Ελληνικού Τραγουδιού. Τα τρία πρώτα βραβεία δόθηκαν στα τραγούδια:
1) «Ποιος να ξέρει στο βλέμμα του πίσω τι κρύβει ο Θεός για μας». Συνθέτης, στιχουργός, ερμηνευτής ο Τώνης Βαβάτσικος
2) «Αν». Συνθέτης: Γιώργος Κριμιζάκης, Στιχουργός: Σώτια Τσώτου. Ερμηνευτές: Μιχάλης Βιολάρης, Μαρία Ζοάννου
3) «Άσε με να φύγω». Συνθέτης: Γεώργιος Μανίκας, Στιχουργός: Νίκος Ελληναίος, Ερμηνεύτρια: Μαρία Κανελλίδου
Το τραγούδι που απέσπασε όμως τις καλύτερες εντυπώσεις και ξεσήκωσε τους θεατές, κερδίζοντας τελικά το βραβείο κοινού, ήταν το «Χωρίς δεκάρα» σε μουσική Γιάννη Μέτσικα, στίχους Βαρβάρας Τσιμπούλη με ερμηνεύτρια τη νεαρότατη Ελένη Βιτάλη. Δυο μήνες μετά η τραγουδίστρια μίλησε στον εκλεκτό δημοσιογράφο Τάσο Κουτσοθανάση σε μια συνέντευξη-πορτρέτο που δημοσιεύθηκε στη στήλη «Τ’ αστέρια με παντούφλες» στο περιοδικό «Ντομινό» (Τεύχος 874 - 22 Νοεμβρίου 1974).
ΕΛΕΝΗ ΒΙΤΑΛΗ – Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ 13ου ΦΕΣΤΙΒΑΛ
Πόσο εύκολο είναι να ειρωνεύεται κανείς οτιδήποτε, αλλά δύσκολο να προσπαθεί να ξεχωρίσει τα αξιόλογα στοιχεία… Έτσι και εφέτος στο Φεστιβάλ Τραγουδιού της Θεσσαλονίκης οι πάντες σχεδόν μίλησαν για αποτυχία, για κακά τραγούδια κλπ. Όμως δεν ήσαν έτσι τα πράγματα, διότι οι προηγούμενες χρονιές δεν ήσαν καλύτερες.
Μάταιο να ψάχνουμε για αριστουργήματα, όταν οι πιο καλοί συνθέτες μας απαξιούν να συμμετάσχουν. Μπορεί και να φοβούνται τον συναγωνισμό! Έτσι κρίνονται απ’ όσα ακούσαμε, δεν νομίζω ότι τα τραγούδια αυτά ήσαν για πέταμα. Κάθε άλλο. Υπήρξαν συνθέσεις ωραιότατες, όπως το «Αν», οι «Καμπάνες» του Δημήτρη Κωνσταντάρα, η «Νέα γενιά» και άλλα που ο κόσμος δεν τα κατάλαβε… Ας μη γελιόμαστε, το κοινό του Παλαί ντε Σπορ θέλει το εύκολο τραγούδι, αυτό που θα τον ξεσηκώσει, γιατί το φεστιβάλ είναι ένα είδος πανηγυριού (με την καλή έννοια).
Απόδειξη το «Χωρίς δεκάρα» που έκανε το κοινό να παραληρεί και τελικά να το αποθεώσει κυριολεκτικά. Φυσικά δεν ήταν για βραβείο, αλλά αναμφισβήτητα κέρδισε θριαμβευτικά την μάχη του χειροκροτήματος. Και είναι βέβαιον ότι θα γίνει η μεγαλύτερη εμπορική επιτυχία. Από τα «καλά» του Φεστιβάλ είναι ότι αποκαλύπτει νέους τραγουδιστάς όπως την Ελένη Βιτάλη. Φυσικά η νεαρή τραγουδίστρια μας είχε κερδίσει προ πολλού όταν έκανε δειλά το ντεμπούτο της σε δίσκους, διότι είναι αληθινό ταλέντο. Τώρα όμως θα μπορέσει να προχωρήσει με περισσότερη άνεση στον καλλιτεχνικό της δρόμο… Ας γνωρίσουμε καλύτερα την εκλεκτή τραγουδίστρια…
Γεννήθηκε το 1955 στο Κουκάκι. Άρχισε να τραγουδάει από τα 13 της χρόνια πηγαίνοντας από πόλη σε πόλη και από χωριό σε χωριό. Ο πατέρας της είναι ένας από τους πιο γνωστούς μουσικούς στο χώρο του δημοτικού τραγουδιού και σ’ αυτόν οφείλει η Ελένη τη μουσική της παιδεία. Όταν η «Λύρα» ανεκάλυψε το ταλέντο της, άνοιγε ο δρόμος της αναγνώρισης για την Βιτάλη.
Πρώτη δισκογραφική της παρουσία ήταν στο δίσκο του Αργύρη Κουνάδη «Δεν περισσεύει υπομονή». Ανάμεσα στα άλλα, ερμήνευσε και το «Εις μνημόσυνον» («Άι γαρούφαλλό μου), που τόσο εντυπωσίασε. Στην συνέχεια ο Κουνάδης την διάλεξε και για τον δεύτερο δίσκο του «Ρόδα είναι και γυρίζει». Η πιο πρόσφατη συμμετοχή της σε δίσκους είναι στην εργασία των Μίμη Πλέσσα-Γιώργου Καλαμαριώτη «Εκείνη τη νύχτα». Είναι μια δουλειά τελείως διαφορετική απ’ ότι μας έχει προσφέρει μέχρι τώρα ο Πλέσσας και η Βιτάλη αναδείχνεται για άλλη μία φορά, με τα πλούσιο ταλέντο της. Ετοιμάζεται επίσης ο μεγάλος δίσκος του Σπύρου Σαμοΐλη με βασική ερμηνεύτρια την ίδια, που είναι πράγματι εξαίρετη τραγουδώντας τους στίχους του μεγάλου Βάρναλη, του Νίκου Πανδή κ.α.
Η πρώτη εμφάνισή της σε μπουάτ έγινε στο «Σταυροδρόμι» του Σπύρου Σαμοΐλη όπου το μεγάλο κοινό είχε την ευκαιρία να την εκτιμήσει καλύτερα. Την χειμερινή σαιζόν θα εμφανίζεται σε μπουάτ της Πλάκας με συνεργάτη τον ίδιο εκλεκτό συνθέτη και μαέστρο. Στην όμορφη αυτή γωνιά, ήδη ο κόσμος που γυρεύει κάποια ποιότητα χειροκροτεί με ενθουσιασμό το αξιόλογο αυτό επιτελείο. Συναντηθήκαμε με την Ελένη Βιτάλη και είχαμε μια μικρή συνομιλία.
Καταρχήν Ελένη ποιες είναι οι εντυπώσεις σου από το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης;
Θαυμάσιες. Μπορούσε να είναι και διαφορετικές; Πρώτη μου συμμετοχή και πόσος ενθουσιασμός εκ μέρους του κοινού. Συγκινήθηκα από τις εκδηλώσεις τόσων άγνωστων φίλων. Και θέλω να εκφράσω ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλους. Λένε ότι βοήθησα κι εγώ με την απόδοσή μου το τραγούδι. Αν είναι έτσι, νιώθω πολύ ευτυχής. Φυσικά όσον αφορά την περίπτωση βραβεύσεως δεν την συζητώ καθόλου όπως ασφαλώς και ο συνθέτης του τραγουδιού, αφού το «Χωρίς δεκάρα» γνώρισε τέτοια αποδοχή. Κι αυτό είναι το πιο ουσιαστικό βραβείο, η αναγνώριση εκ μέρους του κοινού.
Ασφαλώς θα συμμετάσχεις και του χρόνου…
Με μεγάλη μου χαρά θα ήθελα να τραγουδήσω και πάλι. Η αλήθεια είναι μία: κανένας νέος καλλιτέχνης δεν έχασε λαμβάνοντας μέρος. Αν τύχει και διακριθείς κάπως, τότε ακόμη καλύτερα. Σου δίνεται η ευκαιρία να κάνεις μερικά πιο σίγουρα βήματα στην καριέρα σου.
Όπως έμαθα, είχες μια μακρά θητεία στο δημοτικό τραγούδι. Γιατί το εγκατέλειψες; Για εμπορικούς λόγους;
Δεν το εγκατέλειψα, όποτε έχω την ευκαιρία θα το τραγουδώ. Όμως, επειδή έμαθα να αγαπώ κάθε είδος τραγουδιού όταν είναι αυθεντικό και έχει ποιότητα, ασχολήθηκα και με κάτι άλλο. Και το δημοτικό τραγούδι είναι εμπορικό κι έχει πολλούς φανατικούς φίλους. Επομένως δεν είναι εμπορικότης η αιτία της στροφής που έκανα.
Αυτή την γνώμη και το «Χωρίς δεκάρα» είναι το μεγαλύτερο σουξέ από τα καινούργια τραγούδια κι εσύ συζητείσαι μοιραία αρκετά. Θα μπορούσες νομίζω άνετα να ανήκες σ’ένα μεγάλο συγκρότημα κοσμικού κέντρου. Γιατί επιμένεις σε μια μικρή μπουάτ;
Αν από τώρα σκεπτόμουν πώς να βγάλω περισσότερα χρήματα, αλίμονον! Αγαπώ ειλικρινά το τραγούδι και για την ώρα τουλάχιστον με ενδιαφέρει η σωστή δουλειά. Ελπίζω ότι μελλοντικά θα έχω την ευκαιρία να σκεφθώ και το υλικό κέρδος. Άλλωστε κάτι γνωρίζουν οι μεγάλες φίρμες μας που εφέτος ομαδικά σχεδόν, μετακόμισαν σε μπουάτ της Πλάκας.
Πριν τελειώσει η συζήτησή μας η Ελένη ζήτησε και μέσω αυτής της σελίδας να ευχαριστήσει όλους όσους την βοήθησαν ως τα σήμερα στην καριέρα της. Κλείνοντας αυτή την παρουσίαση σας δίνουμε τους στίχους του φεστιβαλικού τραγουδιού. «Χωρίς δεκάρα» λοιπόν σε μουσική Γιάννη Μέτσικα και στίχους Βαρβάρας Τσιμπούλη.
Χωρίς δεκάρα, πώς θα παντρευτούμε Μανωλιό μου,
πώς θα βάλουμε στεφάνι στον Άη - Γιάννη.
Δύο χρόνια το καημένο μ’ έχεις αρραβωνιασμένο,
τρίτο δε θ’ αντέξω μ’ άλλον θα τα μπλέξω.
Χωρίς δεκάρα, τι θα μαγειρεύω Μανωλιό μου,
με αγάπη ποιος περνάει όταν πεινάει;
ΤΑΣΟΣ ΚΟΥΤΣΟΘΑΝΑΣΗΣ
Video: «Χωρίς δεκάρα» (Γ. Μέτσικα - Β. Τσιμπούλη) με την Ελένη Βιτάλη. Ζωντανή ηχογράφηση από το Φεστιβάλ Τραγουδιού της Θεσσαλονίκης το 1974, από το δίσκο που κυκλοφόρησε με τα τραγούδια του 13ου Φεστιβάλ. (Αρχείο Θανάση Γιώγλου)
