«Πάντα Γελαστοί» ένα ξεχωριστό ζεϊμπέκικο σε μουσική Θάνου Μικρούτσικου με την αξεπέραστη ερμηνεία του Δημήτρη Μητροπάνου.
Ο δίσκος του συνθέτη με τον ερμηνευτή «Στου αιώνα την παράγκα κυκλοφόρησε το χειμώνα του 1996.
Τους στίχους των τραγουδιών υπέγραφαν οι Άλκης Αλκαίος, Γιώργος Κακουλίδης, Κώστας Λαχάς, Λίνα Νικολακοπούλου.
Η δολοφονία του Σολωμού Σολωμού στην Κύπρο και του αναρχικού Χριστόφορου Μαρίνου, φέρεται να ενέπνευσαν τον Άλκη Αλκαίο για το «Πάντα Γελαστοί».
Στο ένθετο του cd, κάτω από τον τίτλο του τραγουδιού, ο Αλκαίος σημειώνει: «Ισαάκ και Σολωμού και Μαρίνου Μαρτύρων».
Ο Σολωμός Σολωμού, μετά την κηδεία του Τάσου Ισαάκ, που είχε δολοφονηθεί από του Γκρίζους Λύκους στη Δερύνεια, πέρασε από τους κυανόκρανους λέγοντας στους φίλους του: «Εγώ θα την κατεβάσω τη σημαία». Με το τσιγάρο στα χείλη άρχισε την αναρρίχηση στο κοντάρι, όταν ένας πυροβολισμός του έκοψε το νήμα της ζήσης. Ήταν 14 Αυγούστου 1996.
Το καλοκαίρι εκείνο όμως συνέβη και η δολοφονία του Χριστόφορου Μαρίνου, κοινωνικού αγωνιστή του λεγόμενου αναρχικού χώρου, ο οποίος έχασε τη ζωή του στις 23 Ιουλίου του 1996, λίγο πριν τα γεγονότα της Κύπρου.
Της νύχτας οι αμαρτωλοί και της αυγής οι μόνοι
θέλουν βαρύ ζεϊμπέκικο και νευρικό τιμόνι
σε τόπους τριγυρίζουνε σβησμένους απ' το χάρτη
για μια σταγόνα ουρανό για μιαν αγάπη σκάρτη
Όσοι με το Χάρο γίναν φίλοι
με τσιγάρο φεύγουνε στα χείλη
στα τρελά τους όνειρα δοσμένοι
πάντα γελαστοί, πάντα γελαστοί
πάντα γελαστοί και γελασμένοι
Τα νιάτα μας διαδρομή Αθήνα Σαλονίκη
μια πόλη χτίσαμε μαζί κι ακόμα ζω στο νοίκι
έπεσα να σ' ονειρευτώ σε ψάθα από φιλύρα
κι είδα πως βγάζει η νύχτα φως και τ' όστρακο πορφύρα
Ο δίσκος του συνθέτη με τον ερμηνευτή «Στου αιώνα την παράγκα κυκλοφόρησε το χειμώνα του 1996.
Τους στίχους των τραγουδιών υπέγραφαν οι Άλκης Αλκαίος, Γιώργος Κακουλίδης, Κώστας Λαχάς, Λίνα Νικολακοπούλου.
Η δολοφονία του Σολωμού Σολωμού στην Κύπρο και του αναρχικού Χριστόφορου Μαρίνου, φέρεται να ενέπνευσαν τον Άλκη Αλκαίο για το «Πάντα Γελαστοί».
Στο ένθετο του cd, κάτω από τον τίτλο του τραγουδιού, ο Αλκαίος σημειώνει: «Ισαάκ και Σολωμού και Μαρίνου Μαρτύρων».
Ο Σολωμός Σολωμού, μετά την κηδεία του Τάσου Ισαάκ, που είχε δολοφονηθεί από του Γκρίζους Λύκους στη Δερύνεια, πέρασε από τους κυανόκρανους λέγοντας στους φίλους του: «Εγώ θα την κατεβάσω τη σημαία». Με το τσιγάρο στα χείλη άρχισε την αναρρίχηση στο κοντάρι, όταν ένας πυροβολισμός του έκοψε το νήμα της ζήσης. Ήταν 14 Αυγούστου 1996.
Το καλοκαίρι εκείνο όμως συνέβη και η δολοφονία του Χριστόφορου Μαρίνου, κοινωνικού αγωνιστή του λεγόμενου αναρχικού χώρου, ο οποίος έχασε τη ζωή του στις 23 Ιουλίου του 1996, λίγο πριν τα γεγονότα της Κύπρου.
Της νύχτας οι αμαρτωλοί και της αυγής οι μόνοι
θέλουν βαρύ ζεϊμπέκικο και νευρικό τιμόνι
σε τόπους τριγυρίζουνε σβησμένους απ' το χάρτη
για μια σταγόνα ουρανό για μιαν αγάπη σκάρτη
Όσοι με το Χάρο γίναν φίλοι
με τσιγάρο φεύγουνε στα χείλη
στα τρελά τους όνειρα δοσμένοι
πάντα γελαστοί, πάντα γελαστοί
πάντα γελαστοί και γελασμένοι
Τα νιάτα μας διαδρομή Αθήνα Σαλονίκη
μια πόλη χτίσαμε μαζί κι ακόμα ζω στο νοίκι
έπεσα να σ' ονειρευτώ σε ψάθα από φιλύρα
κι είδα πως βγάζει η νύχτα φως και τ' όστρακο πορφύρα
