Πάντα θέλω μέσα στη χρονιά να σημειώνω κάπου τα καλύτερα άλμπουμ που ακούω γιατί πάντα τέτοιες μέρες του Δεκεμβρίου γίνεται χαμός και δεν ξέρω από πού να πρωτοξεκινήσω για να συγκεντρώσω την απαραίτητη πια λίστα με τους δίσκους της χρονιάς.
Όμως ως εκ θαύματος τα άλμπουμ αυτά διαπιστώνω ότι έχουν αποτυπωθεί στο μυαλό μου και εμφανίζονται ένα προς ένα μπροστά μου. Την όλη δουλειά δυσκολεύουν πάντα οι κυκλοφορίες της τελευταία στιγμής καθώς πολλά συγκροτήματα και μουσικοί επιλέγουν τον μήνα αυτό να κυκλοφορήσουν το δίσκο τους καθώς η αγορά κινείται πολύ περισσότερο και είναι εξαιρετικά καλή στιγμή για να πάρουν τη θέση τους στα δισκάδικα, όπως επέλεξαν για παράδειγμα οι Rolling Stones να «χτυπήσουν» με το πολύ καλό άλμπουμ τους «Blue And Lonesome». Βλέπω συνέχεια λίστες δεξιά κι αριστερά που είναι χωρισμένες σε δύο κατηγορίες, εκείνες που έχουν βάση την εμπορική επιτυχία των άλμπουμ, δηλαδή τις πωλήσεις τους και κατά βάση είναι λίστες που επιβάλλει η μουσική βιομηχανία. Η δεύτερη κατηγορία λιστών περιλαμβάνουν άλμπουμ που κατ’ ουσία προτείνει όποιος τις υπογράφει και σε κάνουν να αισθάνεσαι απληροφόρητος καθώς περιλαμβάνουν τόσα ονόματα που ουδέποτε έχεις ξανακούσει γι’ αυτά. Εδώ έχουμε να κάνουμε με την απέραντη πληροφόρηση του διαδικτύου, όπου κυκλοφορεί τόσο πολύ υλικό που πραγματικά δεν υπάρχει αρχή και τέλος.
Η δική μου λίστα βγαίνει μέσα από ένα πιο φυσικό χώρο πληροφόρησης, κατά τη γνώμη μου, που είναι τα δισκάδικα, όπου εκεί κυκλοφορεί πιο περιορισμένο και πιο επιλεγμένο υλικό, αλλά και από πρόμο που φρόντισαν μουσικοί και συγκροτήματα να μου στείλουν ώστε να μου συστηθούν ή που παρακολουθώ την εξέλιξή τους. Φυσικά όποιος παρουσιάζει μια λίστα είναι αδύνατον να έχει ακούσει και να γνωρίζει όλες τις κυκλοφορίες της χρονιάς, αλλά επιλέγει από τον μουσικό μικρόκοσμό του, οπότε κι αυτός ο μουσικός απολογισμός μου αφορά επιλογή από τους δίσκους που πρόλαβα να ακούσω μέσα στη χρονιά αυτή, το καταραμένο δίσεκτο 2016, που μας πήρε τόσους καλούς φίλου από το μουσικό στερέωμα που αγαπήσαμε και μεγαλώσαμε μαζί τους. Πάμε λοιπόν στα άλμπουμ που ξεχώρισαν από διαφορετικά είδη μουσικής έως και όπερα, στο εξωτερικό και στην Ελλάδα, σε μια γενικότερα παραγωγική μουσική χρονιά, τόσο στην χώρα μας όσο και σε όλο τον κόσμο, χωρίς όμως και φέτος να εμφανίζεται κάποιο νέο μουσικό ρεύμα που να μπορούμε να μιλήσουμε γι’ αυτό.
1. Goat - «Requiem»: Το 4ο τους από το 2016 κυκλοφορεί και σε κόκκινο βινύλιο. Το Σουηδικό Experimental fusion group συγκρότημα σε ένα μείγμα Psychedelic/Acid Rock με African music δίνει ένα εξαιρετικό δείγμα της συνολικής του δουλειάς έως σήμερα και πώς έχει αυτή εξελιχθεί.
2. The Avalanches - «Wildflowers». Δεκαέξι χρόνια δισκογραφικής απραξίας μεσολάβησαν από το πρώτο άλμπουμ των Αυστραλών, αλλά είναι αρκετά για να ξεπεράσουν το ντεμπούτο τους. Μη σταθείτε μόνο στο σινγκλ «Subways», το πολυσυλλεκτικό άλμπουμ τους με βάση την ηλεκτρονική μουσική, πολλές επιρροές από την ψυχεδελική ποπ του ’60 μέχρι την disco και το hip hop.
3. Ryley Walker - «Golden Sings That Have Been Sung». Ότι ακούσετε εδώ μέσα μπορεί κάτι να σας θυμίζει, αλλά είναι καλοσερβιρισμένο από τον Αμερικανό τραγουδοποιό που στο 4ο άλμπουμ του, μέσα σε δύο μόλις χρόνια, αναμοχλεύει τα folk-rock και psych, αλλά και blues ακούσματά του για να μας φέρει ακόμη πιο κοντά του.
4. Miranda Lee Richards - «Echoes Of The Dreamtime». Το τρίτο άλμπουμ της Αμερικανίδας τραγουδοποιού από το ’01 που ξεκίνησε τραγουδώντας το «Dandelion» των Stones και ήταν παλιό μέλος των Brian Jones Massacre, φυσικά και είναι ελκυστικό λόγω της φωνής της και της μουσικής αρμονίας του. Δείχνει να το απολαμβάνει και η ίδια βγάζοντας ένα δίσκο κάθε 8ετία μέχρι τώρα!
5. Nils Frahm - «Wintermusic». Ο 34χρονος Γερμανός από το Αμβούργο που έχει έδρα το Βερολίνο εδώ μεγαλουργεί στο πιάνο δείχνοντας τις συνθετικές του ικανότητες. Εμφανίστηκε το ’05 κι έχει μεγάλη εξέλιξη και σαν παραγωγός. Εδώ παίζει μουσική για το χειμώνα με πιάνο και όργανο.
6. Nemrud - Gods Of The Mountain. Το συγκρότημα που μας έρχεται από την Ανατολία! Είναι Τούρκοι και παίζουν εξαίσιο progressive, space και symphonic rock. Είναι το τρίτο του άλμπουμ από το ’10.
7. Stanley Clarke, Birelli Lagrene, Jean-Luc Ponty - «G-Stringz». Προφανώς πρόκεται για την jazz συνεργασία της χρονιάς με τρία φωτεινά ονόματα του είδους που παίζουν με πολύ φαντασία, όρεξη και καταθέτουν. Clarke και Ponty έχουν ξανασυνεργαστεί, αλλά ποτέ κανένας από τους δύο με τον Γάλλο κιθαρίστα Lagrene. Ζωντανοί θρύλοι που δικαιολογούν εδώ το φήμη τους.
8. Antonio Sanchez and Migraton - The Meridian Suite. Γεννημένος στο Μεξικό το ’71 άρχισε να παίζει από 5 ετών ντραμς ο Sanchez. Αυτό είναι το 5ο άλμπουμ του σαν leader όπου αναπτύσσει μια οργανική σουίτα με την ουσιαστική συμβολή της jazz τραγουδίστριας Thana Alexa. Κυκλοφόρησε το ’16 σε βινύλιο.
9. Pretty Yende - «A Journey». Μόνο και μόνο που μετά από πολλά χρόνια εμφανίζεται μαύρη τραγουδίστρια όπερας τόσο προικισμένη, αξίζει τον κόπο να μπει το ντεμπούτο άλμπουμ της στη λίστα αυτή. Η Pretty Yende είναι 31 ετών, Νοτιοαφρικάνα και όχι Αμερικάνα κι έχει ήδη χειροκροτηθεί στην Σκάλα του Μιλάνο, στη Μετροπόλιταν Όπερα της Ν. Υόρκης και στην Όπερα του Παρισιού κι ένα καλό αποκλειστικό συμβόλαιο με την Sony Classical.
10. Bon Iver - «22 A Million». Το 3Ο άλμπουμ τους από το ’07, του γκρουπ που ξεκίνησε σαν σόλο πρότζεκτ του Justin Vernon. Πρόκειται για μια αμερικάνικη indie folk μπάντα στην σφαίρα της ηλεκτρονικής μουσικής.
11. Michael Kiwanuka - «Love And Hate». Το δεύτερο άλμπουμ από το 2012 του Βρετανού μουσικού που κινείται στο χώρο της soul music και το 2017 θα κλείσει τα 30 του χρόνια.
12. Solange - «A Seat at the Table». Αυτός είναι ο πιο mainstream δίσκος που συμπεριέλαβα στην λίστα μου. Είναι το τρίτο άλμπουμ της 30χρονης Τεξανής από το Χούστον τραγουδίστριας - τραγουδοποιού και μοντέλου που επέστρεψε από το 2008 που είχε να παρουσιάσει κάτι καινούργιο. Είναι η μια ατμοσφαιρική έκδοση της σύγχρονης μαύρης μουσικής.
13. Swans - «Glowing Man». Η θορυβώδης Νεοϋορκέζικη post - rock μπάντα που είναι από το 1983 στο κουρμπέτι, με δισκογραφική παρουσία κάθε χρόνο στη νέα δουλειά της πιο δείχνει ωριμότητα στο είδος της.
14. Rolling Stones - «Blue And Lonesome». Έντεκα χρόνια μετά το τελευταίο τους άλμπουμ «Bigger Bang» οι Rolling Stones είναι πάντα εδώ επιστρέφοντας στις ρίζες τους παίζοντας Chicago Blues, μουσική που τους έδωσε ώθηση αρχικά στη δισκογραφία τους και τους συντρόφευε όλα αυτά τα χρόνια. Κάθε δίσκος τους παραμένει γεγονός.
15. Paul Simon - «Stranger to Stranger». Είναι αυτό που λέμε το παλιό κρασί. Η φωνή του μας συντροφεύει μια ζωή και τώρα επέστρεψε με ένα καλό άλμπουμ μετά από 5 χρόνια απουσίας. Το «τύμπανο της ζωής» χτυπά στο ρυθμό του Paul Simon.
16. David Bowie - «Blackstar». Ο αποχαιρετισμός του «Λευκού Πρίγκιπα» δεν θα μπορούσε να λείπει από την λίστα με τα καλύτερα του 2016. Ο θάνατος του μας συγκλόνισε και το μουσικό αντίο του ήταν γλυκό και θα ηχεί για χρόνια ακόμη.
17. Leonard Cohen - «You Want It Darker». Η φωνή του επιβλητική και ταυτόχρονα τόσο ελκυστική. Το δεύτερο κύκνειο άσμα της λίστας έχει όλα εκείνα τα στοιχεία που αγαπήσαμε σε αυτόν τον γοητευτικό τροβαδούρο και ποιητή που ήξερε καλά τα μυστικά της τέχνης του.
18. Nick Cave And The Bad Seeds - «Skeleton Tree». Αν και δεν υπήρξα ποτέ μεγάλος φαν του Nick Cave, ούτε και του Tom Waits που έχουν αποκτήσει ένα ευρύ κοινό στη χώρα μας και τείνουν να πάρουν θέση δίπλα στα ένδοξα ονόματα του παρελθόντος, παραδέχομαι ότι η τελευταία δουλειά του Αυστραλού έχει μια γοητεία.
19. 1000 Mods - «Repeated Exposure To…». Από τα πιο δημοφιλή, αν όχι το πιο δημοφιλές, ελληνικό συγκρότημα που οι συναυλίες του είναι συνήθως sold-out, καρπός της stoner rock άνθησης στη χώρα μας. Στο τρίτο τους άλμπουμ είναι η πιο προσεγμένη τους παραγωγή, συναγωνίζεται σε ποιότητα τα δύο πρώτα τους με τη βαρύνουσα κιθαριστική αξία του. Κατάλληλο για τους φίλους του heavy rock και ακατάλληλο για τους άλλους.
20. Echo Train - Echo Train. Εδώ είναι η αποκάλυψη στον εγχώριο εναλλακτικό χώρο. Πολύ ιδιαίτερος ήχος με πολλά στοιχεία και βάση την ψυχεδέλεια, με ιδιαίτερα φωνητικά από την Ren - Ειρήνη Παναγοπούλου και εξαιρετική κιθάρα του Greggy Kollia. Το ντεμπούτο τους άλμπουμ κυκλοφόρησε και σε βινύλιο με εξαιρετικό εξώφυλλο. Ανακαλύψτε τους.
21. Chickn - Chickn. Σε διπλό βινύλιο κυκλοφόρησε το ντεμπούτο άλμπουμ του ελληνικού συγκροτήματος που κινείτε στο χώρο της νέο-ψυχεδέλειας και είναι εξαιρετικό.
22. Agusa - «Κάθαρσις». Ο τρίτος δίσκος της σουηδικής μπάντας είναι ηχογραφημένος live στο «Six Dogs» με καινούργια κομμάτια και είναι εξαιρετικός. Η μουσική τους είναι Folk Rock, Psychedelic Rock, Prog Rock.
23. Ciccada - «Tales». Το τρίτο άλμπουμ του ελληνικού συγκροτήματος από το 2010 κυκλοφόρησε σε e.p. με ένα τραγούδι σε κάθε πλευρά. Η αθηναϊκή μπάντα κινείται στο χώρο του Prog Rock με ethnic στοιχεία.
24. She Tames Chaos - «Oh, fair father, where art thou». Το ντεμπούτο άλμπουμ του ελληνικού συγκροτήματος υπό την καθοδήγηση της τραγουδίστριας Evi Hassapides (e.x. Echo Train, No Man’s Land) κυκλοφόρησε μέσα στο Δεκέμβρη κι έχει τη δική του αξία και κυλά μέσα στα σκοτεινά μουσικά μονοπάτια.
25. Giorgos Psychogios - «Machanism». Ο βιρτουόζος Έλληνας jazz πιανίστας «χτυπά» πάντα το Δεκέμβρη! Μετά από 4 χρόνια παρουσιάζει το νέο άλμπουμ που περιέχει τα 4 μέρη του Mechanism, ένα μουσικό θέμα που το απογειώνει. Ο δίσκος της τελευταίας στιγμής που λέγαμε, στη λίστα μου.
Η δική μου λίστα βγαίνει μέσα από ένα πιο φυσικό χώρο πληροφόρησης, κατά τη γνώμη μου, που είναι τα δισκάδικα, όπου εκεί κυκλοφορεί πιο περιορισμένο και πιο επιλεγμένο υλικό, αλλά και από πρόμο που φρόντισαν μουσικοί και συγκροτήματα να μου στείλουν ώστε να μου συστηθούν ή που παρακολουθώ την εξέλιξή τους. Φυσικά όποιος παρουσιάζει μια λίστα είναι αδύνατον να έχει ακούσει και να γνωρίζει όλες τις κυκλοφορίες της χρονιάς, αλλά επιλέγει από τον μουσικό μικρόκοσμό του, οπότε κι αυτός ο μουσικός απολογισμός μου αφορά επιλογή από τους δίσκους που πρόλαβα να ακούσω μέσα στη χρονιά αυτή, το καταραμένο δίσεκτο 2016, που μας πήρε τόσους καλούς φίλου από το μουσικό στερέωμα που αγαπήσαμε και μεγαλώσαμε μαζί τους. Πάμε λοιπόν στα άλμπουμ που ξεχώρισαν από διαφορετικά είδη μουσικής έως και όπερα, στο εξωτερικό και στην Ελλάδα, σε μια γενικότερα παραγωγική μουσική χρονιά, τόσο στην χώρα μας όσο και σε όλο τον κόσμο, χωρίς όμως και φέτος να εμφανίζεται κάποιο νέο μουσικό ρεύμα που να μπορούμε να μιλήσουμε γι’ αυτό.
1. Goat - «Requiem»: Το 4ο τους από το 2016 κυκλοφορεί και σε κόκκινο βινύλιο. Το Σουηδικό Experimental fusion group συγκρότημα σε ένα μείγμα Psychedelic/Acid Rock με African music δίνει ένα εξαιρετικό δείγμα της συνολικής του δουλειάς έως σήμερα και πώς έχει αυτή εξελιχθεί.
2. The Avalanches - «Wildflowers». Δεκαέξι χρόνια δισκογραφικής απραξίας μεσολάβησαν από το πρώτο άλμπουμ των Αυστραλών, αλλά είναι αρκετά για να ξεπεράσουν το ντεμπούτο τους. Μη σταθείτε μόνο στο σινγκλ «Subways», το πολυσυλλεκτικό άλμπουμ τους με βάση την ηλεκτρονική μουσική, πολλές επιρροές από την ψυχεδελική ποπ του ’60 μέχρι την disco και το hip hop.
3. Ryley Walker - «Golden Sings That Have Been Sung». Ότι ακούσετε εδώ μέσα μπορεί κάτι να σας θυμίζει, αλλά είναι καλοσερβιρισμένο από τον Αμερικανό τραγουδοποιό που στο 4ο άλμπουμ του, μέσα σε δύο μόλις χρόνια, αναμοχλεύει τα folk-rock και psych, αλλά και blues ακούσματά του για να μας φέρει ακόμη πιο κοντά του.
4. Miranda Lee Richards - «Echoes Of The Dreamtime». Το τρίτο άλμπουμ της Αμερικανίδας τραγουδοποιού από το ’01 που ξεκίνησε τραγουδώντας το «Dandelion» των Stones και ήταν παλιό μέλος των Brian Jones Massacre, φυσικά και είναι ελκυστικό λόγω της φωνής της και της μουσικής αρμονίας του. Δείχνει να το απολαμβάνει και η ίδια βγάζοντας ένα δίσκο κάθε 8ετία μέχρι τώρα!
5. Nils Frahm - «Wintermusic». Ο 34χρονος Γερμανός από το Αμβούργο που έχει έδρα το Βερολίνο εδώ μεγαλουργεί στο πιάνο δείχνοντας τις συνθετικές του ικανότητες. Εμφανίστηκε το ’05 κι έχει μεγάλη εξέλιξη και σαν παραγωγός. Εδώ παίζει μουσική για το χειμώνα με πιάνο και όργανο.
6. Nemrud - Gods Of The Mountain. Το συγκρότημα που μας έρχεται από την Ανατολία! Είναι Τούρκοι και παίζουν εξαίσιο progressive, space και symphonic rock. Είναι το τρίτο του άλμπουμ από το ’10.
7. Stanley Clarke, Birelli Lagrene, Jean-Luc Ponty - «G-Stringz». Προφανώς πρόκεται για την jazz συνεργασία της χρονιάς με τρία φωτεινά ονόματα του είδους που παίζουν με πολύ φαντασία, όρεξη και καταθέτουν. Clarke και Ponty έχουν ξανασυνεργαστεί, αλλά ποτέ κανένας από τους δύο με τον Γάλλο κιθαρίστα Lagrene. Ζωντανοί θρύλοι που δικαιολογούν εδώ το φήμη τους.
8. Antonio Sanchez and Migraton - The Meridian Suite. Γεννημένος στο Μεξικό το ’71 άρχισε να παίζει από 5 ετών ντραμς ο Sanchez. Αυτό είναι το 5ο άλμπουμ του σαν leader όπου αναπτύσσει μια οργανική σουίτα με την ουσιαστική συμβολή της jazz τραγουδίστριας Thana Alexa. Κυκλοφόρησε το ’16 σε βινύλιο.
9. Pretty Yende - «A Journey». Μόνο και μόνο που μετά από πολλά χρόνια εμφανίζεται μαύρη τραγουδίστρια όπερας τόσο προικισμένη, αξίζει τον κόπο να μπει το ντεμπούτο άλμπουμ της στη λίστα αυτή. Η Pretty Yende είναι 31 ετών, Νοτιοαφρικάνα και όχι Αμερικάνα κι έχει ήδη χειροκροτηθεί στην Σκάλα του Μιλάνο, στη Μετροπόλιταν Όπερα της Ν. Υόρκης και στην Όπερα του Παρισιού κι ένα καλό αποκλειστικό συμβόλαιο με την Sony Classical.
10. Bon Iver - «22 A Million». Το 3Ο άλμπουμ τους από το ’07, του γκρουπ που ξεκίνησε σαν σόλο πρότζεκτ του Justin Vernon. Πρόκειται για μια αμερικάνικη indie folk μπάντα στην σφαίρα της ηλεκτρονικής μουσικής.
11. Michael Kiwanuka - «Love And Hate». Το δεύτερο άλμπουμ από το 2012 του Βρετανού μουσικού που κινείται στο χώρο της soul music και το 2017 θα κλείσει τα 30 του χρόνια.
12. Solange - «A Seat at the Table». Αυτός είναι ο πιο mainstream δίσκος που συμπεριέλαβα στην λίστα μου. Είναι το τρίτο άλμπουμ της 30χρονης Τεξανής από το Χούστον τραγουδίστριας - τραγουδοποιού και μοντέλου που επέστρεψε από το 2008 που είχε να παρουσιάσει κάτι καινούργιο. Είναι η μια ατμοσφαιρική έκδοση της σύγχρονης μαύρης μουσικής.
13. Swans - «Glowing Man». Η θορυβώδης Νεοϋορκέζικη post - rock μπάντα που είναι από το 1983 στο κουρμπέτι, με δισκογραφική παρουσία κάθε χρόνο στη νέα δουλειά της πιο δείχνει ωριμότητα στο είδος της.
14. Rolling Stones - «Blue And Lonesome». Έντεκα χρόνια μετά το τελευταίο τους άλμπουμ «Bigger Bang» οι Rolling Stones είναι πάντα εδώ επιστρέφοντας στις ρίζες τους παίζοντας Chicago Blues, μουσική που τους έδωσε ώθηση αρχικά στη δισκογραφία τους και τους συντρόφευε όλα αυτά τα χρόνια. Κάθε δίσκος τους παραμένει γεγονός.
15. Paul Simon - «Stranger to Stranger». Είναι αυτό που λέμε το παλιό κρασί. Η φωνή του μας συντροφεύει μια ζωή και τώρα επέστρεψε με ένα καλό άλμπουμ μετά από 5 χρόνια απουσίας. Το «τύμπανο της ζωής» χτυπά στο ρυθμό του Paul Simon.
16. David Bowie - «Blackstar». Ο αποχαιρετισμός του «Λευκού Πρίγκιπα» δεν θα μπορούσε να λείπει από την λίστα με τα καλύτερα του 2016. Ο θάνατος του μας συγκλόνισε και το μουσικό αντίο του ήταν γλυκό και θα ηχεί για χρόνια ακόμη.
17. Leonard Cohen - «You Want It Darker». Η φωνή του επιβλητική και ταυτόχρονα τόσο ελκυστική. Το δεύτερο κύκνειο άσμα της λίστας έχει όλα εκείνα τα στοιχεία που αγαπήσαμε σε αυτόν τον γοητευτικό τροβαδούρο και ποιητή που ήξερε καλά τα μυστικά της τέχνης του.
18. Nick Cave And The Bad Seeds - «Skeleton Tree». Αν και δεν υπήρξα ποτέ μεγάλος φαν του Nick Cave, ούτε και του Tom Waits που έχουν αποκτήσει ένα ευρύ κοινό στη χώρα μας και τείνουν να πάρουν θέση δίπλα στα ένδοξα ονόματα του παρελθόντος, παραδέχομαι ότι η τελευταία δουλειά του Αυστραλού έχει μια γοητεία.
19. 1000 Mods - «Repeated Exposure To…». Από τα πιο δημοφιλή, αν όχι το πιο δημοφιλές, ελληνικό συγκρότημα που οι συναυλίες του είναι συνήθως sold-out, καρπός της stoner rock άνθησης στη χώρα μας. Στο τρίτο τους άλμπουμ είναι η πιο προσεγμένη τους παραγωγή, συναγωνίζεται σε ποιότητα τα δύο πρώτα τους με τη βαρύνουσα κιθαριστική αξία του. Κατάλληλο για τους φίλους του heavy rock και ακατάλληλο για τους άλλους.
20. Echo Train - Echo Train. Εδώ είναι η αποκάλυψη στον εγχώριο εναλλακτικό χώρο. Πολύ ιδιαίτερος ήχος με πολλά στοιχεία και βάση την ψυχεδέλεια, με ιδιαίτερα φωνητικά από την Ren - Ειρήνη Παναγοπούλου και εξαιρετική κιθάρα του Greggy Kollia. Το ντεμπούτο τους άλμπουμ κυκλοφόρησε και σε βινύλιο με εξαιρετικό εξώφυλλο. Ανακαλύψτε τους.
21. Chickn - Chickn. Σε διπλό βινύλιο κυκλοφόρησε το ντεμπούτο άλμπουμ του ελληνικού συγκροτήματος που κινείτε στο χώρο της νέο-ψυχεδέλειας και είναι εξαιρετικό.
22. Agusa - «Κάθαρσις». Ο τρίτος δίσκος της σουηδικής μπάντας είναι ηχογραφημένος live στο «Six Dogs» με καινούργια κομμάτια και είναι εξαιρετικός. Η μουσική τους είναι Folk Rock, Psychedelic Rock, Prog Rock.
23. Ciccada - «Tales». Το τρίτο άλμπουμ του ελληνικού συγκροτήματος από το 2010 κυκλοφόρησε σε e.p. με ένα τραγούδι σε κάθε πλευρά. Η αθηναϊκή μπάντα κινείται στο χώρο του Prog Rock με ethnic στοιχεία.
24. She Tames Chaos - «Oh, fair father, where art thou». Το ντεμπούτο άλμπουμ του ελληνικού συγκροτήματος υπό την καθοδήγηση της τραγουδίστριας Evi Hassapides (e.x. Echo Train, No Man’s Land) κυκλοφόρησε μέσα στο Δεκέμβρη κι έχει τη δική του αξία και κυλά μέσα στα σκοτεινά μουσικά μονοπάτια.
25. Giorgos Psychogios - «Machanism». Ο βιρτουόζος Έλληνας jazz πιανίστας «χτυπά» πάντα το Δεκέμβρη! Μετά από 4 χρόνια παρουσιάζει το νέο άλμπουμ που περιέχει τα 4 μέρη του Mechanism, ένα μουσικό θέμα που το απογειώνει. Ο δίσκος της τελευταίας στιγμής που λέγαμε, στη λίστα μου.
