«Κύριε Γιώγλου καλησπέρα. Εύχομαι να είστε καλά. Είμαι η……………. Η δημοσιογράφος από τον…………….. Θα ήθελα να επικοινωνήσω μαζί σας σχετικά με μία συνέντευξη που είχατε κάνει σε ένα σπουδαίο Έλληνα μουσικοσυνθέτη. Όταν μπορέσετε πείτε μου να σας καλέσω. Θα χαρώ να σας ακούσω. Σας προωθώ και το δικό μου τηλέφωνο………….. Σας ευχαριστώ».
Αυτό το μήνυμα το βρήκα στο messenger την Κυριακή 16 Σεπτεμβρίου του 2023. Ήταν από μια δημοσιογράφο εκπομπής της πρωινής ζώνης, με την οποία επικοινώνησα και μου ζήτησε να «βγω» την επομένη μέρα στην εκπομπή της, για να μιλήσω σχετικά με τη διαμάχη που είχε ξεσπάσει εκείνες τις μέρες ανάμεσα στα παιδιά ενός σπουδαίου, αείμνηστου συνθέτη και μουσικού και στην τελευταία σύζυγό του, με αφορμή μια μεγάλη συναυλία που μόλις είχε πραγματοποιηθεί προς τιμήν του. Ο λόγος που η δημοσιογράφος θέλησε να επικοινωνήσει μαζί μου, ήταν επειδή ο συνθέτης μου είχε παραχωρήσει μια από τις τελευταίες του συνεντεύξεις, όπου μεταξύ άλλων ανέφερε πως όταν εκείνος θα έφευγε από τη ζωή, δεν θα ήθελε να γίνει καμιά συναυλία προς τιμήν του.
Όταν άκουσα τον λόγο για τον οποίο με ζήτησε, εξερράγην και απέκλεισα οποιοδήποτε ενδεχόμενο να βγω στην εκπομπή της, εκτός αν ήθελε να μιλήσουμε για τον συνθέτη και το έργο του, που ήταν και το αντικείμενο της συνέντευξης που μου είχε παραχωρήσει. «Κυρία μου, γράφω κοντά στα είκοσι χρόνια στα περιοδικά και στο διαδίκτυο, έχω κάνει επτά χρόνια ραδιόφωνο, έχω εκδώσει δυο βιβλία, δεν λέω ότι είναι πολλά ή σημαντικά αλλά είναι οι δημόσιες καταθέσεις μου γύρω από το ελληνικό τραγούδι και με καλείτε για να με ρωτήσετε αν ο -------------- αγαπούσε τα παιδιά του; Είναι δυνατόν;» θυμάμαι πως της είπα περίπου…
Για να πω την αλήθεια κι επειδή όπως είπε ο Γιώργος Νταλάρας στην πρόσφατη συνέντευξή του στον Νίκο Συρίγο «Είμαι ενοχικός κι αυτό η γενιά μου το έλεγε φιλότιμο», άρχισα να μην αισθάνομαι καλά που της μίλησα απότομα και της το ξέκοψα και επικοινώνησα ξανά μαζί της, ζητώντας την κατανόησή της για την έντασή μου και πως είμαι διαθέσιμος να μιλήσουμε για τον συνθέτη, αλλά με την προϋπόθεση πως θα αναφερθούμε στο έργο του και όχι σε όλα τα υπόλοιπα. Έδειξε πως κατανόησε τον τρόπο μου και, για να μην τα πολυλογώ, μετά από κάποια διαδικαστικά τηλεφωνήματα και αφού, όπως μου είπε, πήρε την έγκριση του αρχισυντάκτη της, κλείσαμε ραντεβού για το επόμενο πρωινό, όχι όμως για να με «βγάλει ζωντανά» στην εκπομπή της, αλλά για να με ηχογραφήσει και να «παίξει» ηχογραφημένα αποσπάσματα. Όπως μου είπε, ο λόγος που άλλαξε τον τρόπο επικοινωνίας μας ήταν επειδή εκείνες τις μέρες διεξάγονταν οι εσωκομματικές εκλογές του ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ. με την εκλογή του Στέφανου Κασσελάκη, με αποτέλεσμα να μην ξέρει πότε ακριβώς θα βγούμε στην εκπομπή. Μάλλον δεν την πολυπίστεψα. «Μετά από αυτά που της είπα στο τηλέφωνο, μάλλον δεν ρισκάρουν τη ζωντανή επικοινωνία μαζί μου», σκέφτηκα.
Εν πάση περιπτώσει, την επόμενη μέρα μου τηλεφώνησε κι άρχισε να με ηχογραφεί (εν γνώση μου) κάνοντας ερωτήσεις του τύπου: «Είχατε γνωρίσει την σύζυγό του;», «Σας είχε μιλήσει για τα παιδιά του;», «Αγαπούσε τον γιο του;», «Ήταν κεφάτος όταν κάνατε τη συνέντευξη»; κι άλλες παρόμοιες, χωρίς καμιά καλλιτεχνική αναφορά. Κατάφερα να συγκρατήσω τον εκνευρισμό που μου προκάλεσαν οι ερωτήσεις της και να απαντήσω σε όλες, μεταφέροντας όμως το θέμα στα καλλιτεχνικά. Όταν, ας πούμε, με ρώτησε «Σας είχε μιλήσει για τα παιδιά του;», εγώ της απάντησα «Βεβαίως. Ο γιος του είναι πολύ καλός τραγουδιστής, έχει πει αυτά τα τραγούδια και μέσα στη συνέντευξη υπήρχαν πολλές αναφορές σε εκείνον».
Αφού λοιπόν ολοκληρώθηκε η τηλεφωνική μας συνομιλία, με διαβεβαίωσε πως η συνέντευξη θα «παίξει» την ίδια ή το πολύ την επόμενη μέρα. Κι όταν μετά από δυο μέρες κι αφού διαπίστωσα πως η συνέντευξη δεν είχε ακόμα μεταδοθεί, της έστειλα ένα μήνυμα λέγοντάς της «Τζάμπα η φασαρία…», η δημοσιογράφος μου απάντησε:
«Θανάση μου μην βγάζεις βιαστικά συμπεράσματα! Θα παίξεις!»
Όπως ήταν αναμενόμενο, μετά τις «αδιάφορες» απαντήσεις που της έδωσα, η συνέντευξη δεν μεταδόθηκε ποτέ μέχρι σήμερα…Τα συμπεράσματα δικά σας…
Θυμίζω πως τον Νοέμβρη του 2021, θέλοντας να κάνω μια πλάκα με τους φίλους μου, τύπωσα ένα πιστοποιητικό εμβολιασμού σε ένα μπλουζάκι, το φόρεσα, το φωτογράφησα και ανάρτησα τη φωτογραφία στο facebook, με αποτέλεσμα από την επόμενη μέρα και για 3-4 μέρες μετά, το τηλέφωνο να χτυπά από αρχισυντάκτες εκπομπών ιδιωτικών καναλιών, που μου ζητούσαν να εμφανισθώ στις εκπομπές τους!!! Το θέμα ήδη είχε γίνει… viral!!! Ένας από αυτούς μάλιστα, όταν συμφωνήσαμε να βγω στην εκπομπή του, με παρακάλεσε μέχρι την ώρα μετάδοσης της εκπομπής, να μην εμφανιστώ σε άλλο κανάλι!!!! Σας διαβεβαιώ πως έγιναν όπως ακριβώς τα γράφω!!! Εμφανίσθηκα σε δύο από αυτές, επειδή, απλά και μόνο, εκτιμώ τους παρουσιαστές που με προσκάλεσαν και που δεν έχουν καμία σχέση με τον πρωινό, τηλεοπτικό οχετό.
Περιστατικό τρίτο: Δευτέρα 20 Νοεμβρίου 2023, ώρα 11:30 το βράδυ, έξω από το θέατρο «Παλλάς», μετά από την παράσταση του Γιώργου Νταλάρα με την Άλκηστη Πρωτοψάλτη. Μια κοπέλα με ένα μικρόφωνο του τηλεοπτικού σταθμού Alpha έχει έρθει έξω από το θέατρο, μαζί με μια κάμερα κι έναν τεχνικό, για να αποσπάσει δήλωση από την Άλκηστη Πρωτοψάλτη σχετικά με το «καυτό» αυτό θέμα. Το ίδιο συνέβη και μετά από δυο μέρες έξω από τη μουσική σκηνή «Σφίγγα», όπου παρουσιαζόταν το βιβλίο μου «Σταύρος Κουγιουμτζής – Άσε με πάλι να σου πω…», με τη συμμετοχή είκοσι δύο ξεχωριστών ομιλητών, ερμηνευτών και μουσικών, ανάμεσα στους οποίους και ο Γιώργος Νταλάρας. Συνεργείο του ίδιου καναλιού περίμενε τον Νταλάρα, όχι για να μιλήσει για τον Σταύρο Κουγιουμτζή, αλλά για να σχολιάσει την απάλειψη της «χοντρής» από τον Άδωνι! Κι όχι μόνο αυτό. Αλλά, επειδή ο ερμηνευτής αρνήθηκε ευγενικά να απαντήσει κι επειδή προφανώς έπρεπε οπωσδήποτε να βγάλουν ένα θέμα, την επομένη, σε γνωστό τηλεοπτικό «κάδο απορριμμάτων» της πρωινής ζώνης, η κεντρική παρουσιάστρια παρομοίασε έναν από τους παρευρισκόμενους στην εκδήλωση με τον Άκη Τσοχατζόπουλο, προβάλλοντας, κατά τη γνώμη της, ένα μακάβριο θέμα!!!
Πρέπει να σημειώσω πως αν και εστάλησαν όλα τα δελτία τύπου, κανένα ιδιωτικό τηλεοπτικό κανάλι δεν ενδιαφέρθηκε για να καλύψει την εκδήλωση της παρουσίασης του βιβλίου. Φαντάζομαι βέβαια, πως ο Σταύρος Κουγιουμτζής, από κει που μας έβλεπε, θα ήταν πάρα πολύ ευτυχισμένος, που κανένα σημερινό κανάλι δεν κάλυψε αυτή την εκδήλωση…
Πάμε τώρα στα τελευταία γεγονότα και τις τελευταίες δηλώσεις του Γιώργου Νταλάρα, τόσο στη συνέντευξη στον Νίκο Συρίγο, όσο και μετά από το ραδιοφωνικό αφιέρωμα του Νίκου Μπογιόπουλου στον Βασίλη Τσιτσάνη. Επειδή αυτές τις μέρες άκουσα και, κυρίως, διάβασα εκατοντάδες απόψεις κι από διάφορους απίθανους, θα σχολιάσω με μια φράση, όπως έκανα και σε κάποιες διαδικτυακές αναρτήσεις:
Επιτέλους βρέθηκε ένας άνθρωπος του βεληνεκούς του Νταλάρα, που εξέφρασε με τον καλύτερο τρόπο αυτά που λέμε και γράφουμε εδώ και χρόνια στα κείμενα ή στις εκπομπές μας. Απλά εμάς, δεν μας ξέρει κανείς και, όπως είναι φυσικό, μας έχουν… γραμμένους (για να μην το πω αλλιώς).
Η κατάσταση αυτή δεν είναι κάτι καινούργιο. Προσωπικά θεωρώ πως το κακό, πολύ περισσότερο για το ελληνικό τραγούδι, ξεκίνησε από τις αρχές της δεκαετίας του ’90, με την επιβολή της ιδιωτικής τηλεόρασης, που μαζί με όλα τα θετικά, έφερε άλλα τόσα…αφοδεύματα και καβαλίνες και γιγαντώθηκε, στη διαδικτυακή εποχή, με την άμεση αναπαραγωγή της οποιαδήποτε «αφιλτράριστης» πληροφορίας. Φτάσαμε λοιπόν σήμερα στο σημείο να προβάλλουν σαν είδηση, ότι ο τάδε ανεκδιήγητος «ερμηνευτής» κατούρησε ή έκανε πως κατουράει πάνω στη σκηνή, την ώρα του προγράμματός του στο νυχτερινό κέντρο!!!
Το παρήγορο είναι πως, αμέσως μετά τη μετάδοση των τελευταίων δηλώσεων του Γιώργου Νταλάρα, που έγιναν λίγο μετά το αφιέρωμα της εκπομπής του Νίκου Μπογιόπουλου στον Βασίλη Τσιτσάνη, μια πολύ μεγάλη μερίδα του κοινού «απασφάλισε», συμφωνώντας με τον ερμηνευτή και εκφράζοντας αηδία και αποτροπιασμό προς το σημερινό, τηλεοπτικό γίγνεσθαι. Η αυτοκριτική της Ναταλίας Γερμανού τα λέει όλα: «Μας άδειασε όλους και πολύ καλά μας έκανε!!!»
Ενδεχομένως κάποιοι εύλογα να πουν: «Στο μαγαζί του ο καθένας έχει το δικαίωμα να προωθήσει και να πουλήσει όποια προϊόντα θέλει. Άλλωστε σε ελεύθερη αγορά ζούμε». Κι εμείς λοιπόν από την πλευρά μας, έχουμε το δικαίωμα να κρίνουμε αν τα προϊόντα του μαγαζιού είναι καλά ή σάπια.
Επίσης, μέσα από τον καταιγισμό των διαδικτυακών σχολίων, κράτησα τρία από αυτά, όπως γράφτηκαν από δυο φίλους και μια φίλη, καθώς και ένα θαυμάσιο σκίτσο. Τα δυο πρώτα σχόλια έγιναν από τους ραδιοφωνικούς παραγωγούς Σιδερή Πρίντεζη και Αλέξη Βάκη.
Ο Σιδερής έγραψε: «Όσοι εξασκούν το ίδιο επάγγελμα, δεν κάνουν απαραίτητα και την ίδια δουλειά».
Ενώ ο Αλέξης από την πλευρά του ήταν πιο εκδηλωτικός:
«Ακολουθεί αντιδημοφιλής ανάρτηση. Η οποία όμως απηχεί τις προσωπικές μου αντιλήψεις, είτε αρέσουν, είτε δεν αρέσουν:
Θέλω, λοιπόν, να πάψουν να υπάρχουν αυτά τα τηλεοπτικά πρωινάδικα και μεσημεριανάδικα της κλειδαρότρυπας και του φρικτού κουτσομπολιού. Ακόμα κι αν αυτό σημαίνει να χάσουν τη δουλειά τους “τα παιδάκια του ρεπορτάζ που δουλεύουν για τρεις κι εξήντα”. Τα ίδια παιδάκια που τα άκουσαν προχτές από τον Γιώργο Νταλάρα, διότι επέμεναν να του χώνουν στη μούρη το μαρκούτσι και να τον ρωτάνε για τα μπιφτέκια, τον Αργυρό και τον Ρέμο.
Θέλω να πάψουν να υπάρχουν για τους ίδιους πάνω-κάτω λόγους που ήθελα να εξαφανιστεί από προσώπου γης η Χρυσή Αυγή και να κλείσουν τα γραφεία τους. Έστω κι αν αυτό σήμαινε να μείνουν άνεργες οι καθαρίστριες και οι λοιποί εξωκομματικοί που δούλευαν σ' αυτά. Άσε που κι εκείνοι τρεις κι εξήντα έπαιρναν, ξέρετε. Και ζούσαν οικογένειες απ' αυτό».
Το τρίτο σχόλιο έρχεται από τη Βέτα Μουρατίδου, φίλη και συνάδελφο από την Καλαμαριά:
«Ένα δυνατό παρατεταμένο χειροκρότημα για τον Γιώργο Νταλάρα, που έδειξε γιατί είναι ο Νταλάρας τόσες δεκαετίες. Δεν είναι μόνον η σφαλιάρα που έριξε στην μέινστριμ τρασίλα, είναι και το μήνυμα ότι καριέρα κάνεις με τα ΟΧΙ και όχι με τα ΝΑΙ. Όταν είσαι το ηχείο του κόσμου, ο κόσμος υποκλίνεται».
Όσον αφορά το σκίτσο, αυτό είναι του Δημήτρη Γεωργοπάλη.
Θέλω να κλείσω με τη φράση της Μελίνας Μερκούρη, η οποία είχε δηλώσει κάποτε, πως ότι κάνει σήμερα ο Νταλάρας, το κάνει αύριο όλη η Ελλάδα. Εγώ λοιπόν, μετά από όλα αυτά κι έχοντας στο μυαλό μου αυτή τη δήλωση, το βράδυ του Σαββάτου κοιμήθηκα με ένα πλατύ χαμόγελο στα χείλη… Η ελπίδα πεθαίνει πάντα τελευταία…
Αυτό το μήνυμα το βρήκα στο messenger την Κυριακή 16 Σεπτεμβρίου του 2023. Ήταν από μια δημοσιογράφο εκπομπής της πρωινής ζώνης, με την οποία επικοινώνησα και μου ζήτησε να «βγω» την επομένη μέρα στην εκπομπή της, για να μιλήσω σχετικά με τη διαμάχη που είχε ξεσπάσει εκείνες τις μέρες ανάμεσα στα παιδιά ενός σπουδαίου, αείμνηστου συνθέτη και μουσικού και στην τελευταία σύζυγό του, με αφορμή μια μεγάλη συναυλία που μόλις είχε πραγματοποιηθεί προς τιμήν του. Ο λόγος που η δημοσιογράφος θέλησε να επικοινωνήσει μαζί μου, ήταν επειδή ο συνθέτης μου είχε παραχωρήσει μια από τις τελευταίες του συνεντεύξεις, όπου μεταξύ άλλων ανέφερε πως όταν εκείνος θα έφευγε από τη ζωή, δεν θα ήθελε να γίνει καμιά συναυλία προς τιμήν του.
Όταν άκουσα τον λόγο για τον οποίο με ζήτησε, εξερράγην και απέκλεισα οποιοδήποτε ενδεχόμενο να βγω στην εκπομπή της, εκτός αν ήθελε να μιλήσουμε για τον συνθέτη και το έργο του, που ήταν και το αντικείμενο της συνέντευξης που μου είχε παραχωρήσει. «Κυρία μου, γράφω κοντά στα είκοσι χρόνια στα περιοδικά και στο διαδίκτυο, έχω κάνει επτά χρόνια ραδιόφωνο, έχω εκδώσει δυο βιβλία, δεν λέω ότι είναι πολλά ή σημαντικά αλλά είναι οι δημόσιες καταθέσεις μου γύρω από το ελληνικό τραγούδι και με καλείτε για να με ρωτήσετε αν ο -------------- αγαπούσε τα παιδιά του; Είναι δυνατόν;» θυμάμαι πως της είπα περίπου…
Για να πω την αλήθεια κι επειδή όπως είπε ο Γιώργος Νταλάρας στην πρόσφατη συνέντευξή του στον Νίκο Συρίγο «Είμαι ενοχικός κι αυτό η γενιά μου το έλεγε φιλότιμο», άρχισα να μην αισθάνομαι καλά που της μίλησα απότομα και της το ξέκοψα και επικοινώνησα ξανά μαζί της, ζητώντας την κατανόησή της για την έντασή μου και πως είμαι διαθέσιμος να μιλήσουμε για τον συνθέτη, αλλά με την προϋπόθεση πως θα αναφερθούμε στο έργο του και όχι σε όλα τα υπόλοιπα. Έδειξε πως κατανόησε τον τρόπο μου και, για να μην τα πολυλογώ, μετά από κάποια διαδικαστικά τηλεφωνήματα και αφού, όπως μου είπε, πήρε την έγκριση του αρχισυντάκτη της, κλείσαμε ραντεβού για το επόμενο πρωινό, όχι όμως για να με «βγάλει ζωντανά» στην εκπομπή της, αλλά για να με ηχογραφήσει και να «παίξει» ηχογραφημένα αποσπάσματα. Όπως μου είπε, ο λόγος που άλλαξε τον τρόπο επικοινωνίας μας ήταν επειδή εκείνες τις μέρες διεξάγονταν οι εσωκομματικές εκλογές του ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ. με την εκλογή του Στέφανου Κασσελάκη, με αποτέλεσμα να μην ξέρει πότε ακριβώς θα βγούμε στην εκπομπή. Μάλλον δεν την πολυπίστεψα. «Μετά από αυτά που της είπα στο τηλέφωνο, μάλλον δεν ρισκάρουν τη ζωντανή επικοινωνία μαζί μου», σκέφτηκα.
Εν πάση περιπτώσει, την επόμενη μέρα μου τηλεφώνησε κι άρχισε να με ηχογραφεί (εν γνώση μου) κάνοντας ερωτήσεις του τύπου: «Είχατε γνωρίσει την σύζυγό του;», «Σας είχε μιλήσει για τα παιδιά του;», «Αγαπούσε τον γιο του;», «Ήταν κεφάτος όταν κάνατε τη συνέντευξη»; κι άλλες παρόμοιες, χωρίς καμιά καλλιτεχνική αναφορά. Κατάφερα να συγκρατήσω τον εκνευρισμό που μου προκάλεσαν οι ερωτήσεις της και να απαντήσω σε όλες, μεταφέροντας όμως το θέμα στα καλλιτεχνικά. Όταν, ας πούμε, με ρώτησε «Σας είχε μιλήσει για τα παιδιά του;», εγώ της απάντησα «Βεβαίως. Ο γιος του είναι πολύ καλός τραγουδιστής, έχει πει αυτά τα τραγούδια και μέσα στη συνέντευξη υπήρχαν πολλές αναφορές σε εκείνον».
Αφού λοιπόν ολοκληρώθηκε η τηλεφωνική μας συνομιλία, με διαβεβαίωσε πως η συνέντευξη θα «παίξει» την ίδια ή το πολύ την επόμενη μέρα. Κι όταν μετά από δυο μέρες κι αφού διαπίστωσα πως η συνέντευξη δεν είχε ακόμα μεταδοθεί, της έστειλα ένα μήνυμα λέγοντάς της «Τζάμπα η φασαρία…», η δημοσιογράφος μου απάντησε:
«Θανάση μου μην βγάζεις βιαστικά συμπεράσματα! Θα παίξεις!»
Όπως ήταν αναμενόμενο, μετά τις «αδιάφορες» απαντήσεις που της έδωσα, η συνέντευξη δεν μεταδόθηκε ποτέ μέχρι σήμερα…Τα συμπεράσματα δικά σας…
Θυμίζω πως τον Νοέμβρη του 2021, θέλοντας να κάνω μια πλάκα με τους φίλους μου, τύπωσα ένα πιστοποιητικό εμβολιασμού σε ένα μπλουζάκι, το φόρεσα, το φωτογράφησα και ανάρτησα τη φωτογραφία στο facebook, με αποτέλεσμα από την επόμενη μέρα και για 3-4 μέρες μετά, το τηλέφωνο να χτυπά από αρχισυντάκτες εκπομπών ιδιωτικών καναλιών, που μου ζητούσαν να εμφανισθώ στις εκπομπές τους!!! Το θέμα ήδη είχε γίνει… viral!!! Ένας από αυτούς μάλιστα, όταν συμφωνήσαμε να βγω στην εκπομπή του, με παρακάλεσε μέχρι την ώρα μετάδοσης της εκπομπής, να μην εμφανιστώ σε άλλο κανάλι!!!! Σας διαβεβαιώ πως έγιναν όπως ακριβώς τα γράφω!!! Εμφανίσθηκα σε δύο από αυτές, επειδή, απλά και μόνο, εκτιμώ τους παρουσιαστές που με προσκάλεσαν και που δεν έχουν καμία σχέση με τον πρωινό, τηλεοπτικό οχετό.
Περιστατικό τρίτο: Δευτέρα 20 Νοεμβρίου 2023, ώρα 11:30 το βράδυ, έξω από το θέατρο «Παλλάς», μετά από την παράσταση του Γιώργου Νταλάρα με την Άλκηστη Πρωτοψάλτη. Μια κοπέλα με ένα μικρόφωνο του τηλεοπτικού σταθμού Alpha έχει έρθει έξω από το θέατρο, μαζί με μια κάμερα κι έναν τεχνικό, για να αποσπάσει δήλωση από την Άλκηστη Πρωτοψάλτη σχετικά με το «καυτό» αυτό θέμα. Το ίδιο συνέβη και μετά από δυο μέρες έξω από τη μουσική σκηνή «Σφίγγα», όπου παρουσιαζόταν το βιβλίο μου «Σταύρος Κουγιουμτζής – Άσε με πάλι να σου πω…», με τη συμμετοχή είκοσι δύο ξεχωριστών ομιλητών, ερμηνευτών και μουσικών, ανάμεσα στους οποίους και ο Γιώργος Νταλάρας. Συνεργείο του ίδιου καναλιού περίμενε τον Νταλάρα, όχι για να μιλήσει για τον Σταύρο Κουγιουμτζή, αλλά για να σχολιάσει την απάλειψη της «χοντρής» από τον Άδωνι! Κι όχι μόνο αυτό. Αλλά, επειδή ο ερμηνευτής αρνήθηκε ευγενικά να απαντήσει κι επειδή προφανώς έπρεπε οπωσδήποτε να βγάλουν ένα θέμα, την επομένη, σε γνωστό τηλεοπτικό «κάδο απορριμμάτων» της πρωινής ζώνης, η κεντρική παρουσιάστρια παρομοίασε έναν από τους παρευρισκόμενους στην εκδήλωση με τον Άκη Τσοχατζόπουλο, προβάλλοντας, κατά τη γνώμη της, ένα μακάβριο θέμα!!!
Πρέπει να σημειώσω πως αν και εστάλησαν όλα τα δελτία τύπου, κανένα ιδιωτικό τηλεοπτικό κανάλι δεν ενδιαφέρθηκε για να καλύψει την εκδήλωση της παρουσίασης του βιβλίου. Φαντάζομαι βέβαια, πως ο Σταύρος Κουγιουμτζής, από κει που μας έβλεπε, θα ήταν πάρα πολύ ευτυχισμένος, που κανένα σημερινό κανάλι δεν κάλυψε αυτή την εκδήλωση…
Πάμε τώρα στα τελευταία γεγονότα και τις τελευταίες δηλώσεις του Γιώργου Νταλάρα, τόσο στη συνέντευξη στον Νίκο Συρίγο, όσο και μετά από το ραδιοφωνικό αφιέρωμα του Νίκου Μπογιόπουλου στον Βασίλη Τσιτσάνη. Επειδή αυτές τις μέρες άκουσα και, κυρίως, διάβασα εκατοντάδες απόψεις κι από διάφορους απίθανους, θα σχολιάσω με μια φράση, όπως έκανα και σε κάποιες διαδικτυακές αναρτήσεις:
ΚΑΙ ΛΙΓΑ ΤΟΥΣ ΕΙΠΕ!!!
Επιτέλους βρέθηκε ένας άνθρωπος του βεληνεκούς του Νταλάρα, που εξέφρασε με τον καλύτερο τρόπο αυτά που λέμε και γράφουμε εδώ και χρόνια στα κείμενα ή στις εκπομπές μας. Απλά εμάς, δεν μας ξέρει κανείς και, όπως είναι φυσικό, μας έχουν… γραμμένους (για να μην το πω αλλιώς).
Η κατάσταση αυτή δεν είναι κάτι καινούργιο. Προσωπικά θεωρώ πως το κακό, πολύ περισσότερο για το ελληνικό τραγούδι, ξεκίνησε από τις αρχές της δεκαετίας του ’90, με την επιβολή της ιδιωτικής τηλεόρασης, που μαζί με όλα τα θετικά, έφερε άλλα τόσα…αφοδεύματα και καβαλίνες και γιγαντώθηκε, στη διαδικτυακή εποχή, με την άμεση αναπαραγωγή της οποιαδήποτε «αφιλτράριστης» πληροφορίας. Φτάσαμε λοιπόν σήμερα στο σημείο να προβάλλουν σαν είδηση, ότι ο τάδε ανεκδιήγητος «ερμηνευτής» κατούρησε ή έκανε πως κατουράει πάνω στη σκηνή, την ώρα του προγράμματός του στο νυχτερινό κέντρο!!!
Το παρήγορο είναι πως, αμέσως μετά τη μετάδοση των τελευταίων δηλώσεων του Γιώργου Νταλάρα, που έγιναν λίγο μετά το αφιέρωμα της εκπομπής του Νίκου Μπογιόπουλου στον Βασίλη Τσιτσάνη, μια πολύ μεγάλη μερίδα του κοινού «απασφάλισε», συμφωνώντας με τον ερμηνευτή και εκφράζοντας αηδία και αποτροπιασμό προς το σημερινό, τηλεοπτικό γίγνεσθαι. Η αυτοκριτική της Ναταλίας Γερμανού τα λέει όλα: «Μας άδειασε όλους και πολύ καλά μας έκανε!!!»
Ενδεχομένως κάποιοι εύλογα να πουν: «Στο μαγαζί του ο καθένας έχει το δικαίωμα να προωθήσει και να πουλήσει όποια προϊόντα θέλει. Άλλωστε σε ελεύθερη αγορά ζούμε». Κι εμείς λοιπόν από την πλευρά μας, έχουμε το δικαίωμα να κρίνουμε αν τα προϊόντα του μαγαζιού είναι καλά ή σάπια.
Επίσης, μέσα από τον καταιγισμό των διαδικτυακών σχολίων, κράτησα τρία από αυτά, όπως γράφτηκαν από δυο φίλους και μια φίλη, καθώς και ένα θαυμάσιο σκίτσο. Τα δυο πρώτα σχόλια έγιναν από τους ραδιοφωνικούς παραγωγούς Σιδερή Πρίντεζη και Αλέξη Βάκη.
Ο Σιδερής έγραψε: «Όσοι εξασκούν το ίδιο επάγγελμα, δεν κάνουν απαραίτητα και την ίδια δουλειά».
Ενώ ο Αλέξης από την πλευρά του ήταν πιο εκδηλωτικός:
«Ακολουθεί αντιδημοφιλής ανάρτηση. Η οποία όμως απηχεί τις προσωπικές μου αντιλήψεις, είτε αρέσουν, είτε δεν αρέσουν:
Θέλω, λοιπόν, να πάψουν να υπάρχουν αυτά τα τηλεοπτικά πρωινάδικα και μεσημεριανάδικα της κλειδαρότρυπας και του φρικτού κουτσομπολιού. Ακόμα κι αν αυτό σημαίνει να χάσουν τη δουλειά τους “τα παιδάκια του ρεπορτάζ που δουλεύουν για τρεις κι εξήντα”. Τα ίδια παιδάκια που τα άκουσαν προχτές από τον Γιώργο Νταλάρα, διότι επέμεναν να του χώνουν στη μούρη το μαρκούτσι και να τον ρωτάνε για τα μπιφτέκια, τον Αργυρό και τον Ρέμο.
Θέλω να πάψουν να υπάρχουν για τους ίδιους πάνω-κάτω λόγους που ήθελα να εξαφανιστεί από προσώπου γης η Χρυσή Αυγή και να κλείσουν τα γραφεία τους. Έστω κι αν αυτό σήμαινε να μείνουν άνεργες οι καθαρίστριες και οι λοιποί εξωκομματικοί που δούλευαν σ' αυτά. Άσε που κι εκείνοι τρεις κι εξήντα έπαιρναν, ξέρετε. Και ζούσαν οικογένειες απ' αυτό».
Το τρίτο σχόλιο έρχεται από τη Βέτα Μουρατίδου, φίλη και συνάδελφο από την Καλαμαριά:
«Ένα δυνατό παρατεταμένο χειροκρότημα για τον Γιώργο Νταλάρα, που έδειξε γιατί είναι ο Νταλάρας τόσες δεκαετίες. Δεν είναι μόνον η σφαλιάρα που έριξε στην μέινστριμ τρασίλα, είναι και το μήνυμα ότι καριέρα κάνεις με τα ΟΧΙ και όχι με τα ΝΑΙ. Όταν είσαι το ηχείο του κόσμου, ο κόσμος υποκλίνεται».
Όσον αφορά το σκίτσο, αυτό είναι του Δημήτρη Γεωργοπάλη.
Θέλω να κλείσω με τη φράση της Μελίνας Μερκούρη, η οποία είχε δηλώσει κάποτε, πως ότι κάνει σήμερα ο Νταλάρας, το κάνει αύριο όλη η Ελλάδα. Εγώ λοιπόν, μετά από όλα αυτά κι έχοντας στο μυαλό μου αυτή τη δήλωση, το βράδυ του Σαββάτου κοιμήθηκα με ένα πλατύ χαμόγελο στα χείλη… Η ελπίδα πεθαίνει πάντα τελευταία…
