YouTube για αρκετά χρόνια, αλλά τώρα, έχουν γίνει remaster για να συμπεριληφθούν στο Ronnie's, ένα νέο ντοκιμαντέρ για την ιστορία του θρυλικού χώρου Ronnie Scott, σε σκηνοθεσία Oliver Murray.
Ένα χρονικό της ζωής του σαξοφωνίστα Ronnie Scott, που από ένα φτωχό Εβραιόπουλο στο East End του Λονδίνου έγινε ο ιδιοκτήτης του θρυλικού νυχτερινού κέντρου Ronnie's. Στο θρυλικό αυτό τζαζ κλαμπ πέρασαν από τη σκηνή σπουδαίοι μουσικοί συμπεριλαμβανομένων των Dizzy Gillespie, Sarah Vaughn, Ella Fitzgerald, Jimi Hendrix, Nina Simone, Van Morrison, Chet Baker και πολλών άλλων που έδωσαν τον καλύτερό τους εαυτό.
Jimi Hendrix - Official Clip from Ronnie’s
Ο ήχος της παράστασης κυκλοφορούσε στο διαδίκτυο για χρόνια, αλλά όταν ο σκηνοθέτης Oliver Murray άρχισε να γυρίζει το ντοκιμαντέρ του Ronnie's κατάφερε να έρθει σε επαφή μέσω email με την πηγή της ερασιτεχνικής αυτής ηχογράφησης που είχε κάνει ένας μουσικόφιλος ονόματι Bill Baker ο οποίος αρεσκόταν να ηχογραφεί με το μαγνητόφωνό του συναυλίες στις αρχές της δεκαετίας του ’70.
«Χρειάζεται πολύς χρόνος για να πείσεις τους ανθρώπους ότι κάνεις μια ταινία με τον σωστό τρόπο και για τους σωστούς λόγους προτού συμφωνήσουν να παραδώσουν μια τέτοια ηχογράφηση. Μετά από μερικούς μήνες ο Baker αποφάσισε να δώσει την συγκατάθεσή του σε μια τόσο ιστορική στιγμή στην ιστορία της μουσικής».
Η ομάδα του Murray δούλεψε πολύ ώστε να ακούγεται η κασέτα αυτή σχεδόν τόσο φρέσκια όσο εκείνη τη νύχτα.
