Η ερμηνεύτρια παραχώρησε συνέντευξη-ποταμό στον Κώστα Μανιάτη και το oneman.gr.
Κάποια στιγμή ο δημοσιογράφος έθεσε το ερώτημα: «Ο Καρβέλας έχει πει μία ιστορία στον Μαστοράκη (σ.σ. καταλαβαίνει αμέσως και χαμογελάει). Άρα τη θυμάστε.
Η Κατερίνα Στανίση απάντησε:
Τι το ‘θελε και το ‘πε; Κοίταξε να δεις με τον Καρβέλα και τη Βίσση είχαμε τραγουδήσει στη Φαντασία το ‘84 ή ‘85, και από τότε δεν έκατσε πάλι να συνεργαστούμε. Μετά από χρόνια όμως είχα πάει στην Καλαμάτα για να εμφανιστώ σε ένα μεγάλο μπουζουξίδικο και έτυχε να είναι και εκείνοι στην πόλη, γιατί θα έδιναν μία συναυλία. Έτυχε, λοιπόν, να μείνουμε και στο ίδιο ξενοδοχείο.
Πήγα τους είδα, ήταν και η μαμά του Καρβέλα εκεί, μια πολύ καλή κυρία. Φεύγοντας, όπως είμαι στην πόρτα, μού λέει ο Καρβέλας «είδες πώς την έκανα τη Βίσση;». Του λέω τότε κι εγώ «Συγγνώμη κύριε, αλλά η Βίσση ήταν ήδη γνωστή». «Τι είπες, μου λέει; “Συγγνώμη κύριε;”». «Ναι», του λέω.
Μετά μιλήσαμε στο τηλέφωνο, πήγαμε στο σπίτι, κάναμε και πρόβα το Ποιος Είστε… Αυτός τότε έγραφε μεν επιτυχίες αλλά ακόμα δεν είχε γράψει τα τόσο πολύ λαϊκά, όπως αυτά που έδωσε σε μένα, οπότε του λέω «άκου να δεις, για να σε κατατοπίσω, εμένα θα με βλέπεις σαν να δίνεις τραγούδια ρε παιδί μου σε άντρα. Όταν γράφεις να σκέφτεσαι τον Στράτο με… γυναικείο γεννητικό όργανο». Και άρχισε να γελάει. Δεν το ‘πα για να ταπεινώσω τον Στράτο προς Θεού. Να τον κατατοπίσω ήθελα.
Κάποια στιγμή ο δημοσιογράφος έθεσε το ερώτημα: «Ο Καρβέλας έχει πει μία ιστορία στον Μαστοράκη (σ.σ. καταλαβαίνει αμέσως και χαμογελάει). Άρα τη θυμάστε.
Η Κατερίνα Στανίση απάντησε:
Τι το ‘θελε και το ‘πε; Κοίταξε να δεις με τον Καρβέλα και τη Βίσση είχαμε τραγουδήσει στη Φαντασία το ‘84 ή ‘85, και από τότε δεν έκατσε πάλι να συνεργαστούμε. Μετά από χρόνια όμως είχα πάει στην Καλαμάτα για να εμφανιστώ σε ένα μεγάλο μπουζουξίδικο και έτυχε να είναι και εκείνοι στην πόλη, γιατί θα έδιναν μία συναυλία. Έτυχε, λοιπόν, να μείνουμε και στο ίδιο ξενοδοχείο.
Πήγα τους είδα, ήταν και η μαμά του Καρβέλα εκεί, μια πολύ καλή κυρία. Φεύγοντας, όπως είμαι στην πόρτα, μού λέει ο Καρβέλας «είδες πώς την έκανα τη Βίσση;». Του λέω τότε κι εγώ «Συγγνώμη κύριε, αλλά η Βίσση ήταν ήδη γνωστή». «Τι είπες, μου λέει; “Συγγνώμη κύριε;”». «Ναι», του λέω.
Μετά μιλήσαμε στο τηλέφωνο, πήγαμε στο σπίτι, κάναμε και πρόβα το Ποιος Είστε… Αυτός τότε έγραφε μεν επιτυχίες αλλά ακόμα δεν είχε γράψει τα τόσο πολύ λαϊκά, όπως αυτά που έδωσε σε μένα, οπότε του λέω «άκου να δεις, για να σε κατατοπίσω, εμένα θα με βλέπεις σαν να δίνεις τραγούδια ρε παιδί μου σε άντρα. Όταν γράφεις να σκέφτεσαι τον Στράτο με… γυναικείο γεννητικό όργανο». Και άρχισε να γελάει. Δεν το ‘πα για να ταπεινώσω τον Στράτο προς Θεού. Να τον κατατοπίσω ήθελα.
